Προς Ρωμαίους (079)

3. Πρέπει να ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού (ιε:1-13)

Η συζήτηση των ερωτήσεων συνείδησης ολοκληρώνεται με μια προτροπή, να ακολουθήσουμε  το παράδειγμα του Χριστού στην αγάπη. Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη μιας ενωμένης χριστιανικής αδελφότητας.

Ρωμ.ιε:1 Οφείλομεν δε ημείς οι δυνατοί να βαστάζωμεν τα ασθενήματα των αδυνάτων, και να μη αρέσκωμεν εις εαυτούς.

Συνοψίζει το θέμα του προηγούμενου κεφαλαίου: Ο δυνατός Χριστιανός (ώριμος με κατανόηση της χριστιανικής ελευθερίας) θα πρέπει να υπολογίζει τον αδύνατο Χριστιανό (αυτόν που έχει ένα ευσυνείδητο δισταγμό αν κάτι επιτρέπεται ή όχι, δεν είναι ηθικό θέμα). Συνδέεται λοιπόν στενά, η αρχή του κεφ.ιε, με το σκεπτικό του προηγούμενου κεφαλαίου. Οι ώριμοι Χριστιανοί έχουν ηθική υποχρέωση να βαστάζουν τις αμφιβολίες (ασθενήματα) των αδυνάτων. Δεν πρέπει να ζούμε με σκοπό να ικανοποιούμε μόνο τους εαυτούς μας.

Καλημέρα

Ο εργάτης του Θεού (9)

Παγίδες

«Εγκρατεύθητε, αγρυπνήσατε διότι ο αντίδικος σας διάβολος, ως λέων ωρυόμενος, περιέρχεται, ζητών τίνα να καταπίη» (Α' Πέτρ.ε:8-9).

Ο σατανάς θα ήθελε να κάνει τον καθένα να αποτύχει με το Θεό, ιδιαίτερα έναν εργάτη. Ο λόγος που θέλει οι εργάτες να πέσουν είναι η μεγάλη επιρροή που έχουν επάνω σε εκείνους τους οποίους υπηρετούν.

Γραφές και παραδόσεις (8)

ΠΑΠΙΑΣ ΙΕΡΑΠΟΛΕΩΣ

Πληροφορίες για το πρόσωπο του Παπία, επισκόπου Ιεραπόλεως, διασώζονται σκόρπιες στα γραπτά εκκλησιαστικών συγ­γραφέων και ιδιαίτερα στα συγγράμματα του Ειρηναίου και του ιστορικού Ευσέβιου. Η ακριβής περίοδος της ζωής του Παπία έχει υποκινήσει αρκετές συζητήσεις μεταξύ των νεότερων ιστορι­κών, αλλά δε νομίζουμε ότι κάνουμε βαρύ λά­θος προσδιορίζοντας τη μεν γέννηση του μεταξύ του 70-75 μ.Χ. το δε θάνατο του περί το 150-155 μ.Χ.

Καλημέρα

ΤΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ Ν’ ΑΝΗΚΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Μετά τη δημιουργία του Αδάμ, η Γραφή μας λέει στη Γέν.β:18,21-22 «Και είπε Κύριος ο Θεός, Δεν είναι καλόν να είναι ο άνθρωπος μόνος θέλω κάμει εις αυτόν βοηθόν όμοιον με αυτόν».........«Και επέβαλε Κύριος ο Θεός έκστασιν επί τον Αδάμ, και εκοιμήθη και έλαβε μίαν εκ των πλευρών αυτού, και έκλεισε με σάρκα τον τόπον αυτής. Και κατεσκεύασε Κύριος ο Θεός την πλευράν,  την οποίαν έλαβεν από του Αδάμ, εις γυναίκα, και έφερεν αυτήν προς τον Αδάμ».

Αυτή όμως δεν ήταν η μόνη φορά που ο Θεός έκανε αυτή την ενέργεια. Πάνω στο σταυρό του Γολγοθά ο δεύτερος Αδάμ, ο Χριστός ήρθε σε έκσταση και «εις των στρατιωτών εκέντησε με λόγχην την πλευράν αυτού, και ευθύς εξήλθεν αίμα και ύδωρ» (Ιωάν.ιθ:34). Από την τρυπημένη πλευρά του Ιησού προήλθε η εκκλησία. Χωρίς το χυμένο αίμα του Ιησού που πιστοποιούσε το θάνατό Του, δεν μπορεί να υπάρχει εκκλησία.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ

Η σπουδαιότητα αυτής της φάσης του έργου του Θεού δεν μπορεί να υποτιμηθεί καθόλου. Ψυχές που δυνατοί κήρυκες δεν θα μπορούσαν ποτέ να πλησιάσουν, έχουν αναζητηθεί και κερδηθεί με τη μέθοδο του προσωπικού ευαγγελισμού. 

