Ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε

Γιάχβε		Ιησούς
Ψαλμ.κδ:7,10 Ιερεμ.κγ:5-6	Βασιλεύς της δόξης Δικαιοσύνη	Α΄Κορ.β:8 Α’ Κορ.α:30
Ψαλμ.97:9  Μιχαίας δ:1,7	Ύψιστος	Ιωάν.γ:31
Ης.μδ:6, μη:12,16	Πρώτος και έσχατος	Αποκ.α:17-18, κβ:13
Ζαχ.ιγ:7, Ης.ς:3, η:13,14	Κύριος των δυνάμεων	Φιλιπ.β:5-6, Ιωάν.ιβ:14, Α’ Πέτρ.β:8
Ψαλμ.ρι:1, Ης.με:23	Κύριος	Ματθ.κβ:42-45,  Φιλιπ.β:11
Ης.μ:10-11	Ποιμένας	Εβρ.ιγ:20
Ιωήλ β:32	Το αντικείμενο των προσευχών μας	Α’ Κορ.α:2,  Ρωμ.ι:13
Δευτ.ς:4	Εις	Α’ Κορ.η:6
Γέν.α:1, Ψαλμ.ρβ:24-27, ρμη:2-5, Παρ.ις:4, Νεεμ.θ:6, Ης.μ:28	Δημιουργός	Ιωάν.α:1-3, Κολ.α:16-17, Εβρ.α:3,8,10-12
Ης.μγ:11, με:21	Σωτήρας	Ιωάν.δ:42, Β’ Τιμ.α:10
Ψαλμ.ρλθ:7-10  Ιερεμ.κγ:23-24  Ψαλμ.ρλθ:2-4  Παρ.η:14	Παντοδύναμος Πανταχού παρών Πάνσοφος	ΜΑτθ.ιη:20  κη:20  Κολ.α:17  Ματθ.ιβ:25  Ιωάν.β:24-25 ς:64
Μαλαχ.γ:6	Αναλλοίωτος	Εβρ.ιγ:8
Ης.μβ:8,  μη:11	Ίδια δόξα	Ιωάν.ιζ:1,5
Ης.μη:17,  μθ:26,  Ιερεμ.ν:34	Λυτρωτής	Γαλ.γ:13, Εβρ.θ
Ψαλμ.ιη:2	Βράχος	Α’ Κορ.ι:4
Ης.ξβ:5,  Ως.β:16	Νυμφίος	Αποκ.ιθ:7,  Ματθ.κε:1
Ιωήλ γ:12 Ης.ξ:19-21	Κριτής πάντων Φως	Ματθ.κε:31-32 Ιωάν.ε:27 Ιωάν.η:12
Έξοδ.γ:14	Ο μέγας ΕΓΩ ΕΙΜΙ	Ιωάν.η:58
Ψαλμ.ρμη:2	Δημιουργός των αγγέλων	Κολ.α:16
Έξοδ.γ:14	ΕΓΩ ΕΙΜΙ	Ιωάν.η:58
Ψαλμ.ρμη:5	Λατρεύεται από τους αγγέλους	Εβρ.α:6
Α’ Σαμ.β:6	Ανασταίνει νεκρούς	Ιωάν.ε:21

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

Ο Θεός έχει μόνο μια θεία φύση, υπόσταση, ή ουσία που είναι αόρατη,  και δεν μπορεί να χωριστεί ή να διαιρεθεί σε πολλά πρόσωπα. Εάν υπάρχει μόνο ένας Θεός, και Αυτός ο Θεός είναι ο πατέρας (Μαλ.β:10), και εάν ο Ιησούς είναι Θεός, η λογική κατάληξη είναι ότι ο Ιησούς είναι ο Πατέρας.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να δεις τον Ιησού σαν Θεό, εκτός από το να Τον δεις σαν τον Πατέρα (Α’ Κορ.η:6).

Καλημέρα

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Γένεσις

Το λεξικό του Ιωάν. Δρ. Σταματάκου, καθηγητή της αρχαίας Ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών – Ακαδημαϊκού, γράφει για τη λέξη «Γένεσις»: Αρχή, πηγή, γέννησις, γένος, ράτσα, καταγωγή

Η Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας των H.G. Liddell & R. Scott  (εκδ. Πελεκάνος 2007) γράφει:

γένεσις, -εως, ἡ (γίγνομαι), I. αρχή, καταγωγή, προέλευση, παραγωγική αιτία, σε Ομήρ. Ιλ.· ξεκίνημα· στον δυϊκ., τοῖν γενεσίοιν, σε Πλάτ. II. τρόπος γέννησης, σε Ηρόδ.· καταγωγή, γενιά, στον ίδ.· γένεσιν, από καταγωγή, σε Σοφ. III. παραγωγή, δημιουργία, αντίθ. προς το φθορά, σε Πλάτ. κ.λπ. IV.δημιούργημα, δημιουργημένα πράγματα, στον ίδ. V. γενιά, φυλή, οικογένεια, στον ίδ. VI.γενιά, ηλικία, εποχή, στον ίδ.

