Γένεση (138)

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ TΩΝ EΘΝΩΝ (Γένεση.ι)

Η ενότητα των εθνών διδάσκεται καθαρά από τη Γραφή. 

Όλα τα έθνη είναι απόγονοι των γιων του Νώε και φυσικά όλοι προήλθαν από τον Αδάμ.

Κ α λ η μ έ ρ α

6 καταστρεπτικοί τρόποι που ελαχιστοποιούμε τις αμαρτίες μας

Είδα ότι αυτοί οι έξι τρόποι ελαχιστοποίησης της αμαρτίας, είναι πολύ διδακτικοί σχετικά με τον αγιασμό και την νέκρωση της αμαρτίας. Πάρε λίγο χρόνο και εξέτασε τον αγώνα σου κατά της αμαρτίας, τους τρόπους που είσαι επιρρεπής να ελαχιστοποιείς την αμαρτία, και ανάπτυξε μια στρατηγική για να τους αποκηρύξεις.

Γένεση (137)

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Θεός που προσμένω

Αββακούμ β:1-4

Επί της σκοπιάς μου θέλω σταθή και θέλω στηλωθή επί του πύργου, και θέλω αποσκοπεύει διά να ίδω τι θέλει λαλήσει προς εμέ και τι θέλω αποκριθή προς τον ελέγχοντά με. Και απεκρίθη προς εμέ ο Κύριος και είπε, Γράψον την όρασιν και έκθεσον αυτήν επί πινακιδίων, ώστε τρέχων να αναγινώσκη τις αυτήν· διότι η όρασις μένει έτι εις ωρισμένον καιρόν, αλλ' εις το τέλος θέλει λαλήσει και δεν θέλει ψευσθή· αν και αργοπορή, πρόσμεινον αυτήν· διότι βεβαίως θέλει ελθεί, δεν θέλει βραδύνει. Ιδού, η ψυχή αυτού επήρθη, δεν είναι ευθεία εν αυτώ· ο δε δίκαιος θέλει ζήσει διά της πίστεως αυτού.

Τι είναι λοιπόν ο Θεός; Ο Θεός που περιμένω και ποτέ δεν έρχεται;

Ο Θεός που το να Τον περιμένω είναι ένας απλός μηχανισμός άμυνας για να αντιμετωπίσω μια δύσκολη πραγματικότητα;

Στην περικοπή μας ουσιαστικά ο Θεός ζητά από τον Αβακούμ να τον περιμένει. Τι σημαίνει όμως αυτό; Πώς περιμένει ο Αβακούμ; Πώς να περιμένω το Θεό που προσμένω;

Ο λόγος του Θεού (40)

ΙΕΖΕΚΙΗΛ

ΤΙΤΛΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Το βιβλίο πήρε την ονομασία του από τον προφήτη Ιεζεκιήλ. Τo όνομά του σημαίνει «Ο Θεός θα δυναμώσει».

Η ΠΡ0ΣΩΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΕΖΕΚΙΗΛ.

Ο Ιεζεκιήλ ήταν ιερέας από γενιά ιερέων (α:3). Πιθανόν  να άρχισε την διακονία του στα 30 του.

Μεταφέρθηκε από την Ιερουσαλήμ στην δεύτερη εξορία που έκαναν οι Βαβυλώνιοι, όταν βασίλευε ο Ιωαχείν. Τότε πήραν τον Ιωαχείν, την μητέρα του, άρχοντες, στρατό και δούλους 10.000 άτομα (Β’ Βασ.κδ:12-15).

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (136)

Ο λόγος του Θεού (39)

ΘΡΗΝΟΙ ΙΕΡΕΜΙΑ

ΤΙΤΛΟΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

Ο Εβραϊκός τίτλος είναι «Εκάχ» που σημαίνει «ουέ» και είναι η πρώτη λέξη του βιβλίου (α:1). Οι Εβδομήκοντα έδωσαν τον τίτλο «θρήνοι» γιατί ο προφήτης θρηνεί για τον λαό του Θεού.

Ο συγγραφέας είναι ανώνυμος, αλλά παραδοσιακά πιστεύεται ότι είναι ο Ιερεμίας.

