Γένεση (083)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΟΓΔΟΟ

Αυτό το κεφάλαιο μας δίνει ένα καλό παράδειγμα των αποτελεσμάτων μιας ζωής αποχωρισμού και υπακοής (Ιωάν.ιδ:23). Η κοινωνία με το Θεό που απολαμβάνει ένας πιστός που υπακούει, είναι τέλεια άγνωστη σ’ αυτόν που ζει μέσα σε μια κοσμική ατμόσφαιρα. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η δικαίωση και οι καρποί της δικαίωσης είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Το να είναι κανείς παιδί είναι ένα πράγμα και το να είναι ένα ευπειθές παιδί είναι άλλο πράγμα. Ένας πατέρας λοιπόν, αγαπά το παιδί που τον υπακούει και το κάνει συμμέτοχο στις σκέψεις και τα σχέδιά του. Τα λόγια του Κυρίου μας στο Ιωάν.ιδ:23 το επιβεβαιώνουν. Η αγάπη μας στο Χριστό φαίνεται από το αν κάνουμε όσα μας παραγγέλλει και όχι όταν λέμε “Κύριε, Κύριε”. Τί ωφελεί να λέμε: “Θα πάω Κύριε”, αν η καρδιά δεν σκέφτεται να πάει; (Ματθ.κα:28-32)

Αν και ο Αβραάμ έχει κάνει λάθη, βλέπουμε να είναι ένας άνθρωπος πίστης, διακρίνεται από μια ζωή με το Θεό υψηλή, εγκάρδια και αληθινή. Εξαιτίας αυτού απολαμβάνει τρία ιδιαίτερα προνόμια: Προσφέρει στο Θεό κάτι που Του είναι ευάρεστο, είναι σε τέλεια κοινωνία με το Θεό και μεσιτεύει υπέρ άλλων ενώπιον του Θεού.

Παροιμιώδες λάθος – η αξίωση ότι οι παροιμίες είναι υποσχέσεις.

Συνήθιζα κι εγώ να χρησιμοποιώ λάθος τις Παροιμίες. Τις θεωρούσα αδιάκριτα σαν αρχές και υποσχέσεις του Θεού.

Αυτή είναι μια κοινή παρανόηση και ένας λόγος που εμείς οι χριστιανοί πρέπει να έχουμε μια καλύτερη κατανόηση του λόγου του Θεού, αν θέλουμε να τον χρησιμοποιούμε σωστά.

Β’ Τιμ.β:15 Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας.

Καλημέρα

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ

Β΄ Κορινθίους ιβ:1-10

Το θέμα της προσευχής είναι τεράστιο αλλά και θεμελιώδες για τη ζωή του χριστιανού. Όλοι ενθουσιαζόμαστε όταν απαντώνται οι προσευχές οι δικές μας και των άλλων, και νιώθουμε τότε μια σιγουριά. Τι γίνεται όμως όταν χτυπάμε την πόρτα του Θεού αλλά Εκείνος μένει σιωπηλός; Αυτό αργά ή γρήγορα κάποτε θα συμβεί στη ζωή όλων μας, όπως συνέβη και στη ζωή του Παύλου. Πώς αντιδράμε τότε;

Υπάρχουν κάποιοι τρόποι ν’ αντιδράσουμε, έτσι ώστε ο Θεός να δοξαστεί στη ζωή μας.

1.       Δες τις θλίψεις σαν δώρο του Θεού (Β΄ Κορ.ιβ:7)

Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης μιας θλίψης είναι να την θεωρήσουμε σαν δώρο Θεού, που πρέπει να το δεχτούμε και πρέπει να μας γεμίζει χαρά (Ιακ.α:2). Η Γραφή λέει πως ό,τι δίνει ο Θεός είναι ένα αγαθό και τέλειο δώρο. Ο Θεός μας αγαπάει και μας γνωρίζει. Ξέρει μέσα στη σοφία Του και θεωρεί πως αυτό που περνάμε θα μας ωφελήσει και θα μας οδηγήσει στην τελειότητα.

