Η Βασιλεία

Ας τα πάρουμε με τη σειρά τους τα πράγματα. Όταν λέμε βασίλειο, βασιλεία, εννοούμε το χώρο ή την πε­ριοχή που ανήκει στον βασιλιά. Αυτός τη διοικεί, αυτός την ελέγχει, είναι αποκλειστικά δική του. Είναι η επικράτειά του. Όλοι οι κάτοικοι του βασιλείου του ξέρουν το βασιλιά τους, τον σέβο­νται, τον τιμούν, τον υπακούν και δί­νουν δόξα και τιμή σ' αυτόν. 

Εκείνος αντίστοιχα όταν βλέπει το βα­σίλειό του νιώθει χαρά, νιώθει αγάπη, νιώθει ευθύνη, νιώθει και δόξα να προ­έρχεται από το βασίλειο που του ανή­κει. Αυτό που τους συνδέει είναι η α­γάπη, ο σεβασμός και η υπακοή. Η βασιλεία του βασιλιά είναι εκεί που ο βασιλιάς τιμάται, λατρεύεται, εκεί που οι άνθρωποι τον υπακούν, τον σέβο­νται, τον υπηρετούν και νιώθουν ότι του ανήκουν και εκείνος τους ανήκει. Μεταξύ τους είναι δεμένοι με πίστη, πιστότητα, εμπιστοσύνη, αγάπη.

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (24)

Δαν.β:43 Και καθώς είδες τον σίδηρον αναμεμιγμένον μετά του αργιλλώδους πηλού, ούτω θέλουσιν αναμιχθή διά σπέρματος ανθρώπων· πλην δεν θέλουσιν είσθαι κεκολλημένοι ο εις μετά του άλλου, καθώς ο σίδηρος δεν μιγνύεται μετά του πηλού.

Μερικοί σχολιαστές υποστηρίζουν ότι η ανάμιξη με σπέρμα ανθρώπων, έχει να κάνει με τις επιμιξίες αυτοκρατοριών στην προσπάθεια τους να φέρουν μια στερεά ενότητα, επιμιξίες βασιλέων και βασιλισσών. Όμως δεν είναι αυτό εδώ που θέλει να πει ο λόγος του Θεού, γιατί στις έσχατες ημέρες δεν θα είναι μόνο η επιμιξία αυτή στο βασίλειο του Αντίχριστου που θα φέρει αυτήν την αδιάσπαστη ενότητα. Κυρίως είναι το παγκόσμιο χρήμα και η πολιτική.

Ανοδική πορεία

Κάποιος πιστός κάθισε και παρακολούθησε μέσα από τις επιστολές του Παύλου τον τρόπο που μιλάει ο ίδιος για τον εαυτό του. Έχει σημασία αυτό; Μεγάλη. Γιατί είναι ο τρόπος που βλέπεις τον εαυτό σου και αυτό πάλι με τη σειρά του δείχνει το πόσο βαθιά έχει δουλέψει το Άγιο Πνεύμα μέσα σου.

Στην Γαλ.α:1, που είναι πιθανόν το πρώτο του γράμμα, ο Παύλος αποκαλεί τον εαυτό του απόστολο. Αργότερα γράφει στην Α' Κορ.ιε:9 και κατεβάζει τον εαυτό του «ελάχιστος των αποστόλων, όστις δεν είμαι άξιος να ονομάζωμαι απόστολος». Γράφοντας αργότερα στους αδελφούς στην Έφεσο, έχουν περάσει πολλά χρόνια, πολλές εμπειρίες πνευματικές, δουλειά άφθονη του Πνεύματος του Θεού πάνω του, βλέπει τον εαυτό του σαν τον «πλέον ελάχιστον πάντων των αγίων» (Έφεσ.γ:8). Και στο τέλος της ζωής του γράφοντας στον Τιμόθεο έχει φτάσει τόσο πολύ ψηλά που βλέπει πραγματικά ποιος υπήρξε και δεν διστάζει να γράφει για τον εαυτό του «ο πρώτος των αμαρτωλών» (Α' Τιμ.α:15).

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (23)

Δαν.β:42 Και καθώς οι δάκτυλοι των ποδών ήσαν μέρος εκ σιδήρου και μέρος εκ πηλού, ούτως η βασιλεία θέλει είσθαι κατά μέρος ισχυρά και κατά μέρος εύθραυστος.

Aυτοί οι δάκτυλοι συμβολίζουν το σύστημα του αντίχριστου στο τέλος των καιρών, που είναι το έβδομο κεφάλι (Αποκ.ιγ:1 και ιβ:3). Εδώ βλέπουμε ότι τα δέκα κέρατα είναι όλα πάνω στο έβδομο κεφάλι του θηρίου. Οι δέκα δάκτυλοι αντιστοιχούν ακριβώς στα δέκα κέρατα.