Οι θρήνοι αυτοί γράφτηκαν σε μια περίοδο 3 μηνών, μεταξύ της πυρπόλησης της Ιερουσαλήμ, που έγινε τον Ιούλιο του 586 π.Χ. και της εξορίας του Ιερεμία στην Αίγυπτο.

Η κατάσταση κατά την οποία γράφτηκαν οι θρήνοι είναι η εξής:

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (135)

ΟΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ

Όλες οι χρονολογίες βασίζονται στο 966 π.Χ. που ήταν το 4ο έτος της βασιλείας του Σολομώντα (Α' Βασ.ς:1) και στα 430 χρόνια της παρεπιδημίας στην Αίγυπτο (Έξοδ.ιβ:40-41).

Ο λόγος του Θεού (38)

ΙΕΡΕΜΙΑΣ

ΤΙΤΛΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.

Το βιβλίο πήρε την ονομασία του από τον συγγραφέα του, τον προφήτη Ιερεμία. Το όνομα του Ιερεμία στα Εβραϊκά είναι: «Γιερμαγιάχου «που θα πει «Ο Γιάχβε υψώνει, ή ο Γιάχβε καταρρίπτει (κατεδαφίζει) (Ιερεμ.α:10, Α' Πέτρ.ε:6).

Συγγραφέας είναι ο γιος του Χιλκία, ο Ιερεμίας, ο οποίος καταγόταν από ιερατική οικογένεια και έμενε στην Αναθώθ (α:1), η οποία ήταν μια μικρή κωμόπολη περίπου 5 χιλιόμετρα Βορειοανατολικά της Ιερουσαλήμ, στην γη Βενιαμίν. Ο Ιερεμίας σαν άνθρωπος φαίνεται πιο καθαρά από κάθε άλλον προφήτη. Δεν είχε γυναίκα, ούτε παιδιά, (ις:2) οι αδελφοί του τον μισούσαν (ια:18-21, ιβ:6), καταγράφεται η εσωτερική πνευματική μάχη και ζει το σχίσμα μεταξύ Ιούδα και Θεού (ιβ:1-4, ια:19-21), ήταν ευαίσθητος, αλλά ταυτόχρονα θαρραλέος στο να προφέρει την κρίση του Θεού εναντίον του λαού του (κ:9).

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (134)

ΤΑ 12 ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

ΣΑΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

ΡΟΥΒΗΝ: Ιδού υιός. Για να έρθει ο άνθρωπος κοντά στο Θεό, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι ν’ αναγνωρίσει τον Υιό.

ΣΥΜΕΩΝ: Ακοή. Ακούει κανείς και υπακούει στο Λόγο του Θεού. Έτσι εργάζεται πίστη μέσα στον άνθρωπο που έχει έργο τέλειο. Ακόμα ο Θεός ακούει την κραυγή της μετάνοιάς μας και μας ελευθερώνει (Α’ Ιωαν.α:9).

ΛΕΥΙ: Ένωση. Όταν δει ο άνθρωπος τον Υιό το Θεού, ακούσει το Λόγο Του και πιστέψει, μετά ενώνεται με το λαό του Θεού και συμφιλιώνεται με το Θεό (Α’ Κορ.ς:17 & Κολ.α:20).

ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - 27. Και έτι πολύ υπερέχουσαν οδόν σας δεικνύω (Α’ Κορ.ιγ)

Είναι ιδιαίτερα ταιριαστό, ότι ο απόστολος Παύλος θα μας δώσει τη διδασκαλία σχετικά με την «πολύ υπερέχουσαν οδόν» αμέσως μόλις τέλειωσε το κεφάλαιο με τα χαρίσματα και λίγο πριν δώσει την διδασκαλία σχετικά με το χάρισμα της γλωσσολαλίας, κλπ. Είναι σαν να έχει φτιάξει ένα σάντουιτς, βάζοντας το μέλι ανάμεσα σε δύο φέτες ψωμιού: εμείς πρέπει να δαγκώσουμε το ψωμί για να γευτούμε το μέλι! Αυτή η «πολύ υπερέχουσα οδός» είναι το επιστέγασμα όλων των Χαρίτων και αυτό δεν πρέπει να μας παραξενεύει, γιατί είναι η φύση του ίδιου του Θεού.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (133)

ΤΑ 12 ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒ

ΣΑΝ ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Γέν.κθ:31 Και ιδών ο Κύριος ότι εμισείτο η Λεία, ήνοιξε την μήτραν αυτής· η δε Ραχήλ ήτο στείρα.

