Εγώ είμαι Ιησούς (6)

ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ ΛΕΜΟΝΑΔΑ

Το παράδειγμα που θα αναφέρουμε παρακάτω, έχει σκοπό να αποσαφηνίσει τη διπλή φύση του Ιησού Χριστού. Το λεμόνι αντιπροσωπεύει τον Ένα αληθινό Θεό που είναι Πνεύμα, τη θεότητα, τον Πατέρα. Το νερό αντιπροσωπεύει τον άνθρωπο, την ανθρώπινη φύση του Χριστού, τον Υιό.

Μη διαβάσεις απλά τα παρακάτω, αλλά μελέτησε προσεκτικά όλα τα εδάφια που αναφέρονται, προσπαθώντας να κατανοήσεις βαθιά το όλο θέμα.

ΔΥΟ ΦΥΣΕΙΣ Σ’ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ	ΔΥΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ Σ’ ΕΝΑ ΠΟΤΟ
1. Ο Πατέρας είναι μέσα στον Υιό κι ο Υιός μέσα στον Πατέρα. Ιωαν.ιδ:11	Το λεμόνι είναι μέσα στο νερό και το νερό μέσα στο λεμόνι.
2. Όμως ο Πατέρας δεν είναι Υιός, ούτε ο Υιός Πατέρας. Ιωαν.η:29	Το λεμόνι δεν είναι νερό, ούτε το νερό λεμόνι.
3. Ο Πατέρας είναι μεγαλύτερος απ’ τον Υιό. Ιωαν.ιδ:28	Το λεμόνι είναι «μεγαλύτερο» (πιο δυνατό) απ’ το νερό
4. Κι όμως ο Πατέρας με τον Υιό είναι ένα (Χριστός). Ιωαν.ι:30	Κι όμως το λεμόνι και το νερό είναι ένα (ποτό).
5. Ο Πατέρας είναι αόρατος. Ιωαν.α:18	Το λεμόνι είναι αόρατο
6. Όμως αυτός που έχει δει τον Υιό έχει δει τον Πατέρα. Ιωαν.ιδ:9	Όμως όποιος έχει δει το νερό έχει δει και το λεμόνι.
7. Ο Πατέρας χωρίς τον Υιό είναι πυρ καταναλίσκον. Εβρ.ιβ:18,29	Το λεμόνι χωρίς νερό είναι πολύ ξινό για να το πιεις.
8. Ο Υιός είναι μεσίτης ανάμεσα σ’ εμάς και τον Πατέρα. Α’Τιμ.β:5	Το νερό είναι μεσίτης ανάμεσα σ’ εμάς και το λεμόνι.
9. Ο Πατέρας έδωσε στο Χριστό το όνομά Του, Ιησούς. Φιλιπ.β:9,10	Το λεμόνι έδωσε σ’ αυτό το ποτό το όνομά του, Λεμονάδα.
10. Ποιο είναι το όνομα του Πατέρα και του Υιού; ΙΗΣΟΥΣ. Παρ.λ:4 και Ιωαν.ε:43.	Ποιο είναι το όνομα αυτού του λεμονιού και του νερού; ΛΕΜΟΝΑΔΑ.
11. Ποιος είναι ο ψεύτης, παρά αυτός που αρνείται ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός (ο Πατέρας και ο Υιός); Α’Ιωαν.β:22	Ποιος είναι ψεύτης, παρά αυτός που αρνείται ότι Λεμονάδα είναι το ποτό που αποτελείται από λεμόνι και νερό;
12. Ο Αντίχριστος αρνείται τον Πατέρα και τον Υιό. Α’Ιωαν.β:22	Όποιος αρνείται το λεμόνι και το νερό, δεν έχει λεμονάδα.
13. Όποιος αρνείται τον Υιό, δεν έχει ούτε τον Πατέρα. Αυτός όμως που αναγνωρίζει τον Υιό, έχει και τον Πατέρα. Α’Ιωαν.β:23	Όποιος αρνείται το νερό, δεν έχει ούτε το λεμόνι. Αυτός όμως που δέχεται το νερό, έχει και το λεμόνι.
14. Πάς όστις παραβαίνει και δεν μένει εν τη διδαχή του Χριστού, Θεόν δεν έχει, ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος έχει και τον Πατέρα και τον Υιόν. Β’Ιωαν.9	Όποιος αρνείται τα συστατικά αυτού του ποτού δεν έχει λεμόνι, όποιος δέχεται τα συστατικά αυτού του ποτού, έχει και το λεμόνι και το νερό.
15. Γεύθητε και ιδέτε ότι αγαθός ο Κύριος. Ψαλμ.λδ:8	Δοκιμάστε και δέστε πόσο ωραίο είναι αυτό το ποτό!

