Γένεση (016)

Γέν.α:16-18 Και έκαμεν ο Θεός τους δύο φωστήρας τους μεγάλους, τον φωστήρα τον μέγαν διά να εξουσιάζη επί της ημέρας, και τον φωστήρα τον μικρόν διά να εξουσιάζη επί της νυκτός· και τους αστέρας· και έθεσεν αυτούς ο Θεός εν τω στερεώματι του ουρανού, διά να φέγγωσιν επί της γης, και να εξουσιάζωσιν επί της ημέρας και επί της νυκτός και να διαχωρίζωσι το φως από του σκότους. Και είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν.

Το εδ.16 δεν σημαίνει ότι ο ήλιος είναι το μεγαλύτερο αστέρι του σύμπαντος-σημαίνει ότι μας δίνει περισσότερο φως. Αυτή η “εξουσία” πάνω στην ημέρα και τη νύχτα δεν είναι τόσο οφθαλμοφανής στους κατοίκους των πόλεων, όμως είναι ένα γεγονός. Μερικά πτηνά και ζώα είναι πλάσματα της “μέρας”, ενώ άλλα ενστικτωδώς διαλέγουν τη “νύχτα” για κυνήγι (π.χ. οι ακανθόχοιροι) για να πετούν (νυχτερίδες) ή να κελαηδούν (αηδόνια). Ακόμα, μερικά πουλιά της ημέρας, όπως οι κουρούνες, γυρίζουν στη φωλιά τους το βράδυ. Τα νυχτοπούλια πάλι επιστρέφουν στις φωλιές τους πριν ξημερώσει. Κυβερνώνται απ’ τον ήλιο και το φεγγάρι.

Ποιος τα άλλαξε;

Ποιος άλλαξε το ζωντανό πνεύμα, τη δύναμη και την απόφαση ζωής και θανάτου, της πίστης της Καινής Διαθήκης με τη σημερινή άβουλη θρησκεία του πρωινού της Κυριακής (όποτε μπορώ, αν μπορώ, αν ξυπνήσω, αν δεν έχω κάτι άλλο να κάνω…. Θα πάω εκκλησία);

Ποιος άλλαξε το «Αφήστε τα πάντα και ακολούθησέ με» (Λουκ.ιδ:33) με το «Κάνε αυτή τη σύντομη προσευχή και θα είσαι έτοιμος για τη Βασιλεία των ουρανών, για την αιωνιότητα»;

Ποιος άλλαξε το «Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή» (Β’ Τιμ.γ:12) με το «Ζήτα τον Ιησού να έρθει στην καρδιά σου και απόλαυσε μια άνετη ζωή»;

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (015)

Γέν.α:14 Και είπεν ο Θεός, Ας γείνωσι φωστήρες εν τω στερεώματι του ουρανού, διά να διαχωρίζωσι την ημέραν από της νυκτός· και ας ήναι διά σημεία και καιρούς και ημέρας και ενιαυτούς·

Αν ο ήλιος, το φεγγάρι και τ’ αστέρια τοποθετήθηκαν μέσα στο στερέωμα, αυτό δείχνει πώς οι Εβραίοι θεωρούσαν ότι ο ουρανός ήταν σε στερεά κατάσταση; Όχι, γιατί εδώ η γλώσσα της Αγίας Γραφής είναι “φαινομενική”. Δηλαδή περιγράφει πώς φαινόταν ο ήλιος. Λέμε: ”Μπορώ να δω το αεροπλάνο στα κιάλια μου” που σημαίνει μέσα από τα κιάλια μου. Έτσι ακριβώς τα άστρα φαινόταν να βρίσκονται στον ουρανό, όμως ήταν κάτω απ’ αυτόν και φαινόταν μέσα από την ατμόσφαιρα. Ο Θεός στη Γένεση περιγράφει τη δημιουργία μ’ ένα πολύ θαυμαστό τρόπο. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι ποιητική. Δεν χρησιμοποιεί τεχνικούς όρους, αλλά μια γλώσσα που να ισχύει και να μιλάει τόσο σ’ εκείνους τους ανθρώπους, όσο και σ’ εμάς σήμερα. Η ποιητική γλώσσα έχει μέσα της μια δύναμη και μια ενέργεια που σε κάνει να δέχεσαι το πνεύμα αυτού που μιλάει! Ο Θεός δεν τα έγραψε όλα αυτά για να μας πει πώς ακριβώς γίνανε, αλλά για να δούμε τη σειρά τους. Το πώς έγιναν είναι μυστικά της δημιουργίας του Θεού που θα μας τα διδάξει όταν πάμε στην παρουσία Του.

