|
Εδάφια για την Αρπαγή |
Εδάφια για τη Δεύτερη Έλευση |
|
Ιωάν.ιδ:1-3 Ας μη
ταράττηται η καρδία σας· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε. Εν τη
οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· ει δε μη, ήθελον σας ειπεί· υπάγω
να σας ετοιμάσω τόπον· και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι
και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ. Ρωμ.η:19 Διότι η μεγάλη
προσδοκία της κτίσεως προσμένει την φανέρωσιν των υιών του Θεού. |
Το ερώτημα αυτό εγείρει δύο ξεχωριστά ζητήματα, τα οποία θα δούμε
μεμονωμένα.
Πρώτον, τι συνιστά μια βιβλική εκκλησιαστική συγκέντρωση,
και σε ποιο βαθμό μπορεί η συγκέντρωση να αλλάξει χωρίς να χάσει την υπόστασή
της;
Η Βίβλος λέει ότι οι πιστοί δεν πρέπει να αφήνουν την συνάθροιση:
Μήπως η ζωή σε έχει απογοητεύσει και σε έχει συγχίσει κάπως,
αυτόν τον καιρό του άγχους και της αναταραχής;
Ίσως τώρα είναι η ώρα να εξετάσεις την προσφορά αγάπης και
ελέους του Κυρίου που εκχέεται στην ζωή σου κάθε μέρα!
Νομίζω ότι είναι σημαντικό για όλους μας να κάνουμε ένα βήμα
πίσω και να εξετάσουμε πραγματικά πού βρισκόμαστε, τόσο σαν έθνος όσο και σαν
άτομα.
Ας δούμε τον Ψαλμ.κε:1-3, γραμμένο από τον βασιλιά
Δαβίδ:
«Προς σε, Κύριε, ύψωσα την ψυχήν μου. Θεέ μου, επί σε ήλπισα· ας μη καταισχυνθώ, ας μη χαρώσιν επ' εμέ οι εχθροί μου. Βεβαίως πάντες οι προσμένοντές σε δεν θέλουσι καταισχυνθή· ας καταισχυνθώσιν οι μωροί παραβάται».
Ευαγγελικές εκκλησίες σε Γαλλία και Γερμανία αποδέχτηκαν ως
αδερφούς τους πιστούς Καθολικών εκκλησιών.
Στην Βρετανία και Σουηδία οι Ευαγγελικές και Πεντηκοστιανές
εκκλησίες κάνουν Κυριακές γνωριμίας διαφορετικής οπτικής, πηγαίνοντας οι
Πεντηκοστιανοί σε Καθολικές εκκλησίες και το αντίστροφο για γνωριμία
χριστιανικής απόχρωσης!
Το ίδιο ξεκίνησε σε ΗΠΑ και Καναδά. Σιγά σιγά και λόγω ότι οι Καθολικοί δέχονται τους γκέι, οι Ευαγγελικοί και οι Πεντηκοστιανοί έπρεπε να τους δεχτούν αφού τα δύο πετυχημένα μοτό «ο Θεός είναι αγάπη» και «Μην κρίνεις για μην κριθείς αφού κριτής είναι μόνο ο Θεός».
Αποκ.ις:14-16 διότι είναι
πνεύματα δαιμόνων εκτελούντα σημεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλείς
της γης και της οικουμένης όλης, διά να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της
ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος. Ιδού, έρχομαι ως
κλέπτης· μακάριος όστις αγρυπνεί και φυλάττει τα ιμάτια αυτού, διά να μη
περιπατή γυμνός και βλέπωσι την ασχημοσύνην αυτού. Και συνήθροισεν αυτούς εις
τον τόπον τον καλούμενον Εβραϊστί Αρμαγεδδών.
Το κεφάλαιο ις της Αποκάλυψης, μιλά για τα δαιμονικά πνεύματα που βγαίνουν για να εξαπατήσουν τα έθνη και να τα οδηγήσουν στην τελειωτική μάχη – του Αρμαγεδδώνα. Αυτά τα σχέδια επεξεργάζονται και εκτελούνται εδώ και δεκαετίες, και τώρα είναι η τελική τους φάση. Οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να συνειδητοποιήσουν πόσο κοντά είμαστε στον ερχομό του Κυρίου μας! Όμως αδιαφορώντας και ξεχνώντας, δεν μπορούν να συλλάβουν τη σημασία της πίστης στον Κύριο!
