Πέμπτη 11 Αυγούστου 2022
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.κ:13-15
Αποκ.κ:13 «Και έδωκεν η θάλασσα τους εν αυτή νεκρούς,
και ο θάνατος και, ο Άδης έδωκαν τους εν αυτοίς νεκρούς, και εκρίθησαν έκαστος
κατά τα έργα αυτών».
Και έδωκεν η θάλασσα τους εν αυτή νεκρούς.
Αναφέρεται στην πραγματική θάλασσα
πάνω στη γη.
και
ο θάνατος και ο Άδης έδωκαν τους εν αυτοίς νεκρούς
Αυτοί που ήταν στο βασίλειο του Άδη και του
θανάτου ελευθερώνονται. Και ο θάνατος και ο Άδης άφησαν ελεύθερους τους νεκρούς
για να κριθούν.
Άδης. Δεν αναφέρεται στη γέενα, στη Λίμνη του
Πυρός. Αυτή δεν υπάρχει για κανέναν άνθρωπο μέχρι την κρίση του Μεγάλου Λευκού
Θρόνου, εκτός από το θηρίο και τον ψευδοπροφήτη.
Άδης είναι ο τόπος των φυλακισμένων πνευμάτων.
Τετάρτη 10 Αυγούστου 2022
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.κ:12
Αποκ.κ:12 Και είδον τους νεκρούς τους μικρούς και τους μεγάλους ισταμένους
ενώπιον του Θεού και τα βιβλία ηνοιχθησαν και άλλο βιβλιον ηνοιχθη το οποίον
είναι της ζωής και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις κατά
τα έργα αυτών.
Εδώ βλέπουμε την κρίση του Μεγάλου Λευκού
Θρόνου, πάνω στον οποίο κάθεται ο Ιησούς.
Και
είδον τους νεκρούς
Εννοεί αυτούς που είχαν παραμείνει νεκροί στη
γη μέχρι το τέλους της Χιλιετούς Βασιλείας, διότι κάποιοι είχαν αναστηθεί.
Αυτοί είναι οι άγιοι της Αρπαγής, οι άγιοι της Μεγάλης Θλίψης και οι 144.000 Ισραηλίτες.
Στην κρίση του Μεγάλου Λευκού Θρόνου δεν
πρόκειται να κριθούμε εμείς. Για μας ο θάνατος έχει καταποθεί από τη ζωή.
Όμως ο Ιωάννης εδώ βλέπει τους νεκρούς, εκείνους δηλαδή που έχουν παραμείνει νεκροί μέχρι αυτό τον καιρό.
Τρίτη 9 Αυγούστου 2022
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.κ:7-11
Αποκ.κ:7,8 Και
όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη, θέλει λυΘεί ο Σατανάς εκ της φυλακής αυτού. Και
θέλει εξέλθει δια να πλανήση τα έθνη τα εις τους τέσσαρας γωνίας της γης, τον
Γώγ και τον Μαγώγ, δια να συνάξη αυτούς εις πόλεμον, των οποίων ο αριθμός είναι
ως η άμμος της θαλάσσης
Σ’ αυτά τα εδάφια πάμε χρονικά 1.000 χρόνια
πίσω από το εδ.6.
Ένα ερώτημα που προβάλλει εδώ είναι γιατί να επιτραπεί να λυθεί ο Σατανάς και να βγει από την άβυσσο.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι:
Δευτέρα 8 Αυγούστου 2022
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.κ:4-6
Αποκ.κ:4 «Και είδον θρόνους, και εκάθησαν επ' αυτών,
και κρίσις εδόθη εις αυτούς και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων διά την
μαρτυρίαν του Ιησού και διά τον λόγον του Θεού, και οίτινες δεν προσεκύνησαν το
θηρίον ούτε την εικόνα αυτού, και δεν έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον αυτών
και επί την χείρα αυτών· και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια
έτη».
