Προς Ρωμαίους (038)

Δ. Η αδυναμία της σάρκας (ζ:14-25)

Διότι εξεύρομεν ότι ο νόμος είναι πνευματικός· εγώ δε είμαι σαρκικός, πεπωλημένος υπό την αμαρτίαν. Διότι εκείνο, το οποίον πράττω, δεν γνωρίζω· επειδή εκείνο το οποίον θέλω τούτο δεν πράττω, αλλ' εκείνο το οποίον μισώ τούτο πράττω.

Αυτό το τμήμα περιγράφει κάποιον που είναι «σαρκικός, πεπωλημένος υπό την αμαρτίαν» (εδ.14), υποκείμενος εις τον νόμον της αμαρτίας και του θανάτου (εδ.17-24). Αυτή η περιγραφή έχει μπερδέψει πολλούς, και έχει δώσει αφορμή για διάφορες ερμηνείες.

Καλημέρα

Εφευρέσεις

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

«Η ανάταση του δακτύλου»

Ησαΐας νη:9-12 «Αν βγάλεις από ανάμεσα σου τον ζυγό, ΤΗΝ ΑΝΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ, και τα μάταια λόγια. και ανοίγεις την ψυχή σου σ' εκείνον που πεινάει, και ευχαριστείς την θλιμμένη ψυχή. τότε, το φως σου θα ανατέλλει μέσα στο σκοτάδι, και το σκοτάδι σου θα είναι σαν μεσημέρι. Και ο Κύριος θα σε οδηγεί πάντοτε, και θα χορταίνει την ψυχή σου μέσα σε ανομβρίες, και θα παχύνει τα κόκαλα σου. και θα είσαι σαν κήπος που ποτίζεται και σαν πηγή νερού, που τα νερά της δεν στερεύουν. Και αυτοί που είναι από σένα, θα οικοδομήσουν τις παλιές ερημώσεις. θα ανεγείρεις τα θεμέλια πολλών γενεών. και θα ονομαστείς ο επιδιορθωτής των χαλασμάτων, ο ανορθωτής των δρόμων για την κατοίκηση»

Άρωμα Χριστού

Άκουσα μια ιστορία. Είναι, θα μπορούσαμε να πούμε απλή, συνηθισμένη. Μα έχει στη μεταφορά της τόσα πολλά να πει. 

Κάποιος που ήταν στο Λονδίνο, σκέφθηκε και ξανασκέφθηκε τί να χαρίσει στη γυναίκα του. Και βρήκε μια εγγλέζικη κολόνια. Την αγόρασε και την πρόσφερε. 

Η γυναίκα του την έβαλε πάνω της. Την άλλη μέρα, όταν πήγε στην εργασία της, μια συνάδελφός της τη ρώτησε τι κολόνια είχε φορέσει. Εκείνη έκανε την ανήξερη.

Καλημέρα

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

ΠΛΗΓΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΧΘΕΙΣ ΑΠΟ ΠΛΗΓΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Δευτ.ιγ:14 - "...τότε θέλεις εξετάσει, και ερωτήσει, και ερευνήσει επιμελώς, και εάν ήναι αληθές και βέβαιον το πράγμα, ότι τοιούτον βδέλυγμα ενηργήθη εν μέσω σου..."

Αναμφίβολα, δεν είναι δυνατόν να έχεις σχέση με μια ομάδα ανθρώπων χωρίς κάποιες περιστασιακές παρεξηγήσεις και σκάνδαλα. Κι αν δεν προσπαθήσεις να αντιμετωπίσεις αυτές τις καταστάσεις με τον τρόπο που ο Ιησούς περιέγραψε, τότε σίγουρα θα πληγωθείς μέσα στην εκκλησία.

