α:16 επιστρέψει:
σημαίνει ότι είχαν φύγει από τα χέρια του Θεού, πήγαιναν σε λάθος κατεύθυνση,
και ο Ιωάννης θα τους επέστρεφε.
Ο Ιωάννης είναι
τύπος του Υιού άρσεν του οποίου η διακονία είναι να κηρύξει το ίδιο μήνυμα, να
προαναγγείλει τον ερχομό του Κυρίου ο Οποίος τώρα δεν θα έρθει για να βαπτίσει
εν Πνεύματι Αγίω, αλλά εν πυρί.
Ήταν ένας αγαθός
άνθρωπος, δίδαξε στους Ιουδαίους την εξάσκηση της αρετής με σεβασμό μπροστά στο
Θεό, και δικαιοσύνη ο ένας προς τον άλλον, και αυτό το έδειχναν και το
μετέφεραν ενωμένοι στο βάπτισμα (ΙΩΣΗΠΟΣ 'Αρχαιότητες' βιβ.18 κεφ.5).
α:17 ο άγγελος προδιαγράφει τη διακονία του
Ιωάννη
προ προσώπου αυτού ο Ιωάννης θα έρθει προ προσώπου του
Κυρίου Ιησού
εν πνεύματι και δυνάμει Ηλίου το Πνεύμα της
δύναμης και της προφητείας που ήταν πάνω στον προφήτη Ηλία, θα είναι και επάνω
στον Ιωάννη. Και όταν ο Ιωάννης τελείωσε την διακονία του, το Πνεύμα αυτό πήγε
στον Ιησού.
Αυτό το εδάφιο
είναι πολύ σημαντικό για να καταλάβουμε πράγματα δυσνόητα που λέει ο Χριστός
παρακάτω.
προδιατεθειμένον ο λαός έπρεπε να προδιατεθεί, και μην
ξεχνάμε ότι ορισμένοι από τους μαθητές του Κυρίου ήταν μαθητές του Ιωάννη. Τέτοιο
λαό ζητά ο Θεός, προδιατεθειμένο, με προδιάθεση να Τον ακολουθήσει.
α:18 Ο Ζαχαρίας δεν πίστεψε ότι θα γίνει αυτό
που του είπε ο άγγελος, και ζητά σημείο. Είναι σαν να έλεγε στον άγγελο: Ποιό
είναι το σημείο ότι θα γίνει τούτο; Όλα τα χρόνια της αναμονής, οι φυσικές
καταστάσεις (η Ελισάβετ στείρα) κουράζουν και φέρνουν τον άνθρωπο σε απιστία.
Όμως, ο Θεός τα γράφει, για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη.
Πολλές φορές
προσευχόμαστε για κάτι, και όταν έρθει η ώρα που απαντά ο Θεός την προσευχή,
αναρωτιόμαστε με αμφιβολία: Το έκανε; Άραγε είναι αλήθεια; Μήπως έτυχε; Κι αυτό
γιατί δεν προσευχόμαστε με πίστη, γιατί δεν γνωρίζουμε το Θεό. Ο Θεός ενεργεί, αλλά εμείς βρισκόμαστε εκτεθειμένοι
μπροστά στον Θεό με τις αμφιβολίες μας.
Ακριβώς αυτό συνέβη
και με το Ζαχαρία. Πήγε να προσφέρει θυμίαμα και φυσικά θα προσευχήθηκε για γιο,
και ο Θεός του απαντά μ’ αυτόν τον θαυμαστό τρόπο, αλλά δυστυχώς ο Ζαχαρίας
έχει αυτή την απιστία που υπάρχει και στο λαό του Θεού.
α:19 Ο Θεός απαιτούσε μεγαλύτερη πίστη από το Ζαχαρία, όμως δεν είναι
σκληρός που αμέσως να απορρίψει το αίτημα του, αλλά κάνει χάρη στο Ζαχαρία. Εδώ
βλέπουμε την αυστηρότητα, αλλά ταυτόχρονα και την αγαθότητα του Θεού. Κρίνει το
Ζαχαρία για την απιστία του (έμεινε βουβός) αλλά αυτό πάλι το χρησιμοποιεί,
επειδή όλοι το ήξεραν ότι δεν μιλάει ο Ζαχαρίας, για να δοξαστεί την κατάλληλη
στιγμή, και να είναι ένα σημείο ότι το παιδί που θα γεννιόταν ήταν πράγματι
απεσταλμένος του Θεού. Αν μείνουμε στο Θεό, ποτέ δεν θα χάσουμε!!!
