Σήμερα και αύριο

Παροιμίες κβ:6

O άνδρας δεν πρέπει να μπλέκεται στα πόδια της γυναίκας

Οι άνδρες με παιδιά το καλύτερο που έχουν να κάνουν, είναι απλώς να παίζουν μαζί τους και να αφήνουν τις λοιπές φροντίδες της ανατροφής στις μαμάδες, σύμφωνα με μια νέα έρευνα αμερικανών ψυχολόγων, η οποία υποστηρίζει ότι οι παραδοσιακοί οικογενειακοί ρόλοι «δουλεύουν» καλύτερα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Σάρα Σόουπ-Σάλιβαν, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό  “Developmental Psychology”, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα ζευγάρια έχουν ισχυρότερη και καλύτερη αμοιβαία υποστηρικτική σχέση ως γονείς, όταν ο πατέρας περνάει περισσότερη ώρα παίζοντας με τα παιδιά του και λιγότερη ώρα ταΐζοντας ή πλένοντάς τα, όπως θα έπρεπε -θεωρητικά τουλάχιστον- να κάνει ένας σύγχρονος μπαμπάς.

Σχέσεις

Το σύνδρομο της Ελληνικής οικογενειακής πολυκατοικίας

Ποιά απειλή κρύβει η φράση «είμαστε μια πολύ δεμένη οικογένεια…»;

Εννοώντας έχουμε μια «πολύ καλή» οικογένεια. Η υπενθύμιση: «Είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια» κρύβει την διευκρίνιση-απειλή:

«Κανένας από αυτή την οικογένεια δεν είναι έτοιμος – ώριμος να αποχωριστεί κανέναν». Όσο πιο αδύναμα καθιστούν οι γονείς τα μικρότερα ηλικιακά μέλη της οικογένειας, τόσο πιο «δεμένη» και «καλή», την αντιλαμβάνονται.

Στην σημερινή Ελλάδα, οι γονείς της «καλής» οικογένειας διατηρούν τρόπους εκπαίδευσης και συμπεριφοράς που ευνουχίζουν την συναισθηματική ωριμότητα των παιδιών. Μέσα στο πλαίσιο της υπερβολικής προστασίας και προσφοράς, αρνούνται να τα αφήσουν να εξελιχθούν και να αναλάβουν τον εαυτό τους.

Η οικογένεια κατά το Βιβλικό πρότυπο - Γονείς (7)

Πώς ενισχύεται η καλή συμπεριφορά του παιδιού.

1. Πες καθαρά στο παιδί τι περιμένεις απ’ αυτό. Πολλές φορές τα παιδιά ενώ τα ίδια θέλουν, δεν μπορούν να βελτιώσουν αρκετά τη συμπεριφορά τους, επειδή τους είναι αδύνατον να εντοπίσουν που ακριβώς σφάλουν και ποιο είναι εκείνο που πρέπει να διορθώσουν. Αυτό παρατηρείται πιο συχνά σε οικογένειες που οι γονείς χρησιμοποιούν το «μη» σχεδόν κάθε στιγμή.

Για να μπορέσει το παιδί να βελτιωθεί, πρέπει πρώτα απ’ όλα να καταλάβει που φταίει. Αν το κύριο πρόβλημά του είναι για παράδειγμα ότι θυμώνει εύκολα, δεν είναι σωστό να το κατηγορήσουμε για όλα, τη στιγμή που είναι εργατικό, προσεκτικό, και καθαρό. Αν πάλι στα μαθήματά του είναι απρόθυμο ή γενικά δείχνει τεμπελιά, δεν είναι σωστό να το κατηγορήσουμε σαν άχρηστο και ανίκανο εφόσον είναι υπομονετικό, συνεργάσιμο, πονετικό και ταπεινό.

Η οικογένεια κατά το Βιβλικό πρότυπο - Γονείς (6)

   Το παιδί πρέπει να έχει στόχους.

