Έγεινε
δε και φιλονεικία μεταξύ αυτών, περί του, τις εξ αυτών νομίζεται ότι είναι
μεγαλήτερος. Ο δε είπε προς αυτούς, οι βασιλείς των εθνών κυριεύουσιν αυτά, και
οι εξουσιάζοντες αυτά ονομάζονται ευεργέται. Σεις όμως ουχί ούτως, αλλ’ ο
μεγαλήτερος μεταξύ σας ας γείνη ως ο μικρότερος, και ο προϊστάμενος ως ο
υπηρετών.
Αυτή η φιλονικία έγινε αμέσως μετά τη
διδασκαλία του Κυρίου προς τους μαθητές, σχετικά με τα επικείμενα παθήματα και
το θάνατό Του, και ότι θα έπρεπε να Τον θυμούνται.
Αλλά εκείνοι δεν σκεφτόντουσαν το θάνατό Του!
Στο μέσο όλων αυτών των βαθιών και σοβαρών αληθειών, οι σκέψεις τους ήταν στη
ματαιοδοξία τους!
Εδώ, βλέπουμε την πραότητα του Κυρίου. Τους
δείχνει ότι οι υπερήφανοι κολακεύονται στον κόσμο αυτό και ότι ο κόσμος αγαπάει
τους υπερόπτες και εκείνους που θεωρεί σπουδαίους, αλλά μετά τους επιπλήττει
λέγοντας, «Σεις όμως ουχί ούτως».
Τι ευγενική επίπληξη! Όμως την αμέσως επόμενη
στιγμή, τους φέρνει κοντά Του, λέγοντας, «σεις
δε είσθε οι διαμείναντες μετ’ εμού εν τοις πειρασμοίς μου» (εδ.28).
Σημειώστε ότι η επίπληξη δεν έβαλε την ελάχιστη απόσταση ανάμεσα σε Εκείνον και
τους μαθητές. Έτσι, όταν αντιλαμβάνεστε ότι ο Κύριος σας επιπλήττει, θα πρέπει
να κατανοείτε ότι δεν σας βάζει ούτε στο ελάχιστο μακριά Του.
Τους διδάσκει έπειτα (και εμάς επίσης), ότι
στη βασιλεία του Θεού θα υπάρχει μία τράπεζα καθώς και θρόνοι (εδ.30). Η
τράπεζα είναι σύμβολο της στενής οικογενειακής οικειότητας και οι θρόνοι είναι
η δημόσια φανέρωση της δόξας. Πόση δύναμη μεταφέρει ο Κύριος στις καρδιές μας!
Θα έχουμε το οικογενειακό θυσιαστήριο, αλλά επίσης τις εξωτερικές θέσεις όπου
οι λαμπρότητες του θρόνου Του θα φανερώνονται και θα μοιράζονται.
Ο Κύριος ποτέ δεν αποσύρει την πειθαρχία αλλά
ποτέ δεν αποσύρει επίσης την τρυφερότητα.
