Γ. Πολύτιμο θεμέλιο
Μ’ όλα αυτά που έχουν λεχθεί για τον Κύριό
μας, θα έλεγε κανείς ότι όλοι οι άνθρωποι θα Τον έβλεπαν σαν ανεκτίμητο
απόκτημα. Ωστόσο είναι πολύτιμος μόνο γι’ αυτούς που πιστεύουν. Ο άπιστος παραβλέπει
αυτό τον ασυνήθιστο θησαυρό, αντίθετα με τον πιστό που Τον ψάχνει όπως άλλοι
ψάχνουν για χρυσάφι κι ασήμι.
Λέγεται μια ιστορία για κάποιο άνθρωπο στη
Νότια Αφρική, που όταν άκουσε ότι βρίσκουν διαμάντια σε διάφορα μέρη της γης,
άφησε την καλύβα από λάσπη που έμενε και πήγε να βρει κι αυτός διαμάντια.
Χρόνια αργότερα, όταν κάποιοι άλλοι πήγαν να μείνουν στην καλύβα του,
ανακάλυψαν σ’ ένα τοίχο μια πέτρα που γυάλιζε. Μ’ ένα μαχαίρι την αφαίρεσαν και
για μεγάλη τους έκπληξη, ήταν ένα μεγάλο διαμάντι! Ψάχνοντας περισσότερο στους
τοίχους της καλύβας, βρήκαν κι άλλα διαμάντια. Είχαν βρει πολύτιμους λίθους στους
τοίχους αυτού του ταπεινού σπιτιού. Αυτά που ο άνθρωπος έψαχνε να βρει τόσο
μακριά, ταξιδεύοντας ίσως σε άλλους ηπείρους, βρισκόταν μόλις λίγα εκατοστά μακριά
του.
Πολλοί έχουν απορρίψει το Χριστό αναζητώντας
άλλα πράγματα που θεωρούν ότι αξίζουν. Όμως αυτοί που Τον έχουν πλησιάσει και
Τον έχουν γνωρίσει από κοντά, έχουν καταλάβει ότι είναι ένας πολύτιμος λίθος,
ένας πολύτιμος ακρογωνιαίος λίθος.
Το κάθε τι σχετικά με το Χριστό είναι
πολύτιμο. Ο Ιούδας Τον πούλησε για τριάκοντα αργύρια, αλλά ο Πέτρος είπε ότι το
αίμα Του που μας λύτρωσε είναι τίμιο (Α’ Πετρ.α:19).
Πολλές φορές η αξία ενός πράγματος ορίζεται
απ’ την έλλειψή του. Για το Χριστό θα μπορούσε να ειπωθεί ότι είναι μοναδικός,
είναι ο μόνος Σωτήρας. Είναι ο Δημιουργός, ο μόνος Κύριος, ο μόνος Θεός. Είναι
πολύτιμος!
ΙΙΙ.
ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ - ΛΙΘΟΣ ΚΡΙΣΗΣ
Η τελευταία πράξη του μεγάλου δράματος της
απολύτρωσης δεν έχει παιχτεί ακόμα. Μόνο τότε θα μπορέσει να εκτιμήσει κανείς
την αξία που έχει να γνωρίζεις τον Ιησού Χριστό. Σήμερα, ο Κύριος προσφέρει σωτηρία
και φανερώνεται σαν Θεός αγάπης. Στα τέλη των αιώνων, στα τέλη αυτής της
οικονομίας θα φανερωθεί σαν ο Κύριος των κυρίων και θα συντρίψει τους εχθρούς
Του. Θ’ αποκαλυφθεί σαν ο λίθος που πέφτει και κάνει κρίση στο σύστημα του
Αντίχριστου.
Το δεύτερο κεφάλαιο του Δανιήλ αναφέρεται σ’
ένα όνειρο που είδε ο Ναβουχοδονόσορ, ο βασιλιάς της Βαβυλώνας. Αυτό το όνειρο
που στη συνέχεια ερμηνεύτηκε απ’ το Δανιήλ, ήταν μια εικόνα φτιαγμένη από
διάφορα υλικά.
Στην ερμηνεία που έδωσε ο Δανιήλ, αυτή η
εικόνα αντιπροσώπευε τα βασίλεια, τις παγκόσμιες αυτοκρατορίες που επρόκειτο να
κυβερνήσουν μέχρι τα τέλη των αιώνων. Το πρώτο βασίλειο συμβολιζόταν απ’ το
χρυσό κεφάλι της εικόνας και ήταν η αυτοκρατορία της Βαβυλώνας με τον
Ναβουχοδονόσορ που τότε ήταν στην εξουσία. Το δεύτερο βασίλειο συμβολιζόταν με
το στήθος και τα χέρια από ασήμι και δεν ήταν παρά η Μηδοπερσική αυτοκρατορία
που θα διαδεχόταν τη βασιλεία του Ναβουχοδονόσορ. Το τρίτο βασίλειο ήταν της
Ελλάδας και συμβολιζόταν από την κοιλιά και τους μηρούς που ήταν χάλκινοι. Το
τέταρτο βασίλειο ήταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και συμβολιζόταν από τις
σιδερένιες κνήμες. Ωστόσο, τα πόδια και τα δάκτυλα, της εικόνας ήταν ένα μίγμα
σιδήρου και πυλού. Αυτό προφανώς συμβολίζει μια προέκταση της Ρωμαϊκής
Αυτοκρατορίας γιατί αποτελείται κατά μέρος απ’ το ίδιο υλικό (σίδηρο)
ανακατεμένο όμως και με άλλο υλικό, τον πυλό. Συσχετίζοντας αυτά τα προφητικά
λόγια με άλλες προφητείες που μιλάνε για δέκα βασιλιάδες, αυτή η τελευταία
κοσμοκρατορία δεν μπορεί να είναι άλλη από το σύστημα του Αντίχριστου των
τελευταίων ημερών. Δεν είναι άλλος από τον άνομο, τον άνθρωπο της αμαρτίας που
λέει η Γραφή, ο οποίος θα εγερθεί από την αναβίωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Αν και θα είναι διαφορετική απ’ την παλιά Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όμως θα έχει πολλές
ομοιότητες. Οι βασιλιάδες που συμβολίζονται με τα δέκα δάκτυλα, μαθαίνουμε από
το βιβλίο της Αποκάλυψης (ιζ:12-14) ότι
είναι άνθρωποι που θα έχουν την ίδια γνώμη με τον Αντίχριστο, θα του
παραδώσουν τη δύναμή τους και θα πολεμήσουν το Αρνίο, το Οποίο όμως θα τους
νικήσει!
Ωστόσο, το πιο σημαντικό σημείο του ονείρου
και της ερμηνείας του, δεν ήταν η εικόνα. Ήταν ένας λίθος, που ο Ναβουχοδονόσορ
είδε να κόβεται απ’ το όρος άνευ χειρών! Αυτός ο λίθος χτύπησε την εικόνα στα
πόδια και την έκανε κομμάτια. Μετά, ο πηλός, ο σίδηρος, ο χαλκός το χρυσάφι και
το ασήμι κατασυντρίφτηκαν όλα μαζί κι έγιναν σαν λεπτό άχυρο από καλοκαιρινό
αλώνι (Δαν.β:35).
Σύμφωνα με την ερμηνεία του Δανιήλ, «Εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων, θέλει
αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή και
η βασιλεία αύτη δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν, θέλει κατασυντρίψει και
συντελέσει πάντας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους
αιώνας.(β:44). Ο Ιησούς Χριστός ήταν και είναι αυτός ο κατασυντρίβων λίθος.
Συνεχίζεται
