Ο κωλύων

Μια από τις καταστάσεις που θα υπάρχουν λίγο πριν την έλευση του Κυρίου είναι και το πνεύμα της ανομίας και αναρχίας πάνω στη γη. Το μυστήριο της ανομίας ήδη ενεργείται (Β’ Θεσ.β). Και είναι μυστήριο μέχρι να φύγει ο κωλύων τώρα και να αποκαλυφθεί ο άνομος. Βλέπουμε ότι ο Α/Χ είναι αυτός που εδώ ονομάζεται άνομος κι έχει να κάνει με το πνεύμα της ανομίας, το οποίο μπορεί κανείς να διακρίνει οπουδήποτε σήμερα.

Ο Θεός μπορεί να αλλάξει το παρελθόν και το μέλλον σου!

Τώρα, κάποιοι μπορεί να πουν, περιμένετε ένα λεπτό, ο Θεός μπορεί να είναι σε θέση να αλλάξει το μέλλον, αλλά κανείς δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν, επειδή ό, τι έγινε, έγινε, τα ζάρια ρίχτηκαν και δεν μπορεί ν’ αλλάξουν.

Οι περισσότεροι άνθρωποι κάπως έτσι θα απαντήσουν σ’ αυτή τη δήλωση, αλλά όταν μιλάμε για τον Θεό, τον μεγάλο Θεό και σωτήρα μας Ιησού Χριστό, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Βίβλος λέει στο Λουκ.α:37, «διότι ουδέν πράγμα θέλει είσθαι αδύνατον παρά τω Θεώ».

Κ α λ η μ έ ρ α

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ (7)

ΑΝΑΘΕΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ

Άσχετα με το πόση εμπιστοσύνη έχεις στο άτομο που αναθέτεις μια δουλειά, πρέπει πάντα να υπάρχει έλεγχος και απόδοση λογαριασμού.

Σαν ποιμένας αν για κάθε απόφαση πρέπει να πάω στον Θεό, και αισθανόμουνα ότι ο Θεός δεν με εμπιστεύεται, θα έλεγα: Κύριε, εσύ ποιμαίνεις την εκκλησία Σου! Και όντως έτσι είναι, αλλά ο Θεός έχει αναθέσει και έχει επίσης δώσει την εξουσία στους ποιμένες να παίρνουν αποφάσεις. Κι όταν ο ποιμένας δεν κάνει την δουλειά του σωστά, τότε ο Θεός έρχεται περιοδικά με διάφορους τρόπους να διορθώσει τον ποιμένα.

Μακάριος

Είναι λέξεις που δεν τις χρησιμοποιούμε πιά. Έσβησαν από το λεξικό. Και όμως είναι τόσο δυνατές, εκφραστικές, με πλούσιο περιεχόμενο. Τί θα πει μακάριος; Θα πει γεμάτος, χορτασμένος. Χαρά και φρεσκάδα ικανοποίησης. Μια κατάσταση αξιοζήλευτη, σπάνια. Ίσως έχει εκλείψει αυτή η λέξη, επειδή ακριβώς δεν τη συναντάς πουθενά. Όλοι τη ζηλεύουν, μα ποιος τη ζει;

Και όμως. Αυτό ακριβώς είναι το περιεχόμενο της ζωής που υπόσχεται και χαρίζει ο Ιησούς στους δικούς του. 

Κ α λ η μ έ ρ α

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ (6)

ΑΝΑΘΕΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ

Είναι το να δίνεις την δουλειά που πρέπει να γίνει σε άλλους για να την κάνουν. Ένας έξυπνος άνθρωπος ποτέ δεν θα προσπαθήσει να κάνει όλες τις δουλειές μόνος του αλλά θα κοιτάξει να αναθέσει σε άλλους, και μάλιστα να τους εμπνεύσει να κάνουν την δουλειά όπως αυτός θα την έκανε.  Αυτό είναι μια πολύ σημαντική αρχή στην ηγεσία. Ο μόνος τρόπος για να κάνω κάποιον να κάνει μια δουλειά, είναι να του την αναθέσω.

Έτι

Ένα τεράστιο βιβλίο η «Αποκάλυψη». Και πόσα δεν λέει μέσα; Είκοσι δύο κεφάλαια για την καταστροφή τού κόσμου. Για την απόδοση δικαιοσύνης. Ενώ για την δημιουργία του κόσμου, τρία μόνο κεφάλαια στη Γένεση. Και όλο αυτό το βιβλίο τελειώνει με μια προφητική εντολή, που έχει μια τόσο μεγάλη επικαιρότητα για μας σήμερα.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ (5)

Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ

Η διοίκηση πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τους Ρωμαίους για να εκπαιδεύουν άγρια άλογα. Είχαν καταλάβει ότι μπορούν να καταφέρουν πολύ περισσότερα με τα άλογα παρά με τους ανθρώπους γιατί ήταν δυνατότερα (ΗP). Έτσι, ένας καλός ορισμός για την διοίκηση είναι: «Να χρησιμοποιείς την ανθρώπινη δύναμη για την επίτευξη κάποιου έργου». Υπάρχουν 5 βασικά βήματα:

