Ο ερχόμενος ηγέτης (Δαν.ια:36-39)

Δαν.ια:36 Και ο βασιλεύς θέλει κάμει κατά την θέλησιν αυτού, και θέλει υψωθή και μεγαλυνθή υπεράνω παντός Θεού, και θέλει μεγαλορρημονήσει κατά του Θεού των θεών, και θέλει ευημερεί, εωσού συντελεσθή η οργή· διότι το ωρισμένον θέλει γείνει.

Ο βασιλιάς θα έχει την δύναμη να κάνει ό,τι θέλει. Προφανώς δεν θα υπόκειται σε ανώτερη ανθρώπινη αρχή (ζ:23, Αποκ.ιγ:1-10, ιζ:12). Θα εξυψωθεί πάνω από κάθε άλλο θεό, πράγμα που σημαίνει ότι θα απαιτήσει λατρεία (Β’ Θεσ.β:4, Αποκ.ιγ:11-18, ιζ:12-13). Επίσης, θα αποκηρύξει τον αληθινό Θεό (ζ:25· Αποκ.ιζ:14). Θα επιτύχει για ένα διάστημα, μέχρι την αγανάκτηση του Θεού εναντίον του λαού Του (η:19, Ησ.ι:25, κς:20, Αποκ.ιζ:15-17). Ωστόσο, όλα αυτά θα συμβούν υπό την κυρίαρχη εξουσία του Θεού.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ

Πράξ. κζ & κη

Α.   ΑΠΕΛΑΣΗ ΣΤΗ ΡΩΜΗ

Τα ταξίδια με πλοίο δεν ήταν κάτι σίγουρο, ούτε μπορούσε να προγραμματίσει κανείς το τέλος του, στις μέρες του Παύλου. Ο Παύλος έφυγε από την Παλαιστίνη τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο και δεν έφτασε στην Ρώμη παρά το Μάρτιο, έχοντας χάσει εντωμεταξύ το πλοίο και τα υπάρχοντά του.

Ο Παύλος παραδόθηκε στον εκατόνταρχο Ιούλιο, για το ταξίδι στη Ρώμη, όπου ο Λουκάς τον ακολούθησε πάλι (σημείωσε το «εμείς» στο εδ.2). Στη Σιδώνα επετράπη στον Παύλο να επισκεφτεί τους φίλους του. Έπλευσαν ανατολικά και νότια της Κύπρου στα Μύρα στην νοτιότερη ακτή της Μικράς Ασίας, όπου ο Παύλος κι οι άλλοι επιβιβάστηκαν σε ένα πλοίο απ’ την Αίγυπτο.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ενθάρρυνση για να επιμείνουν

Β’ Θεσσαλονικείς α:5-10

Από τα συμφραζόμενα αυτού του αποσπάσματος, φαίνεται ότι ο Παύλος μιλά για την Δεύτερη Έλευση του Χριστού, όχι για την αρπαγή.

Αυτά τα εδάφια εξηγούν ποια θα είναι η μελλοντική δίκαιη κρίση του Θεού.

Β’ Θεσ.α:5 το οποίον είναι ένδειξις της δικαίας κρίσεως του Θεού, διά να αξιωθήτε της βασιλείας του Θεού, υπέρ της οποίας και πάσχετε

Ο Παύλος εξήγησε ότι οι «δοκιμασίες» για τον Χριστό, φανερώνουν την αξία του πιστού ώστε να συμμετέχει στην «Βασιλεία του Θεού» (Λουκ.κ:35).

Κ α λ η μ έ ρ α

Συμβουλές για το κήρυγμα

Θα ήθελα κάποιες βασικές συμβουλές για το κήρυγμα. Πώς μπορώ να ξεκινήσω;

Η διακονία μας δεν παρέχει προσωπικές συμβουλευτικές υπηρεσίες, αλλά μπορούμε να δώσουμε κάποιες βασικές συμβουλές για το κήρυγμα. Πρώτον, το κήρυγμα είναι μια διαδικασία έκθεσης (ή ερμηνείας) του λόγου του Θεού. Το κήρυγμα δεν είναι μια ομιλία – και μάλλον δεν είναι κάτι διασκεδαστικό. Το κήρυγμα είναι πάντα θέμα διδασκαλίας και εφαρμογής του λόγου του Θεού στον λαό του Θεού, όπως είπε ο Παύλος:

Κ α λ η μ έ ρ α

Υιός άρσεν

Β' Θεσ.β:6-7 Το μυστήριο της ανομίας ήδη ενεργείται μόνον έως να εκβληθή εκ μέσου ο κωλύων τώρα

Γνωρίζουμε ότι ο υιός άρσεν, η εκκλησία της Αρπαγής, είναι εκείνος που εμποδίζει να φανεί στο πλήρες το μυστήριο της ανομίας και να αποκαλυφθεί ο Α/Χ. Αυτό δείχνει την τεράστια επίδραση του υιού του άρσενος πάνω στο σύστημα του Α/Χ.

