Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 21 Αυγούστου 2016

Θυμός – Οργή

Ορισμοί:

Θυμός: Ξαφνική και έντονη συγκίνηση με επιθετική τάση που εκδηλώνεται με μια εκφραστική  και λεκτική έξαψη.

Οργή: σφοδρός ψυχικός ερεθισμός, ακράτητος θυμός για κάποιον ή κάτι

Αν υπήρχε ένα όργανο, όπως το θερμόμετρο, που να μετρά το θυμό αυτές τις μέρες είναι βέβαιο ότι θα έδειχνε διαρκώς υψηλές τιμές μια που είναι πολλοί αυτοί, που νιώθουν θυμωμένοι και παλεύουν να ζήσουν με αυτό ως την επόμενη μέρα, που ξημερώνει…


Το να είσαι θυμωμένος είναι υπό μία έννοια υγιές… ο θυμός σου είναι ένδειξη του ότι αναγνωρίζεις πότε οι ανάγκες σου έχουν ματαιωθεί και πότε τα όρια σου έχουν παραβιαστεί.

Θυμώνεις όταν απειλείται η ασφάλεια σου και κάθε φορά, που αντιλαμβάνεσαι ότι ο άλλος επιχειρεί να σε εξαπατήσει ή απολαμβάνει να παίζει μαζί σου…

Το να είσαι, όμως, οργισμένος ξεπερνά κατά πολύ τη λογική σου και σηματοδοτεί την κυριαρχία του συναισθήματος στη συμπεριφορά σου.

Βλέπεις, για παράδειγμα, ειδήσεις και φωνάζεις σε μια προσπάθεια να εκτονωθείς και πιστεύοντας ότι ο άλλος σε ακούει. Ο άλλος, βεβαίως, συνεχίζει να λέει τα δικά του και εσύ εξοργίζεσαι έχοντας ξεχάσει πως και να ήθελε ακόμη να σε ακούσει δε μπορεί καθώς σας χωρίζουν μία τηλεόραση και πολλά χιλιόμετρα.

Όταν ο θυμός γίνεται οργή βγαίνεις εκτός εαυτού και φέρεσαι με τρόπο, που ούτε εσύ αναγνωρίζεις. Όταν ο θυμός γίνεται οργή ξεχνάς από πού ξεκίνησε όλο αυτό, που σε κατακλύζει και αφήνεσαι στην ορμή ενός ποταμιού, που σε παρασύρει…

Αυτός που κατέχεται από θυμό, στερείται ψυχικής ισορροπίας και όπως είναι εκτός εαυτού, οδηγείται σε πράξεις, λόγια, διανοήματα που δεν θα οδηγείτο αν δεν καταλαμβανόταν από αυτόν.

Πάντα υπάρχει μια αιτία που οδηγεί σε θυμό.

Τα φυσιολογικά παράλληλα του θυμού είναι:


  1. Ανωμαλία κυκλοφορίας του αίματος
  2. Εξόγκωση των φλεβών
  3. Το πρόσωπο γίνεται κόκκινο ή ωχρό
  4. Ανικανότητα κυριαρχίας στο κινητικό σύστημα και τους μυς
  5. Σπασμωδικές συσπάσεις του προσώπου
  6. Έκκριση χολής
  7. Αύξηση ή πλήρης εξαφάνιση του σάλιου
  8. Αύξηση θερμοκρασίας
  9. Όξυνση του βλέμματος
  10. Κτλ

Μπορεί, λόγω της αναστάτωσης που προκαλεί στο νευρικό σύστημα, να προκαλέσει: λιποθυμία, παραφροσύνη, θάνατο, νευρικές διαταραχές, καρδιοπάθεια, έλκος, αϋπνίες.

Εφεσ.δ:31-32 Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία ας αφαιρεθή από σας μετά πάσης κακίας· γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, συγχωρούντες αλλήλους, καθώς ο Θεός συνεχώρησεν εσάς διά του Χριστού.

