ΘΑΥΜΑΤΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΞΗΡΟ ΧΕΡΙ

Ματθ.ιβ:6-13   Λουκ.ς:6-11

1.  Τα γεγονότα

Αυτό το θαύμα έγινε την ημέρα του Σαββάτου. Ο Ιησούς είχε κατακριθεί επειδή οι μαθητές Του λίγο πριν είχαν κόψει στάχυα για να φάνε ενώ ήταν Σάββατο. Εδώ ο Ιησούς έκανε δύο σημαντικές δηλώσεις: «Εδώ είναι μεγαλύτερος του ιερού» & «Ο Υιός του ανθρώπου είναι κύριος και του σαββάτου»

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Η υπόθαλψη της αμαρτίας δεν είναι αγάπη. 

Προσβάλουμε τον Άγιο Θεό εκμεταλλευόμενοι την εξουσία που μας έδωσε για ίδιο όφελος. 

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ολόκληρη η Π.Δ. δικαιώνει τα λόγια του Σολομώντα: «Διότι ο Θεός θέλει φέρει εις κρίσιν πάν έργον καί πάν κρυπτόν, είτε αγαθόν είτε πονηρόν» (Εκκλ.ιβ:14).

Δεν είναι ευχάριστο να σκεφτόμαστε το Θεό σαν Κριτή. Το μυαλό μας πιο εύκολα Τον φαντάζεται σαν ένα ήσυχο παππού που παραβλέπει τις κακές πράξεις μας μ’ ένα στεναγμό συγκατάνευσης. Όμως, ο Θεός είναι δίκαιος. Η δικαιοσύνη Του απαιτεί την εξαγγελία και την εκτέλεση της κρίσης από τον ίδιο κατά της αμαρτίας. Όταν καταπατούνται οι νόμοι Του, απαιτείται ποινή και αναγκαστική κρίση.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ελάτε σ’ εμένα…. Ας πλησιάσουμε….

Ματθ.ια:28 Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει.

Η πρόσκληση γίνεται σε όσους κοπιάζουν και έχουν κουραστεί!

Στους καιρούς που ζούμε, ίσως είναι η μόνη λύση!

Όταν το ρολόι αρχίσει να χάνει, φροντίζουμε να του αλλάξουμε μπαταρία… Ας κάνουμε το ίδιο για την πνευματική μας ζωή.

Προς Ρωμαίους (061)

Ρωμ.ια:14 ίσως κινήσω εις ζηλοτυπίαν αυτούς, οίτινες είναι σαρξ μου και σώσω τινάς εξ αυτών.

Υπηρετώντας τους εθνικούς, ο Παύλος έλπιζε να σώσει πολλούς από τους ομοεθνείς του Εβραίους. Όσο πιο πολύ τόνιζε τη διακονία του στους εθνικούς, οδηγώντας τους στις ευλογίες του Θεού, τόσο περισσότερο θα διέγειρε τους Εβραίους να ζηλέψουν, κι έτσι να ενθαρρύνει κάποιους από αυτούς να επιδιώξουν την ευλογία της σωτηρίας της Καινής Διαθήκης. Επαναλαμβάνεται η ιδέα του εδ.11.

Κ α λ η μ έ ρ α

Έχεις αγάπη;

Έχουμε μια τάση να αγαπούμε αυτούς που μας αγαπούν, που μας θαυμάζουν, που εκφράζονται με καλά λόγια για μας.

Έχουμε την τάση να αγαπούμε αυτούς που μας εξυπηρετούν, που είναι χρήσιμοι για τα ζητήματά μας, για τα σχέδιά μας.

Έχουμε την τάση, να αγαπούμε αυτούς που συμφωνούν με τις απόψεις μας με τα σχέδιά μας και με τον τρόπο που βλέπουμε εμείς τη ζωή.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Μέρος ΙΙ

Α. Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ

Μάρκ.β:1-12

1.  Τα γεγονότα

Όταν ο Ιησούς επέστρεψε στην Καπερναούμ, μπήκε σ’ ένα σπίτι - πιθανόν του Πέτρου - όπου είχε μείνει για λίγο και στην προηγούμενη επίσκεψή του στην Καπερναούμ. Η είδηση της παρουσίας Του εξαπλώθηκε στους ανθρώπους που γέμισαν το σπίτι και την αυλή. Ήταν τόσοι πολλοί, που δεν μπορούσε κανείς να μπει πλέον μέσα στο σπίτι. Υπήρχαν πάρα πολλοί που απλώς θέλανε να ικανοποιήσουν την περιέργεια τους και άλλοι που ίσως έψαχναν για κάποιο λάθος.