Καύση νεκρών

Ιστορικά, η αποτέφρωση θεωρείται ειδωλολατρική μέθοδος διάθεσης του ανθρώπινου σώματος,  ενώ ο λαός του Θεού πάντα χρησιμοποιούσε την ταφή για το νεκρό σώμα.

Σήμερα, ωστόσο, η ανθρώπινη λογική, τι είναι πολιτιστικά αποδεκτό και οικονομικοί λόγοι καθορίζουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος σχετικά με την κηδεία, αντί του λόγου του Θεού.

Σε σχετικές συζητήσεις, ακούγεται η άποψη: «ναι, ο λαός του Θεού στην Αγία Γραφή ενταφιαζόταν. Τα παραδείγματα είναι τελείως ξεκάθαρα. Αλλά εμείς δεσμευόμαστε να ακολουθήσουμε αυτά τα παραδείγματα, αφού δεν υπάρχει σαφής εντολή;».

Καλημέρα

Προς Ρωμαίους (037)

Ρωμ.ζ:9 Πριν ενεργοποιηθεί οποιαδήποτε αρχή του Νόμου στη ζωή μας, ήμασταν ζωντανοί, που σημαίνει ότι δεν είχαμε συναίσθηση της αμαρτίας και κατά συνέπεια, δεν υπήρχε κατάκριση. Ο Παύλος εδώ μπορεί να μιλάει για προσωπική του εμπειρία από την παιδική του ηλικία, ή θεωρητικά για όλη την ανθρωπότητα πριν το Νόμο.

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Χάρις

Ο άνθρωπος είναι αδύνατον να ξεχρεώσει το χρέος του απέναντι στον Θεό.

Ό, τι κάνουμε είναι αναγνώριση αυτού του γεγονότος και ευγνωμοσύνη απέναντι στον Θεό.

Ρωμ.α:14 Χρεώστης είμαι προς Ελληνάς τε και βαρβάρους, σοφούς τε και ασόφους·

Α΄Κορ.θ:16 Διότι εάν κηρύττω το ευαγγέλιον, δεν είναι εις εμέ καύχημα· επειδή ανάγκη επίκειται εις εμέ· ουαί δε είναι εις εμέ εάν δεν κηρύττω·

Καλημέρα

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Οδηγία…

Ψαλμ.ρζ:7 Και ωδήγησεν αυτούς δι' ευθείας οδού, διά να υπάγωσιν εις πόλιν κατοικίας.

Δευτ.λβ:10-12 Εν γη ερήμω εύρηκεν αυτόν, και εν ερημία φρίκης και ολολυγμού· περιωδήγησεν αυτόν, επαιδαγώγησεν αυτόν, εφύλαξεν αυτόν ως κόρην οφθαλμού αυτού. Καθώς ο αετός σκεπάζει την φωλεάν αυτού, περιθάλπει τους νεοσσούς αυτού, εξαπλόνων τας πτέρυγας αυτού αναλαμβάνει αυτούς, και σηκόνει αυτούς επί των πτερύγων αυτού, ούτως ο Κύριος μόνος ώδήγησεν αυτόν, και δεν ήτο μετ' αυτού ξένος Θεός.

Βιβλικός Μονοθεϊσμός

Εν αρχή:

Οι ρίζες της πίστης του Μονοθεϊσμού βρίσκονται πολύ πίσω, στην αρχή της καταγεγραμμένης ιστορίας, στη Γέν.α:1: Εν αρχή εποίησεν ο Θεός….!

Αυτή η πρωταρχική δήλωση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του μονοθεϊσμού. Το πνεύμα του Θεού οδήγησε το Μωυσή να γράψει ο Θεός και όχι οι θεοί.

Για την ανθρωπότητα, αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη αποκάλυψη που ξεκίνησε με τον Αδάμ και την Εύα  στον κήπο της Εδέμ και αργότερα αποκαλύφθηκε στον Αβραάμ, μέσα σ’ ένα κόσμο που λάτρευε χιλιάδες ειδωλολατρικούς θεούς.

