Τα χαρίσματα του Πνεύματος (27)

Λόγος γνώσης

Το δεύτερο χάρισμα στην Α’ Κορ.ιβ είναι ο «λόγος γνώσης». Γνώση σημαίνει «οικειότητα, ενημέρωση, ή κατανόηση που αποκτήθηκε από εμπειρία ή μελέτη ... το σύνολο ή το εύρος του τι έχει γίνει αντιληπτό, ανακαλυφθεί ή μελετηθεί». Αυτό το χάρισμα περιλαμβάνει την αποκάλυψη θείας πληροφορίας σε κάποιον, που δεν μπορεί να την ξέρει με φυσικά μέσα. Ενώ ένα άλλο άτομο μπορεί να την ξέρει, αυτός που ενεργεί το χάρισμα, την παίρνει από το Πνεύμα.

Ο λόγος γνώσης είναι υπερφυσική γνώση του Θεού όπως φαίνεται στα ευαγγέλια και τις επιστολές, είναι θεία γνώση Κολ.β:3 & Ρωμ.β:20. Η διαφορά ανάμεσα στη σοφία και τη γνώση είναι ότι η γνώση είναι η επίγνωση πάνω σε θεία πράγματα, ενώ η σοφία έχει να κάνει με την επιδεξιότητα να χειριστείς αυτά. Σοφία είναι η γνώση σ’ ενέργεια.

Όπως και με το λόγο σοφίας, ο «λόγος» της γνώσης δεν είναι όλη η γνώση του Θεού, αλλά μια μερίδα της γνώσης Του. Από το κείμενο και το πλαίσιο της Α’ Κορ.ιβ-ιδ, μπορούμε να ορίσουμε το λόγο γνώσης σαν το υπερφυσικό χάρισμα ενός τμήματος της θείας πληροφορίας για μια συγκεκριμένη ανάγκη.

Ας προσέξουμε ότι η Βίβλος δεν μιλάει για χάρισμα γνώσεως, αλλά μάλλον για «λόγο» γνώσεως. Μια ενέργεια του Πνεύματος κατά την οποία μεταδίδονται λόγια γνώσης, γεγονότα που προέρχονται απ’ το Θεό κι έχουν να κάνουν με ανθρώπους, πράγματα, συμβάντα ή τόπους που δεν υπήρχε περίπτωση να ξέρει το άτομο στο οποίο αποκαλύπτονται. Αυτά τα γεγονότα μπορεί ν’ ανήκουν στο παρόν, στο παρελθόν ή στο μέλλον. Ο λόγος γνώσεως είναι η επίγνωση μιας κατάστασης, σαν μια κουρτίνα να τραβιέται και ν’ αποκαλύπτει πράγματα που έχουν να κάνουν με ανθρώπους, γεγονότα ή τόπους.

Ο Θεός ξέρει τα πάντα, απολύτως τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί απ’ Αυτόν. Το να ξέρεις χωρίς όρια το παρών το παρελθόν και το μέλλον, είναι ίδιο του μοναδικού χαρακτήρα του Θεού. Στους Κολ.β:3 διαβάζουμε: «εις τον οποίον είναι κρυμμένοι όλοι οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως». Όταν ενεργείται ο λόγος της γνώσεως, αυτό που συμβαίνει είναι ότι μας δίνεται υπερφυσική επίγνωση του νου και του θελήματος του Θεού.

Όπως και με τα άλλα οχτώ χαρίσματα, ο λόγος γνώσεως δεν εκδηλώνεται σε συνεχή βάση, αλλά δίδεται απ’ το Θεό όταν υπάρξει η ανάγκη. Επίσης, ο δέκτης αυτού του χαρίσματος σε καμιά περίπτωση δεν αποκτά όλη τη γνώση του Θεού, αλλά μόνο αυτό το απειροελάχιστο μέρος που χρειάζεται για να τακτοποιηθεί η ανάγκη που υπάρχει. Λέγοντας ότι το χάρισμα του λόγου γνώσης δεν λειτουργεί συνέχεια, δεν εννοούμε ότι ο πιστός το χάνει. Μάλλον, πρέπει να καταλάβουμε ότι το χάρισμα παραμένει σε μια αδρανή κατάσταση μέσα στον πιστό, έτοιμο να λειτουργήσει όταν η περίπτωση το απαιτήσει.

Στο Ιωαν.ιε:15 βλέπουμε τον Ιησού να μιλάει για μια ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα σ’ Αυτόν και τον άνθρωπο.

Με την ενέργεια του λόγου γνώσεως, ο Κύριος μοιράζεται με τους φίλους Του ένα μέρος απ’ την κεκρυμμένη γνώση Του.