Ας δούμε πώς μπορούμε να βάλουμε στόχους στο παιδί μας. Πολλοί γονείς δεν έχουν καθόλου στόχους για τα παιδιά τους. Όμως πρέπει να τους δημιουργήσουμε ή να τα βοηθήσουμε να το κάνουν μόνα τους. Η βαριεστιμάρα είναι ο χειρότερος εχθρός του μικρού παιδιού αλλά και του νέου. Μην αφήνετε το παιδί να βαριέται, υπάρχουν πολλά πράγματα να γίνουν.

Η οικογένεια κατά το Βιβλικό πρότυπο - Γονείς (5)

Επίπληξη και έπαινος

Παρ.κγ:13,14

Η Βίβλος σίγουρα δέχεται την πειθαρχία και τη διόρθωση των παιδιών χρησιμοποιώντας είτε το χέρι είτε τη ράβδο της διόρθωσης αλλά όχι του θυμού.

Η λέξη κλειδί στο θέμα της πειθαρχίας, είναι η σταθερότητα. Ο,τι κι αν κάνεις πρέπει να είσαι σταθερός. Όταν δίνουμε οδηγίες στο παιδί, στην ουσία το εξοπλίζουμε για να μπορεί να παίρνει σωστές αποφάσεις στη ζωή. Όταν εκπαιδεύουμε τα παιδιά, θέλουμε να τα κάνουμε ν’ αποφασίζουν σωστά στη ζωή τους. Όταν ο γονιός βάζει κάποια όρια, δίνει  στο παιδί κατευθυντήριες γραμμές που θα το βοηθήσουν στο μέλλον. Τελικά πρέπει να κατασταλάξουμε μέσα στο μυαλό μας σαν γονείς, τί θέλουμε να γίνει το παιδί μας και μετά πρέπει ν’ αρχίζουμε να βάζουμε όρια σε κάθε ηλικία, που θα τα βοηθήσουν και θα τους δείξουν τί αποφάσεις πρέπει να πάρουν στη ζωή τους. Οι περιορισμοί είναι απαραίτητοι για να κρατηθούν τα παιδιά σε σωστή θέση.

Η οικογένεια κατά το Βιβλικό πρότυπο - Γονείς (2)

Η θλιβερή πραγματικότητα και τα αίτιά της.

Ο καρκίνος είναι μια πολύ κακή αρρώστια, όχι μόνο γιατί μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχει βρεθεί κάποιο αποτελεσματικό φάρμακο, αλλά και γιατί είναι μια ύπουλη αρρώστια. Αρχίζει σιγά σιγά και συνήθως για πολύ καιρό δεν δίνει καμιά ενόχληση που θα έκανε τον άνθρωπο να τον υποπτευθεί. Όταν τον αντιλαμβάνεται είναι κάποτε πολύ αργά. Η αργή ανάπτυξή του τον κάνει να μένει για αρκετό καιρό απαρατήρητος.

Το ίδιο συχνά συμβαίνει στη ζωή. Μια ξαφνική αλλαγή, είτε αυτή είναι σεισμός, πόλεμος, ξαφνική αλλαγή στην πολιτική ή κοινωνική ζωή, στα ήθη και έθιμα του τόπου προκαλεί εντύπωση και δημιουργεί αντιδράσεις. Μια βαθμιαία όμως αλλαγή που επέρχεται με βραδύ ρυθμό άλλοτε δεν γίνεται καθόλου αντιληπτή και άλλοτε, όταν πέφτει στην αντίληψή μας, δεν προκαλεί αντίδραση.

Η οικογένεια κατά το Βιβλικό πρότυπο - Γονείς (1)

Το να είναι κανείς σωστός γονιός δεν υπήρξε ποτέ κάτι εύκολο, αλλ’ εξαιτίας των αυξημένων απαιτήσεων της εποχής μας, τώρα είναι ακόμα δυσκολότερο από κάθε προηγούμενη εποχή. Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που και οι δύο γονείς εργάζονται.

