Ο εργάτης του Θεού (7)

Διαρκής Εκπαίδευση

Η ζωή του κήρυκα πρέπει να είναι μία ζωή μεγάλης συσσώρευσης. Δεν πρέπει να προσπαθεί πάντα να κάνει κηρύγματα, αλλά να αναζητά πάντοτε την αλήθεια, και να μην κάνει κηρύγματα έξω από την αλήθεια η οποία του τα έχει αποκαλύψει. 

Να μαθαίνει να μελετά για χάρη της αλήθειας, να μαθαίνει να σκέφτεται προς όφελος και για τη χαρά της σκέψης. Τότε τα κηρύγματά σου θα είναι σαν τους πίδακες ενός σιντριβανιού, και όχι σαν να τα αντλείς από ένα πηγάδι.

Γραφές και παραδόσεις (6)

ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Ιστορικές πληροφορίες για τον Πολύκαρπο, επίσκοπο Σμύρνης, μας μεταδίδουν οι Ευσέβιος, Ειρηναίος και Τερτυλλιανός. Γεννήθηκε περί το 70 μ.Χ., και βρήκε μαρτυρικό θάνατο περί το 156 μ.Χ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο αποστολικός αυτός πατέρας απολάμβανε μεγάλης τιμής και σεβασμού, ιδιαίτερα μεταξύ των εκκλησιών της Ανα­τολής, εξαιτίας της προσωπικής επαφής που είχε με τον απόστολο Ιωάννη. 

Καλημέρα

Ο εργάτης του Θεού (6)

Προσωπική Πειθαρχία και Κίνητρα

Οι λέξεις μαθητής και πειθαρχία διαφέρουν κάπως στο νόημά τους, αλλά προέρχονται από την ίδια ρίζα. Ο Ιησούς έθεσε κάποιους αυστηρούς κανόνες για εκείνους που θα γίνονταν ακόλουθοι Του: 

«Εάν τις έρχηται προς με, και δεν μισή τον πατέρα αυτού, και την μητέρα, και την γυναίκα, και τα τέκνα, και τους αδελφούς, και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ζωήν, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου. Και όστις δεν βαστάζει τον σταυρόν αυτού, και έρχεται οπίσω μου, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου» (Λουκ.ιδ:26-27). 

Γραφές και παραδόσεις (5)

ΚΛΗΜΗΣ Ο ΡΩΜΗΣ

Ο ιστορικός Ευσέβιος μας πληροφορεί ότι ο Κλήμης κα­τείχε την επισκοπική έδρα της Ρώμης σαν τρίτος κατά σειρά επί­σκοπος της, κι επίσης ότι ήταν ο ίδιος Κλήμης τον όποιο ο απόστολος Παύλος αναφέρει σαν συνεργάτη του (Φιλιπ.δ:3). Η επισκοπική διακονία του Κλήμεντα κάλυψε ολόκληρη σχεδόν την τελευταία δεκαετία του πρώτου μ.Χ. αιώνα. Ακριβέστερα, θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε τη διάρκεια της επισκοπής του μεταξύ του 92 - 98 μ.Χ.

Καλημέρα

Γραφές και παραδόσεις (4)

     

Οι αποστολικοί πατέρες και η προφορική παράδοση

Ας υποθέσουμε ότι σε μία βιβλιοθήκη βρίσκουμε ένα αχρονολόγητο χειρόγραφο που αναγράφει την έξης πληροφορία: «Κατά τη ναυμαχία οι αντίπαλοι στόλοι χρησιμοποίησαν αεροπορική δύναμη». Θα μπορούσαμε άραγε να συμπεράνουμε πως η πληροφορία αυτή αναφέρεται στη ναυμαχία της Σαλαμίνας; Βεβαίως όχι, επειδή το αεροπλάνο είναι εφεύρεση του 20^ου αιώνα. Εξάλλου, αν οι στόλοι των τότε Ελλήνων και Περσών είχαν χρησιμοποιήσει στη Σαλαμίνα αεροπλάνα, τα χρονικά των πολέμων της εποχής εκείνης θα έπρεπε ασφαλώς ν’ αναφέρουν περί αεροπορίας, καθώς συμβαίνει και με τα χρονικά των συγχρόνων πολέμων.