Στον Εκκλ.ια:6 διαβάζουμε τα παρακάτω ενθαρρυντικά λόγια: «Σπείρε τον σπόρον σου το πρωί, και την εσπέραν ας μη ησυχάση η χείρ σου διότι δεν εξεύρεις τί θέλει ευδοκιμήσει, τούτο ή εκείνο,  ή εάν και τα δύο ήναι επίσης αγαθά». Απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ, κάθε μέρα, ο Χριστιανός μπορεί να σπέρνει τον καλό σπόρο του Λόγου του Θεού στις καρδιές που έχουν ανάγκη σωτηρίας. Ποιος σπόρος θα πέσει σε καλή γη δεν ξέρουμε, αλλά η Βίβλος μας βεβαιώνει για θερισμό ψυχών αν δεν αποκάμουμε.

Καλημέρα

Γραφές και παραδόσεις (7)

ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ

Η χρονολογική περίοδος της δράσης του Ιγνάτιου, επι­σκόπου Αντιοχείας, (98 -117 μ.Χ.), συμπίπτει, εν μέρει με αυτή του Πολύκαρπου Σμύρνης, με τον οποίο είχε εγκάρ­διους δεσμούς. Πληροφορίες για την προσωπικότητα του Ιγνάτιου μας μεταδίδει ο ιστορικός Ευσέβιος. Θαρραλέος σημαιο­φόρος της μαρτυρίας του Χριστού, ο Ιγνάτιος έπεσε θύμα του σύντομου άλλα σκληρού διωγμού του Αυτοκράτορα Τραϊανού και οδηγήθηκε στη Ρώμη δέσμιος για να γίνει τροφή των θηρίων.

Ο εργάτης του Θεού (8)

Διαχείριση του Σώματος

Σχεδόν από την αρχή της Βίβλου βλέπουμε τη σπουδαιότητα της ξεκούρασης. 

«Και είχε συντετελεσμένα ο Θεός εν τη ημέρα τη εβδόμη τα έργα αυτού, τα οποία έκαμε· και ανεπαύθη την ημέραν την εβδόμην από πάντων των έργων αυτού, τα οποία έκαμε» (Γέν.β:2). 

«Εις εξ ημέρας εποίησεν ο Κύριος τον ουρανόν και την γην, εν δε τη εβδόμη χέρα κατέπαυσε και ανεπαύθη» (Εξοδ.λα:17). 

Φυσικά γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν έχει ανάγκη να αναπαυθεί, ήθελε απλά να μας δώσει ένα παράδειγμα.

Καλημέρα

Ο εργάτης του Θεού (7)

Διαρκής Εκπαίδευση

Η ζωή του κήρυκα πρέπει να είναι μία ζωή μεγάλης συσσώρευσης. Δεν πρέπει να προσπαθεί πάντα να κάνει κηρύγματα, αλλά να αναζητά πάντοτε την αλήθεια, και να μην κάνει κηρύγματα έξω από την αλήθεια η οποία του τα έχει αποκαλύψει. 

Να μαθαίνει να μελετά για χάρη της αλήθειας, να μαθαίνει να σκέφτεται προς όφελος και για τη χαρά της σκέψης. Τότε τα κηρύγματά σου θα είναι σαν τους πίδακες ενός σιντριβανιού, και όχι σαν να τα αντλείς από ένα πηγάδι.

Γραφές και παραδόσεις (6)

ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Ιστορικές πληροφορίες για τον Πολύκαρπο, επίσκοπο Σμύρνης, μας μεταδίδουν οι Ευσέβιος, Ειρηναίος και Τερτυλλιανός. Γεννήθηκε περί το 70 μ.Χ., και βρήκε μαρτυρικό θάνατο περί το 156 μ.Χ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο αποστολικός αυτός πατέρας απολάμβανε μεγάλης τιμής και σεβασμού, ιδιαίτερα μεταξύ των εκκλησιών της Ανα­τολής, εξαιτίας της προσωπικής επαφής που είχε με τον απόστολο Ιωάννη. 

Καλημέρα

Ο εργάτης του Θεού (6)

Προσωπική Πειθαρχία και Κίνητρα

Οι λέξεις μαθητής και πειθαρχία διαφέρουν κάπως στο νόημά τους, αλλά προέρχονται από την ίδια ρίζα. Ο Ιησούς έθεσε κάποιους αυστηρούς κανόνες για εκείνους που θα γίνονταν ακόλουθοι Του: 

«Εάν τις έρχηται προς με, και δεν μισή τον πατέρα αυτού, και την μητέρα, και την γυναίκα, και τα τέκνα, και τους αδελφούς, και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ζωήν, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου. Και όστις δεν βαστάζει τον σταυρόν αυτού, και έρχεται οπίσω μου, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου» (Λουκ.ιδ:26-27). 