Κολ.γ:8 τώρα όμως απορρίψατε και σεις ταύτα πάντα, οργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αισχρολογίαν εκ του στόματός σας·

Ιακ.α:19-20 Λοιπόν, αδελφοί μου αγαπητοί, ας είναι πας άνθρωπος ταχύς εις το να ακούη, βραδύς εις το να λαλή, βραδύς εις οργήν· διότι η οργή του ανθρώπου δεν εργάζεται την δικαιοσύνην του Θεού.

Εκκλ.ζ:9 Μη σπεύδε εν τω πνεύματί σου να θυμόνης· διότι ο θυμός αναπαύεται εν τω κόλπω των αφρόνων.

Όλοι οι άνθρωποι θυμώνουν, αλλά ο θυμός παραμένει μόνο στους άφρονες.


  • Ο θυμός είναι τρομερά επικίνδυνος, όταν τον έχουμε θάψει ζωντανό.
  • Ο θυμός πηγάζει από τρία διαφορετικά αισθήματα: τον φόβο, την απογοήτευση και τον πόνο.
  • Τελικά η βασική αιτία του θυμού είναι οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες.

Διάφορα επίπεδα θυμού

Εκνευρισμός- Ένα αίσθημα ενόχλησης το οποίο προέρχεται από κάτι κακό.  
Αγανάκτηση -Το αίσθημα ότι χρειάζεται κάτι να γίνει για το κακό αυτό.  
Οργή - Η έκφραση της έντονης επιθυμίας για ανταπόδοση.  
Παραφροσύνη - Το να χάνει κάποιος τον συναισθηματικό του έλεγχο.  
Μανία -Το να χάνει κάποιος τον έλεγχο του εκδηλώνοντας βίαιη συμπεριφορά.

Γέν.δ:5,6
Κάϊν
Γέν.κζ:41
Ησαύ
Γέν.μθ:5,7
Συμεών και Λευί (λδ) Δείνα
Αριθ.κ:10,11
Μωυσής
Αριθ.κβ:26
Βαλαάμ
Α΄Σαμ.κ:30
Σαούλ
Β΄Σαμ.ε:11
Νεεμάν
Β’ Χρον.κς:16,19
Οζίας
Εσθ.γ:5
Αμάν
Δαν.γ:13
Ναβουχοδονόσορ
Ματθ.β:16
Ηρώδης
Λουκ.δ:28,29
Ιουδαίοι

Ο ΘΥΜΟΣ και η ΟΡΓΗ:

  • Ποτέ δεν γιάτρεψε μια πληγωμένη καρδιά
  • Ποτέ δεν οικοδόμησε κάποια εκκλησία
  • Ποτέ δεν βοήθησε κάποιο ανυπότακτο παιδί
  • Ποτέ δε σφυρηλάτησε αληθινή φιλία
  • ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Ίσως πεις: μα, με πλήγωσαν!

Ξέρεις κανένα που δεν έχει πληγωθεί;

Τον Χριστό Τον σταύρωσαν και δεν θύμωσε, ούτε οργίστηκε. Ποτέ δεν έχασε τον έλεγχο των συναισθημάτων Του.

Την επόμενη φορά που ο θυμός θα κάνει την εμφάνισή του, κοίταξε στο Γολγοθά: ο Χριστός κρεμασμένος, το αίμα τρέχει, αγκάθια στο κεφάλι, σώμα γεμάτο πληγές.

Λουκ.κγ:34 Ο δε Ιησούς έλεγε· Πάτερ, συγχώρησον αυτούς· διότι δεν εξεύρουσι τι πράττουσι. Διαμεριζόμενοι δε τα ιμάτια αυτού, έβαλον κλήρον.

Είναι λάθος να απωθείς τον θυμό σου. Να προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι δεν είσαι θυμωμένος, να τον καταπιέζεις μέσα σου. Ο θυμός όμως, σίγουρα θα βρει κάποιο κανάλι να εκφραστεί.  Απλά, είναι θέμα χρόνου.