Σε παλιότερες εποχές, όταν ολόκληρη η οικογένεια εργαζόταν μαζί στα χωράφια, οι γονείς ξόδευαν αρκετό χρόνο με τα παιδιά τους. Απ’ τη φύση των πραγμάτων, οι γονείς ήταν πρότυπα προς μίμηση για τα παιδιά τους. Ακόμα, υπήρχε η επίδραση των θείων, των παππούδων και των γιαγιάδων ή άλλων συγγενών που ζούσαν μαζί.

Πώς τα παιδιά μας γίνονται καλοί Φαρισαίοι...

 Όλες οι θρησκείες (οι παραδοσιακές τουλάχιστον), στηρίζονται σε ένα σύστημα ηθικής (και στηρίζουν κάποιο σύστημα ηθικής), με το οποίο προβάλλονται και προωθούνται τρόποι συμπεριφοράς.

(Η παραπάνω διαπίστωση δεν αφορά την Εκκλησία, της οποίας ο σκοπός ασφαλώς δεν είναι η προώθηση συστημάτων ηθικής· πολλές φορές όμως τέτοιες πρακτικές εισβάλλουν στην ζωή των πιστών). Εφόσον λοιπόν σε ένα θρησκευτικό περιβάλλον καλλιεργούνται έννοιες όπως η δικαιοσύνη, η αγάπη, η τιμιότητα, η ειλικρίνεια, το ενδιαφέρον για τον αδύνατο και τον συνάνθρωπο, θα μπορούσε ένα τέτοιο περιβάλλον να αποδειχθεί βλαπτικό για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών;

Είναι το παιδί μου "άσωτο";

Ένας βασικός λόγος που ο Κύριος Ιησούς είπε την παραβολή του Ασώτου (Λουκ.ιε:11-32) ήταν για ν’ απαντήσει στη νοοτροπία των Φαρισαίων που Τον κατέκριναν επειδή συναναστρέφονταν με αμαρτωλούς.  Η παραβολή, ωστόσο, είναι αποκαλυπτική για το πώς ένας σοφός πατέρας μπορεί ν’ αντιμετωπίσει οικογενειακά προβλήματα όπως τον αδελφικό ανταγωνισμό, τις συνέπειες της προσωποληψίας και το πρόβλημα της τάσης των νέων να χωρίζονται από τους γονείς «φτιάχνοντας τη δική τους ζωή».

Καλομαθημένα παιδιά

Είναι τα παιδιά σήμερα κακομαθημένα ή όχι; Οι περισσότεροι λένε πως είναι. Και επίσης πως υπεύθυνοι γι’ αυτό είναι οι γονείς.

Ξέρουμε όλοι ιστορίες κακομαθημένων παιδιών και είμαι σίγουρος πως δεν θέλουμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν έτσι, ή δεν τα μεγαλώνουμε έτσι. Και αυτό είναι αξιέπαινο. Χρειάζεται προσπάθεια να αντισταθείς στο κλίμα και στην κατάσταση που υπάρχει γύρω σου. Γι’ αυτό, αφού ξέρουμε τέτοιες περιπτώσεις, ας θυμόμαστε πως δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος πολύ πλούσιος για να κακομάθει το παιδί του, ή πολύ μορφωμένος. Το αν κάποιος μεγαλώσει σωστά ή όχι εξαρτάται από άλλα πράγματα.

Χρειάζεται σήμερα να θυμηθούμε και ιδιαίτερα όσοι είμαστε γονείς, παππούδες, ή έχουμε κάτω από την επίβλεψη μας παιδιά, πως σαν γονείς η ευθύνη μας να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για τα παιδιά μας δεν τελειώνει με τις ευκαιρίες  που τους δίνουμε να σπουδάσουν.