Στην Αποκ.ιζ:12, ο Ιωάννης εξηγεί ότι τα δέκα κέρατα είναι δέκα βασιλείς, οι οποίοι δεν έλαβαν ακόμη βασιλεία, αλλά μια ώρα λαμβάνουν εξουσία ως βασιλείς με το θηρίο. Θα κυβερνήσουν σαν βασιλιάδες μαζί με το θηρίο για μια ώρα στο τέλος των καιρών. Και είναι 10 βασιλείς, δεν είναι τα κράτη της Ε.Ε., αλλά μας μιλάει για βασιλείς, οι οποίοι βασιλείαν δεν έλαβαν ακόμη.

Η σαβούρα

Στο διάστημα, μηνός περίπου, άκουσα τις δυο παρακάτω εμπειρίες. Μοιάζουν στη σκληράδα. Εγώ έκανα πίσω, τραβήχτηκα στη γωνιά. Σα να έγινε έκρηξη μπροστά μου. Ξέρει ο Κύρος που εμπιστεύεται. Προετοιμάζει κατάλληλα. Εμείς παρακολουθούμε.

Στην πρώτη περίπτωση ένας αφιερωμένος αδελφός, εργάτης του Θεού, φανερά πνευματικός άνθρωπος. Περιμέναμε το δεύτερο παιδάκι που θα μας χάριζε ο Κύριος, είπε με φωτεινό πρόσωπο. Και είμαστε όλο χαρά. Κάναμε προετοιμασίες και ο καιρός πλησίαζε. Πράγματι ήταν ένα όμορφο γλυκό κοριτσάκι. Σέ λίγο ήρθε ο γιατρός και ζήτησε να με δει. Με κοίταξε στα μάτια και μου είπε πως το παιδί μου δεν θα περπατήσει ποτέ. Δεν υπήρχε ελπίδα. . .

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (22)

Δαν.β:40 Και τετάρτη βασιλεία θέλει σταθή ισχυρά ως ο σίδηρος· καθώς ο σίδηρος κατακόπτει και καταλεπτύνει τα πάντα· μάλιστα καθώς ο σίδηρος ο συντρίβων τα πάντα, ούτω θέλει κατακόπτει και κατασυντρίβει.

Η τέταρτη βασιλεία είναι η Ρώμη, η οποία υπέταξε την προηγούμενη αυτοκρατορία και προσάρτησε τα εδάφη της στην επικράτεια της. Ήταν μια εξουσία ισχυρή όπως ο σίδηρος. Όπως ο σίδηρος κατακόπτει και κατασυντρίβει τα πάντα, έτσι και η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία κυριάρχησε πάνω στους λαούς της Μεσογείου, σε όλους. Ο στόχος τους ήταν να εγκαθιδρύσουν την περίφημη Ρωμαϊκή ειρήνη , αυτό που οι ίδιοι αποκαλούσαν «Pax Romana». Η Ρωμαϊκή ειρήνη ήλθε μόνο μετά από πολλούς βάρβαρους πολέμους.

Εξομολόγηση

Κύριε μου. Συγχώρησε με για τη στάση μου. Για την πολιτεία μου. Για τη συμπεριφορά μου. Για την τρομερή αχαριστία μου.

Δεν ξέρω που οφείλεται. Οπωσδήποτε σε άγνοια. Ποτέ δεν το είδα τόσο ωμά, όπως τελευταία. Μα και αν το έβλεπα, θα μπορούσα να το κάνω; Αδύνατον. Και τώρα μήπως μπορώ; Όχι. Μα τότε;

Σ' ευχαριστώ όμως, γιατί υπάρχει και μια μεγάλη διαφορά. Τώρα το κατάλαβα το σφάλμα μου. Τώρα το βλέπω και το ομολογώ. Υπάρχει μεγάλη διαφορά.

Και ακόμη πιστεύω πως Εσύ που μου το φανέρωσες, εσύ θα προχωρήσεις. Θα το ολοκληρώσεις. Ποτέ δεν αφήνεις κάτι που άρχισες στη μέση. Μισές δουλειές ποτέ δεν κάνεις.

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (21)

Δαν.β:38 Και πάντα τόπον, όπου κατοικούσιν οι υιοί των ανθρώπων, τα θηρία του αγρού και τα πετεινά του ουρανού, έδωκεν εις την χείρα σου και σε κατέστησε κύριον επί πάντων τούτων· συ είσαι η κεφαλή εκείνη η χρυσή.

συ είσαι η κεφαλή εκείνη η χρυσή.