Ο σωστός τρόπος χειρισμού του θυμού είναι:


  1. Παραδέξου ότι είσαι θυμωμένος.
  2. Προσπάθησε να καταλάβεις γιατί είσαι θυμωμένος.
  3. Κάποιες φορές ο θυμός σου θα είναι σωστός. Χειρίσου τον δημιουργικά.
  4. Εστίασε στη συγχώρηση. Θεραπεύει την ψυχή.
  5. Ανάπτυξε μια υγιή αυτοεκτίμηση. Είσαι πιο σημαντικός από το πρόβλημά σου.
  6. Μάθε να αγνοείς τις μικροπρέπειες των άλλων.
  7. Προσευχήσου για τη δυσκολία που έχεις με τα συναισθήματά σου.

Μπορούμε αν θέλουμε να ζούμε μέσα στο θυμό, την οργή, την απόγνωση και την απομόνωση.

Μπορούμε όμως να διαλέξουμε τον καλύτερο δρόμο του Χριστού.

Β’ Κορ.ε:14-15 Επειδή η αγάπη του Χριστού συσφίγγει ημάς, διότι κρίνομεν τούτο, ότι εάν εις απέθανεν υπέρ πάντων, άρα οι πάντες απέθανον· και απέθανεν υπέρ πάντων, διά να μη ζώσι πλέον δι' εαυτούς οι ζώντες, αλλά διά τον αποθανόντα και αναστάντα υπέρ αυτών.

Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα, που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο, για να εκφράζει την έντασή του. Τα κίνητρά του, η συμπεριφορά του και τα αποτελέσματα του θυμού του, καθορίζουν αν είναι δίκαιος ή άδικος!

Εφεσ.δ:26 Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε· ο ήλιος ας μη δύη επί τον παροργισμόν σας,

Εβρ.ιβ:15 παρατηρούντες μήπως υστερήταί τις από της χάριτος του Θεού, μήπως ρίζα τις πικρίας αναφύουσα φέρη ενόχλησιν και διά ταύτης μιανθώσι πολλοί,

Εφεσ.δ:31 Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία ας αφαιρεθή από σας μετά πάσης κακίας·

Ψαλ.λζ:8 Παύσον από θυμού και άφες την οργήν· μηδόλως αγανάκτει ώστε να πράττης πονηρά.

Ματθ.ε:21-22 Ηκούσατε ότι ερρέθη εις τους αρχαίους, Μη φονεύσης· όστις δε φονεύση, θέλει είσθαι ένοχος εις την κρίσιν. Εγώ όμως σας λέγω ότι πας ο οργιζόμενος αναιτίως κατά του αδελφού αυτού θέλει είσθαι ένοχος εις την κρίσιν·

Παρ.κα:24 Υπερήφανος και αλαζών χλευαστής καλείται, όστις πράττει μετά θυμού αλαζονείας.

Παρ.κε:28 Όστις δεν κρατεί το πνεύμα αυτού, είναι ως πόλις κατηδαφισμένη και ατείχιστος.

Α’ Τιμ.β:8 Θέλω λοιπόν να προσεύχωνται οι άνδρες εν παντί τόπω, υψόνοντες καθαράς χείρας χωρίς οργής και δισταγμού.

Η αντιμετώπιση:

Παρ.ιε:1 Η γλυκεία απόκρισις καταπραΰνει θυμόν· αλλ' ο λυπηρός λόγος διεγείρει οργήν.

Παρ.ιε:18 Ο θυμώδης άνθρωπος διεγείρει μάχας· ο δε μακρόθυμος καταπαύει έριδας.

Παρ.ις:32 Καλήτερος ο μακρόθυμος παρά τον δυνατόν· και ο εξουσιάζων το πνεύμα αυτού παρά τον εκπορθούντα πόλιν.

Παρ.ιθ:11 Η φρόνησις του ανθρώπου συστέλλει τον θυμόν αυτού· και είναι δόξα αυτού να παραβλέπη την παράβασιν.