Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κήρυγμα

 

Αποδείξεις ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν από την Μ. Θλίψη. (6)

 

«Η ημέρα της οργής του Κυρίου» (Σοφον.α:14-18, Ιεζεκ.ζ:19, Ης.ιγ:9-13) δεν είναι η «θλίψη του κόσμου» για την οποία μίλησε ο Κύριος στο Ιωάν.ις:33 (Δες Ιωάν.ιε:20, Ματθ.ε:10-12, Αποκ.β:10). Αυτό το βιώνουν οι πιστοί από την αρχή! Είναι αυτό που οι πιστοί σε όλο τον κόσμο περνάνε κάθε μέρα από την εποχή του Χριστού. Όχι, μιλάμε για «την οργή του Αρνίου» (Αποκ.ς:16-17, Ρωμ.α:18, Εφες.ε:6, Κολ.γ:6), μιλάμε για την «μεγάλη θλίψη» (Ματθ.κδ:21, Αποκ.β:22, ζ:14, δες Μάρκ.ιγ:19, Δαν.ιβ:1).

Ωσ.ς:1-3 Έλθετε και ας επιστρέψωμεν προς τον Κύριον· διότι αυτός διεσπάραξε, και θέλει μας ιατρεύσει· επάταξε, και θέλει περιδέσει την πληγήν ημών. Θέλει αναζωοποήσει ημάς μετά δύο ημέρας· εν τη τρίτη ημέρα θέλει μας αναστήσει, και θέλομεν ζη ενώπιον αυτού. Τότε θέλομεν γνωρίσει και θέλομεν εξακολουθεί να γνωρίζωμεν τον Κύριον· η έξοδος αυτού είναι προδιατεταγμένη ως η αυγή· και θέλει ελθεί προς ημάς ως υετός, ως βροχή όψιμος και πρώϊμος επί την γην.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κήρυγμα

 

Πνευματικοί λιποτάκτες

«Έκτοτε πολλοί των μαθητών αυτού εστράφησαν εις τα οπίσω, και δεν περιεπάτουν πλέον μετ' αυτού»  Ιωάν.ς:66

Ο όρος λιποτάκτης είναι στρατιωτικός. Λιποτάκτης είναι ο στρατιώτης που εγκαταλείπει τη θέση του. Έχει καταταχτεί στο στρατό. Φόρεσε τη στολή, πήρε οπλισμό. Βρέθηκε μαζί με τους άλλους συντρόφους του στα γυμνάσια και στις παρελάσεις. Αλλά σε μια ορισμένη στιγμή εγκαταλείπει τα πάντα και φεύγει. Αυτός είναι ο λιποτάκτης.

Έχουμε όμως και πνευματικούς λιποτάκτες. Γιατί και ο χριστιανός ένας πνευματικός στρατιώτης είναι. Ο απόστολος Παύλος έτσι ονομάζει τον νεαρό Τιμόθεο και του λέει:

«Συ λοιπόν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού» (Β΄ Τιμ.β:3).

Και του παραγγέλλει: «να στρατεύη την καλήν στρατείαν» (Α΄ Τιμ.α:18).

Είναι λοιπόν στρατιώτης ο χριστιανός. Πνευματικός στρατιώτης που καλείται να λάβει μέρος σ' ένα πνευματικό αγώνα, με πνευματικά όπλα.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κήρυγμα

 

Αποδείξεις ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν από την Μ. Θλίψη. (5)

 

3. Η «ημέρα του Κυρίου» ή «ημέρα του Θεού» είναι τα 1.000 χρόνια του Σαββάτου, που αρχίζουν και τελειώνουν με την οργή του Θεού:

Στη Γέν.β, ο Θεός έδωσε στον Αδάμ μόνο μία αρνητική εντολή. Η Αγία Γραφή μας λέει στη Γέν.β:16-17:

Προσέταξε δε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ λέγων, Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ' αυτού· διότι καθ' ην ημέραν φάγης απ' αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.

