Άλλοτε και τώρα

Υπάρχει μία ευχή που συχνά ακούγεται από τους Χριστιανούς, σύμφωνα με την οποία καλό θα ήταν αν μπορούσαμε οι σημερινοί πιστοί να γίνουμε όπως εκείνοι της πρώτης Εκκλησίας της αποστολικής περιόδου.

Αυτή στηρίζεται στην εντύπωση ότι η πρώτη εκείνη Εκκλησία ήταν "τέλεια κατά πάντα" και ότι εκείνη η εποχή δεν γνώριζε τα προβλήματα που αναπτύχθηκαν στους επόμενους αιώνες και βασανίζουν τις εκκλησίες μέχρι σήμερα.

Έσχατοι καιροί

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ - Υπερβολική έμφαση στον ευαγγελισμό;

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Δεν βλέπετε κινδύνους στην υπερβολική έμφαση στον Ευαγγελισμό μόνο και την εξύψωση των αριθμών σαν απόδειξη της λεγόμενης αναζωπύρωσης των έσχατων καιρών;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Βλέπω έναν κίνδυνο, εάν δεν ευαγγελίζουμε. Πάρα πολύ συχνά περιοριζόμαστε στις εκκλησίες μας. Κάθε ψυχή είναι ένας αριθμός, και η δουλειά μας είναι να «κηρύξουμε το Ευαγγέλιο εις όλην την κτίσιν» (Μάρκ.ις:15). Όσο περισσότερους φέρνουμε στην εκκλησία, τόσο περισσότερους έχουμε να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο, και τόσο περισσότερες ψυχές θα σωθούν. Πρέπει να έχουμε ένα βάρος για τους αμαρτωλούς. Πολλοί από εμάς έχουν παραμείνει σε νάρκη πάρα πολύ καιρό.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (065)

Γέν.ια:5,6 Κατέβη δε ο Κύριος διά να ίδη την πόλιν και τον πύργον, τον οποίον ωκοδόμησαν οι υιοί των ανθρώπων. Και είπεν ο Κύριος, Ιδού, εις λαός, και πάντες έχουσι μίαν γλώσσαν, και ήρχισαν να κάμνωσι τούτο· και τώρα δεν θέλει εμποδισθή εις αυτούς παν ό,τι σκοπεύουσι να κάμωσιν·

Ο Θεός δεν είναι ανάγκη να “κατέβει” για να δει κάτι που θέλει αφού είναι πανταχού παρών και παντογνώστης. Απλά είναι ανθρωπομορφισμός και μεταφορική έννοια.

Αυτό που λέει στο εδ.6 δεν είναι από αντιζηλία ή φόβο.

Ο Θεός ό,τι κάνει, το κάνει από ενδιαφέρον και αγάπη και ξέρει ότι αν αφήσει το κακό να συνεχιστεί θα ξαναγίνει πάλι το ίδιο με τον καιρό του Νώε. Προσέχει λοιπόν την έκταση του κακού πάνω στη γη και επεμβαίνει όποτε χρειάζεται γιατί Τον ενδιαφέρουν οι δίκαιοι, τα παιδιά Του και θέλει να τα προστατεύει. Κατά τον ίδιο τρόπο ο Κύριος θα μας φυλάξει από την ώρα του πειρασμού που πρόκειται να έλθει πάνω σ’ όλη την οικουμένη.

Ο λόγος του Θεού (21)

ΡΟΥΘ

ΤΙΤΛΟΣ.

Το βιβλίο παίρνει τον τίτλο του από τον κύριο χαρακτήρα που εξιστορεί, που είναι η Ρουθ η Μωαβίτισσα, η νύμφη της Ναομί. Η Ρουθ είναι απόγονος του Λωτ.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Τα γεγονότα του βιβλίου διαδραματίζονται την περίοδο των κριτών (α:1 «Και εν ταις ημέραις καθ' ας οι κριταί έκρινον...»). Αυτό τοποθετεί την χρονολογία του μεταξύ 1360 και 1030 π.Χ. που ήταν ο καιρός που έκριναν οι κριτές.

Το βιβλίο γράφτηκε αργότερα, μετά τον Δαυίδ, γιατί στο δ:18-22 βλέπουμε την γενεαλογία του Δαυίδ. Άρα, όταν γράφτηκε, ο Δαυίδ ήδη έπρεπε να ήταν και μάλιστα βασιλιάς.