Η εβραϊκή προσευχή - Το νόημα της προσευχής

Η εβραϊκή λέξη για την προσευχή είναι «τεφιλά». Προέρχεται από το ρήμα «ιτπαλέλ», που σημαίνει «κρίνω τον εαυτό μου». Η ετυμολογία αυτή υπογραμμίζει τον κύριο σκοπό της εβραϊκής προσευχής, που είναι η ενδοσκόπηση, καθώς αναλογιζόμαστε το ρόλο μας στον κόσμο και τη σχέση μας με τον Θεό.

Kαλημέρα

Απλά πράγματα

Η τριαδική δήλωση ότι ο Θεός είναι 3 πρόσωπα έρχεται σε άμεση αντίθεση με τις επαναλαμβανόμενες διακηρύξεις της Βίβλου ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ. (Δευτ.ς:4, Μαρκ.ιβ:29,32, Ρωμ.γ:30, Γαλ.γ:20)

Προσευχή

«Ας κατευθυνθή ενώπιόν σου η προσευχή μου ως θυμίαμα· η ύψωσις των χειρών μου ας γείνη ως θυσία εσπερινή» Ψαλμός ρμα:2

Η προσευχή κάνει τους ανθρώπους να ξεχωρίζουν από τα άλλα είδη ζωής στη Γη, επειδή μόνο οι άνθρωποι προσεύχονται και τούτο παγκόσμια και άσχετα από εποχή, πολιτισμό κ.λπ.

Καλημέρα

Αποκατάσταση της αλήθειας

Δεν αρνήθηκα ποτέ σε κανένα να ‘’ψάχνει’’ την αλήθεια, και πολύ καλά κάνει…

Επιπλέον, κατά τη γνώμη μου, ‘’συμπαθώ’’ μέσα σε εισαγωγικά, κάποιον που ψάχνει, παρά κάποιον που επαναπαύεται.

Τέλος πάντων. Το θέμα είναι να τη βρει… και να μη την προσπεράσει. Αν τη βρει ή όχι, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, αλλά του ανθρώπου, που βρίσκεται μπροστά της και έχει δύο επιλογές: ή να την αρνείται… ψάχνοντας για κάτι άλλο, ή να την αποδέχεται.

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Μετά από το θάνατο: Τι;

Εισαγωγή

Μπορεί κανείς να σκεφτεί μια πιο σημαντική ερώτηση; Όλοι μας – μέχρι τη στιγμή της αρπαγής -περνάμε μέσα από το στενό πέρασμα που οδηγεί από αυτή τη ζωή στην επόμενη. Το πέρασμα αυτό το ονομάζουμε θάνατο. Όλοι θα δοκιμάσουμε τη μετάβαση σε μια νέα σφαίρα, μια άλλη ζωή πέρα απ’ αυτή τη ζωή και τον κόσμο που ξέρουμε σήμερα.

Για μια στιγμή ας συλλογιστούμε την προσωπική εμπειρία που θα έχουμε με το θάνατο. Μια μέρα τα χέρια μας θα διπλωθούν πάνω στο άψυχο στήθος μας και τα μάτια μας θα κλείσουν καθώς το σώμα μας θα κάνει το τελευταίο του ταξίδι προς το νεκροταφείο. Ο θάνατος δεν κάνει διάκριση σε πρόσωπα.

Καλημέρα

Εκταφή νεκρού

Κανονικά, εκταφή του νεκρού ΔΕΝ γίνεται, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος….

Εκταφή δεν γινότανε ούτε παλιά και αυτό πιστοποιείται από τις αρχαιολογικές ανασκαφές που ακόμα και σήμερα φέρνουν στο φως χριστιανικούς τάφους πολλών αιώνων που ουδέποτε ανοίχτηκαν.

Ουράνια ανάπαυση

Δευτ.ιβ:9 Διότι δεν ήλθετε έτι εις την ανάπαυσιν και εις την κληρονομίαν, την οποίαν δίδει εις εσάς Κύριος ο Θεός σας.

Μιχ.β:10 Σηκώθητε και αναχωρήσατε, διότι αύτη δεν είναι η ανάπαυσίς σας· επειδή εμιάνθη, θέλει σας αφανίσει, μάλιστα εν σκληρώ αφανισμώ.