Στη συνέχεια, στη Γέν.γ έχουμε την αναφορά της εξαπάτησης της Εύας από τον Σατανά και την παρακοή του Αδάμ στην εντολή του Θεού. Η αμαρτία του Αδάμ πέρασε σε όλη την ανθρωπότητα και τώρα όλοι πεθαίνουν. Θάνατος σημαίνει αποχωρισμός. Πέθαναν πνευματικά εκείνη την 24ωρη ημέρα (τα πνεύματά τους πέθαναν αποχωριζόμενα από τον Θεό, λόγω της αμαρτίας τους) και τελικά πέθαναν και σωματικά (οι ψυχές τους αποχωρίστηκαν από τα σώματά τους). 

Εξαιτίας του Αδάμ και της Εύας, όλοι πεθαίνουν σωματικά και γεννιόμαστε πνευματικά νεκροί έχοντας μόνο «την υπεροχήν του πνεύματος» (Μαλ.β:15). Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να αναγεννηθούμε πνευματικά (Ιωάν.γ:3, 7, Α’ Πέτρ.α:23). Πέθαναν επίσης σωματικά μέσα στην 1.000 ετών ημέρα του Θεού (Ψαλμ.90:4 Β’ Πέτρ.γ:8). Ο Αδάμ πέθανε σε ηλικία 930 ετών και ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ ήταν 969 ετών.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κήρυγμα

 

Αποδείξεις ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν από την Μ. Θλίψη. (4)

 

2. Οι πιστοί της Εκκλησίας δεν μπορούν να γνωρίζουν την ώρα, αλλά οι άγιοι της Θλίψης μπορούν:

Εμείς, σήμερα, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την ώρα, την ημέρα ή ακόμα και τον καιρό, της επιστροφής του Κυρίου στον αέρα για να μας παραλάβει.

Πράξ.α:6-8 Εκείνοι λοιπόν συνελθόντες ηρώτων αυτόν, λέγοντες· Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ; Είπε δε προς αυτούς· Δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς, τους οποίους ο Πατήρ έθεσεν εν τη ιδία αυτού εξουσία, αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ' υμάς, και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης (Δες Α’ Θες.ε:1).

Ματθ.κε:13 Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε την ημέραν ουδέ την ώραν, καθ' ην ο Υιός του ανθρώπου έρχεται.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κήρυγμα

 

Αποδείξεις ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν από την Μ. Θλίψη. (3)

 

Τα Α’ Θες.δ:16-17 και Α’ Κορ.ιε:51-52 είναι προφανώς τελείως διαφορετικά από τα Ματθ.κδ:31 και Μάρκ.ιγ:27. 

Ανήκουν σε δύο διαφορετικές οικονομίες του χρόνου που έχουν καθοριστεί από τον Θεό. Τα πρώτα είναι το τέλος της οικονομίας της Εκκλησίας (Ματθ.κη:20) και τα δεύτερα είναι τα τελευταία 7 χρόνια της οικονομίας του νόμου που πρόκειται να έρθει (Δαν. θ:24-27. Αυτή η προφητεία των 70 εβδομάδων του Δανιήλ θα εξηγηθεί αργότερα).

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κήρυγμα

 

Αποδείξεις ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν από την Μ. Θλίψη. (2)

 

Α’ Θεσ.β:19 Διότι τις η ελπίς ημών ή η χαρά ή ο στέφανος της καυχήσεως; ή ουχί και σεις έμπροσθεν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εν τη παρουσία αυτού;

Α’ Ιωάν.β:28 Και τώρα, τεκνία, μένετε εν αυτώ, ίνα όταν φανερωθή, έχωμεν παρρησίαν και μη αισχυνθώμεν απ' αυτού εν τη παρουσία αυτού.

Με ενοχλεί να βλέπω Χριστιανούς να εγκαταλείπουν την υγιή βιβλική διδασκαλία της Αρπαγής της εκκλησίας, πριν από την Μεγάλη Θλίψη, στις μέρες μας. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί  από αυτούς είναι σωσμένοι, αλλά πετάνε μια ένδοξη υπόσχεση. Αυτή η διδασκαλία είναι αγαπητή στην καρδιά μου και θα πρέπει να είναι σε όλους τους πιστούς!