Ο προφητικός λόγος του Κυρίου μας συνεχίζει να ασχολείται με τα γεγονότα στο μέσο της Θλίψης. Λέει ότι τα δεύτερα 3 ½ χρόνια δεν θα είναι μόνο «θλίψη», όπως αναφέρεται για τα πρώτα (Ματθ.κδ:9), αλλά μια εποχή «μεγάλης θλίψης». Στην πραγματικότητα, θα είναι ο καιρός της μεγαλύτερης θλίψης, από την αρχή της δημιουργίας (Μάρκ.ιγ:19), ουδέ θέλει γείνει. Το επίκεντρο αυτής της περιόδου της Θλίψης θα περιστρέφεται γύρω από τον εβραϊκό λαό και την γη Ισραήλ.
Σημεία
των τελευταίων ημερών
Έρχονται μέρες που ούτε καν φανταζόμαστε! Ούτε θα μπορούσαμε
να διανοηθούμε από μόνοι μας! Μιλάμε για την παγκόσμια δικτατορία του
Αντίχριστου, η οποία δεν αργεί καθόλου, όπως δείχνουν τα πράγματα.
Έχει σαν στόχο την υποδούλωση όλης της ανθρωπότητας.
Λοιπόν, τι κάνει ο Θεός; Τι
προσπαθεί να μας πει; Πιστεύω ότι μας προειδοποιεί για την επικείμενη κρίση,
και ως εκ τούτου καλεί τον κόσμο να μετανοήσει.
Η Βίβλος διδάσκει ότι ο Θεός δεν ξεχειλίζει ποτέ την οργή Του χωρίς προειδοποίηση, επειδή δεν θέλει να χαθεί κάποιος, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν (Β ́ Πέτρ.γ:9).
Οι λέξεις έχουν να κάνουν. Μετράνε στις διαπροσωπικές
σχέσεις, μετράνε και στις διαδικτυακές σχέσεις - ειδικά για τον Χριστιανό που
καλείται σε ένα υψηλότερο επίπεδο από ό, τι τα σχόλια που βλέπει κανείς στο Facebook.
Πρόσεχε την γλώσσα σου!
Η Αγία Γραφή είναι σαφής ότι το πιο δύσκολο πράγμα για να διαχειριστούμε ή να ελέγξουμε, είναι αυτό που είναι μέσα στο στόμα μας - η γλώσσα.
Θα ήθελα να μοιραστώ μερικές από τις παρατηρήσεις μου μετά από 35 χρόνια χριστιανικής διακονίας, Βιβλικές σπουδές, διδασκαλία σεμιναρίων της Βίβλου, γράφοντας μπλοκ, σύζυγος, πατέρας και παππούς.
1. Οι Χριστιανοί δεν είναι όλοι ίδιοι, κι αυτό
είναι καλό.
Αγαπώ την ποικιλομορφία του σώματος του Χριστού: «εκ παντός έθνους
και φυλών και λαών και γλωσσών» (Αποκ.ζ:9).
Προσεύχομαι όμως, ώστε ο Ιησούς να τιμάται στις διαφορετικές κουλτούρες και
στα διαφορετικά δόγματα, όπως η Γραφή μας ζητάει!
Αν θέλουμε να καταλάβουμε τις εβραϊκές θυσίες — και τελικά την έννοια της θυσίας του Ιησού Χριστού — πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν ο Θεός είπε στον Αδάμ και την Εύα ότι θα πεθάνουν αν αμαρτήσουν, αυτό δεν ήταν μια αυθαίρετη απόφαση. Δεν είναι το ίδιο αν θα μπορούσε να είχε πει, «Την ημέρα που θα φάτε από αυτό, σίγουρα θα μεταμορφωθείτε σε βατράχια» ή κάτι τέτοιο.