Καλημέρα

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Ένας μυστηριώδης άνθρωπος

Γέν.ιδ:18 Και ο Μελχισεδέκ βασιλεύς Σαλήμ έφερεν έξω άρτον και οίνον· ήτο δε ιερεύς του Θεού του Υψίστου.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του Αβραάμ στη Χαναάν, αυτός ο ιερέας και βασιλιάς τον συνάντησε, και του φέρθηκε φιλόξενα (Γέν.ιδ:18-20). Υπάρχει πολύ μυστήριο σχετικά με αυτή τη διακεκριμένη προσωπικότητα. Διάφορες θεωρίες έχουν γραφτεί σχετικά μ’ αυτόν. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι ήταν ο Θεός ο Παντοδύναμος. Αυτό δεν μπορεί να είναι σωστό, γιατί ήταν «ο ιερέας του Υψίστου Θεού» (Γέν.ιδ:18).

Άκουε Χριστιανέ, Κύριος ο Θεός ημών Κύριος εις εστί

Δευτ.ς:1-4 «Και αύται είναι αι εντολαί, τα διατάγματα, και αι κρίσεις, όσας προσέταξε Κύριος ο Θεός σας, να σας διδάξω, διά να κάμνητε αυτάς εν τη γή εις την οποίαν εισέρχεσθε διά να κληρονομήσητε αυτήν διά να φοβήσαι Κύριον τον Θεόν σου, ώστε να φυλάττης πάντα τα διατάγματα αυτού, και τας εντολάς αυτού, τας οποίας εγώ σε προστάζω, σύ, και ο υιός σου, και ο υιός του υιού σου, πάσας τας ημέρας της ζωής σου και διά να μακροημερεύσης. Άκουσον λοιπόν, Ισραήλ, και πρόσεχε να κάμνης αυτά, διά να ευημερής και διά να πληθυνθήτε σφόδρα, καθώς Κύριος ο Θεός των πατέρων σου υπεσχέθη εις σε, εν τη γή ήτις ρέει γάλα και μέλι. Άκουε, Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος».

Κ α λ η μ έ ρ α

ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ

«Διότι ενέτεινα τόν Ιούδαν δι' εμαυτόν ως τόξον· ισχυρώς ενέτεινα τόν Εφραίμ καί εξήγειρα τά τέκνα σου, Σιών, κατά τών τέκνων σου, Ελλάς· καί σέ έκαμον ως ρομφαίαν μαχητού» (Ζαχ.θ:13).

Αυτή η προφητεία εκπληρώθηκε όταν «ο λαός όστις γνωρίζει τόν Θεόν αυτού, ίσχυσε καί κατόρθωσε» (Δαν.ια:32), κατά του Αντίοχου, που ήταν ένας απ’ τους βασιλιάδες που διαδέχτηκαν τον Μ. Αλέξανδρο.

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Και αυτός θέλει είσθαι εις εμέ υιός

Μια άλλη αντίρρηση σχετικά με την προΰπαρξη του «θεού Υιού», είναι οι μελλοντικές αναφορές του Θεού προς τον Υιό Του, που φανερώνουν ότι το Πνεύμα του Θεού πάντοτε έβλεπε προφητικά και μιλούσε για τον Υιό και το έργο Του, μετά την γέννησή Του από τον Πατέρα και την Μαριάμ. Για παράδειγμα:

Β’ Σαμ.ζ:12,14 Αφού πληρωθώσιν αι ημέραι σου και κοιμηθής μετά των πατέρων σου, θέλω αναστήσει μετά σε το σπέρμα σου, το οποίον θέλει εξέλθει εκ των σπλάγχνων σου, και θέλω στερεώσει την βασιλείαν αυτού….. εγώ θέλω είσθαι εις αυτόν πατήρ και αυτός θέλει είσθαι εις εμέ υιός

Κ α λ η μ έ ρ α

Ευτυχώς...

Ας ψάλλουμε…

Ησ.μβ:10 Ψάλλετε εις τον Κύριον άσμα νέον, την δόξαν αυτού εκ των άκρων της γης, σεις οι καταβαίνοντες εις την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτή· αι νήσοι και οι κατοικούντες αυτάς.

Ψαλμ.πα:1-2 Ψάλατε εν ευφροσύνη εις τον Θεόν, την δύναμιν ημών· αλαλάξατε εις τον Θεόν του Ιακώβ. Υψώσατε ψαλμωδίαν και κρούετε τύμπανον, κιθάραν τερπνήν μετά ψαλτηρίου.

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ

Μία επί μέρους πτυχή του θέματός μας, που θα δώσει περισσότερο φως στην αλήθεια σχετικά με το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, είναι οι προφητείες που έχουν γίνει για τον Χριστό και η θεωρία της τριάδας, όχι μόνον τις παρερμηνεύει αλλά φέρνει σύγχυση και σκοτάδι στην κατανόηση του αρχηγού και τελειωτή της πίστης μας.