Ίσως είναι δύσκολο για κάποιους να καταλάβουν πώς δύο τέλειες φύσεις μπορούν να είναι ενωμένες σ’ ένα πρόσωπο, έστω κι αυτό του Χριστού κι έτσι, σαν την πλειονότητα των αρχαίων Εβραίων, προσκόπτουν στον «λίθο προσκόμματος». Ωστόσο, η θέση μας δεν στηρίζεται στην τέλεια κατανόηση, αλλά στην πίστη. Πιστεύουμε, δηλαδή, ό,τι λέει ο λόγος του Θεού και δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την καθαρή διδασκαλία ότι ο Πατέρας κατοικούσε μέσα στον Υιό κι ότι ο Υιός ήταν μέσα στον Πατέρα (Ιωαν.ιδ:10,11).

Όπως έχουμε ήδη πει, επειδή ο Ιησούς ήταν άνθρωπος και Θεός, μπορούσε ν’ αντιπροσωπεύει σωστά τον άνθρωπο στο Θεό και το Θεό στον άνθρωπο κι έτσι έγινε αυτή η ένωση με το θάνατο του Υιού του Θεού πάνω στο σταυρό. Όταν πέθανε στη θέση μας, μας συνδιάλλαξε με το Θεό δια του αίματός Του (Ρωμ.ε:10).

Μερικοί μπορεί να ρωτήσουν δικαιολογημένα, πώς ο Ιησούς μπορούσε να είναι περιορισμένος σαν άνθρωπος και την ίδια στιγμή να είναι άπειρος σαν Θεός. Οι Γραφές επισημαίνουν ότι σαν άνθρωπος είχε περιορισμένη δύναμη Ιωαν.δ:6, όμως σαν ο Θεός είχε όλη την εξουσία στον ουρανό και τη γη Ματθ.κη:18. Η ανθρώπινη φύση Του, αδύνατη απ’ το αίμα που έχασε, εξασθένησε κάτω απ’ το βάρος του σταυρού και χρειάστηκε να τον σηκώσει ο Σίμων. Όμως ως προς τη θεότητά Του μπορούμε να πούμε ότι «βαστάζει τα πάντα με τον λόγον της δυνάμεως αυτού» (Εβρ.α:3).

Αυτοί που αποδέχονται το τριαδικό δόγμα πιστεύουν τη μη Γραφική διδασκαλία ότι ο Υιός του Θεού ήταν Θεός κι ο άνθρωπος ήταν ο Υιός του ανθρώπου. Έτσι έχουμε δύο γιους στο ίδιο πρόσωπο. Αυτή η θεωρία, ωστόσο, δεν μπορεί ν’ αντέξει τη δοκιμασία των Γραφών, γιατί πουθενά δεν διδασκόμαστε ότι η θεότητα, ο Θεός, που εργαζόταν τα έργα μέσα στο Χριστό ήταν ο Υιός του Θεού. Παντού λέει ότι ήταν ο Πατέρας που εργαζόταν τα έργα (Ιωαν.ιδ:10,11). Ο Υιός του Θεού ήταν ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς που πέθανε, γιατί αν ο Υιός ήταν Θεός, δεν μπορούσε να πεθάνει! Έτσι, ενώ στην αρχή μπορεί να φαίνεται μυστήριο, πώς ο Χριστός σαν άνθρωπος ήταν περιορισμένος και σαν Θεός άπειρος, ο λόγος του Θεού το διδάσκει πολύ καθαρά και μας οδηγεί να λατρεύουμε μόνο ένα Θεό, στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού.