Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

Το συγχωρητικό πνεύμα



Δεν υπάρχει ούτε μία πιο  ενδιαφέρουσα και απελευθερωτική πράξη στην ανθρώπινη εμπειρία από αυτή την ιδιότητα.  Έχουν γραφτεί Βιβλία και βιβλία γι’ αυτή τη λυτρωτική πράξη. Αμέτρητες ψυχές έχουν ξεδιψάσει σ’ αυτή την πηγή εκτιμώντας πάρα πολύ το καλό που τους έγινε. Η έλλειψη αυτής της ιδιότητας, χωρίς αμφιβολία, είναι ο λόγος που πολλοί ζουν άδειες και θλιμμένες ζωές.


Πώς μπορεί κάτι να είναι ακόμα τόσο όμορφο, και να προσπερνιέται, να αγνοείται;

Είναι δύσκολη η συγχώρεση.

Από τη φύση μας θυμώνουμε, μένουμε θυμωμένοι και το κρατάμε ότι έχουμε αδικηθεί.  Τα παιδάκια δεν χρειάζεται να διδαχτούν να θυμώνουν ή να κατσουφιάζουν.
 
 Το βιβλίο της Γένεσης μας μιλάει γι’ αυτή την έννοια της συγχώρεσης καθώς ο Ιωσήφ και τα αδέρφια του αντιμετωπίζουν μια δύσκολη κατάσταση. Ο Ιωσήφ είχε μισηθεί τόσο πολύ από τους αδελφούς του, που σχεδόν έφτασαν στο σημείο να τον σκοτώσουν  και τελικά τον πούλησαν σαν σκλάβο για να τον διώξουν στην Αίγυπτο.  Από την εμπειρία της παρεπιδημίας του, κάθε φορά που φαινόταν ότι τα πράγματα πήγαιναν καλά γι' αυτόν, τελικά χειροτέρευαν.  Στο σημείο να τον φυλακίσουν και να μείνει εκεί ξεχασμένος από όλους, εκτός από το Θεό. Ο Θεός τον ύψωσε ώστε να γίνει κυβερνήτης στην Αίγυπτο και απ’ αυτόν έσωσε όλη την Αίγυπτο.

Τώρα, η πραγματική αξία και ο χαρακτήρας αυτού του αξιοθαύμαστου ανθρώπου δοκιμάστηκε στο έπακρο. Θα μπορούσε να συγχωρήσει τα γεμάτα μίσος, εκδίκηση και ζήλια αδέρφια του;   Αυτή η λέξη  εμφανίζεται για πρώτη φορά ακριβώς εδώ:

Γέν.ν:17 Ούτω θέλετε ειπεί προς τον Ιωσήφ· Συγχώρησον, παρακαλώ, την αδικίαν των αδελφών σου και την αμαρτίαν αυτών· διότι έπραξαν κακόν εις σέ· τώρα λοιπόν συγχώρησον, παρακαλούμεν, την αδικίαν των δούλων του Θεού του πατρός σου. Και έκλαυσεν ο Ιωσήφ ότε ελάλησαν προς αυτόν.

Ο Ιωσήφ συγχωρώντας τους αδελφούς του, άνοιξε την πόρτα για το Χριστό να έρθει στον κόσμο. Αν δεν τους συγχωρούσε, ο Ιούδα θα είχε πεθάνει.  Ο προ – προ παππούς της Μαρίας, της μητέρας του Ιησού κατά σάρκα.

Συγχώρεση

Ματθ.ιη:21-23 Τότε προσελθών προς αυτόν ο Πέτρος, είπε· Κύριε, ποσάκις αν αμαρτήση εις εμέ ο αδελφός μου και θέλω συγχωρήσει αυτόν; έως επτάκις;  Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ' έως εβδομηκοντάκις επτά. Διά τούτο η βασιλεία των ουρανών ωμοιώθη με άνθρωπον βασιλέα, όστις ηθέλησε να θεωρήση λογαριασμόν μετά των δούλων αυτού.

Άφησε τον Ιησού να αφαιρέσει  την αυστηρή νομική άποψη από την υπόθεση και να ξεδιαλύνει την καθαρή αλήθεια.  Η συγχώρεση δεν έχει να κάνει με μέτρο, είναι πνεύμα, είναι πρακτική, είναι τρόπος ζωής.

Αν πάψουμε ποτέ να συγχωρούμε, έχουμε σταματήσει να ζούμε μια χαρούμενη ζωή.