Αποκ.γ:21 Ο Ιησούς υπόσχεται στους αγίους της εκκλησίας της Λαοδικείας ότι: «όστις νικά, θέλω δώσει εις αυτόν να καθίσει μετ’ εμού εν τω θρόνω μου....».
Βλέπουμε εδώ τους μάρτυρες της Λαοδίκειας, τους πεπελεκισμένους για τη μαρτυρία του Ιησού, που έδωσαν τη ζωή τους γι’ Αυτόν στη Θλίψη. Βρίσκονται μαζί με αυτούς που κυβερνούν και βασιλεύουν μαζί με το Χριστό. Ο Ιωάννης λέει ότι είδε τις ψυχές των πεπελεκισμένων για τη μαρτυρία του Ιησού, για το λόγο του Θεού, και γιατί δεν προσεκύνησαν το θηρίο ούτε την εικόνα του, και δεν έλαβαν το χάραγμα στο μέτωπο η στο χέρι τους.
Κυριακή 7 Αυγούστου 2022
...να έχω ζήλο για τη γνήσια και καθαρή λατρεία...
Ησαΐας νς:1-8, Ιερεμίας ζ:1-15, Μάρκος ια:11-18
«Και εισήλθεν ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα και εις
το ιερόν· και αφού περιέβλεψε πάντα, επειδή η ώρα ήτο ήδη προς εσπέραν, εξήλθεν
εις Βηθανίαν μετά των δώδεκα» (Μάρκ.ια:11).
Τα πλήθη έχουν διαλυθεί, και η ώρα είναι
περασμένη. Οι μαθητές και ο Κύριος είναι κουρασμένοι, αφού η Ιεριχώ από όπου
ήρθαν ποδαρόδρομο ήταν περίπου
Η ερώτηση είναι, και γιατί μας το λέει αυτό ο
ευαγγελιστής; Τι σημασία έχει αυτή η πληροφορία; Τι νόημα έχει να ξέρουμε
ότι ο Χριστός μπήκε στο ναό το βράδυ και βγήκε επειδή ήταν αργά;
Σίγουρα δεν έχει σκοπό να μας δείξει τον Ιησού σαν έναν από τους πολλούς προσκυνητές που έρχεται στην Ιερουσαλήμ και θέλει να δει τον ναό, μαζί με τα υπόλοιπα αξιοθέατα!
Σάββατο 6 Αυγούστου 2022
Πότε ξεκινά η ημέρα του Κυρίου
Πάρα πολλοί χριστιανοί μπερδεύονται όταν πρέπει να καθορίσουν πότε αρχίζει η ημέρα του Κυρίου. Ορισμένα από τα εδάφια που αφορούν την περίοδο αυτή, φαίνονται αντιφατικά.
Ο Παύλος δηλώνει ότι η ημέρα έρχεται απροσδόκητα σε μια εποχή
σχετικής ειρήνης και ασφάλειας:
«διότι σεις εξεύρετε ακριβώς ότι η ημέρα του Κυρίου ως
κλέπτης εν νυκτί ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε
επέρχεται επ' αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν,
και δεν θέλουσιν εκφύγει» (Α’ Θες.ε:2-3).
Ο Πέτρος δείχνει επίσης την απροσδόκητη και ξαφνική άφιξη της
ημέρας:
«Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, καθ' ην οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή» (Β’ Πετρ.γ:10).
Δευτέρα 1 Αυγούστου 2022
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.κ:1-3
Aποκ.κ:1 Και είδον άγγελον
καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είxε το κλειδίον της αβύσσου, και άλυσιν
μεγάλην εν τη xειρί αυτού.
Το κεφάλαιο αυτό αναφέρεται σε μια χρονική
περίοδο χιλίων χρόνων και καλύπτει όλα τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα από την
αρχή μέχρι το τέλος της περιόδου αυτής.