Ξαφνικά τέσσερις άνδρες πλησίασαν μεταφέροντας ένα φορείο πάνω στο οποίο ήταν ένας άνδρας παράλυτος ανίκανος να κινηθεί. Δεν ήταν μόνο πολύ άρρωστος, αλλά και πάρα πολύ απελπισμένος για την αμαρτωλή ζωή που είχε ζήσει. Ήξερε ότι δεν ήταν έτοιμος να πεθάνει και υπέφερε κάτω από το βάρος της αμαρτίας και της ενοχής του.

Καλημέρα

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (24)

Μια άλλη πτυχή αυτού του θέματος είναι ότι ο Θεός μιλώντας προφητικά για το Γιό Του λέει: «….εγώ θέλω είσθαι εις αυτόν πατήρ και αυτός θέλει είσθαι εις εμέ υιός….» Β’ Σαμ.ζ:14. Την ίδια προφητεία, συναντάμε στο Α’ Χρον.κβ:10 και στην προς Εβρ.α:5.

Βλέπουμε ότι ο Πατέρας λέει ότι «θέλω είσθαι», δηλ. «θα είναι» Πατέρας στο Χριστό, και ο Χριστός «θα είναι»  Γιος στον Πατέρα. Η αναφορά αυτή είναι όμως στο μέλλον και φανερώνει ότι η πράξη δεν έχει ακόμη συμβεί, αλλά πρόκειται να γίνει κάποτε στο μέλλον.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (23)

Ιωάν.α:10-14 ἐν τῷ κόσμῳ ἦν καὶ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ ἐγένετο καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτὸν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα θεοὺ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αυτοῦ, οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς ἀλλ' ἐκ θεοῦ ἐγεννήθησαν. Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας.

«ἐν τῷ κόσμῳ ἦν» αναφέρεται στη χρονική περίοδο που ο Χριστός ήταν εδώ στη γη, και περισσότερο στα τριάμισι χρόνια της διακονίας Του.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (22)

καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων

Αυτή η ζωή που φανερώθηκε στο Χριστό είδαμε ότι είναι η ζωή του Πατέρα. Ο Ιησούς Χριστός είναι το μέσο δια του Οποίου ο Πατέρας φανερώθηκε σ' εμάς και κατά συνέπεια, όλη η αλήθεια, το φως και η ζωή του Ενός Θεού του Πατέρα εκφράστηκε στο πρόσωπο Του για μας.

Η αιώνια ζωή είναι το να γνωρίζουμε τον Πατέρα Θεό στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χρίστου. Αυτή η ζωή που ο Πατέρας έθεσε στον Υιό, που είναι ο ενσαρκωμένος Λόγος Του, είναι το φως των ανθρώπων.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (21)

«εν αυτώ ζωή ην...»

Ο Ιωάννης συνεχίζει να αναφέρεται στο Λόγο του Θεού, τον ενδιάθετο, αλλά ταυτισμένο συνάμα με το πρόσωπο του Χρίστου.

Μέσα σ' αυτό το Λόγο του Θεού, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Ιησούς Χριστός, μας λέει ότι «ζωή ην».

Είναι αλήθεια ότι ο Χριστός που γεννήθηκε σαν το προσωποποιημένο Ρήμα και Λόγος του Θεού, είναι η Ζωή του κόσμου, είναι ο λόγος της Ζωής.

Κ α λ η μ έ ρ α

Το ευαγγέλιο της ευημερίας δημιουργεί φτωχούς χριστιανούς

Αυτά τα καλά νέα δεν είναι και τόσο καλά

Αυτή η ψευδοδιδασκαλία, έχει διεισδύσει στις τάξεις του Χριστιανισμού εδώ και πολύ καιρό. Κάποιοι, αντί να ζουν σεμνά, θα τους δείτε να πετάνε με ιδιωτικά τζετ, να φοράνε ακριβά κοστούμια ή να ζουν σε ένα σπίτι πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Αυτοί οι «ψευδοδιδάσκαλοι» ρητορεύουν ένα μελωδικό και χαρισματικό μήνυμα: ο Θεός θέλει τα παιδιά Του να αποκτήσουν οικονομική άνεση, να ζουν μια υγιή και άνετη ζωή.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (20)

«πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν»

Η φράση αυτή συνεχίζει να αναφέρεται στο Λόγο, πριν γίνει σάρκα, πριν πάρει ανθρώπινη υπόσταση. Άρα αναφέρεται στον ενδιάθετο Λόγο, τον προγνωρισμένο Χριστό μέσα τον οποίο είναι συγκεφαλαιωμένα τα πάντα.