1. Μην προσπαθείς να τα κάνεις όλα μόνος σου. Όσο πιο μεγάλη είναι η εκκλησία, τόσο πιο πολύ βοήθεια χρειάζεσαι. Είναι απαραίτητο. Μην προσπαθείς να τα κάνεις όλα μόνος σου, αλλά γίνε καλός διοικητής στο να οδηγείς τους άλλους να κάνουν την δουλειά σου. Δώσε τους κατευθύνσεις, προγράμματα και θα σε βοηθήσουν ώστε να γίνει το θέλημα του Θεού στην εκκλησία που ο Θεός σου εμπιστεύθηκε.

Τίποτα τυχαίο

Οι περιστάσεις που βρίσκεσαι δεν είναι τυχαίες. Τύχη δεν υπάρχει. Είναι όλες διαταγμένες, καθορισμένες από την αγάπη του Θεού, που, σύμφωνα με τα αιώνια σχέδιά Του, θέλει να χρησιμοποιήσει και εσένα.

Οι περιστάσεις που βρίσκεσαι ανεξάρτητα αν είναι ευχάριστες ή δυσάρεστες, μα περισσότερο το δεύτερο, είναι οι άριστες δυνατές, oι καλύτερες που μπορούσαν να γίνουν για σένα, όπως τις μελέτησε η αγάπη και η σοφία του Θεού.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η Αρπαγή & η Δεύτερη Έλευση!

Tα Ματθ.κδ:29-31 είναι τα αγαπημένα εδάφια αυτών που αρνούνται ότι η Αρπαγή θα γίνει πριν από την Μ. Θλίψη. Αλλά, ακριβώς αυτά τα εδάφια αποδεικνύουν ότι η Αρπαγή και η Δεύτερη Έλευση είναι δύο τελείως ξεχωριστά γεγονότα.

Υπάρχει μια παροιμία που λέει «πράγματα που είναι διαφορετικά δεν είναι τα ίδια». Σαν Χριστιανοί, έχουμε μια δυσάρεστη τάση να διαβάζουμε τα πάντα, από τον Ματθαίο μέχρι την Αποκάλυψη και να προσπαθούμε να τα εφαρμόσουμε όλα στην εκκλησία. Αυτό όμως δεν είναι σωστό, επειδή όλη η Καινή Διαθήκη δεν είναι γραμμένη προς την χριστιανική εκκλησία.

Β’ Τιμ.β:15 Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας.

Η Βίβλος ζητά από τους Χριστιανούς στην περίοδο της εκκλησίας, με σαφή εντολή, να μελετάνε το λόγο του Θεού. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά υπάρχει εντολή να «ορθοτομούμε» αυτά που διαβάζουμε εκεί.

Υπάρχουν 3 ομάδες στην Αγία Γραφή, στις οποίες ο Θεός μπορεί να μιλάει ανά πάσα στιγμή, αλλά σίγουρα δεν είναι ίδιες. Πρώτη είναι οι Εβραίοι και το Ισραήλ της εποχής εκείνης και οι Εβραίοι που θα ζουν κατά τη διάρκεια της στενοχωρίας του Ιακώβ, αλλιώς γνωστή σαν η Μεγάλη Θλίψη. Η εξαγορασμένη με το αίμα του Ιησού Χριστού εκκλησία, είναι η δεύτερη ομάδα, και οι μη σωσμένοι Εθνικοί που συνθέτουν το υπόλοιπο του παγκόσμιου πληθυσμού είναι η τρίτη.

Σήμερα θα ασχοληθούμε, για άλλη μια φορά, με την κατανόηση της αλήθειας ότι η Αρπαγή διαφέρει από τη Δεύτερη Έλευση. Απολαύστε!

Περιστάσεις...

Είναι δύο λέξεις. Οι περιστάσεις. Το περιβάλλον. Κι εμείς είμαστε στη μέση. Και η ζωή μας επηρεάζεται απ’ αυτά. Μπορεί να είναι άνθρωποι, γεγονότα, συνθήκες, εξελίξεις. Και η ζωή μας στα χέρια τους. Θα νόμιζε κανείς πως είμαστε έρμαιο των περιστάσεων.

Αυτό είναι σωστό και λαθεμένο. Είναι σωστό, για τους ανθρώπους που είναι μόνο με το κοινό, φυσικό, μυαλό. Έτσι τα βλέπουν και έτσι κρίνουν. Τί να κάνουν; Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να παλεύουν, να χτυπιούνται με τις περιστάσεις προσπαθώντας να τις αλλάξουν σύμφωνα με τα γούστα τους. Εκεί να δεις σπασμένα μούτρα, σπασμένες καρδιές, σπασμένες ζωές.

