Την μνήμη του "..αοιδίμου Τηνίου Ιεράρχου Νικοπόλεως και Πρεβέζης, Στυλιανού" τίμησε η μητρόπολη Σύρου με διάφορες εκδηλώσεις που θα πραγματοποιήθηκαν στις 16 Δεκέμβρη.
Ποιος ήταν ο "άγιος" Πρεβέζης;
- Γνωστός για τα "ροζ" σκάνδαλα που οδήγησαν στην καθαίρεσή του από την μητρόπολη Πρεβέζης, το 1979, αφού κρίθηκε από την "ιερά" σύνοδο «ένοχος βαρύτατου σκανδαλισμού του πληρώματος της εκκλησίας».
- Πριν εκλεγεί μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης ήταν διορισμένος ιερέας στην Μακρόνησο, όπου αναφέρεται ότι μαζί με τον επόμενο δικτάτορα Ιωαννίδη βιαιοπράγησε εναντίον κρατουμένων, αλλά και αποκάλυψε στοιχεία εξομολογήσεων κρατουμένων στην ΕΣΑ.
«..το μακελειό με τους
εκατοντάδες νεκρούς, τραυματίες, τρελούς και τσακισμένους με τις σχοινόριζες
και τους βούρδουλες είχε τελειώσει. Συνεχιζόταν τώρα εντατικά η καταπίεση και η
ταπείνωση. Οι Αλφαμίτες, το Άλφα δύο και ο Στυλιανός Κορνάρος, σαν εκπρόσωπος
της εκκλησίας, είχαν αναλάβει τώρα το έργο της εξυγίανσης του τάγματος...Μεγάλη βδομάδα. Από το βήμα ο Κορνάρος καλεί τους αμαρτωλούς
να μετανοήσουν, να προσευχηθούν και να ακούσουν «για το καλό» τους τους
Αλφαμίτες... Ήξεραν οι κρατούμενοι τις προεκτάσεις και συνέπειες από τις
εξομολογήσεις που ζητούσε ο Στυλιανός. Όμως, υπάρχουν και αδύνατοι άνθρωποι.
Ένας τέτοιος – δε γράφω το όνομά του για να μην τον πληγώσω αν είναι ακόμα στη
ζωή - θέλει να εκτελέσει τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Αποφάσισε να
εξομολογηθεί. Αλλά κάτω από τις επίμονες ερωτήσεις του σημερινού δεσπότη της
Πρέβεζας, υποχρεώθηκε να δώσει με
ειλικρίνεια τα ονόματα των οργανωμένων στο χωριό του, αλλά και όσων
ήξερε μέσα στο τάγμα. Ο Στυλιανός, μετά τη θρησκευτική ανάκριση, κατέθεσε την
έκθεση της «εξομολόγησης» του θύματός του στο Α2. Αυτή ήταν η επίσημη δουλειά
του (δηλαδή χαφιεδισμός), από αυτήν έπαιρνε το μισθό του. Το Α2 κάλεσε τον
εξομολογηθέντα και του ζήτησε να πει όλη την αλήθεια – τη θεωρούσαν λειψή την
εξομολόγηση – με το καλό. Τον βασάνισαν φριχτά, ενώ πάνω στο μαρτύριο ο
Κορνάρος με το ευαγγέλιο στο χέρι διέκοπτε λέγοντας σαρκαστικά:
-Τέκνον μου, μην κρύβεις τίποτα, πέστα όλα να ξαλαφρώσει η
ψυχή σου. Πέστα και θα προσευχηθώ στον Κύριο για σένα..."
και πιο κάτω:
"..Δεν πρόφτασα να τελειώσω. Σηκώθηκε απότομα όρθιος, έβγαλε
από την πίσω τσέπη του παντελονιού ένα πιστόλι και μ' αυτό προτεταμένο μου
ζητούσε να τον ακολουθήσω. Αδιαφόρησα και με σπουδή βγήκα από την πόρτα. Πίσω
μου ο Στυλιανός φώναζε αλτ, αλτ! Χάθηκα ωστόσο στις σκηνές και το όνομά μου δεν
μπόρεσε να το μάθει γιατί αρνήθηκαν όλοι να του το δώσουν..."