Ο συγγραφέας δεν είναι γνωστός. Ορισμένοι λένε ότι είναι ο Έσδρας, ενώ άλλοι λένε ότι είναι ο Σαμουήλ.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (064)

Γέν.ια:4 Και είπον, Έλθετε, ας οικοδομήσωμεν εις εαυτούς πόλιν και πύργον, του οποίου η κορυφή να φθάνη έως του ουρανού· και ας αποκτήσωμεν εις εαυτούς όνομα, μήπως διασπαρώμεν επί του προσώπου πάσης της γης.

Πώς θα μπορούσαν μερικές οικογένειες να χτίσουν “μια πόλη κι ένα πύργο που η κορυφή του θα έφθανε τον ουρανό;” Πολλοί μελετητές πιστεύουν πως ο Φαλέγ (που το όνομά του σημαίνει διαίρεση, διαμερισμός) γεννήθηκε το χρόνο της σύγχυσης των γλωσσών (Γέν.ι:25). Όταν δηλαδή γεννήθηκε, είχε ήδη διαμεριστεί η γη και σαν ανάμνηση αυτού του γεγονότος ονόμασαν το παιδί που γεννήθηκε έτσι. Ο Φαλέγ σύμφωνα με τις χρονολογίες της Γραφής γεννήθηκε το 2417 π.Χ. δηλαδή 101 χρόνια μετά τον κατακλυσμό και έζησε 239 χρόνια. Έτσι, η Βαβέλ υπήρξε 100-300 χρόνια μετά τον κατακλυσμό δηλαδή περίπου το 2400-2200 π.Χ. Με ιδανικές συνθήκες - χωρίς πολέμους, χωρίς αρρώστια, χωρίς ατυχήματα - δεν υπάρχει λόγος που να εμποδίζει τα τρία ζευγάρια που βγήκαν από την κιβωτό να διπλασιάζουν τον αριθμό τους κάθε οκτώ χρόνια. Αυτό θα κατέληγε σε περισσότερους από 20.000 σε ένα αιώνα.

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ - Ποιμαντορική συμβουλευτική γυναικών

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Είμαι χήρα και μερικές φορές μου αρέσει να μιλάω με τον ποιμένα μου ιδιωτικά, αλλά όταν έρχεται να με επισκεφτεί, η σύζυγός του είναι πάντα μαζί του. Δεν θα μου άρεσε να πιστεύω ότι δεν μπορώ να εμπιστευυώ τον άντρα μου. Αυτή δεν τον εμπιστεύεται;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (063)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ

Το περιεχόμενο αυτού του κεφαλαίου έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τον πνευματικό άνθρωπο. Διηγείται δυο μεγάλα γεγονότα, την οικοδόμηση της Βαβέλ και την πρόσκληση του Αβραάμ. Μ’ άλλα λόγια, την προσπάθεια του ανθρώπου να επαρκεί ο ίδιος στον εαυτό του, και την αποκάλυψη που γίνεται στην πίστη, εκείνου που ο Θεός έχει φυλάξει γι’ αυτή: την απόπειρα του ανθρώπου να εγκατασταθεί επί της γης  και την πρόσκληση που ο Θεός απευθύνει στον άνθρωπο για να τον κάνει να “εξέλθει εξ αυτής” και να βρει τη μερίδα και την κατοικία του στον ουρανό.

Είμαστε στη χρονική περίοδο μετά τον κατακλυσμό, που τα παιδιά του Νώε αφού βγήκαν από την κιβωτό, άρχισαν να πολλαπλασιάζονται και να κατοικούν στην πεδιάδα της Μεσοποταμίας.

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Έχω το δικαίωμα να χωρίσω και να ξαναπαντρευτώ;

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Η άπιστη γυναίκα μου με άφησε. Δεν έχουμε πάρει διαζύγιο, ούτε πήγε με κάποιον άλλο. Δεν μπορούσε να ζήσει μαζί μου επειδή είμαι χριστιανός. Το Α’ Κορ.ζ:15 δεν μου δίνει το δικαίωμα να την χωρίσω και να παντρευτώ ξανά μια χριστιανή;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (062)

Γέν.ι:8-10 Και ο Χούς εγέννησε τον Νεβρώδ· ούτος ήρχισε να ήναι ισχυρός επί της γής· αυτός ήτο ισχυρός κυνηγός ενώπιον του Κυρίου· διά τούτο λέγεται, Ως Νεβρώδ, ισχυρός κυνηγός ενώπιον του Κυρίου· και η αρχή της βασιλείας αυτού εστάθη Βαβυλών, και Ερέχ, και Αχάδ, και Χαλνέ, εν τη γη Σενναάρ.