Αυτή είναι η ερμηνεία του εδ.32. Ο Ναβουχοδονόσωρ και ολόκληρο το βασίλειό του, είναι η κεφαλή η χρυσή. Ήταν ο μόνος κυβερνήτης αυτής της τεράστιας αυτοκρατορίας. Και ο χρυσός σε σχέση με τα άλλα μέταλλα που συμβολίζουν τις επόμενες αυτοκρατορίες, είναι το πιο πολύτιμο και ακριβό μέταλλο, δείχνει ότι η αυτοκρατορία του Ναβουχοδονόσωρ ήταν πολύ ανώτερη από τις επόμενες.

Ο Θεός των εκπλήξεων!

Ήταν μεσημέρι και όλοι στην οικογένεια καθισμένοι γύρω από το τραπέζι τρώγανε μαζί. (Σπάνιο αυτό στα χρόνια που ζούμε...) Και τότε, κάποια στιγμή, χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας. Ποιος να είναι μεσημεριάτικα; αναρωτήθηκε. Σηκώθηκε, άνοιξε την πόρτα του διαμερίσματος και περίμενε.

Με έκπληξη είδε να βγαίνει από το ασανσέρ κάποιος κύριος με μια ανθοδέσμη στο χέρι.

–Είσαστε η κ. Τ...;

–Μάλιστα!

–Αυτά είναι για σας.

–Για μένα;

Πήρε τα λουλούδια, διάβασε την κάρτα για να μάθει την προέλευσή τους, αλλά δεν υπήρχε όνομα. Μόνο ευχές υπήρχαν για τα γενέθλιά της!

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (20)

Δαν.β:35 Τότε ο σίδηρος, ο πηλός, ο χαλκός, ο άργυρος και ο χρυσός κατεσυντρίφθησαν ομού και έγειναν ως λεπτόν άχυρον αλωνίου θερινού· και ο άνεμος εσήκωσεν αυτά και ουδείς τόπος ευρέθη αυτών· ο δε λίθος ο κτυπήσας την εικόνα έγεινεν όρος μέγα και εγέμισεν όλην την γην.

Αφού ο λίθος χτυπά τα πόδια της εικόνας, τότε ο Δανιήλ μιλά στον βασιλιά (Διάβασε ξανά Δαν.β:31-35). Αυτό σημαίνει την ολοσχερή διάλυση του αμαρτωλού κοσμικού συστήματος μαζί με όλα τα παραρτήματα του. Τις κυβερνήσεις που στηρίχτηκαν σε ανθρώπους, τη δόξα και την υπεροχή του ανθρώπου, όλες τις θρησκευτικές και κοινωνικές παραδόσεις που στάθηκαν ενάντια στον Θεό. Όλα αυτά πρόκειται να χτυπηθούν από τον Ιησού Χριστό, θα διαλυθούν και δεν θα βρεθούν πουθενά.

Επιτελέσει...

 

Φιλ.α:6 βέβαιος ων εις αυτό τούτο, ότι εκείνος όστις ήρχισεν εις εσάς καλόν έργον θέλει επιτελέσει αυτό μέχρι της ημέρας του Ιησού Χριστού,

Ο Θεός δεν κάνει μισές δουλειές. Δεν αφήνει μισοτελειωμένα έργα. Δεν αφήνει ποτέ αυτό που ανέλαβε, χωρίς να το ολοκληρώσει. Και φυσικά, η ολοκλήρωση γίνεται, όπως Εκείνος την έχει σχεδιάσει. Και όχι όπως εμάς μας βολεύει. Με το ένα πόδι εδώ και το άλλο εκεί.

Λέει, «….να σας παραστήση ενώπιον αυτού αγίους και αμώμους και ανεγκλήτους». Ο Θεός δύναται να μας κάνει άμεμπτους και χωρίς καμιά κατηγορία.

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (19)

Δαν.β:32 Η κεφαλή της εικόνος εκείνης ήτο εκ χρυσού καθαρού, το στήθος αυτής και οι βραχίονες αυτής εξ αργύρου, η κοιλία αυτής και οι μηροί αυτής εκ χαλκού,

Η κεφαλή της εικόνας που ήταν από καθαρό χρυσό, ερμηνεύεται στα εδάφια 38-39, όπου ο Δανιήλ λέει: «συ είσαι η κεφαλή εκείνη η χρυσή». Δεν ήταν μόνο ο Ναβουχοδονόσωρ η κεφαλή εκείνη η χρυσή, αλλά και όλο το βασίλειο που αντιπροσώπευε. Για κάθε ένα από τα διαδοχικά βασίλεια μετά τη Βαβυλώνα, ο Δανιήλ λέει: «και μετά σε θέλει αναστηθή άλλη βασιλεία και κατόπιν άλλη τρίτη βασιλεία». Δεν εννοεί λοιπόν μόνο τον Ναβουχοδονόσωρ, αλλά ολόκληρη τη Βαβυλωνιακή αυτοκρατορία

Προετοίμασε

Εφεσ.β:10 Διότι αυτού ποίημα είμεθα, κτισθέντες εν Χριστώ Ιησού προς έργα καλά, τα οποία προητοίμασεν ο Θεός διά να περιπατήσωμεν εν αυτοίς.