Άγνοια του Θεού

«Ούτω λέγει Κύριος· Ας μη καυχάται ο σοφός εις την σοφίαν αυτού, και ας μη καυχάται ο δυνατός εις την δύναμιν αυτού, ας μη καυχάται ο πλούσιος εις τον πλούτον αυτού· αλλ' ο καυχώμενος ας καυχάται εις τούτο, ότι εννοεί και γνωρίζει εμέ, ότι εγώ είμαι ο Κύριος, ο ποιών έλεος, κρίσιν και δικαιοσύνην επί της γής· επειδή εις ταύτα ευαρεστούμαι, λέγει Κύριος» (Ιερ.θ:23-24).

«…Ταύτα έπραξας, και εσιώπησα· υπέλαβες ότι είμαι τω όντι όμοιός σου· θέλω σε ελέγξει, και θέλω παραστήσει πάντα έμπροσθεν των οφθαλμών σου. Θέσατε λοιπόν τούτο εις τον νούν σας, οι λησμονούντες τον Θεόν, μήποτε σας αρπάσω, και ουδείς ο λυτρώσων» (Ψαλμ.ν:21-22)

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (014)

Γέν.α:11 Και είπεν ο Θεός, Ας βλαστήση η γη χλωρόν χόρτον, χόρτον κάμνοντα σπόρον, και δένδρον κάρπιμον κάμνον καρπόν κατά το είδος αυτού, του οποίου το σπέρμα να ήναι εν αυτώ επί της γης. Και έγεινεν ούτω.

Όταν λέει “χόρτο” αναφέρεται στο γρασίδι αντίθετα με το “δένδρον” που αναφέρεται σε κάθε είδους φυτική βλάστηση. Την ημέρα που ο Θεός δημιούργησε τη φυτική ζωή δεν υπήρχε ακόμα ο ήλιος-απαραίτητος για να γίνει η φωτοσύνθεση και να δημιουργηθεί η χλωροφύλλη-παρά μόνο εκείνο το φως. Δεχόμενοι όμως ότι οι ημέρες της δημιουργίας είναι 24ωρες, δεν υπάρχει πρόβλημα, γιατί την επόμενη μέρα έλαμψε ο ήλιος. Αν δεν ήταν 24ωρες, τότε τα φυτά θα μπορούσαν να αναπτυχθούν με το φως που είχε δημιουργήσει ο Θεός-όχι άστρο-και από το οποίο μάλλον πήρε κι έκανε τον ήλιο.

3 τρόποι που μιλάει ο Θεός

1.  Η Βίβλος

Β’ Τιμ.γ:16-17 / Ρωμ.ιβ:2 και Β’ Πέτρ.α:20-21 / Β’ Πέτρ.γ:15-16 και Τίτ.γ:8-9

   · Μας δίνει την άποψη του Θεού (Εντολές, υποσχέσεις, αρχές).

   · Περιέχει πραγματικές επιστολές σε πραγματικούς ανθρώπους.    

   · Ασχολείται με πράγματα ουσίας, όχι με ασαφή πράγματα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (013)

Γέν.α:9 Και είπεν ο Θεός, Ας συναχθώσι τα ύδατα τα υποκάτω του ουρανού εις τόπον ένα, και ας φανή η ξηρά. Και έγεινεν ούτω.

Παρ’ όλο που ο Θεός είχε πάρει πολλά νερά πάνω από τη γη, είχαν μείνει ακόμα αρκετά. Η γη ήταν ακόμη καλυμμένη με νερά. Έκανε λοιπόν ο Θεός αποξηραντικά έργα, ανοίγοντας λεκάνες κι έτσι φάνηκε η ξηρά. Το ίδιο έργο ο Θεός έκανε άλλη μια φορά μετά τον κατακλυσμό, όταν βάθυνε αυτές τις λεκάνες για να χωρέσουν τα νερά του κατακλυσμού που έπεσαν από τον ουρανό. Τότε έγινε η ορογένεσης με όλες τις μεγάλες οροσειρές που σήμερα υπάρχουν. (Ψαλμ.ρδ:5-9). 