Ο Ζαχαρίας όταν βουβάθηκε θα
μπορούσε να αντιδράσει και να φύγει από το Θεό, αλλά μάλλον που κατάλαβε το
λάθος του αποφασίζοντας να περιμένει ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ότι ο Θεός δεν θα τον αφήσει
αλλά θα κάνει έλεος. Αν ο Ζαχαρίας συνέχιζε στην απιστία θα έχανε την επαγγελία
μένοντας βουβός.
ο παριστάμενος ενώπιον του Θεού είναι έκφραση που συνηθίζεται στην
ανατολή και αναφέρεται στον πρωθυπουργό που στέκεται μπροστά στο βασιλιά. Ο
ίδιος άγγελος σε λίγο αποστέλλεται στην Μαριάμ.
Γαβριήλ: «η ισχύς του Θεού» προέρχεται από το Γκιμπόρ που σημαίνει
Ισχυρός, πολεμιστής.
Δαν.θ:21 έρχεται για να δώσει
νόηση στο Δανιήλ να καταλάβει τις 70 εβδομάδες
η:16-19 η διακονία αυτού του
αγγέλου έχει να κάνει με αποκαλύψεις και με μηνύματα μεγάλης αξίας.
Μιχαήλ: «ποιός σαν τον ΗΛ» - Δαν.ι:13
είναι άγγελος πολεμιστής, πολεμάει συνέχεια και νικάει (Αποκ.ιβ:7).
α:20 Ο Γαβριήλ είχε τη δύναμη του Θεού ώστε να ισχυροποιήσει την
αποστολή του. Θα ήταν βουβός, μάλλον και κουφός
(Λουκ.α:62).
α:21 Συνήθως έμεναν ½ ώρα (Αποκ.η:1-5). Δεν αργούσαν για να μην νομίσουν
ότι ο Θεός τους θανάτωσε. Τώρα όμως με τον άγγελο ο Ζαχαρίας έχει αργήσει και
δικαιολογημένα ο λαός απορεί.
α:22 Ο ιερέας συνήθως όταν έβγαινε έδινε ευλογίες στο λαό, η κάποιο
ψαλμό δοξολογίας πριν αρχίσει τις καθημερινές προσφορές. Επειδή ο Ζαχαρίας δεν
είπε τίποτα, κατάλαβαν ότι κάτι θα του συνέβη.
α:23 Τελείωσε την υπηρεσία του και μετά έφυγε. Βλέπουμε με πόση
αυστηρότητα τηρούσαν τουλάχιστον τα εξωτερικά πράγματα στην υπηρεσία του Θεού.
α:24, 25 Ήταν μεγάλο όνειδος για μια γυναίκα να είναι στείρα τότε.
Αισθανόταν ότι δεν άξιζε να ζει σαν στείρα, και το φρόνημα του κόσμου ήταν ότι
είναι στείρα επειδή οι σχέσεις της με το Θεό δεν είναι εντάξει (κρυφές
αμαρτίες). Αντίθετα μ’ αυτό το φρόνημα, ο Θεός έφερε τις μεγαλύτερες ευλογίες
από στείρες που καρποφόρησαν στο τέλος της ηλικίας τους (Γέν.λ:1, 23).
Όλες οι γυναίκες είχαν επιθυμία
μέσα τους να φέρουν το Μεσσία στον κόσμο, η έστω κάποιον προφήτη, κάποιον
άνθρωπο του Θεού, γιατί είχαν λαμπρά παραδείγματα από το παρελθόν.
Ο Θεός, έρχεται η ώρα που
απαντά την προσευχή και αφαιρεί το όνειδος.
Αν έχεις κάποιο αίτημα μπροστά
στο Θεό, και πενθείς, και ζητάς με πίστη και υπομονή, θα έρθει η ώρα που ο Θεός
θα απαντήσει και θα πάρει το όνειδος.
έκρυπτεν εαυτην προσπαθούσε να το κρατήσει μυστικό και να το έκανε
φανερό τον καιρό που έπρεπε (εδ.57, 58)
α:26 Ναζαρέτ: Βρίσκεται
σε μια κοιλάδα με 500 λόφους, που είναι πολύ πλούσια. Οι λόφοι αυτοί την Άνοιξη
γεμίζουν από λουλούδια και είναι πολύ όμορφα. Η μία πλευρά έχει ένα απότομο
γκρεμό (δ:29) απ’ όπου η θέα της Παλαιστίνης είναι πανοραμική. Το Φθινόπωρο εμφανίζονται
γρήγορα ρυάκια.
Νότια της Ναζαρέτ είναι η
κοιλάδα του Αρμαγεδώνα και τα όρη Γαριζίν και Εβάλ. Νότια και Ν. Α. είναι τα
όρη Γαλαάδ, Θαβώρ και Γελβουέ.
Στο Βορρά είναι το όρος Αέρμων
και στα δυτικά το όρος Κάρμηλος και η Μεσόγειος θάλασσα.