Ιστορικός ΑΤΛΑΣ

Ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε

Γιάχβε		Ιησούς
Ψαλμ.κδ:7,10 Ιερεμ.κγ:5-6	Βασιλεύς της δόξης Δικαιοσύνη	Α΄Κορ.β:8 Α’ Κορ.α:30
Ψαλμ.97:9  Μιχαίας δ:1,7	Ύψιστος	Ιωάν.γ:31
Ης.μδ:6, μη:12,16	Πρώτος και έσχατος	Αποκ.α:17-18, κβ:13
Ζαχ.ιγ:7, Ης.ς:3, η:13,14	Κύριος των δυνάμεων	Φιλιπ.β:5-6, Ιωάν.ιβ:14, Α’ Πέτρ.β:8
Ψαλμ.ρι:1, Ης.με:23	Κύριος	Ματθ.κβ:42-45,  Φιλιπ.β:11
Ης.μ:10-11	Ποιμένας	Εβρ.ιγ:20
Ιωήλ β:32	Το αντικείμενο των προσευχών μας	Α’ Κορ.α:2,  Ρωμ.ι:13
Δευτ.ς:4	Εις	Α’ Κορ.η:6
Γέν.α:1, Ψαλμ.ρβ:24-27, ρμη:2-5, Παρ.ις:4, Νεεμ.θ:6, Ης.μ:28	Δημιουργός	Ιωάν.α:1-3, Κολ.α:16-17, Εβρ.α:3,8,10-12
Ης.μγ:11, με:21	Σωτήρας	Ιωάν.δ:42, Β’ Τιμ.α:10
Ψαλμ.ρλθ:7-10  Ιερεμ.κγ:23-24  Ψαλμ.ρλθ:2-4  Παρ.η:14	Παντοδύναμος Πανταχού παρών Πάνσοφος	ΜΑτθ.ιη:20  κη:20  Κολ.α:17  Ματθ.ιβ:25  Ιωάν.β:24-25 ς:64
Μαλαχ.γ:6	Αναλλοίωτος	Εβρ.ιγ:8
Ης.μβ:8,  μη:11	Ίδια δόξα	Ιωάν.ιζ:1,5
Ης.μη:17,  μθ:26,  Ιερεμ.ν:34	Λυτρωτής	Γαλ.γ:13, Εβρ.θ
Ψαλμ.ιη:2	Βράχος	Α’ Κορ.ι:4
Ης.ξβ:5,  Ως.β:16	Νυμφίος	Αποκ.ιθ:7,  Ματθ.κε:1
Ιωήλ γ:12 Ης.ξ:19-21	Κριτής πάντων Φως	Ματθ.κε:31-32 Ιωάν.ε:27 Ιωάν.η:12
Έξοδ.γ:14	Ο μέγας ΕΓΩ ΕΙΜΙ	Ιωάν.η:58
Ψαλμ.ρμη:2	Δημιουργός των αγγέλων	Κολ.α:16
Έξοδ.γ:14	ΕΓΩ ΕΙΜΙ	Ιωάν.η:58
Ψαλμ.ρμη:5	Λατρεύεται από τους αγγέλους	Εβρ.α:6
Α’ Σαμ.β:6	Ανασταίνει νεκρούς	Ιωάν.ε:21

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

Ο Θεός έχει μόνο μια θεία φύση, υπόσταση, ή ουσία που είναι αόρατη,  και δεν μπορεί να χωριστεί ή να διαιρεθεί σε πολλά πρόσωπα. Εάν υπάρχει μόνο ένας Θεός, και Αυτός ο Θεός είναι ο πατέρας (Μαλ.β:10), και εάν ο Ιησούς είναι Θεός, η λογική κατάληξη είναι ότι ο Ιησούς είναι ο Πατέρας.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να δεις τον Ιησού σαν Θεό, εκτός από το να Τον δεις σαν τον Πατέρα (Α’ Κορ.η:6).