Η Λεία συμβολίζει την εκκλησία της Παλαιάς Διαθήκης. Δεν έχει καλή όραση, ούτε είναι όμορφη. Ο Ιακώβ δεν την ήθελε. Ο Θεός δεν ήθελε την Παλαιά Διαθήκη γιατί δεν είχε καμιά εξωτερική ομορφιά.

Η Ραχήλ συμβολίζει την εκκλησία της Καινής Διαθήκης και ιδιαίτερα την αόρατη εκκλησία. Είναι τύπος της εσωτερικής αφιέρωσης και της πνευματικής αγάπης και λατρείας προς το Θεό. Είχε καλό καρπό (Ιωσήφ, Βενιαμίν). Ματθ.ζ:17  Ρωμ.ς:22 Γαλ.ε:22. Ο Ιακώβ αυτήν αγαπούσε, αυτή ήθελε, αλλά αναγκάστηκε να πάρει πρώτα τη Λεία. Ο Θεός ήθελε την εκκλησία της Καινής Διαθήκης, αλλά έπρεπε πρώτα να εργαστεί με την Παλαιά Διαθήκη για ν’ αποκτήσει την Καινή. Η Ραχήλ ήταν στείρα και δεν γέννησε τίποτα μέχρι που γεννήθηκε ο Ιωσήφ (Ιησούς).

Πίστη στην τύχη και την δεισιδαιμονία

«Δεν έχω αρρωστήσει όλο το χρόνο, χτύπα ξύλο»! Κάποιοι αρνούνται να πετάξουν με αεροπλάνο όταν είναι Τρίτη 13 του μήνα! Κάποιοι κρεμάνε εικονησματάκια για να τους φυλάνε ή μπλε μάτια για να μην τους ματιάσουν. Άλλοι φοράνε φυλαχτά και άλλοι κουβαλάνε λαγοπόδαρα! Όλα αυτά, είναι κοινά παραδείγματα των δεισιδαιμονιών.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (132)

ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ο Ιακώβ καταλαβαίνοντας ότι πρόκειται να πεθάνει, καλεί τα παιδιά του για να ευλογήσει και να τους μιλήσει προφητικά για το τί θα συμβεί στο μέλλον τους.

Ονομάζει πρώτα τα 6 παιδιά της Λεία, μετά τα 4 παιδιά της Βαλλά και της Ζελφά και μετά τα 2 παιδιά της Ραχήλ. Από τους πρώτους έξι, ο Ιούδας προεξέχει σε ευλογία, ενώ απ’ τους έξι τελευταίους, ο Ιωσήφ. Δίνει την πνευματική ευλογία στον Ιούδα και τα πρωτοτόκια στον Εφραΐμ.

Στο εδάφιο 24 φαίνεται σαν να έρχεται ο Μεσσίας απ’ τον Ιωσήφ. Στο εδάφιο 22 λέει: «βλαστοί εκτείνονται επί τοίχου» (Εβραϊκά: κοπέλες). Ίσως κάποιες κοπέλες απ’ τον Ιωσήφ να παντρεύτηκαν άντρες απ’ τον Ιούδα που ήταν μέσα στη γενιά του Μεσσία.