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

 Καθένας από μας έχει διαφορετικές προσδοκίες από τον Χριστιανισμό, εκείνο όμως που ΔΕΝ πρέπει ποτέ να περιμένουμε είναι μια ζωή χωρίς προβλήματα. Είναι απλώς κάτι μη ρεαλιστικό και δεν υπάρχει στη Βίβλο ούτε ένα εδάφιο που να υποστηρίζει μια τέτοια ιδέα. Ο Ιησούς το λέει ξεκάθαρα σε όλους όσοι προτίθενται να Τον ακολουθήσουν: 

 «Ταύτα ελάλησα προς εσάς, διά να έχητε ειρήνην εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον»  (Ιωάν.ις:33)

Θλίψη! Κάτι που δεν τονίζεται όσο θα έπρεπε στις μέρες μας. Αν είσαι Χριστιανός και δεν σε έχουν χλευάσει ή προσβάλει ή περιφρονήσει ή κακολογήσει μέχρι τώρα, τότε κάτι δεν πάει καλά με τη χριστιανική σου ζωή. Οι θλίψεις, που πρόκειται να υποφέρουμε, περιλαμβάνουν ακόμη δυστυχήματα, ασθένειες, απώλεια εργασίας, διαλυμένες σχέσεις, οικονομικά προβλήματα, οικογενειακές συγκρούσεις, θανάτους αγαπημένων προσώπων και γενικά όλων των ειδών τις θλιβερές καταστάσεις που βιώνουν και οι άπιστοι σε όλο τον κόσμο.

Καλημέρα

Γένεση (082)

Γέν.ιζ:12 και παιδίον οκτώ ημερών θέλει περιτέμνεσθαι μεταξύ σας, παν άρσεν εις τας γενεάς υμών ο γεγεννημένος εν τη οικία, και ο αργυρώνητος εκ παντός ξένου, όστις δεν είναι εκ του σπέρματός σου·

Αργυρώνητος είναι αυτός που έχει αγοραστεί με αργύριο 8η μέρα= Νέα αρχή, νέα ζωή. Πέρασαν ήδη 7 μέρες (πληρότητα). Τύπος του βαδίσματός μας στη νέα ζωή.

Πάν αρσενικόν Όχι το θηλυκό γιατί καλύπτεται από τον πατέρα ή το σύζυγο.

Γέν.ιζ:13,14 θέλει εξάπαντος περιτέμνεσθαι ο γεγεννημένος εν τη οικία σου, και ο αργυρώνητός σου· και θέλει είσθαι η διαθήκη μου επί της σαρκός υμών εις διαθήκην αιώνιον· και το απερίτμητον άρσεν, του οποίου δεν ήθελε περιτμηθή η σαρξ της ακροβυστίας αυτού, η ψυχή εκείνη θέλει εξολοθρευθή εκ μέσου του λαού αυτής· την διαθήκην μου παρέβη.

Επί της σαρκός υμών Σαρκική διαθήκη. Εμείς σήμερα μπαίνουμε σε διαθήκη με το Θεό όταν βαπτιζόμαστε στο όνομα του Ιησού, και η σφραγίδα της διαθήκης αυτής είναι το Άγιο Πνεύμα.

Ο λόγος του Θεού (27)

Α'& Β' ΧΡΟΝΙΚΩΝ

Ο ΤΙΤΛΟΣ

Η λέξη «χρονικών» θα πει αφήγηση ιστορικών γεγονότων μόνο κατά χρονική σειρά. Ακριβώς αυτό βλέπουμε μέσα στα δύο αυτά βιβλία. Είναι η αφήγηση της ιστορίας των γεγονότων που έλαβαν χώρα στο Α' & Β' Σαμουήλ και Α' & Β' Βασιλέων. Οι 70ήκοντα τα ονόμασαν «παραλειπόμενα» δηλ. αυτά που παραλήφθηκαν από την αφήγηση των Α' Β' Σαμουήλ και Α' Β' Βασιλέων.

Κ α λ η μ έ ρ α

Κ α λ η σ π έ ρ α

Γένεση (081)

Γέν.ιζ:2 Και θέλω στήσει την διαθήκην μου αναμέσον εμού και σού· και θέλω σε πληθύνει σφόδρα σφόδρα.

Σφόδρα, σφόδρα Δεν υπάρχει μεγαλύτερο μέτρο απ’ αυτό. Ο Θεός το έχει κάνει και θα το κάνει ακόμα περισσότερο και σαρκικά και πνευματικά. Λέγει στον Αβραάμ τί θέλει να κάνει 7 φορές (ιζ:2,2,6,6,7,8,8) όπως είχε πει στους Ισραηλίτες στην Αίγυπτο (Εξ.ς:6-8). Αυτή την τέλεια υπόσχεση, εμείς την έχουμε εν Χριστώ Ιησού.

Γέν.ιζ:3-5 Και έπεσεν ο Άβραμ επί πρόσωπον αυτού· και ελάλησε προς αυτόν ο Θεός, λέγων, Εγώ, ιδού, η διαθήκη μου είναι προς σέ· και θέλεις γείνει πατήρ πλήθους εθνών· και δεν θέλει καλείσθαι πλέον το όνομά σου Άβραμ, αλλά το όνομά σου θέλει είσθαι Αβραάμ· διότι πατέρα πλήθους εθνών σε κατέστησα·

Μισή αλήθεια, είναι μόνο ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!