Ο εργάτης του Θεού (5)

Προτεραιότητες

Προτεραιότητα είναι κάτι στο οποίο δίνουμε προβάδισμα προσδιορίζοντας ένα βαθμό επείγοντος ή σπουδαιότητας γι' αυτό. Πολλοί εργάτες δεν έχουν διευθετήσει το ζήτημα για το ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητές τους. Ανάμεσα σ' εκείνες που έχουν, πολύ λίγοι ζουν σύμφωνα με αυτές τις προτεραιότητες.

Καλημέρα

Για σκέψου λίγο.....

Ευαγγελισμός

ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ο ευαγγελισμός ήταν κάτι φυσιολογικό για κάθε μαθητή του Ιησού Χριστού στην Καινή Διαθήκη. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής μίλησε στον Ανδρέα για τον Ιησού, αυτός μίλησε στον Πέτρο, κι ο Πέτρος στο Φίλιππο. Ο Φίλιππος με τη σειρά του μίλησε στο Ναθαναήλ. Ο Ιωάννης σύστησε τον Ιησού στον αδελφό του Ιάκωβο. Η γυναίκα στο πηγάδι της Σαμάρειας πήγε στην πόλη της κι έφερε εκατοντάδες ψυχές στο Χριστό. Πολλά χρόνια αργότερα, ο διάκονος Φίλιππος πήγε στη Σαμάρεια, κήρυξε και πίστεψαν χιλιάδες που βαπτίστηκαν κι έλαβαν το Άγιο Πνεύμα (Πραξ.η:12-17).

Προς Ρωμαίους (078)

Ρωμ.ιδ:18 επειδή ο δουλεύων εν τούτοις τον Χριστόν ευαρεστεί εις τον Θεόν και ευδοκιμεί παρά τοις ανθρώποις.

Ο τρόπος για να υπηρετήσει κανείς τον Θεό δεν είναι με το φαγητό και το ποτό, αλλά φέροντας πνευματικούς καρπούς που παράγονται από την οδηγία του Πνεύματος μέσα στις καρδιές μας. Έτσι καρποφορώντας, ευαρεστούμε το Θεό και έχουμε την αποδοχή και έγκριση των ανθρώπων. (Το κριτικό κείμενο λέει «ο γαρ εν τούτω δουλεύων» αντί «τούτοις»).

Ρωμ.ιδ:19 Άρα λοιπόν ας ζητώμεν τα προς την ειρήνην και τα προς την οικοδομήν αλλήλων.

Τα εδ.19-21 συνοψίζουν τη σωστή πορεία δράσης στα θέματα της συνείδησης. Πρέπει να επιδιώκουμε  την ειρήνη σε κάθε περίπτωση. Πρέπει ενεργά να ζητάμε την ειρήνη. Πρέπει να είμαστε πραγματικά ειρηνοποιοί. Πρέπει να επιδιώκουμε να οικοδομούμε και να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλο.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γραφές και παραδόσεις (3)

   

Σχέση μεταξύ άγραφης και γραπτής παράδοσης

Σαν τα κατεξοχήν θεόπνευστα όργανα, οι απόστολοι μετέδωσαν προφορικά «το μυστήριον του Ευαγγελίου» με επίγνωση ότι οι ακροατές τους ακούνε και παραλαμβάνουν «λόγον Θεού».

Α’ Θεσ.β:13 Διά τούτο και ημείς ευχαριστούμεν τον Θεόν αδιαλείπτως, ότι παραλαβόντες τον λόγον του Θεού, τον οποίον ηκούσατε παρ' ημών, εδέχθητε αυτόν ουχί ως λόγον ανθρώπων, αλλά καθώς είναι αληθώς, λόγον Θεού, όστις και ενεργείται μεταξύ υμών των πιστευόντων.

ΤΥΧΗ Ή ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ; (τελευταίο)

Δύο ανέκδοτα:

Είναι πασίγνωστο ότι ακόμα και πολυετή πειράματα μπορούν να καταλήξουν σε λανθασμένα συμπεράσματα. Για το λόγο αυτό ή πραγματική επιστήμη αποφαίνεται με πολλή περίσκεψη για τα διάφορα θέματα χωρίς να ακκίζεται με φανφαρονισμούς του τύπου: «Αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχει Θεός» κ.τ.λ. Θα αναφέ­ρουμε δύο ανέκδοτα επιστημονικά, τα οποία δείχνουν ακριβώς αυτή την ανάγκη περίσκεψης απέναντι στα παρουσιαζόμενα προβλήματα.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΤΥΧΗ Ή ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ;

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΪΔΙΟΙ - ΑΠΑΡΑΛΛΑΚΤΟΙ...;

           

Η ατέλειωτη περιπέτεια της ζωής.

ΕΧΕΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ από έρευνες, ότι κάθε άνθρωπος είναι δ ι α φ ο ρ ε τ ι κ ό ς από κάθε άλλον σύγχρονο ή προηγούμενο, που υπήρξε!

ΟΧΙ μόνο στις σκέψεις του, όχι μόνο στα συναισθήματά του και στις επιθυμίες του αλλά και στη χημική ταυτότητα του σώματός του. Η χημική ταυτότητα κάθε ανθρώπου εξαρτάται εκτός των άλλων και από το είδος των πρωτεϊνών (λευκωμάτων) πού κατασκευάζονται στο συγκεκριμένο άτομο. Είναι γνωστό ότι κάθε πρωτεΐνη αποτελείται από αμινοξέα συνδεόμενα μεταξύ τους. Στο σύνολο των πρωτεϊνών πού υπάρχουν σε όλα τα έμβια όντα έχουν βρεθεί μόνον 20 είδη αμινοξέων, από τα οποία σχηματίζονται οι πρωτεΐνες όλων των οργανισμών. Όπως με 24 μόνο γράμματα του αλφαβήτου μπορούμε να φτιάξουμε ανα­ρίθμητους τόμους συγγραμμάτων και βιβλίων, κατά τον ίδιο τρόπο μπορούν να σχηματισθούν αναρίθμητες πρωτεΐνες ανάλογα με:

Αντιμετωπίζοντας τον εχθρό

Ψαλμός ρμγ – Αφήνοντας τον Θεό να πολεμήσει για μας.

Μερικές φορές βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου ο εχθρός έχει το πάνω χέρι. Άλλες φορές, εμείς είμαστε ο χειρότερος εχθρός μας, αφήνοντας τις σκέψεις μας  να μας φτάνουν σε απελπισία.

Όποιο «εχθρό» κι αν αντιμετωπίζουμε, ο Ψαλμός ρμγ μας δίνει συμβουλές:

Κ α λ η μ έ ρ α

Σημεία υπερηφάνειας:

1. Κοιτάζεις αφ’ υψηλού όσους είναι λιγότερο μορφωμένοι, λιγότερο εύποροι, λιγότερο εξευγενισμένοι ή λιγότερο πετυχημένοι απ’ ότι εσύ;
2. Νομίζεις ότι είσαι πιο πνευματική/ός από ό, τι ο/η σύντροφός σου, ή άλλα άτομα στην εκκλησία σου;
3. Μήπως έχεις ένα επικριτικό πνεύμα προς εκείνους που δεν κάνουν τις ίδιες επιλογές τρόπου ζωής που κάνεις εσύ... ενδυματολογικά πρότυπα,  σχολείο των παιδιών, ψυχαγωγία, κλπ.;
4. Είσαι γρήγορος/η να βρίσκεις λάθη στους άλλους και να εκφράζεις με λόγια αυτές τις σκέψεις σε άλλους;

Ο εργάτης του Θεού (4)

Κοινωνία με αδελφούς

Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μόνος. Και κανένας εργάτης δε θα πρέπει να είναι μόνος. Η φιλία και η κοινωνία είναι μεγάλης σπουδαιότητας στη ζωή του καθενός, αλλά ιδιαίτερα για έναν εργάτη. Μία σύζυγος και τα παιδιά μπορούν να ανταποκριθούν σε πολλές ανάγκες αλλά καθώς ο χρόνος κυλά, άλλες ανάγκες αναδύονται που μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από άλλους εργάτες, ανθρώπους που βαδίζουν στα ίδια ίχνη, ανθρώπους που μοιράζονται τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες εμπειρίες στη ζωή.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γραφές και παραδόσεις (2)

   

1. Τα μέσα διάδοσης του αποστολικού κηρύγματος

Στο αμέσως προηγούμενο άρθρο, προσπαθήσαμε να δείξουμε, με σχετικές μαρτυρίες των Γραφών, τα εξής δύο κύρια σημεία. Πρώτο, ότι ο Κύριος Ιησούς παρεχώρησε στα μέλη του αποστολικού κύκλου μία ειδική και ιδιώνυμη εξουσία η οποία  περιέβαλε το κήρυγμα των αποστόλων σαν αυθεντικό και οικουμενικό.

Δεύτερο, ότι οι απόστολοι παρέδωσαν στη μετέπειτα Εκκλησία το κήρυγμά τους σαν μόνιμο και πλήρες για όλους τους ανθρώπους και τις γενεές.