η απάτη των μνημοσύνων..

Ιερής κομπίνας μνημοσύνων, το Ανάγνωσμα (ή, «πού πάει η ψυχή μετά το θάνατο;»)

Διαβάζω και (σε παρένθεση) σχολιάζω:

Που πάει η ψυχή μετά το θάνατο; 

Μεγάλη βοήθεια παίρνει η ψυχή του νεκρού από το ψαλτήρι, το θυμίαμα, το κερί, και την προσευχή του πλήθους κατά την ώρα της κηδείας. (παίρνει βοήθεια, ανάλογη με το χρηματικό ποσό που μπαίνει και στη φαρδιά τσέπη του ράσου του παπά)

(παρακολουθήστε τώρα, το πρόγραμμα τουρισμού της ψυχής) :

1. Η ψυχή ξεκινά την άνοδο, για περάσει τα εναέρια τελώνια (πάνω και από τα εναέρια καλώδια της ΔΕΗ)

2. Την τρίτη ημέρα βρίσκεται μπροστά στον Κριτή. (ο οποίος βρίσκεται στα σύνορα, μετά τα τελώνια)
Εκεί η ψυχή πέφτει (σαν φάντασμα να πούμε) και προσκυνά τον Κριτή.
(ηθικό συμπέρασμα, χρήσιμο για τις φαρδιές παπαδικές τσέπες:) Γι’ αυτό τον λόγο και οι συγγενείς την τρίτη ημέρα κάνουν και τα τριήμερα για να ενισχυθεί η ψυχή ατενίζοντας τον Κριτή. (για να ενισχυθεί και η μέση της και τα γόνατα της, από τις μετάνοιες μπροστά στον Κριτή)

3. Μετά την προσκύνηση και από την τρίτη ημέρα έως την ένατη άγγελοι ξεναγούν την ψυχή ΚΑΤΩ στην γη (σενάριο από τη χριστουγεννιάτικη ιστορία "A Christmas Carol", του Καρόλου Ντίκενς) και εκεί βλέπει τις καλές και τις κακές πράξεις της.
(ηθικό συμπέρασμα, χρήσιμο για τις φαρδιές παπαδικές τσέπες:) Για τον ίδιο λόγο πάλι οι συγγενείς κάνουν (του κώλου) τα εννιάμερα προς ενίσχυση της. (...της τσέπης, που λέγαμε)

4. Μετά την ενάτη μέρα έρχεται πάλι ΠΑΝΩ η ψυχή (ασανσέρ) για να προσκυνήσει για δεύτερη φορά τον Κριτή. (τώρα που τη μάθανε τη δουλειά)

5. Ύστερα άγγελοι ξεναγούν την ψυχή στον παράδεισο και στην κόλαση (μια ζεστή, και μια κρύα, που λένε) έως την τεσσαρακοστή ημέρα.

6. Μετά η ψυχή έρχεται να προσκυνήσει για τρίτη και τελευταία φορά τον Κριτή. (μια και περνάνε από εκεί που στέκεται, να μην τον προσκυνήσουν;)
(ηθικό συμπέρασμα, χρήσιμο για τις φαρδιές παπαδικές τσέπες: Γι’ αυτό παλιότερα τις σαράντα αυτές ήμερες της αγωνίας της ψυχής όταν πέθαινε κάποιος, οι συγγενείς έκαναν σαράντα Θείες Λειτουργίες σαρανταλείτουργο).

7. Και φτάνουμε στην συγκλονιστικότερη στιγμή για την ψυχή.
Η στιγμή που θα βρεθεί ενώπιων του φρικτού δικαστηρίου. (η ψύχη, πριν την ανάσταση των νεκρών, δικάζεται!)
(ηθικό συμπέρασμα, χρήσιμο για τις φαρδιές παπαδικές τσέπες: Τότε κάνουμε και το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής.
Εκεί ο φιλάνθρωπος Θεός θα αποφασίσει για την ψυχή.
Και ακριβώς επειδή είναι φιλάνθρωπος και μας αγαπά θα λάβει υπ’όψιν τις προσευχές μας και τις ικεσίες μας για την ψυχή του νεκρού. (θα λάβει υπ’όψιν και τι ποσό βάλαμε στις φαρδιές παπαδικές τσέπες)

Είναι πολλοί αυτοί που στηριζόμενοι στο «εν τω Άδη ούκ έστι μετάνοια» και την παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου όπου γράφεται «και επί πάσι τούτοις μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστήρικται, όπως οι θέλοντες διαβήναι ένθεν προς υμάς μη δύνωνται, μηδέ οι εκείθεν προς ημάς διαπερώσιν.»
Εδώ πατούν πολλοί και λένε ότι σωτηρία δεν υπάρχει μετά θάνατον. (...οι παπάδες ξέρουν καλύτερα)

Εδώ είναι ένα σημείο πολύ βασικό και παραξηγημένο. Γνωρίζουμε από την Ιερά Παράδοση (των μνημοσύνων και των κομποσκοινιών) κάτι πολύ απλό:
Για τον άνθρωπο είναι αδύνατο να μεταπηδήσει όπως λέει ο Αβραάμ. Ο Θεός όμως τα πάντα μπορεί να κάνει κι αν θέλει να σώσει κάποιον τον σώζει. Δε λέει το ιερό κείμενο ότι κι ο Θεός αδυνατεί να μεταθέσει κάποιον. (κι έτσι έχουμε τον αγιορείτη παπα-Χαράλαμπο να αναφωνεί: «θεέ μου, άλλοι ιερείς βγάζουν ψυχές από την κόλαση με τα μνημόσυνα, κι εγώ μόνο με το κομποσκοίνι μου!»)
Το κείμενο αυτό πάνω στο οποίο σχολιάσαμε, γράφτηκε σε συνεργασία των 2 διαχειριστών του σάιτ Ορθοδοξία με βοήθεια από την παρακάτω βιβλιογραφία:
1. Μετά θάνατον. (Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη)
2. Τα Ιερά Μνημόσυνα. (Πρεσβυτέρου Θεμιστοκλέους Στ. Χριστοδούλου)

- Μου έκαναν μνημόσυνο, πήρα συγχωροχάρτι, και απολύομαι από την κόλαση…
Στραβααάδιαααα!!!..

ΠΗΓΗ: http://xairete.blogspot.gr/2013/01/blog-post_926.html