Κοντά μας

Φιλ.δ:5 Η επιείκειά σας ας γείνη γνωστή εις πάντας τους ανθρώπους. Ο Κύριος είναι πλησίον.

Α’ Θεσ.δ:16-18 επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου. Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (012)

Γέν.α:7 Και εποίησεν ο Θεός το στερέωμα, και διεχώρισε τα ύδατα τα υποκάτωθεν του στερεώματος από των υδάτων των επάνωθεν του στερεώματος. Και έγεινεν ούτω.

Αυτή η ατμόσφαιρα για την οποία μας μιλάει εδώ ο λόγος του Θεού είναι τελείως διαφορετική απ’ αυτήν που έχουμε σήμερα. Πρέπει να το καταλάβουμε καλά αυτό, γιατί ανατρέπει τη θεωρία της εξέλιξης, δικαιολογεί τον κατακλυσμό, δικαιολογεί τη διαφορά ηλικίας των πρώτων ανθρώπων μ’ εμάς σήμερα, είναι δηλαδή η απάντηση σε πολλά ερωτηματικά που μπορεί να προκύψουν στη μελέτη της Αγίας Γραφής.

Σοφές συμβουλές από τις Παροιμίες σχετικά με την φιλία

Οι Παροιμίες μας προειδοποιούν να επιλέγουμε προσεκτικά τους φίλους μας, αποφεύγοντας τους ανθρώπους που:

  

   1. Κερδίζουν χρήματα ανέντιμα.

Παρ.α:10-19 Υιέ μου, εάν θελήσωσιν οι αμαρτωλοί να σε δελεάσωσι, μη θελήσης· εάν είπωσιν, Ελθέ μεθ' ημών, ας ενεδρεύσωμεν δι' αίμα, ας επιβουλευθώμεν αναιτίως τον αθώον, Ας καταπίωμεν αυτούς ζώντας, ως ο άδης, και ολοκλήρους ως τους καταβαίνοντας εις τον λάκκον· θέλομεν ευρεί παν πολύτιμον αγαθόν, θέλομεν γεμίσει τους οίκους ημών από λαφύρων· θες τον κλήρόν σου μεταξύ ημών, εν βαλάντιον ας ήναι εις πάντας ημάς· υιέ μου, μη περιπατήσης εν οδώ μετ' αυτών· άπεχε τον πόδα σου από των τρίβων αυτών· διότι οι πόδες αυτών τρέχουσιν εις το κακόν, και σπεύδουσιν εις το να χύσωσιν αίμα. Διότι ματαίως εξαπλόνεται δίκτυον έμπροσθεν των οφθαλμών παντός πτερωτού. Διότι ούτοι ενεδρεύουσι κατά του ιδίου αυτών αίματος, επιβουλεύονται τας εαυτών ψυχάς· Τοιαύται είναι αι οδοί παντός πλεονέκτου· η πλεονεξία αφαιρεί την ζωήν των κυριευομένων υπ' αυτής.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (011)

Γέν.α:6 Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω στερέωμα αναμέσον των υδάτων, και ας διαχωρίζη ύδατα από υδάτων.

Και είπεν ο Θεός: Αυτή η φράση επαναλαμβάνεται 10 φορές για την υλική δημιουργία (α:3,6,9,11,14,20,24,26,29 & β:18) όπως δόθηκαν 10 εντολές για την πνευματική δημιουργία.

στερέωμα: Στα Εβραϊκά είναι “ρακιγιά” και αναφέρεται σε κάτι που εκτείνεται. Eδώ εννοεί τον αέρα ή την ατμόσφαιρα.

Μάρκ.θ:49 Πᾶς γὰρ πυρὶ ἁλισθήσεται.

Ανάμεσα στα δύσκολα λόγια του Ιησού, το Μάρκ.θ:49 είναι ένα από τα πιο αινιγματικά: «Πᾶς γὰρ πυρὶ ἁλισθήσεται». «Διότι πας τις με πυρ θέλει αλατισθή». 

Τι εννοεί ο Ιησούς με αυτό το περίεργο μείγμα από «αλάτι» και «φωτιά», έχει μπερδέψει τους Έλληνες λόγιους για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Πολλές ερμηνείες.

