Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ
Η διοίκηση πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τους
Ρωμαίους για να εκπαιδεύουν άγρια άλογα. Είχαν καταλάβει ότι μπορούν να
καταφέρουν πολύ περισσότερα με τα άλογα παρά με τους ανθρώπους γιατί ήταν
δυνατότερα (ΗP). Έτσι, ένας καλός ορισμός για την διοίκηση είναι: «Να
χρησιμοποιείς την ανθρώπινη δύναμη για την επίτευξη κάποιου έργου». Υπάρχουν 5
βασικά βήματα:
1. Μην
προσπαθείς να τα κάνεις όλα μόνος σου. Όσο πιο μεγάλη είναι η εκκλησία, τόσο
πιο πολύ βοήθεια χρειάζεσαι. Είναι απαραίτητο. Μην προσπαθείς να τα κάνεις όλα
μόνος σου, αλλά γίνε καλός διοικητής στο να οδηγείς τους άλλους να κάνουν την
δουλειά σου. Δώσε τους κατευθύνσεις, προγράμματα και θα σε βοηθήσουν ώστε να
γίνει το θέλημα του Θεού στην εκκλησία που ο Θεός σου εμπιστεύθηκε.
2. Να
εκτιμήσεις την δουλειά που πρέπει να γίνει και να γράψεις ένα σκελετό της
δουλειάς. Αποφάσισε ΕΣΥ πώς θέλει να γίνει το έργο και ποιος μπορεί να το
κάνει. Πρέπει να ξέρεις τι θέλεις να κάνεις και ποιος θέλεις να σε
βοηθήσει. Αλλά το πιο βασικό είναι να
ξέρεις που πας. π.χ. Θέλω να κάνω
Κυριακό σχολείο για παιδιά 2,4,10 χρονών και για μεγάλους. Αυτό είναι αυτό που
θέλω. Μετά πρέπει να κάνω ένα σχεδιασμό, ένα σκελετό πώς μπορεί να γίνει αυτό:
Χρειάζομαι δύο δασκάλους για κάθε τάξη,
χρειάζομαι ένα διευθυντή που θα επιβλέπει, χρειάζομαι υλικά για την διδασκαλία.
Όλα αυτά είναι σημαντικά. Ακόμη κάθε πότε θα έχουμε Κυριακό.
3. Είναι
σημαντικό να διαλέξεις τα σωστά άτομα για να σε βοηθήσουν. Θα τους διαλέξεις
σύμφωνα με τις αρχές που ΕΣΥ έχεις αποφασίσει. Αυτό πάλι είναι διοίκηση. Εσύ
σαν ποιμένας θα καθορίσεις τα κριτήρια. π.χ. να είναι βαπτισμένος με Άγιο
Πνεύμα, να ζει για τον Κύριο, να υπάρχει κάποιος βαθμός αγιασμού, πρέπει να
είναι στην εκκλησία 6 μήνες ή 1 χρόνο....
Ο ποιμένας είναι που αποφασίζει για όλα αυτά
και κάθε εκκλησία είναι διαφορετική.
Πρώτα θα ορίσεις τα κριτήρια και μετά θα
ψάξεις γι’ αυτούς που τα πληρούν. Μην διαλέγεις πρώτα τους ανθρώπους και μετά
να φτιάχνεις τα προσόντα να τους ταιριάζουν.
Αποφάσισε τι θέλεις, και γράψε το.
Πράξ.ς Υπήρχε μια ανάγκη για διακονία στα
τραπέζια, τι έκαναν οι απόστολοι; Αποφάσισαν να βάλουν κάποιους να αναλάβουν,
αλλά πριν το κάνουν έβαλαν τις προϋποθέσεις: πλήρεις Πνεύματος Αγίου.... Έδωσαν
τα κριτήρια στην εκκλησία και τους είπαν σύμφωνα με αυτά να διαλέξουν. Έτσι κι
έγινε και η ανάγκη ικανοποιήθηκε. Και διαβάζουμε ότι η εκκλησία συνέχισε να
αυξάνει. Όταν υπάρχει καλή διοίκηση όσο και ηγεσία η εκκλησία αυξάνει και
προοδεύει.
4. Σαν
διοικητής ξόδεψε χρόνο να εκπαιδεύσεις τους εργάτες σου. Αν εσύ δεν έχεις τα
προσόντα, κάλεσε κάποιον άλλο που τα έχει. Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα, αλλά
μπορείς να βρεις ανθρώπους να σε βοηθήσουν. Ανεκπαίδευτοι εργάτες δεν μπορούν
να δουλέψουν ικανοποιητικά και πιθανότατα θα δημιουργήσουν προβλήματα.
5. Να
χρησιμοποιείς το ανθρώπινο δυναμικό με σοφία. Μην τους πιέζεις, αλλά και μην
τους αφήνεις. Δώσε τους πολλά να κάνουν, αλλά όχι πάρα πολλά. Όταν είσαι και καλός
διοικητής και καλός ηγέτης ο ενθουσιασμός της εκκλησίας σου θα είναι πολύ
υψηλός. Θα προχωράει μπροστά με αρμονία, ενότητα και ενθουσιασμό.