Μετά το τέλος της διακονίας του υιού του άρσενος, και την Αρπαγή, θα φανερωθεί η παγκόσμια κυβέρνηση του Α/Χ, που τώρα κωλύεται να αποκαλυφθεί.

Κ α λ η μ έ ρ α

Τι πρέπει να κάνει ένας Χριστιανός όταν ακούει μια ψευδοδιδασκαλία;

Σύμφωνα με την Βίβλο, όλοι οι πιστοί έχουν την ευθύνη να αποφεύγουν τους ψευδοδιδασκάλους και την ψευδοδιδασκαλία, ενώ οι ποιμένες και οι δάσκαλοι έχουν μια πρόσθετη ευθύνη να επισημάνουν την ψευδοδιδασκαλία στους αδελφούς:

Α’ Τιμ.δ:6 Ταύτα συμβουλεύων εις τους αδελφούς, θέλεις είσθαι καλός διάκονος του Ιησού Χριστού, εντρεφόμενος εν τοις λόγοις της πίστεως και της καλής διδασκαλίας, την οποίαν παρηκολούθησας.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑ

Πράξ. κδ, κε, κς

Α.   ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ

Ο Κύριος είχε πει στον Ανανία ότι ο Παύλος ήταν εκλεγμένο σκεύος για να φέρει το όνομα του Ιησού στους Εθνικούς, σε βασιλιάδες, και στο λαό Ισραήλ. Στο μάθημα αυτό θα μελετήσουμε πώς ο Παύλος έφερε το όνομα του Ιησού μπροστά σε δύο ηγεμόνες και ένα βασιλιά. Αργότερα βρισκόταν ενώπιον του αυτοκράτορα της Ρώμης.

1.  Φήλικας

Ο Φήλικας είχε ελευθερωθεί από τη δουλεία από τον Κλαύδιο από τον οποίο διορίστηκε διοικητής της Ιουδαίας. Διοίκησε την πόλη με ένα σκληρό, βάναυσο και ανήθικο τρόπο. Η περίοδος της εξουσίας του ήταν γεμάτη από προβλήματα και αναταραχές. Η σύζυγος του ήταν η Δρουσίλλη, κόρη του Ηρώδη Αγρίππα του πρώτου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η Αρπαγή συμβαίνει «πριν την οργή;»

Κάποιοι πιστεύουν ότι η Αρπαγή της Εκκλησίας συμβαίνει στη μέση της Θλίψης πριν η οργή του Θεού εκχυθεί με τις 7 φιάλες. Νομίζουν ότι ο Παύλος μιλάει γι’ αυτές τις κρίσεις όταν διδάσκει στην Α’ Θες.ε:9 ότι «ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού».

Ο χρόνος της αρπαγής (ή ανάστασης) της εκκλησίας συζητιέται πολύ έντονα τελευταία, ένα θέμα που μπορεί εύκολα να επιλυθεί από την Γραφή. Όλη αυτή η σύγχυση υπάρχει, γιατί παίρνουν εδάφια και λόγια της Βίβλου έξω από τα συμφραζόμενα, αγνοώντας το συνολικό ή γενικό σχέδιο του λόγου του Θεού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η Γραφή ερμηνεύεται από τον εαυτό της. Ακόμα, δεν πρέπει να μένουμε σε μια «λέξη», αδιαφορώντας για το πνεύμα του λόγου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Εξηγώντας την Αρπαγή

Δεν υπάρχει βιβλική διδασκαλία σχετικά με «τρίτη έλευση» του Χριστού. Ο Κύριός μας έχει ήδη έρθει στη γη μία φορά (όταν γεννήθηκε από την Μαρία) και οι γραφές μιλάνε για την επακόλουθη επιστροφή Του να ζήσει ξανά στην Γη και να βασιλεύσει για 1.000 χρόνια. Ως εκ τούτου, μιλάμε για την επιστροφή του Χριστού σαν Δεύτερη Έλευση, διότι θα είναι η δεύτερη φορά που ο Χριστός θα κατοικήσει στην γη.

Από την άλλη πλευρά, η Αγία Γραφή διδάσκει επίσης ένα άλλο είδος εμφάνισης του Ιησού, που είναι τελείως διαφορετικό από τον πρώτο ή τον δεύτερο ερχομό Του για να ζήσει στην Γη.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΣΥΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Πράξ.ιη:23-28,  Κεφάλαια ιθ, κ, κα, κβ, κγ

Α.   ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Αυτό το ταξίδι κράτησε περίπου τέσσερα χρόνια, από τα οποία τα περισσότερα πέρασαν στην Έφεσο. Ας εξετάσουμε περιληπτικά αυτό το ταξίδι:

1.   Ο Παύλος έφυγε απ’ την Αντιόχεια και πέρασε μέσα απ’ τη Γαλατία και τη Φρυγία ταξιδεύοντας για  την Έφεσο.  