Μισή αλήθεια #26: Ο Θεός περιμένει να είμαστε θετικοί προς άλλα δόγματα και τρόπους ζωής.

Η ανεκτικότητα και η αποδοχή είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα.

Η ανοχή δεν είναι έγκριση συμφωνίας.

Μισή αλήθεια #27: Αν αναθρέψουμε σωστά τα παιδιά μας, ο Θεός εγγυάται ότι θα είναι πιστοί και όταν μεγαλώσουν.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (080)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΕΒΔΟΜΟ

Γέν.ιζ:1 Και ότε ήτο ο Άβραμ ενενήκοντα εννέα ετών, εφάνη ο Κύριος εις τον Άβραμ και είπε προς αυτόν, Εγώ είμαι Θεός ο Παντοκράτωρ· περιπάτει ενώπιόν μου, και έσο τέλειος.

Αυτό το κεφάλαιο μας δείχνει πώς ο Θεός θεραπεύει το σφάλμα του Αβραάμ, που είναι τώρα 99 χρονών !!!  Έχουν περάσει 13 χρόνια από τη γέννηση του Ισμαήλ δίχως τίποτα να έχει συμβεί ενδιάμεσα. Ο Θεός δοκιμάζει την πίστη του Αβραάμ. Έχουν περάσει 25 χρόνια από τότε που εγκατέλειψε την Ουρ και ο Θεός του υποσχέθηκε σπέρμα που όμως ακόμα δεν έχει φανεί. Πολλές φορές ο Θεός περιμένει να φθάσουμε στα όρια των δυνατοτήτων μας πριν επέμβει για να ευλογήσει γιατί αυτή είναι η ώρα μας (Γαλ.δ:4), χωρίς όμως ποτέ να καθυστερεί χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος. Η σάρκα του Αβραάμ εδώ έχει νεκρωθεί τελείως.

Τι είναι το δέκατο;

Εγώ πρέπει να δίνω δέκατα;

Η σύντομη απάντηση είναι — όχι, δεν πρέπει να δίνεις. Ο Θεός δεν είναι φοροεισπράκτορας, ούτε ζητά την υπακοή σου. Ο Θεός σε αγαπά τόσο πολύ που σου δίνει το δικαίωμα της επιλογής. Αλλά γιατί δεν θα ήθελες να Του επιστρέψεις κάτι; Εάν έχεις τοποθετήσει την αιωνιότητά σου στα χέρια Του, γιατί δεν θα ήσουν πρόθυμος να φέρεις το δέκατο και τις προσφορές σου για να πεις ευχαριστώ στον Θεό για όλη αυτή τη δημιουργία;

Αλλά τι λέει η Γραφή για τα δέκατα; Μήπως είναι υπόθεση της Παλαιάς Διαθήκης;

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (079)

Γέν.ις:6 Ο δε Άβραμ είπε προς την Σάραν, Ιδού, η δούλη σου είναι εις την χείρα σου· κάμε εις αυτήν όπως είναι αρεστόν εις τους οφθαλμούς σου. Και μετεχειρίσθη η Σάρα αυτήν κακώς, και εκείνη έφυγεν από προσώπου αυτής.

Η Σάρρα ζητάει την άδεια του Αβραάμ να απαλλαγεί από τη δοκιμασία της. Ο Αβραάμ ήταν ειρηνοποιός. Για να αποφύγει ζήλιες που πολύ πιθανόν να είχε η Σάρρα για την Αγαρ, με σοφία της δείχνει ότι η Αγαρ δεν τον ενδιαφέρει. Είναι μια δούλη που είναι στην εξουσία της Σάρρας, και μπορεί να την κάνει ό,τι θέλει. Η Σάρρα φέρθηκε σκληρά στην Αγαρ. Αλλά δεν πετυχαίνει κανείς τίποτα έτσι. Δεν απαλλάσσεται κανείς απ’ τη “δούλη” με την κακομεταχείριση. Όταν κάνουμε λάθη και πρέπει να υποστούμε τις συνέπειες, δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε με βία και υπερηφάνεια. Αυτό που χρειάζεται είναι να ταπεινωθούμε, να ομολογήσουμε το σφάλμα μας και να περιμένουμε την ελευθερία από το Θεό. Σ’ αυτό το σημείο, μπορούμε να δούμε δύο όμορφες εικόνες μέσα από το λόγο του Θεού. Στον Ιερ.λα:18 μας μιλάει για τον “αδάμαστο μόσχο” και στον Ψαλμ.ρλα:2 για το “απογεγαλακτισμένο παιδίο”. Ο αδάμαστος μόσχος συμβολίζει εκείνον που αντιστέκεται και σφαδάζει απερίσκεπτα κάτω από το βάρος των περιστάσεων - κάνοντας έτσι τον ζυγό οδυνηρότερο, προσπαθώντας να απαλλαγεί απ’ αυτόν - ενώ το απογεγαλακτισμένο παιδίο είναι η εικόνα εκείνου που χαμηλώνει ταπεινά το κεφάλι του υποτάσσοντας το πνεύμα του.