Γονείς και γιοι

Ζούμε σε καιρούς που όλο και περισσότερο η αμαρτία φαίνεται φυσιολογική και η δικαιοσύνη του Θεού παράξενη. Για αυτό και χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ ίσως, έντιμους άντρες. Άντρες που να σταθούν και να πουν «όχι» στην ισοπέδωση, με τη ζωή τους και τις επιλογές τους. Άντρες που να ανεβούν ψηλότερα από τη μετριότητα, ανθρώπους με αξιοπρέπεια, με χαρακτήρα, με σταθερές αξίες που δεν θα συμβιβαστούν.

Οι δικές μας οικογένειες, οι οικογένειες που λένε πως συνεχίζουν και πιστεύουν στη σοφία του Θεού, μπορούν και πρέπει να είναι διαφορετικές.

Ο Θεός όμως, δεν μας τους δίνει «έτοιμους». Μας δίνει αγόρια. Κι επίσης δίνει πατέρες και μητέρες για να μεγαλώσουν αυτά τα αγόρια.

Αν και αναγνωρίζω πως υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν αγόρια να μεγαλώσουν, υποθέτω, όμως, πως θέλουν τα κορίτσια τους μια μέρα να παντρευτούν αγόρια μεγαλωμένα σωστά.

Γονείς και κόρες

Θα στραφούμε στο βιβλίο των Παροιμιών για να αντλήσουμε σοφία αληθινή, τροφή για την ψυχή μας, αλλά και γνώση σαν γονείς για τα παιδιά μας. Και λέω πως είναι σοφία αληθινή γιατί όπως θα δούμε μια φορά ακόμη, η σοφία αυτή, θα μας φέρει σε αντίθεση με αυτό που ο κόσμος θεωρεί σοφό. Κι ο Θεός θα μας καλέσει, θα μας προκαλέσει να επιλέξουμε. Γράφει ο λόγος του Θεού στην Καινή Διαθήκη:

Επειδή είναι γεγραμμένον· Θέλω απολέσει την σοφίαν των σοφών, και θέλω αθετήσει την σύνεσιν των συνετών. Που ο σοφός; που ο γραμματεύς; που ο συζητητής του αιώνος τούτου; δεν εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου; (Α΄Κορ.α:19-20).

Γονείς και παιδιά

Εσείς τηρείτε την ξεχασμένη εντολή;

Τα πάτε καλά με τους γονείς σας; Για σκεφθείτε το. Είναι τα πράγματα ειρηνικά και αρμονικά; Έχετε καλή επικοινωνία μεταξύ σας; Τους σέβεστε; Ή μήπως διαφωνείτε σε πάρα πολλά πράγματα, λογομαχείτε και τα πράγματα είναι χειρότερα;

Έχει σημασία αυτό; Πολλοί θα πουν ότι η σχέση με τους γονείς δεν έχει μεγάλη σημασία. Αλλά γνωρίζετε πως μια από τις μεγαλύτερες ευθύνες του ανθρώπου - είτε αυτό μας αρέσει είτε όχι - είναι οι σχέσεις με τους γονείς μας; Πιο συγκεκριμένα, το να συμπεριφερόμαστε στους γονείς μας με την ανάλογη τιμή.

Παιδιά

Σε παρακαλώ μητέρα, σκέψου...

Σκέψου..... ότι είμαι ένα δώρο από το Θεό. Μην επιχειρήσεις να με κάνεις αντίγραφο δικό σου ή του μπαμπά ή κάποιου άλλου. Είμαι ένα ξεχωριστό άτομο και πρέπει να παραμείνω ο εαυτός μου.

 

Σκέψου..... ότι δεν πρέπει να με αποπάρεις αν αποτύχω σε κάτι. 

Μη με συγκρίνεις με άλλους.

Σκέψου.... ότι ο θυμός είναι ανθρώπινο συναίσθημα. Βοήθησέ με να βρω διεξόδους όταν θυμώνω καμιά φορά. Δεν θέλω ο θυμός να φωλιάζει μέσα μου γιατί μεγαλώνει και μπορεί να γίνει επικίνδυνος.