Ο λόγος του Θεού μιλάει προφητικά για τον Χριστό και αναφέρεται σ’ Αυτόν σαν το «σπέρμα της γυναικός», «το σπέρμα του Αβραάμ» και «το σπέρμα του Δαυίδ». Την πρώτη αναφορά την βλέπουμε στην Γένεση, όταν ο Θεός καταριέται το φίδι:

Κ α λ η μ έ ρ α

Διακηρύξεις της Βίβλου, ότι ο Ιησούς είναι «Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΘΕΟΣ».

   1) Ιωάν.κ:28 Και απεκρίθη ο Θωμάς και είπε προς αυτόν· Ο Κύριός μου και ο Θεός μου.

   2) Ρωμ.θ:5 των οποίων είναι οι πατέρες, και εκ των οποίων εγεννήθη ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας· αμήν.

Πρέπει να προσέξουμε ότι δεν λέει πως ο Ιησούς είναι «ο επί πάντων Θεός», αλλά ότι είναι «επί πάντων Θεός ευλογητός». Το οριστικό άρθρο «ο» δεν αναφέρεται στη λέξη «Θεός», αλλά στη λέξη «Ων».

Ο απ. Παύλος ονομάζει τον Κύριό μας, «ο Θεός επί πάντων Ευλογητός». Ο Χριστός σαν άνθρωπος είναι ο Υιός του Ευλογητού.

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Δέηση

Κύριε κάποιος ήρθε στην πόρτα μου. Ήτανε νύχτα. Και ήτανε πεινασμένος. Είναι ακόμα. Δεν έχω τίποτα να του δώσω. Το κελάρι μου είναι άδειο. Τί να του δώσω; Τί έχω εγώ; Αφού κι εγώ στα δικά Σου χέρια κοιτάζω. Από Σένα περιμένω.

Και δεν είναι όπως στην αρχή νόμισα. Είναι πολλοί. Όλοι κάτι θέλουν. Και εγώ δεν έχω. Είμαι φτωχός και άθλιος. Ναι Κύριε. Δεν το λέω έτσι. Το πιστεύω. Το βλέπω. Έτσι είναι. Αυτός είμαι. Πώς να αλλάξουν;

Καλημέρα

Το κάλυμμα (9)

Τι είδους κάλυμμα;

Αν ο απόστολος Παύλος απαγορεύει στη γυναίκα να προσεύχεται «ακατακαλύπτω» την κεφαλήν το κάνει για να την κρατήσει μέσα στα πλαίσια της ηθικής και της κοσμιότητας σύμφωνα με το φρόνημα της τότε εποχής.

Αυτό άλλωστε κάνουμε κι εμείς σήμερα όταν εμφανίζονται νεωτερισμοί που θίγουν την κόσμια εμφάνιση της γυναίκας. Αναγκαστικά βάζουμε τέτοιους νόμους που θα προστατέψουν τη γυναίκα από τη διαφθορά και το σκάνδαλο, παρόλο που πολλές φορές αυτοί οι νόμοι μετά από λίγα χρόνια μπορεί να φαίνονται παράλογοι.

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

«...και Θεός ήν ο λόγος..»

Ο Ιωάννης ήταν Ιουδαίος, πιστός στον ένα και μόνο Θεό των Πατέρων. Δεν γνώριζε ούτε πίστευε σε πολυθεΐες και τριάδες. Μιλά λοιπόν για τον Ένα Θεό, και το «Λόγο Του», που όλοι γνωρίζουμε ότι έχει να κάνει με τον Ιησού Χριστό, τον Μεσίτη.

Δεν αναφέρεται σε δύο ξεχωριστούς «θεούς», ούτε σε δύο πρόσωπα μέσα στη θεότητα.

Μ' αυτό θέλει να πατάξει την πολυθεΐα και να μας προσηλώσει στον Ένα Θεό και όχι σε άλλο πρόσωπο. Ο Θεός είναι Εις, ο Πατέρας, που είναι και Θεός του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Καλημέρα

Καληνύχτα

Προς Ρωμαίους (036)

Ρωμ.ζ:6 Όμως, τώρα, δεν εξαρτιόμαστε από το νόμο. Ο Νόμος δεν έδινε δύναμη κατά της αμαρτίας, στην ουσία διέγειρε αμαρτωλές επιθυμίες. Πεθαίνοντας ως προς το Νόμο, ελευθερωνόμαστε από την εξουσία του. Τώρα μπορούμε να ζήσουμε κάτω από μία νέα διακυβέρνηση, που μας δίνει δύναμη να νικήσουμε αυτές τις αμαρτωλές επιθυμίες και να ζήσουμε μια άγια ζωή. Τώρα μπορούμε να παράγουμε καρπούς για το Θεό.