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κήρυγμα

 

Αποδείξεις ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν από την Μ. Θλίψη. (1)

Ματθ.γ:1,2 Εν εκείναις δε ταις ημέραις έρχεται Ιωάννης ο βαπτιστής, κηρύττων εν τη ερήμω της Ιουδαίας και λέγων· Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών.

Ματθ.γ:11,12 Εγώ μεν σας βαπτίζω εν ύδατι εις μετάνοιαν· ο δε οπίσω μου ερχόμενος είναι ισχυρότερός μου, του οποίου δεν είμαι άξιος να βαστάσω τα υποδήματα· αυτός θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί. Όστις κρατεί το πτυάριον εν τη χειρί αυτού και θέλει διακαθαρίσει το αλώνιον αυτού και θέλει συνάξει τον σίτον αυτού εις την αποθήκην, το δε άχυρον θέλει κατακαύσει εν πυρί ασβέστω.

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κήρυγμα

 

Απορίες:

Πως είναι δυνατόν, σε μια θεότητα, που αποτελείται από τρία πρόσωπα, (κατά τους υποστηρικτές αυτής της θεωρίας αυτά τα πρόσωπα είναι ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα) τα οποία είναι ίσα, συνάναρχα, παντοδύναμα, πάνσοφα κτλ, κτλ, …….

1)    Η σωτηρία να μην υπάρχει «δι' ουδενός άλλου», παρά μόνο δια Ιησού Χριστού (Πράξ.δ:12); Ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα δεν μπορούν να σώσουν; Γιατί να μην είναι «δεδομένον υπό τον ουρανόν» το όνομα του Πατέρα ή του Αγίου Πνεύματος «διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν»;

2)    Γιατί «παν ό,τι αν πράττουμε εν λόγω ή εν έργω, πάντα εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού να πράττουμε»; (Κολ.γ:17). Γιατί δεν μπορώ να κάνω κάτι στο όνομα του Πατέρα ή στο όνομα του Αγίου Πνεύματος;

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κήρυγμα

 

Υπομονή

Ιακ.α:2-4

Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς, γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν. Η δε υπομονή ας έχη έργον τέλειον, διά να ήσθε τέλειοι και ολόκληροι, μη όντες εις μηδέν ελλιπείς.

Για να είμαστε τέλειοι και ολόκληροι χρειαζόμαστε το τέλειο έργο της υπομονής. Θα ήθελα λοιπόν σήμερα να δούμε το θέμα της υπομονής και την σημασία της.

 

1. Γιατί την χρειαζόμαστε ;

 

Κ α λ η μ έ ρ α

 

Κήρυγμα

 

Το ευαγγέλιο του Ιούδα

 

Το ευαγγέλιο του Ιούδα έχει προξενήσει το ζωηρό ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων μια και το περιεχόμενο του έρχεται σε αντίθεση με βασικές αλήθειες του χριστιανισμού και μας φανερώνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα για το πρόσωπο του Ιούδα του Ισκαριώτη. Ασχολούμαστε με το κείμενο αυτό γιατί κάποιοι, εχθροί του ευαγγελίου του Χριστού, προσπαθούν να δημιουργήσουν σύγχυση ως προς τα πραγματικά γεγονότα που παρατίθενται από τα κανονικά ευαγγέλια.

Το ευαγγέλιο του Ιούδα ανακαλύφτηκε πιθανώς το 1978, το οποίο ύστερα από μια μεγάλη περιπέτεια για την πώληση του και πολύ δουλειά για την αποκατάσταση του, δημοσιοποιήθηκε στο ευρύ κοινό. Είναι αντίγραφο του 3ου με 4ου αιώνα, γραμμένο στην κοπτική, το πρωτότυπο του οποίου, σύμφωνα με μια αναφορά του πατέρα της πρωτοχριστιανικής εκκλησίας Ειρηναίου της Λυών, πρέπει να ανάγεται στα μέσα του δευτέρου αιώνα, γραμμένο στην ελληνική γλώσσα και είναι έργο της γνωστικής αίρεσης των σηθιανών.