Γραφές και παραδόσεις (5)

ΚΛΗΜΗΣ Ο ΡΩΜΗΣ

Ο ιστορικός Ευσέβιος μας πληροφορεί ότι ο Κλήμης κα­τείχε την επισκοπική έδρα της Ρώμης σαν τρίτος κατά σειρά επί­σκοπος της, κι επίσης ότι ήταν ο ίδιος Κλήμης τον όποιο ο απόστολος Παύλος αναφέρει σαν συνεργάτη του (Φιλιπ.δ:3). Η επισκοπική διακονία του Κλήμεντα κάλυψε ολόκληρη σχεδόν την τελευταία δεκαετία του πρώτου μ.Χ. αιώνα. Ακριβέστερα, θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε τη διάρκεια της επισκοπής του μεταξύ του 92 - 98 μ.Χ.

Καλημέρα

Γραφές και παραδόσεις (4)

     

Οι αποστολικοί πατέρες και η προφορική παράδοση

Ας υποθέσουμε ότι σε μία βιβλιοθήκη βρίσκουμε ένα αχρονολόγητο χειρόγραφο που αναγράφει την έξης πληροφορία: «Κατά τη ναυμαχία οι αντίπαλοι στόλοι χρησιμοποίησαν αεροπορική δύναμη». Θα μπορούσαμε άραγε να συμπεράνουμε πως η πληροφορία αυτή αναφέρεται στη ναυμαχία της Σαλαμίνας; Βεβαίως όχι, επειδή το αεροπλάνο είναι εφεύρεση του 20^ου αιώνα. Εξάλλου, αν οι στόλοι των τότε Ελλήνων και Περσών είχαν χρησιμοποιήσει στη Σαλαμίνα αεροπλάνα, τα χρονικά των πολέμων της εποχής εκείνης θα έπρεπε ασφαλώς ν’ αναφέρουν περί αεροπορίας, καθώς συμβαίνει και με τα χρονικά των συγχρόνων πολέμων.

Ο εργάτης του Θεού (5)

Προτεραιότητες

Προτεραιότητα είναι κάτι στο οποίο δίνουμε προβάδισμα προσδιορίζοντας ένα βαθμό επείγοντος ή σπουδαιότητας γι' αυτό. Πολλοί εργάτες δεν έχουν διευθετήσει το ζήτημα για το ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητές τους. Ανάμεσα σ' εκείνες που έχουν, πολύ λίγοι ζουν σύμφωνα με αυτές τις προτεραιότητες.

Καλημέρα

Για σκέψου λίγο.....

Ευαγγελισμός

ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ο ευαγγελισμός ήταν κάτι φυσιολογικό για κάθε μαθητή του Ιησού Χριστού στην Καινή Διαθήκη. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής μίλησε στον Ανδρέα για τον Ιησού, αυτός μίλησε στον Πέτρο, κι ο Πέτρος στο Φίλιππο. Ο Φίλιππος με τη σειρά του μίλησε στο Ναθαναήλ. Ο Ιωάννης σύστησε τον Ιησού στον αδελφό του Ιάκωβο. Η γυναίκα στο πηγάδι της Σαμάρειας πήγε στην πόλη της κι έφερε εκατοντάδες ψυχές στο Χριστό. Πολλά χρόνια αργότερα, ο διάκονος Φίλιππος πήγε στη Σαμάρεια, κήρυξε και πίστεψαν χιλιάδες που βαπτίστηκαν κι έλαβαν το Άγιο Πνεύμα (Πραξ.η:12-17).

Προς Ρωμαίους (078)

Ρωμ.ιδ:18 επειδή ο δουλεύων εν τούτοις τον Χριστόν ευαρεστεί εις τον Θεόν και ευδοκιμεί παρά τοις ανθρώποις.

Ο τρόπος για να υπηρετήσει κανείς τον Θεό δεν είναι με το φαγητό και το ποτό, αλλά φέροντας πνευματικούς καρπούς που παράγονται από την οδηγία του Πνεύματος μέσα στις καρδιές μας. Έτσι καρποφορώντας, ευαρεστούμε το Θεό και έχουμε την αποδοχή και έγκριση των ανθρώπων. (Το κριτικό κείμενο λέει «ο γαρ εν τούτω δουλεύων» αντί «τούτοις»).

Ρωμ.ιδ:19 Άρα λοιπόν ας ζητώμεν τα προς την ειρήνην και τα προς την οικοδομήν αλλήλων.

Τα εδ.19-21 συνοψίζουν τη σωστή πορεία δράσης στα θέματα της συνείδησης. Πρέπει να επιδιώκουμε  την ειρήνη σε κάθε περίπτωση. Πρέπει ενεργά να ζητάμε την ειρήνη. Πρέπει να είμαστε πραγματικά ειρηνοποιοί. Πρέπει να επιδιώκουμε να οικοδομούμε και να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλο.

Κ α λ η μ έ ρ α