Αν ακολουθήσεις αυτές τις βασικές αρχές που
δίδονται εδώ προσαρμόζοντας τις στον εαυτό σου και την εκκλησία σου, το έργο θα
γίνει.
Μην προσπαθείς να μοιάσεις στον ένα ή στον
άλλο. Πάρε τις αρχές, μάθε τις, προσάρμοσέ τις στην εκκλησία σου και προχώρα.
Μην περιμένεις! Κάνε αυτό που μπορείς τώρα! Και καθώς προχωράς θα μαθαίνεις
περισσότερα.
Μέχρι εδώ μιλήσαμε για τον φυσικό τρόπο που
μπορεί κανείς να επέμβει στα εκκλησιαστικά πράγματα. Βέβαια υπάρχει και ο
πνευματικός. Ο Θεός, είναι Αυτός που θα μιλήσει προσωπικά στον κάθε ποιμένα για
το πώς θέλει να οδηγήσει την εκκλησία Του.
Μπορεί κάποιος να πει: Εγώ δεν θέλω το
ανθρώπινο στοιχείο, αλλά πάω κατ’ ευθείαν στον Κύριο για τις ανάγκες της
εκκλησίας. Δεν χρειάζομαι άλλα βιβλία αλλά μου αρκεί η Βίβλος.
Φυσικά αν κάποιος διαβάσει όλα τα βιβλία που
υπάρχουν πάνω στην διοίκηση και την ηγεσία και δεν εξαρτάται απ’ το Θεό, και
δεν έχει την βοήθεια του Θεού, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα. Και βέβαια πρέπει
να εξαρτώμεθα απ’ το Θεό, αλλά όμως μπορούμε να βοηθηθούμε από πράγματα που
είναι γύρω μας.
Βέβαια αν έχω όλο τον χρόνο που είναι
απαραίτητος για προσευχή και νηστεία μπροστά στον Κύριο, Αυτός θα με οδηγήσει
και θα μου δώσει ό,τι χρειάζομαι. Αλλά αν χρησιμοποιήσω διάφορα βιβλία που
μπορούν να με βοηθήσουν και μετά μείνω και σε προσευχή μπροστά στον Κύριο για
να με καθοδηγήσει, μπορώ να εξοικονομήσω τον μισό χρόνο.
Εμείς ξέρουμε ότι ο Κύριος μας διδάσκει, και
ότι εξαρτάται από το πόσο γρήγορα μαθαίνουμε. Αν μαθαίνω γρήγορα, ο Θεός θα με
διδάξει γρήγορα. Αν όμως ο Κύριος μου μαθαίνει κάτι κι εγώ συνέχεια αποτυγχάνω
στο τεστ, δεν θα πάω στην επόμενη βαθμίδα, αλλά πρέπει να γυρίσω πίσω και να το
ξανακάνω μέχρι να το μάθω. Κι’ αυτή η διαδικασία καμιά φορά παίρνει χρόνο
επειδή το μυαλό μας δεν είναι όπως πρέπει. Αν όμως μπορώ να μάθω ορισμένες
καλές αρχές από βιβλία, και συγχρόνως ο Κύριος δουλεύει μαζί μου και με
διδάσκει, ίσως καταλάβω γρηγορότερα.
Για παράδειγμα έχεις ένα αμάξι, και δεν έχει
βενζίνη. Μπορείς να κάνεις δύο πράγματα: α) να πάς σ’ ένα πρατήριο και να
βάλεις βενζίνη β) να προσευχηθείς στον Θεό να το κάνει να δουλέψει.
Και βέβαια ο Θεός μπορεί να το κάνει!!!
Αλλά αν πάς ν’ αγοράσεις βενζίνη ίσως
ξεκινήσεις γρηγορότερα, γιατί όλα εξαρτώνται από την πίστη σου και από
ορισμένες αρχές που πρέπει να ακολουθηθούν.
Αν βρεθείς κάπου και μείνεις από βενζίνη ενώ
είναι ανάγκη να πάς κάπου, ο Κύριος θα προμηθεύσει. Αλλά αν δεν βάζεις βενζίνη
στ’ αμάξι σου και απλώς προσεύχεσαι "Κύριε, εσύ κάνε το να ξεκινήσει" ο Θεός
δεν θα το κάνει.
Ο Θεός θα κάνει το μέρος Του αλλά κι εμείς
έχουμε να κάνουμε το μέρος μας. Πρέπει να αποδείξουμε ότι έχουμε κάνει ό,τι
καλύτερο μπορούσαμε.
Αν θέλω να ξέρω τον ορισμό μιας λέξης κι έχω
ένα λεξικό, γιατί να μην το χρησιμοποιήσω; Μπορώ να ζητήσω από τον Κύριο να μου
την ερμηνεύσει, αλλά Αυτός θα μου πει: Κάνε πρώτα ό,τι μπορείς να κάνεις κι εγώ
θα κάνω αυτό που εσύ δεν μπορείς να κάνεις. (περίπτωση γονέων Μωυσή με το
καλάθι-ο Παύλος, αποφάσισε να πάει κάπου και ο Θεός του έδειξε κάτι άλλο.)