Γιατί είναι τόσο δύσκολη η συγχώρεση;

Καταλάβετε ότι η συγχώρεση είναι μια ροή, για να την πάρεις πρέπει να την δώσεις.  Ακριβώς στο σημείο που σταματάς τη ροή της από σένα, σταματάει η ροή και προς εσένα. Όπως έχεις λάβει, έτσι να δώσεις.  Αν αρνείσαι να δώσεις, θα σου παρακρατηθεί.

Έλλειψη κατανόησης σ’ αυτό τον τομέα έχει κλέψει τη ζωή και τη χαρά από αμέτρητες πικραμένες ψυχές.

Εβρ.ιβ:14-16 Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον, παρατηρούντες μήπως υστερήταί τις από της χάριτος του Θεού, μήπως ρίζα τις πικρίας αναφύουσα φέρη ενόχλησιν και διά ταύτης μιανθώσι πολλοί, μήπως ήναι τις πόρνος ή βέβηλος καθώς ο Ησαύ, όστις διά μίαν βρώσιν επώλησε τα πρωτοτόκια αυτού.

Ακούστε το λόγο του Κυρίου, ο Ησαύ πικράθηκε από την εξαπάτηση του Ιακώβ, αυτή η πικρία τον έκανε να μην καταλάβει τι είχε (τα πρωτοτόκια) και ήταν πρόθυμος να τα πουλήσει για ένα πιάτο φακής. Η πικρία παραμορφώνει την όψη και την αξία σου.

Συγχώρεση, τη χρειαζόμαστε κάθε μέρα.

Δεν υπάρχει ούτε μια μέρα που περνάει, που με κάποιο τρόπο ή μορφή να μην τη χρειαζόμαστε. Ωστόσο, κλέβουμε από τον εαυτό μας αυτή την απίστευτη ευλογία επειδή αρνούμαστε τη συγχώρεση στους άλλους.

Μάρκ.ια:26 Αλλ' εάν σεις δεν συγχωρήτε, ουδέ ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς θέλει συγχωρήσει τα αμαρτήματά σας.

Εξάσκησε τους μυς της συγχώρεσης. Συγχώρεσε τα καθημερινά μικροπράγματα. 

Συγχώρεση, αν δεν μπορείς να συγχωρήσεις τα μικρά και τωρινά, δεν θα μπορέσεις να συγχωρήσεις τα μεγάλα που θα έρθουν αργότερα.

Γιατί να συγχωρέσω;

Μερικοί αγωνίζονται κάτω από την εσφαλμένη αντίληψη ότι η συγχώρεση έχει να κάνει με αυτόν που παρανόμησε ή έκανε λάθος λάθος.  Όταν συγχωρείς άλλους, το κάνεις για σένα. Δεν αξίζει η προσπάθεια, το πνεύμα και η ενέργεια που απαιτείται να κρατάς πικρίες. Γιατί να αφήσεις τις ενέργειες κάποιου άλλου να σε δηλητηριάσουν και να σου κάνουν κακό; Απελευθέρωσε τον εαυτό σου από τα λάθη των άλλων και συγχώρησέ τους. Συγχώρεση δεν σημαίνει ότι δεν θα κριθούν από το Θεό. Συγχώρεση δεν σημαίνει ότι δεν θα κριθούν από άνθρωπο. Συγχώρεση δεν σημαίνει ότι δεν θα κριθούν στην αιωνιότητα. Συγχώρεση σε ατομική βάση σημαίνει απλά, ότι βγαίνεις από την εξίσωση.

Σαν άνθρωπος ο Ιησούς, το έκανε σαν την τελευταία λυτρωτική πράξη της επίγειας ζωής Του.  Κοιτάζοντας προς τα κάτω στους Εβραίους και τους Ρωμαίους, πρόφερε αυτά τα λόγια:

Λουκ.κγ:34 Πάτερ, συγχώρησον αυτούς· διότι δεν εξεύρουσι τι πράττουσι.

Με αυτά τα απλά λόγια, απελευθέρωσε τον εαυτό του από το βάρος του κακού που Του είχαν κάνει.

Εξασκώντας τη συγχώρηση.

Μην επιτρέψεις κάτι να έρθει στη ζωή σου, που να μην μπορείς να το συγχωρήσεις.  Αυτό μπορεί να απαιτήσει δάκρυα.  Μπορεί να απαιτήσει πολλή προσευχή.  Ωστόσο, η πνευματική ενέργεια που απαιτείται για να συγχωρέσεις θα δώσει μερίδιο διαρκείας στη δική σου ζωή.

Συγχωρώντας τους άλλους ανοίγω την πόρτα των όμορφων επιπτώσεων για μένα.

Απολαμβάνω τη συγχώρεση για τον εαυτό μου.  

Απελευθερώνομαι, αφήνοντας το να φύγει.