Η ιστορία του Νεβρώδ βρίσκεται σ’ αυτά τα εδάφια. Ήταν εγγονός του Χαμ και πατέρας του ήταν ο Χους. Ο Νεβρώδ είναι ο πρώτος μεγάλος τύπος του Αντίχριστου μέσα στην Αγία Γραφή.

Ο λόγος του Θεού (20)

ΚΡΙΤΑΙ  (συνέχεια)

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ.

Πτώση εξ αιτίας των συμβιβασμών με τον κόσμο και τα είδωλα.

Το πιο χαρακτηριστικό εδάφιο είναι:

Κρ.κα:25 Κατ' εκείνας τας ημέρας δεν ήτο βασιλεύς εν τω Ισραήλ· έκαστος έπραττε το αρεστόν εις τους οφθαλμούς αυτού.. (ιζ:6).

Το κύριο θέμα του βιβλίου είναι να δούμε τον κίνδυνο που διατρέχουμε όταν δεν είμαστε τέλεια υποταγμένοι και υπάκουοι στον Θεό. Το βιβλίο των Κριτών αρχίζει με συμβιβασμούς προς τα είδωλα και την αμαρτία και τελειώνει με την αναρχία και την σύγχυση.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (061)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ

Το κεφάλαιο αυτό αναφέρει τα ονόματα των απογόνων του Ιάφεθ, του Χαμ και του Σημ, και τα έθνη που προήλθαν απ’ αυτούς. Ο Ιάφεθ, αν και είναι ο μεγαλύτερος, αναφέρεται πρώτος (εδ.21). Δεκατέσσερα έθνη προήλθαν απ’ αυτόν. Εδώ έχουν τις ρίζες τους τα έθνη της Ευρώπης και η Αγγλοσαξονική φυλή (εδ.5). Ο Χαμ ήταν ο δεύτερος γιος. Τριάντα έθνη προήλθαν απ’ αυτόν με ιδιαίτερη έμφαση στο Νεμβρώδ εξ αιτίας της στάσης του απέναντι στο Θεό. Ο Σημ ήταν ο νεότερος κι έχουμε είκοσι εξ έθνη απ’ αυτόν. Η έμφαση δίνεται στη γραμμή του σπέρματος προς τον Αβραάμ.

             

Αυτό το κεφάλαιο μας διδάσκει: 

1.   Η ανθρώπινη φυλή κατάγεται από το Νώε.

2.   Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια ανάγκη εξ αιτίας της αμαρτίας.

3.   Η λύτρωση για όλους είναι δια του Σήμ.

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Ποτέ δεν είχα ένα θαύμα στη διακονία μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Είμαι ένας νέος εργάτης. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι ποτέ δεν είχα ένα πραγματικό θαυμαστό σημείο που να συνέβη στη διακονία μου, ούτε καν μια θεραπεία, αυτά που ο Ιησούς είπε ότι θα ακολουθούν όσους πιστεύουν, Μάρκ.ις:17-18. Αν και βλέπω το χρίσμα του Θεού στο κήρυγμά μου, αυτή η έλλειψη με προβληματίζει πάρα πολύ, και ο διάβολος με πειράζει σε μεγάλο βαθμό όταν κηρύττω για την θεία θεραπεία και δεν υπάρχει καμία πραγματικά οριστική θεραπεία. Μπορείς να με βοηθήσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (060)

Γέν.θ:18,19 Ήσαν δε οι υιοί του Νώε, οι εξελθόντες εκ της κιβωτού, Σημ και Χαμ και Ιάφεθ. Ο δε Χαμ ήτο πατήρ του Χαναάν. Οι τρεις ούτοι είναι οι υιοί του Νώε, και εκ τούτων διεσπάρησαν εις πάσαν την γην.

Άρχισαν να πολλαπλασιάζονται στη χώρα γύρω από το Αραράτ που είναι η Αρμενία κι από κει διασκορπίστηκαν περισσότερο.