Όπως και με το χάρισμα του λόγου σοφίας, υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα στην Παλαιά Διαθήκη που ο Θεός μοιράστηκε τη γνώση Του με τους ανθρώπους. Ενώ τα χαρίσματα του Πνεύματος, όπως η εκκλησία τα ξέρει σήμερα, δεν ενεργούντο πριν απ’ την ημέρα της Πεντηκοστής, το τελικό αποτέλεσμα της γνώσης που δινόταν ήταν το ίδιο και τότε.

Στη Γεν.ιη αναφέρεται το γεγονός της φανέρωσης του Θεού στον Αβραάμ, μια επίσκεψη κατά την οποία ο Θεός του φανέρωσε τα σχέδιά Του για την καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων (Γεν.ιη:17,18).

Προχωρώντας στο βιβλίο της Γένεσης, βρίσκουμε τον Ιωσήφ να έχει μια στενή σχέση με το Θεό, έτσι ώστε ο Κύριος να μπορεί να του δώσει θεία γνώση μέσα από όνειρα και οράσεις. Όπως και με τον Αβραάμ, η γνώση που πήρε ο Ιωσήφ αφορούσε μελλοντικά γεγονότα. Ο Ιωσήφ με τη σειρά του χρησιμοποίησε αυτή τη γνώση για να σώσει την οικογένειά του και ολόκληρο το έθνος του. Σ’ αυτή την περίπτωση βλέπουμε το χάρισμα του λόγου γνώσεως να εργάζεται χέρι - χέρι με το χάρισμα του λόγου σοφίας.

Τον καιρό της Π.Δ. ο Θεός φανέρωνε συχνά αυτές τις δύο ικανότητες να χρησιμοποιούνται μαζί. Δείχνοντας στο Νώε τον επικείμενο κατακλυσμό, ο Θεός μοιραζόταν μαζί του τη γνώση του πράγματος. Οδηγώντας το Νώε να κατασκευάσει την κιβωτό, ο Θεός φανέρωνε τη σοφία Του. Για να βάλουμε αυτό το γεγονός στη σωστή του θέση, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι η ιδέα ενός κατακλυσμού ήταν κάτι τελείως άγνωστο για το Νώε, και δεν είχε κάποιο πρότυπο με το οποίο θα μπορούσε να κατασκευάσει την κιβωτό.

Προχωρώντας στην Καινή Διαθήκη, βρίσκουμε μερικά θαυμαστά παραδείγματα που να ενεργείται το χάρισμα του λόγου γνώσεως. Ίσως το πιο χτυπητό είναι αυτό του Ανανία και της Σαπφείρας στις Πραξ.ε:1-10.

«Άνθρωπος δε τις Ανανίας το όνομα μετά της γυναικός αυτού Σαπφείρης επώλησε κτήμα και εκράτησεν από της τιμής, εν γνώσει και της γυναικός αυτού, και φέρων μέρος τι έθεσεν εις τους πόδας των αποστόλων. Είπε δε ο Πέτρος· Ανανία, διά τι εγέμισεν ο Σατανάς την καρδίαν σου, ώστε να ψευσθής εις το Πνεύμα το Άγιον και να κρατήσης από της τιμής του αγρού; Ενώ έμενε, δεν ήτο σου; και αφού επωλήθη, δεν ήτο εν τη εξουσία σου; διά τι έβαλες εν τη καρδία σου το πράγμα τούτο; δεν εψεύσθης εις ανθρώπους, αλλ' εις τον Θεόν. Ενώ δε ήκουεν ο Ανανίας τους λόγους τούτους, έπεσε και εξεψύχησε, και επέπεσε φόβος μέγας επί πάντας τους ακούοντας ταύτα. Σηκωθέντες δε οι νεώτεροι, ετύλιξαν αυτόν και εκβαλόντες έθαψαν. Μετά δε περίπου τρεις ώρας εισήλθεν η γυνή αυτού, μη εξεύρουσα το γεγονός. Και απεκρίθη προς αυτήν ο Πέτρος· Ειπέ μοι, διά τόσον επωλήσατε τον αγρόν; Και εκείνη είπε· Ναι, διά τόσον. Και ο Πέτρος είπε προς αυτήν· Διά τι συνεφωνήσατε να πειράζητε το Πνεύμα του Κυρίου; ιδού, εις την θύραν οι πόδες των θαψάντων τον άνδρα σου και θέλουσιν εκβάλει και σε. Και έπεσε παρευθύς εις τους πόδας αυτού και εξεψύχησεν· εισελθόντες δε οι νεανίσκοι, εύρον αυτήν νεκράν και εκβαλόντες έθαψαν πλησίον του ανδρός αυτής».

Η εκκλησία στην Ιερουσαλήμ προσπαθεί ν’ αντιμετωπίσει την κατάσταση που δημιουργήθηκε με την έκχυση του Αγίου Πνεύματος. Οι νέοι πιστοί γεμάτοι αγάπη και ζήλο πουλούν τα υπάρχοντά τους και φέρνουν τα χρήματα στα πόδια των αποστόλων για να τα διαχειριστούν και να βοηθήσουν αυτούς που έχουν ανάγκη. Ο Ανανίας με τη γυναίκα του Σαπφείρα πούλησαν ένα κτήμα («ένα κτήμα», που μπορεί να σημαίνει ότι είχαν κι άλλα) κι απ’ αυτό το ένα κράτησαν ένα μέρος της τιμής για τους εαυτούς τους και το υπόλοιπο το έδωσαν στους αποστόλους λέγοντας ότι αυτά ήταν τα χρήματα που εισέπραξαν.

Εδώ, ο Θεός αποκάλυψε θαυμαστά στον απόστολο Πέτρο μυστικές πληροφορίες, που ήξερε μόνο ο Ανανίας και η Σαπφείρα. Προσποιήθηκαν ότι δίνουν στην εκκλησία το συνολικό ποσό της τιμής που πούλησαν το χωράφι τους, όταν στην πραγματικότητα, έδωσαν μόνο ένα μέρος. Ενώ ήταν στο χέρι τους να κρατήσουν μέρος ή το σύνολο των χρημάτων, αμάρτησαν λέγοντας ψέματα στην εκκλησία, και ο Θεός αποκάλυψε την αλήθεια στον Πέτρο. Μετά το θάνατο του Ανανία, ο Θεός αποκάλυψε στον Πέτρο ότι η Σαπφείρα θα κριθεί με τον ίδιο τρόπο.

Στο εδάφιο 11 διαβάζουμε ότι έπεσε μεγάλος φόβος σε όλους που άκουσαν αυτά τα πράγματα. Μπορούμε να φανταστούμε τέτοιες ενέργειες στην εκκλησία σήμερα; Σίγουρα δεν είναι έξω απ’ το χώρο του πιθανού αν η ανάγκη το απαιτήσει. Το έχουμε τόσο ανάγκη αν θέλουμε να έρθει πραγματική αναζωπύρωση.

Πόσες φορές ο ποιμένας δεν ξέρει πράγματα για ανθρώπους και καταστάσεις μέσα στην εκκλησία, δεν καταλαβαίνει τον κλονισμό ή το πνευματικό πέσιμο μιας ψυχής, όσο κι αν αυτή προσπαθεί να το καλύψει νομίζοντας ότι κανείς δεν έχει καταλάβει τίποτα;

Ο Θεός έχει θαυμαστές δυνάμεις για μας, αρκεί να το πιστέψουμε και ν’ αφήσουμε Αυτόν να ενεργήσει με τον τρόπο Του!

Κύριε, βοήθησέ μας ν’ ακούμε αυτούς τους λόγους της δικής Σου γνώσης, που θα μας γλιτώσουν από ώρες σκέψης, πόνου, θλίψης και δακρύων. Μόνο λίγες λέξεις, μια πρόταση, μια παράγραφος είναι αρκετή ν’ αλλάξει τα πράγματα για μια ολόκληρη ζωή.

Θα μπορούσαμε ακόμα να δούμε την αναφορά της Γραφής στη μεταστροφή του Σαούλ όπως αναφέρεται στις Πραξ.θ. Εκεί διαβάζουμε ότι μετά που έπεσε κάτω απ’ το εκτυφλωτικό φως, στο δρόμο για τη Δαμασκό, ο Σαούλ οδηγήθηκε απ’ το Θεό να συνεχίσει το ταξίδι του και να περιμένει στη Δαμασκό για περισσότερες οδηγίες. Ο Ανανίας, ένας χριστιανός που έμενε στη Δαμασκό, οδηγήθηκε απ’ το Θεό με όραση. Ο λόγος γνώσεως που είχε, περιείχε όλες τις απαραίτητες οδηγίες σχετικά με το Σαούλ. Ο Κύριος μοιράστηκε ακόμα με τον Ανανία το λαμπρό πνευματικό μέλλον που θα είχε αυτός ο άνδρας που είχε διώξει τόσο σκληρά τους χριστιανούς (Πραξ.θ:15,16).

Χωρίς το λόγο γνώσης, ο Ανανίας προφανώς δεν μπορούσε να γνωρίζει την παρουσία του Σαούλ στη Δαμασκό.

Όταν ο Κύριος θέλησε να φανερώσει το ευαγγέλιο στα έθνη, θεώρησε απαραίτητο να χρησιμοποιήσει το λόγο γνώσης για να πείσει τον Πέτρο ν’ ακολουθήσει τους απεσταλμένους του Κορνήλιου πίσω στην Καισάρεια. Όλες οι απαραίτητες λεπτομέρειες δόθηκαν δι’ αυτού του χαρίσματος στον Πέτρο, έτσι ώστε όταν έφτασε η αντιπροσωπεία, αυτός να είναι έτοιμος και να τους περιμένει.