Εκείνο που παρατηρούμε εδώ είναι ότι ένας άγγελος ενεργεί αυτό το θαυμάσιο γεγονός. Αυτό δείχνει ότι όταν ο Θεός έχει σκοπό να κάνει κάτι, μπορεί να το κάνει με οποιονδήποτε τρόπο. Δε χρειάζεται ο Ίδιος ο Θεός, να ρίξει το Σατανά στην άβυσσο. Χρησιμοποιεί ένα άγγελο για το σκοπό αυτό. Δεν καθορίζει τι άγγελος ή ποιος άγγελος είναι. Απλά λέει ότι είδε ένα άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό. Όταν ο Θεός αποφασίζει να κάνει κάτι, αυτό θα γίνει οπωσδήποτε και δεν υπάρχει καμιά δύναμη που να μπορεί να Τον εμποδίσει. Βέβαια, αυτός ο άγγελος αποστέλλεται από το Θεό και του δίδεται η εξουσία να δέσει το Σατανά στην άβυσσο για 1.000 χρόνια.
Κυριακή 31 Ιουλίου 2022
Η αναγκαία κίνηση
Ιωάννης κα
Ξεκινώ διαβάζοντας ένα απόσπασμα από το βιβλίο του
καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας κ. Πιπερόπουλου με τίτλο «Καληνύχτα Ελλάδα»,
από το κεφάλαιο με τίτλο «Η μοναξιά του Νεοέλληνα».
Ζούμε τώρα πια σε κακόγουστες και πανάκριβες
πολυκατοικίες και πέρα από τις εθιμοτυπικές φιλοφρονήσεις και τα μικροπρεπή
κουτσομπολιά αγνοούμε την ύπαρξη του συγκατοίκου μας σε σημείο ώστε σήμερα και
στην πατρίδα μας να χρειάζεται να «μυρίσει» το πτώμα κάποιου συνταξιούχου,
μοναχικού γείτονα ή γειτόνισσάς μας, για να συνειδητοποιήσουμε εμείς οι
«ευτυχείς» υπόλοιποι ότι έκλεισε πια για αυτόν ή αυτήν, τραγικά, η αναπόφευκτη
για ΟΛΟΥΣ μας παρένθεση της… ζωής!
Να το δούμε στις πρακτικές του διαστάσεις το
φαινόμενο; Αμέτρητοι οι συνοδοιπόροι μας στους πολυσύχναστους δρόμους της
Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας, του Ηράκλειου και όλων των
άλλων μεγαλουπόλεων της πατρίδας μας. Περιφέρουμε την πλήξη, την ανία, τα
βιωματικά μας τραύματα στα στενόχωρα κλουβιά που τα ονοματίσαμε γραφεία,
μαγαζιά, εργοστάσια, σχολειά και πανεπιστημιακές αίθουσες, με άλλα λόγια στους
κάθε λογής χώρους εργασίας και αναψυχής.
Μόνοι, ολομόναχοι, κατασιγάζοντας όπως-όπως τις έντονες, τις αδυσώπητες διαμαρτυρίες του είναι μας, τη λαχτάρα μας να ξεφύγουμε από το ανελέητο μαρτύριο της απομόνωσης, της μοναξιάς!… Είμαστε τώρα πια και οι νεο-Έλληνες παραγωγοί και παράγωγα, αίτια και αποτελέσματα ενός ψυχοκοινωνικού και πολιτισμικού συστήματος με οικονομικές δομές που εδραιώνονται στο ατομικό ψυχοκίνητρο και τα συλλογικά «ένστικτα» για άντληση κέρδους και συλλογή δύναμης και εξουσίας και απολήγουν εξαντλημένες στην εδραίωση ενός αντικειμενικού κόσμου, μιας πραγματικότητας που επιβεβαιώνει την πανάρχαια αλήθεια, την απλή και συνάμα δυσβάστακτη διαπίστωση της αναπόφευκτης υπαρξιακής μας μοίρας – όχι του θανάτου – αλλά του ψυχοκοινωνικού του υποκατάστατου που είναι η μοναξιά!