Ο ενδιάθετος αυτός Λόγος, το περιεχόμενο του νου του Θεού, ο σκοπός και το θέλημα Του σχετικά με τη δημιουργία, στην αρχή εκφράστηκε σαν θείο Ρήμα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Αλλά σεις τίνα με λέγετε ότι είμαι;

Ο νους του ανθρώπου διαφθείρεται!

Το αποτέλεσμα είναι η πτώση από την απλότητα «της εις τον Χριστόν»!

Έτσι, κάποιοι έρχονται και κηρύττουν «άλλον Ιησούν», τον οποίον οι απόστολοι δεν εκήρυξαν!

Ο φόβος ή το ενδεχόμενο του Παύλου για «άλλον Ιησούν» που μερικοί κηρύττουν, είναι μια αλήθεια και μια πραγματικότητα.

Η ζωή

Πολύ συχνά μου έρχεται στη σκέψη μου ο Μίδας, ο καταραμένος εκείνος βασιλιάς, που ό,τι έπιανε γινότανε ψυχρό μέταλλο, έστω και αν αυτό ήτανε κίτρινο, έστω και αν αυτό ήτανε χρυσάφι. Ήτανε μια τιμωρία που άργησε να την καταλάβει. Μόνο σαν έγινε και η αγαπημένη του θυγατέρα άψυχο κίτρινο μέταλλο μπόρεσε να καταλάβει σε τί κατάρα είχε δεθεί.

Προς Ρωμαίους (060)

 

1. Η απόρριψη του Ισραήλ είναι μόνο προσωρινή (ια:11-32)

Ρωμ.ια:11 Λέγω λοιπόν, Μήπως έπταισαν διά να πέσωσι; Μη γένοιτο· αλλά διά της πτώσεως αυτών έγεινεν η σωτηρία εις τα έθνη, διά να κινήση αυτούς εις ζηλοτυπίαν.

Το εδάφιο 11 ανοίγει την ενότητα με μια ερώτηση παρόμοια συντακτικά με εκείνη του εδ.1, και δίνει την ίδια εμφατική αρνητική απάντηση. Η απόρριψη του Ισραήλ από το Θεό δεν είναι οριστική. Οι Ισραηλίτες έχουν σκοντάψει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να αποκατασταθούν, η δύσκολη θέση τους δεν είναι ανίατη. Έχουν πέσει προσωρινά, όχι μόνιμα.

Kαλημέρα

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (19)

«...και Θεός ήν ο λόγος..»

Ο Ιωάννης ήταν Ιουδαίος, πιστός στον Ένα και Μόνο Θεό των Πατέρων, δεν γνώριζε ούτε πίστευε σε πολυθεΐες και τριάδες. Μιλά λοιπόν για τον Ένα Θεό, και το «Λόγο Του», που όλοι γνωρίζουμε ότι έχει να κάνει με τον Ιησού Χριστό, το Μεσίτη.

Δεν αναφέρεται σε δύο ξεχωριστούς «θεούς», ούτε σε δύο πρόσωπα μέσα στη θεότητα.

Μ' αυτό θέλει να πατάξει την πολυθεΐα και να μας προσηλώσει στον Ένα Θεό και όχι σε άλλο πρόσωπο. Ο Θεός είναι Εις, ο Πατέρας, που είναι και Θεός του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Καλημέρα

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (18)

και ο λόγος ήν προς τον θεόν...'

Αυτός ο Λόγος που η Γραφή μας περιέγραψε, «ην ΠΡΟΣ τον θεόν». Η γραμματική μας λέει ότι η πρόθεση «προς» όταν συντάσσεται με αιτιατική «δήλοι κίνησιν προς τι μέρος η διεύθυνσιν προς κάπου». Όταν έχει την έννοια «προς τινά» σημαίνει «εν σχέση προς τινά, εις απάντηση προς τινά» (Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης του Ιωάννου Σταματάχου σελ.840).

Κ α λ η μ έ ρ α