Ωροσκόπια - κάρμα

Αστρολογία είναι η αρχαία πεποίθηση ότι το πεπρωμένο ενός ατόμου μπορεί να βρεθεί στη σχέση των αστεριών και των πλανητών κατά τη στιγμή της γέννησής του. Το «Ωροσκόπιο» είναι το διάγραμμα που επιχειρεί να περιγράψει αυτό το πεπρωμένο.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (131)

ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟ ΟΓΔΟΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Γέν.μη:1-6 Μετά δε τα πράγματα ταύτα, είπον προς τον Ιωσήφ, Ιδού, ο πατήρ σου ασθενεί. Και έλαβε μεθ' εαυτού τους δύο υιούς αυτού, τον Μανασσή και τον Εφραΐμ. Και απήγγειλαν προς τον Ιακώβ, λέγοντες, Ιδού, ο υιός σου Ιωσήφ έρχεται προς σέ· και αναλαβών δύναμιν, ο Ισραήλ εκάθισεν επί την κλίνην. Και είπεν ο Ιακώβ προς τον Ιωσήφ, Ο Θεός ο Παντοδύναμος εφάνη εις εμέ εν Λούζ εν τη γη Χαναάν και με ευλόγησε· και είπε προς εμέ, Ιδού, εγώ θέλω σε αυξήσει και θέλω σε πληθύνει και θέλω σε καταστήσει εις πλήθος λαών· και θέλω δώσει την γην ταύτην εις το σπέρμα σου μετά σε παντοτεινήν ιδιοκτησίαν. Τώρα λοιπόν οι δύο υιοί σου, οι γεννηθέντες εις σε εν τη γη της Αιγύπτου, πριν εγώ έλθω προς σε εις την Αίγυπτον είναι ιδικοί μου· ο Εφραΐμ και ο Μανασσής θέλουσιν είσθαι εις εμέ ως ο Ρουβήν και ο Συμεών· τα δε τέκνα σου όσα γεννήσης μετά τούτους, θέλουσιν είσθαι ιδικά σου· κατά το όνομα των αδελφών αυτών θέλουσιν ονομασθή εν τη κληρονομία αυτών.

Αυτολύπηση και μετατόπιση ευθυνών

Η μετατόπιση ευθυνών έχει γίνει μια σοβαρή επιδημία, ακόμη και μεταξύ των Χριστιανών. Νομίζεις ότι δεν είναι πρόβλημα;

Αντί να συμφωνήσουμε με το Θεό ότι είμαστε αμαρτωλοί, συχνά αναλύουμε και βασανιζόμαστε μέχρι να βρούμε τρόπους να επιρρίψουμε την ευθύνη για τις αποτυχίες μας σε κάποιον ή κάτι έξω από τον εαυτό μας.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κακοί άνθρωποι μέσα στην εκκλησία

1. Οι Φαρισαίοι

Στη Βίβλο, οι υπερήφανοι Φαρισαίοι ήταν ταχείς στο να καταδικάζουν και να κρίνουν. Ο Ιησούς τους αποκάλεσε υποκριτές και αποκάλυψε την πραγματική τους διάθεση στο Ματθαίο και τον Λουκά.

Στη σημερινή εκκλησία, οι Φαρισαίοι κρίνουν τους άλλους σκληρά, ενώ για τις δικές τους αποτυχίες, πάντα έχουν μια δικαιολογία, τις κρίνουν πολύ ελαφριά. Κάποιοι ξεσπάνε όταν το γόητρό τους απειλείται. Άλλοι φτιάχνουν δυσβάσταχτους κανόνες για τους άλλους, ελπίζοντας να βελτιώσουν τη δική τους θέση (Ματθ.κγ:4).

H λίγη γνώση μπορεί να γίνει επικίνδυνη (ειδικά για ένα χριστιανό)

Μπορεί να οδηγήσει σ’ αυτά τα σφάλματα:

1. λάθος ορισμοί

Οι λέξεις έχουν συγκεκριμένη σημασία και πρέπει να τις ορίζουμε σωστά, είτε χρησιμοποιούμε τη λέξη «άνευ όρων» για να περιγράψουμε την αγάπη του Θεού, είτε μιλάμε για καλό και κακό φόβο

2. λάθος χρονισμός

Η σωστή κατανόηση του χρόνου έχει σημασία και δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε ουράνιες υποσχέσεις τώρα που είμαστε εδώ στη γη. Ο Χριστός νίκησε την αμαρτία, την αρρώστια, το θάνατο και τον Σατανά στον σταυρό, αλλά δεν θα συνειδητοποιήσουμε πλήρως τη νίκη Του μέχρι να πάμε στον ουρανό.

Κ α λ η μ έ ρ α