Όλοι θα εκπλαγούμε την ημέρα της κρίσης

Πολλοί θα εκπλαγούν την ημέρα της κρίσης. Επειδή ότι κάνουν στους πιστούς, είναι σαν να τον κάνουν προσωπικά στον ίδιο τον Ιησού, όπως κατάλαβε ο Παύλος.

Πράξ.θ:1-5 Ο δε Σαύλος, πνέων έτι απειλήν και φόνον κατά των μαθητών του Κυρίου, ήλθε προς τον αρχιερέα και εζήτησε παρ' αυτού επιστολάς εις Δαμασκόν προς τας συναγωγάς, όπως εάν εύρη τινάς εκ της οδού ταύτης, άνδρας τε και γυναίκας, φέρη δεδεμένους εις Ιερουσαλήμ. Ενώ δε πορευόμενος επλησίαζεν εις την Δαμασκόν, εξαίφνης ήστραψε περί αυτόν φως από του ουρανού, και πεσών επί την γην, ήκουσε φωνήν λέγουσαν προς αυτόν· Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις; Και είπε· Τις είσαι, Κύριε; Και ο Κύριος είπεν· Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίον συ διώκεις· σκληρόν σοι είναι να λακτίζης προς κέντρα.

Αυτό θα ήταν ένα μεγάλο σοκ για τον Σαούλ. Κάποια στιγμή, αργότερα, ομολόγησε ότι είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός, γιατί είχε διώξει την εκκλησία του Θεού (Α΄ Τιμ.α:15, Γαλ.α:13). Κάθε φορά που έριχνε έναν πιστό στη φυλακή, πρόσβαλε τον Σωτήρα του κόσμου. Λυπούσε τον Δημιουργό του σύμπαντος.

Ο Θεός των εκπλήξεων!

Ήταν μεσημέρι και όλοι στην οικογένεια καθισμένοι γύρω από το τραπέζι τρώγανε μαζί. (Σπάνιο αυτό στα χρόνια που ζούμε...) Και τότε, κάποια στιγμή, χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας. Ποιος να είναι μεσημεριάτικα; αναρωτήθηκε. Σηκώθηκε, άνοιξε την πόρτα του διαμερίσματος και περίμενε.

Με έκπληξη είδε να βγαίνει από το ασανσέρ κάποιος κύριος με μια ανθοδέσμη στο χέρι.

–Είσαστε η κ. Τ...;

–Μάλιστα!

–Αυτά είναι για σας.

–Για μένα;

Πήρε τα λουλούδια, διάβασε την κάρτα για να μάθει την προέλευσή τους, αλλά δεν υπήρχε όνομα. Μόνο ευχές υπήρχαν για τα γενέθλιά της!