Έχουν δοθεί τουλάχιστον δεκαπέντε διαφορετικές εξηγήσεις γι’ αυτό το εδάφιο. Οι περισσότεροι μελετητές συνδέουν το αλάτι και τη φωτιά με εξαγνισμό επειδή και τα δύο χρησιμοποιήθηκαν στις θυσίες του ναού.

Κ α λ η μ έ ρ α

Το άλας

Λευ.β:13 Και παν δώρον της εξ αλφίτων προσφοράς σου θέλεις αλατίζει με άλας· και δεν θέλεις αφήσει να λείψη από της εξ αλφίτων προσφοράς σου το άλας της διαθήκης του Θεού σου· επί παντός δώρου σου θέλεις προσφέρει άλας.

Όπως το αλάτι θεωρείται απαραίτητο συστατικό στην καθημερινή διατροφή και σε όλες τις θυσίες που προσφερόταν στον Γιάχβε, έγινε σύμβολο της δημιουργίας μιας στέρεης, παντοτινής διαθήκης.

Είναι γνωστή η έκφραση «εμείς φάγαμε μαζί ψωμί κι αλάτι», που σημαίνει ένα πολύ ισχυρό δεσμό φιλίας. Δεδομένου ότι το αλάτι είναι ένα συντηρητικό, εύκολα γίνεται σύμβολο μιας διαρκούς Διαθήκης.

3 πράγματα που ΔΕΝ πρέπει να πεις όταν κάποιος περνά μια δοκιμασία

Μια από τις πρώτες περιγραφές του Θεού για τον εαυτό Του, από τον ίδιο, είναι: «οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος» (Έξοδ.λδ:6). Αυτό σημαίνει ότι τόσο τα βάσανά μας, όσο και οι προσευχές μας, Τον επηρεάζουν και μας έχει στην καρδιά του. Παίρνει τα βάρη μας πάνω Του και μας θυμάται. Καθώς μιμούμαστε τον Πατέρα μας, θέλουμε κι εμείς να αισθανόμαστε τα βάρη των άλλων.

Γαλ.ς:2 Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (010)

Επτά χριστιανικές θεωρίες για τη δημιουργία

Η εξιστόρηση της Δημιουργίας του κόσμου, όπως αναφέρεται στο Βιβλίο της Γένεσης, έχει δώσει αφορμή στους μελετητές των ιερών κειμένων και γενικά στους θεολογικούς κύκλους, να διατυπώσουν διάφορες ερμηνευτικές εκδοχές, ιδιαίτερα πάνω στο νόημα που έχουν οι χρονικές περίοδοι της Δημιουργίας.

1. Η θεωρία περί Ημέρας = Εποχή Η άποψη αυτή υποστηρίζει ότι πρέπει να καταλάβουμε τις 6 μέρες της δημιουργίας με τη μεταφορική έννοια, δηλαδή σαν μεγάλες χρονικές περιόδους και όχι σαν περιόδους 24 ωρών. Υπάρχει βιβλική αιτιολογία που στηρίζει την άποψη, ότι η 7η ημέρα δεν έχει ακόμα τελειώσει. Η άποψη Ημέρα = Εποχή, έχει για έρεισμά της την αρχαιότητα της γης. Mερικοί από τους υποστηριχτές αυτής της θεωρίας δέχονται μια εξελικτική προέλευση των ζωντανών οργανισμών ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Θεός δημιούργησε τις μείζονες ομάδες των έμβιων όντων, και ότι η εξέλιξη έγινε μόνο μέσα σ’ αυτές τις ομάδες.

«Θέλω ησυχάσει και θέλω επιβλέψει εκ του κατοικητηρίου μου». (Ησαΐας ιη:4)

Η Ασσυρία βάδιζε εναντίον της Αιθιοπίας, ο λαός της οποίας είναι άνθρωποι ψηλοί και μαλακοί. Ενώ προχωρεί ο στρατός, ο Θεός δεν τους σταματά. Φαίνεται σα να τους άφησε ελεύθερους να κάνουν ό,τι θέλουν. Ενώ ήσυχα τους παρατηρεί από τη σκοπιά Του, ο ήλιος εξακολουθεί να λάμπει πάνω τους. Αλλά πριν από το θέρος, όλος ο περήφανος στρατός της Ασσυρίας τσακίζεται μ’ ευκολία, όπως πέφτουν τα κλαδιά κάτω από το κλαδευτήρι του γεωργού.

Κ α λ η μ έ ρ α