Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 6 Ιουλίου 2019

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ (8)


Η πρώτη Ανάσταση

Ο απ. Παύλος μας μίλησε για την πρώτη ανάσταση στην A’ Θες.δ:16,17 όταν έγραφε:

«Επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθεί πρώτον. Έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου».


Την ίδια ακριβώς στιγμή που ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα έρθει να πάρει τους δικούς Του, οι ψυχές των πιστών που έχουν ήδη πεθάνει και έχουν πάει στην παρουσία Του θα ενωθούν με τα ανανεωμένα τώρα πια, ένδοξα, αναστημένα σώματά τους. 

Ο απόστολος μίλησε γι’ αυτό το ίδιο το γεγονός στην πρώτη επιστολή του προς Κορινθίους, δίνοντάς μας τα εξής παρηγορητικά λόγια: «Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι, διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή». (Α' Κορ.ιε:51, 52).

Πολύ μ’ αρέσουν τα τελευταία λόγια του εδαφίου 52, που μας λένε ότι «θα μεταμορφωθούμε». Δεν ξέρω πώς αισθάνεσαι εσύ, αγαπητέ μου αναγνώστη, αλλά καθώς περνάνε τα χρόνια και νοιώθω όλο και περισσότερο πόσο προσωρινό και πόσο φθαρτό είναι αυτό το σώμα στο οποίο κατοικούμε, προσωπικά είμαι έτοιμος και λαχταρώ μάλιστα αυτή την αλλαγή, αυτή τη μεταμόρφωση για την οποία μιλάει ο απόστολος Παύλος. Και σύμφωνα με τη μαρτυρία του στην προς Φιλιππησίους επιστολή, σίγουρα αυτή η αλλαγή θα είναι για το καλύτερο. Θα γίνουμε όμοιοι με Αυτόν τον ίδιο τον Κύριό μας. Να, τι μας λέει ο απόστολος:

«Διότι το πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς, οπόθεν και προσμένομεν Σωτήρα, τον Κύριον Ιησού Χριστόν, όσης θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γίνει σύμμορφο με το σώμα της δόξης αυτού, κατά την ενέργεια διά της οποίας δύναται και να υποτάξει τα πάντα εις εαυτόν (Φιλιπ.γ:20,21).

Μ’ αυτά τα σώματα που θα είναι «σύμμορφα με το σώμα της δόξης αυτού» δεν θα δοκιμάζουμε πια αρρώστια, ούτε πόνο, ούτε εγχειρήσεις, ούτε κούραση και αδυναμία, ούτε κόπωση και, δόξα στον Θεό, ούτε θάνατο πια. Θα έχουμε αιώνια ζωή με σώματα που είναι «άφθαρτα» «ένδοξα» και «γεμάτα δύναμη» (Α' Κορ.ιε:42,43). Ναι, θα μεταμορφωθούμε. Δεν προοριστήκαμε να ξοδέψουμε την αιωνιότητα τριγυρίζοντας στο σύμπαν σαν άυλα πνεύματα. Αντίθετα! Θα έχουμε σώματα που θα είναι αληθινά και ψηλαφητά. Και, μ’ ένα τρόπο που δεν μπορούμε να καταλάβουμε τώρα, θα απολαμβάνουμε στην πληρότητά τους όλα τα ένδοξα πράγματα που έχει προετοιμάσει ο Θεός για κείνους που Τον αγαπούν.

Στην Αποκάλυψη ο Θεός μας αφήνει να ρίξουμε μια φευγαλέα ματιά στο αιώνιο μέλλον που περιμένει όλους εκείνους που θα λάβουν μέρος στην πρώτη ανάσταση. Ο Ιωάννης έγραψε τα εξής:

«Και είδον ουρανόν νέον και γην νέαν διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε, και η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον. Και εγώ ο Ιωάννης είδον την πόλιν την αγίαν, την νέαν Ιερουσαλήμ, καταβαίνουσαν από του Θεού εκ του ουρανού, ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην διά τον άνδρα αυτής.  Και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ουρανού, λέγουσαν ι-δού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ άυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ άυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον διότι τα πρώτα παρήλθον» (Αποκ.κα:1-4).

Συνεχίζεται