Έχουμε αγνοήσει την πρόνοια του Θεού. Την προβλεψιμότητα του Θεού. Το ενδιαφέρον Του και την αγάπη Του. Ο Θεός προνοεί και ετοιμάζει, πριν ακόμα προσευχηθούμε, πριν ακόμα σκεφτούμε να καταφύγουμε σ' Αυτόν.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η πραγματική προέλευση του Πάσχα

Το Πάσχα είναι μια παγκόσμια γιορτή, με πολλά έθιμα, που οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι Χριστιανικά.

• Ποια είναι η προέλευση της Σαρακοστής και των σχετικών τελετουργιών;
• Πώς γίνεται τα κουνέλια, τα αυγά και τα ζεστά χριστόψωμα, τα σουβλιστά αρνιά και τα κοκορέτσια να συνδέονται με την ανάσταση του Χριστού;
• Το Πάσχα αναφέρεται στη Βίβλο;
• Οι απόστολοι και η πρώτη Εκκλησία το γιόρταζαν;

Οι απαντήσεις θα σας σοκάρουν!

Οι περισσότεροι άνθρωποι ακολουθούν όλα αυτά, όπως έχουν μάθει, υποθέτοντας ότι αυτό που πιστεύουν και κάνουν είναι σωστό. Θεωρούν τις πεποιθήσεις τους σαν δεδομένες. Οι περισσότεροι δεν κάθονται να εξετάσουν γιατί κάνουν ό,τι κάνουν.

Γιατί πιστεύεις αυτά που πιστεύεις; Από πού τα κληρονόμησες; Είναι γραμμένα μέσα στην Αγία Γραφή ή βρίσκονται κάπου αλλού;

Δανιήλ (18)

Δαν.β:30 Πλην όσον το κατ' εμέ, το μυστήριον τούτο δεν απεκαλύφθη προς εμέ διά σοφίας, την οποίαν έχω εγώ μάλλον παρά πάντας τους ζώντας, αλλά διά να φανερωθή η ερμηνεία προς τον βασιλέα και διά να γνωρίσης τους διαλογισμούς της καρδίας σου.

Εδώ ο Δανιήλ δείχνει ταπεινοφροσύνη. Αναγνωρίζει ταπεινά ότι εάν ο Θεός δεν του φανέρωνε την όράση, ποτέ δεν θα ήταν ικανός να πει στον βασιλιά την ερμηνεία του ενυπνίου.

Ο Δανιήλ δεν λέει ότι δεν είναι σοφότερος από όλους τους ζώντες, ή ότι δεν είναι σοφός από οιονδήποτε άλλον. Ήταν πράγματι ο πιο σοφός από όλους, αλλά η φανέρωση του ονείρου δεν ήταν αποτέλεσμα της σοφίας του. Ο Θεός του το απεκάλυψε. Ο Δανιήλ δεν ήταν κάποιος υπεράνθρωπος, κάποιο υπερφυσικό δημιούργημα του Θεού. Ήταν απλά ένας άνθρωπος στον οποίο ο Θεός έδωσε σοφία και ιδιαίτερη αποκάλυψη ώστε να φανερώσει την ερμηνεία στον βασιλιά. Εδώ ο Δανιήλ δοξάζει και υψώνει τον Θεό μέσα στο παλάτι και μπροστά στον βασιλιά, στον κατάλληλο καιρό και στην κατάλληλη περίσταση. Εκμεταλλεύεται την ευκαιρία να μαρτυρήσει για τον Κύριο όσο μπορούσε και να ομολογήσει ότι ο Θεός του ουρανού έκανε γνωστή την ερμηνεία στον βασιλιά.

Το μυστικό

Μην ψάχνεις, να βρεις κρυμμένα μυστικά και κρυφά κουμπιά, στην πνευματική σου ζωή. Όταν όλα είναι γραμμένα μέσα στο Ευαγγέλιο, και το Ευαγγέλιο το έχεις πάντα μαζί σου, κοντά σου, στη δουλειά, στο σπίτι, στο κομοδίνο, εκεί μέσα είναι όλα γραμμένα και προσιτά για όλους και για σένα.

Ο Πέτρος περπάτησε πάνω στη θάλασσα. Μπορεί μετά να βούλιαξε. Μα περπάτησε σαν τον Κύριό του. Κανένας άλλος δεν το τόλμησε. Και συ μπορείς να περπατήσεις πάνω στα κύματα της ζωής, με τον ίδιο τρόπο που περπάτησε ο Πέτρος. Ρώτησέ τον και θα σου πει το μυστικό. . . που δεν είναι μυστικό.

Κ α λ η μ έ ρ α