Ο λόγος του Θεού (26)

Β΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ

ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Το βιβλίο συνεχίζει πάνω στις ίδιες βάσεις του A’ Βασιλέων, με τα ίδια κοινά χαρακτηριστικά και είναι η συνέχεια της ιστορίας του διχασμένου βασιλείου του Δαβίδ. Τα κύρια γεγονότα, με τη σειρά που συμβαίνουν, είναι:

Α. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ.

   1. Ο βασιλιάς του Ισραήλ Οχοζίας κα ο θάνατός του α:1-18

   2.Ο προφήτης Ηλίας χρίει τον Ελισσαιέ και μετά αρπάζεται από τον Κύριο β:1 25

  3. Ιωράμ και Ιωσαφάτ εκστρατεύουν εναντίον των Μωαβιτών γ:1-27

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (078)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ  ΔΕΚΑΤΟ  ΕΚΤΟ

Γέν.ις:1 Η δε Σάρα, η γυνή του Άβραμ, δεν ετεκνοποίει εις αυτόν· είχε δε δούλην Αιγυπτίαν, ονομαζομένην Άγαρ.

Όπως είδαμε, ο Αβραάμ απέκτησε την Αγαρ όταν ήταν στην Αίγυπτο. “Αγαρ” σημαίνει φυγή και φαίνεται Σημιτικό όνομα παρά Αιγυπτιακό. Μάλλον της το έδωσε ο Αβραάμ όταν την πήρε στο σπίτι του.

Γέν.ις:2 Και είπεν η Σάρα προς τον Άβραμ, Ιδού, ο Κύριος με απέκλεισε της τεκνοποιΐας· είσελθε λοιπόν προς την δούλην μου, ίσως αποκτήσω τέκνον εξ αυτής. Υπήκουσε δε ο Άβραμ εις τον λόγον της Σάρας.

Ο Αδάμ έγινε παραβάτης ακούγοντας την Εύα, και τώρα βρίσκουμε τον Αβραάμ να κάνει το ίδιο πράγμα. Βλέπουμε την απιστία να κυριεύει το πνεύμα του Αβραάμ και ακόμα μια φορά να τον απομακρύνει για λίγο καιρό από το μονοπάτι της ευλογημένης και απλής εμπιστοσύνης στον Κύριο. Ο Θεός δεν δημιουργεί ήρωες όπως οι άνθρωποι όταν γράφουν ιστορία.

Άνθρωποι που ο Θεός μας λέει να αποφεύγουμε

Ο Θεός μας προειδοποιεί ενάντια στην υπεροπτική συμπεριφορά και τη μισαλλοδοξία, πράγματα που φαίνονται, αλλά μας λέει ακόμα να αποφεύγουμε ανθρώπους με κακό χαρακτήρα:

1. Κακές επιρροές (Α’ Κορ.ιε:33).

«Μη πλανάσθε· Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί» 

2. Ψευδοδιδάσκαλους (Β’ Ιωάν.α:10).

Εάν τις έρχηται προς εσάς και δεν φέρη την διδαχήν ταύτην, μη δέχεσθε αυτόν εις οικίαν και μη λέγετε εις αυτόν το χαίρειν·

Κ α λ η μ έ ρ α

ΑΣΠΟΝΔΥΛΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ = ΑΣΠΟΝΔΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

Ο απόστολος Παύλος, όταν κήρυττε, όχι μόνο αντιμετώπιζε την αμαρτία, αλλά εξέθετε και κατονόμαζε συγκεκριμένες αμαρτίες, όπως τον οδηγούσε το Πνεύμα το Άγιο. Γιατί να μην μπορούμε να κάνουμε κι εμείς το ίδιο σήμερα;

Οι άνθρωποι συχνά παραπονούνται για τους θυμωμένους κήρυκες. Ούτε και σ’ εμένα αρέσουν, και συμφωνώ ότι εάν ένα άτομο χρησιμοποιεί στο κήρυγμα του γλώσσα μίσους, τότε είναι σε λάθος θέση. Ωστόσο, σήμερα έχουμε φτάσει στο αντίθετο άκρο. Τώρα φοβόμαστε να εκθέσουμε την αμαρτία.