2.   Εδώ, ο Απολλώς τον οποίο είχαν καθοδηγήσει ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα, είχε προετοιμάσει το έργο. Ο Παύλος έμεινε εκεί τρία χρόνια. Αποτέλεσμα του έργου του,  ήταν η ίδρυση των επτά εκκλησιών της Ασίας.  

3.   Πήγε στην Τρωάδα για να περιμένει τον Τίτο με νέα από την εκκλησία της Κορίνθου. Καθώς τα νέα δεν έφτασαν,  επιβιβάστηκε σε πλοίο για την Ευρώπη.  

Κ α λ η μ έ ρ α

Ποιος είναι ο λόγος της Μ. Θλίψης;

Η επτάχρονη Θλίψη είναι μια σημαντική περίοδος στο σχέδιο του Θεού για τη γη. Μαθαίνουμε για την επταετή περίοδο της Θλίψης και τους σκοπούς του Θεού γι’ αυτήν, κυρίως από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, ιδιαίτερα τον Δανιήλ:

Κ α λ η μ έ ρ α

Επικίνδυνες «ζυμώσεις»

Οι μαθητές του Κυρίου ήταν άνθρωποι όπως κι εμείς. Δεν είχαν μεγάλη μόρφωση ή ιδιαίτερη ευφυΐα, ούτε διέθεταν εξαιρετικά φυσικά χαρίσματα. Επόμενο ήταν, λοιπόν, να ενεργούν και να συμπεριφέρονται όπως όλοι οι κοινοί άνθρωποι της εποχής τους, αλλά και της δικής μας.

Σ' ένα περιστατικό που διηγούνται οι ευαγγελιστές Ματθαίος (ις:1-12) και Μάρκος (η:13-21), παρακολουθούμε τους μαθητές να προβληματίζονται και να στενοχωρούνται επειδή, σαν άνθρωποι «ελησμόνησαν να λάβωσιν άρτους». Πόσες φορές αλήθεια κι εμείς δεν διαπιστώνουμε κάποια κενά στις υποχρεώσεις μας, που οφείλονται στην αδυναμία μας να τα γνωρίζουμε όλα, να τα μπορούμε όλα και να τα προλαβαίνουμε όλα...

Καθώς όμως εκείνοι σκέφτονταν πώς θ' αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, ο Κύριος τούς κάνει λόγο για μια άλλη πραγματικότητα, λέγοντάς τους: »Βλέπετε και προσέχετε από της ζύμης των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων».

Δεν είναι άξιο απορίας που οι μαθητές δεν μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τη σκέψη του Δάσκαλου. Γι' αυτούς το πρόβλημα εκείνη τη στιγμή ήταν συγκεκριμένο δεν είχαν ψωμί για να φάνε, κι είχαν δίκιο που έψαχναν να βρουν τη λύση του, επειδή κάποια στιγμή θα έπρεπε να στρώσουν «τραπέζι» για φαγητό. Τι θα έβαζαν μπροστά τους;

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ

Πράξ.ιθ - Πράξ.κ:17-38

Α.   ΕΦΕΣΟΣ

Η Έφεσος ήταν μια δυνατή πόλη. Ήταν η έδρα του ανθύπατου της Ασίας και στους κατοίκους υπενθυμιζόταν σε μόνιμη βάση η δύναμη της Ρώμης.

Βρισκόταν κοντά στην εκβολή του ποταμού Καΰστρου και πάνω στον αυτοκρατορικό δημόσιο εμπορικό δρόμο που ένωνε τη Ρώμη με την Ανατολή - ήταν μια μεγαλόπρεπη κατασκευή με 127 κολώνες ύψους 18 μ. σε μια περιοχή μήκους 129 μ. και 67 μ. πλάτους. Ήταν το κέντρο κάθε ειδωλολατρικής λατρείας σ’ εκείνη την περιοχή.

Ένα ολόκληρο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στην περιγραφή της ίδρυσης της εκκλησίας της Εφέσου. Η σημασία της εκκλησίας αυτής μπορεί να κατανοηθεί από το γεγονός, ότι μια από τις επιστολές του Παύλου γράφτηκε προς αυτήν. Επίσης, το πρώτο από τα γράμματα που γράφτηκαν προς τις εκκλησίες της Ασίας (Αποκ.β) απευθυνόταν σ’ αυτή την εκκλησία.