Γέν.θ:20-24 Και ήρχισεν ο Νώε να ήναι γεωργός και εφύτευσεν αμπελώνα· και έπιεν εκ του οίνου και εμεθύσθη, και εγυμνώθη εν τη σκηνή αυτού. Και είδεν ο Χαμ, ο πατήρ του Χαναάν, την γύμνωσιν του πατρός αυτού· και ανήγγειλε τούτο προς τους δύο αδελφούς αυτού έξω. Και λαβόντες ο Σημ και ο Ιάφεθ το ένδυμα, επέθηκαν αυτό επί τα δύο αυτών νώτα· και βαδίσαντες οπισθόνωτα, εσκέπασαν την γύμνωσιν του πατρός αυτών· και τα πρόσωπα αυτών ήσαν προς τα οπίσω, και την γύμνωσιν του πατρός αυτών δεν είδον. Ανανήψας δε ο Νώε από του οίνου αυτού, έμαθεν όσα έκαμεν εις αυτόν ο υιός αυτού ο νεώτερος.

Ο λόγος του Θεού (19)

ΚΡIΤAI

ΤΙΤΛΟΣ.

Ο όρος «Κριταί» αναφέρεται σε 12 πρόσωπα, που χρημάτισαν αρχηγοί στον Ισραήλ, επί 350 χρόνια περίπου.

Ήταν κάτι παραπάνω από δικαστές. Απελευθέρωναν και οδηγούσαν τον λαό του Θεού μέσα σε δύσκολες και ταραγμένες πολιτικές και θρησκευτικές καταστάσεις.

Ο Εβραϊκός τίτλος είναι «Σοφετίμ» που θα πει «υποστηρίζω και ελευθερώνω» όπως και «εκδικώ και κρίνω ή τιμωρώ».

Καλημέρα

Αναστημένη ζωή, σκέψη και προσανατολισμός.

Κολοσσαείς γ:1-4

Οι εικόνες και οι λέξεις με τις οποίες ο λόγος του Θεού περιγράφει τι σημαίνει να σωθεί ο άνθρωπος μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε καλύτερα τι σημαίνει σωτηρία.

Για παράδειγμα η λέξη «συμφιλίωση» μιλάει από μόνη της. Δείχνει πως ο άνθρωπος δεν είναι φίλος με το Θεό, δεν τον αγαπάει. Ή μπορεί να αγαπάει τη δική του προσωπική εικόνα για το Θεό. Αντίθετα η Γραφή λέει πως είμαστε εχθροί του Θεού.  Όταν όμως ο άνθρωπος μετανοήσει, ο Θεός τον δέχεται και συμφιλιώνεται μαζί του.

Κι όλα αυτά προέρχονται από το Θεό, που μας συμφιλίωσε μαζί του δια του Ιησού Χριστού… Δηλαδή, ο Θεός ήταν αυτός που στο πρόσωπο του Χριστού συμφιλίωσε τον κόσμο μαζί του (Β΄ Κορ.ε:18-19). Αυτό υπονοεί πως δεν ήμασταν φίλοι με το Θεό. Ήμασταν εχθροί και γίναμε φίλοι.

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Η σύζυγος μου αγοράζει ακριβά ρούχα

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Δεν μπορούμε να αποταμιεύσουμε χρήματα παρόλο που εργαζόμαστε και οι δύο, κυρίως επειδή η γυναίκα μου αγοράζει πολύ ακριβά ρούχα. Όταν της λέω ότι οφείλουμε να κρατάμε μερικά χρήματα για μια δύσκολη μέρα, γελάει λέγοντας ότι ο Κύριος μας είπε να μην ανησυχούμε για το μέλλον, η αύριον θέλει μεριμνήσει τα εαυτής. Λέει ακόμα ότι δεδομένου η επιστροφή του Κυρίου είναι τόσο κοντά, είναι πραγματικά αμαρτία να θησαυρίζουμε θησαυρούς σ’ αυτή τη ζωή. Ξέρω ότι η Αγία Γραφή λέει αυτά τα πράγματα, αλλά πιστεύω ότι είναι λάθος να σπαταλάμε τα χρήματα. Μόνιμα διαπληκτιζόμαστε γι’ αυτό το θέμα. Ποιος έχει δίκιο; Μπορείτε να μας συμβουλέψετε ως προς το τι πρέπει να κάνουμε;