Καλημέρα

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ (4)

Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ

Ο ποιμένας είναι υπεύθυνος για ότι συμβαίνει στην εκκλησία. Και για τα πνευματικά-κήρυγμα, διδασκαλία, συναθροίσεις, νουθεσία-αλλά και για την εν γένει λειτουργία της εκκλησίας. Ένας πετυχημένος ποιμένας που προοδεύει πρέπει να είναι συγχρόνως ηγέτης και διευθυντής. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία στο ρόλο του ποιμένα σαν ηγέτης  και διευθυντής.  Και τα δύο πρέπει να λειτουργούν, γιατί και τα δύο είναι βασικά για το έργο του Θεού μέσα στην εκκλησία. Το πιο σημαντικό πρόσωπο μέσα στην εκκλησία είναι ο ποιμένας. Είναι το άτομο κλειδί. Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, ο Θεός είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο μέσα στην εκκλησία, γιατί Αυτός είναι στην πραγματικότητα που οδηγεί την εκκλησία, αλλά χρησιμοποιεί εμάς για να κάνει το θέλημά Του.

Η αγάπη

Η αγάπη κάνει όμορφη τη ζωή, ευχάριστη, απολαυστική, πλούσια.

Η αγάπη σαν υπάρχει μέσα στην καρδιά μας δεν βλέπει ασχήμιες, ελαττώματα, αναπηρίες, παραμορφώσεις. Παντού βλέπει αγγέλους. Πάντα βαδίζει σε παραδείσους.

Η αγάπη έχει άλλη σειρά και τάξη αξιών. Πρώτα εσύ, έπειτα ο άλλος και μετά εγώ. Τί όμορφο είναι αυτό! Το ενδιαφέρον γίνεται μεγάλο, πλατύ, απέραντο. Ζεις όχι μια φορά, μα πολλές φορές. Ζεις και τη ζωή των άλλων. Ζεις τη ζωή του Χριστού.

Λιγότερα τα εγκεφαλικά για τους 60άρηδες, περισσότερα για τους 40άρηδες..

Τα ποσοστά των εγκεφαλικών επεισοδίων εμφανίζουν συνεχή πτωτική τάση για τους ανθρώπους άνω των 65 ετών, αλλά αντίθετα εμφανίζουν άνοδο σε όσους είναι κάτω των 45 ετών, σύμφωνα με  αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Η ανάλυση έδειξε ότι στο διάστημα της τελευταίας εικοσαετίας υπερδιπλασιάσθηκαν τα εγκεφαλικά στις ηλικίες 35 έως 39 ετών, διπλασιάσθηκαν στις ηλικίες 40 έως 44 ετών, αυξήθηκαν σε μικρότερο ποσοστό στα άτομα 45 έως 55 ετών, ενώ αντίθετα μειώθηκαν στους μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους.

Καλημέρα

Μεγαλύτερη αγάπη από αυτή δεν υπάρχει, από του να βάλη κανείς την ψυχή του υπέρ των φίλων του.

Αύτη είναι η εντολή μου, να αγαπάτε αλλήλους, καθώς σας ηγάπησα.  Μεγαλητέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς, του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού.

 Σεις είσθε φίλοι μου, εάν κάμνητε όσα εγώ σας παραγγέλλω. Δεν σας λέγω πλέον δούλους, διότι ο δούλος δεν εξεύρει τι κάμνει ο κύριος αυτού· εσάς δε είπον φίλους, διότι πάντα όσα ήκουσα παρά του Πατρός μου, εφανέρωσα εις εσάς.

Προτροπές

Ιωάν.ιε: Άμπελος και κλήματα

Σοβαρότητα:

Ο Θεός μας είναι δάσκαλος σοφός και πιστός, πράος και υπομονετικός.

Δεν επιτρέπει να μαθαίνουμε επιπόλαια τα μαθήματά μας.

Πολλές φορές νομίζουμε ότι έχουμε μάθει καλά το μάθημά μας, και προσπαθούμε να περάσουμε στο επόμενο, αλλά ο σοφός δάσκαλός μας γνωρίζει την πραγματική μας κατάσταση, βλέπει την ανάγκη μιας βαθύτερης μελέτης.

Δεν θέλει να μένουμε στη θεωρία ή σε επιφανειακό επίπεδο (επιπολαιότητα).

Θα μας κρατήσει τόσο, όσο χρειάζεται, μέχρι να γίνουμε ικανοί να προχωρήσουμε περισσότερο.

Προς Ρωμαίους (086)

Ρωμ.ιε:25 Τώρα δε υπάγω εις Ιερουσαλήμ, εκπληρών την διακονίαν εις τους αγίους.

Ωστόσο, πριν ο Παύλος θα μπορούσε να επισκεφθεί τη Ρώμη, είχε ένα ειδικό καθήκον να ολοκληρώσει: χρειαζόταν να ταξιδέψει στην Ιερουσαλήμ για να υπηρετήσει τους αγίους εκεί.

Ρωμ.ιε:26 Διότι ευηρεστήθησαν η Μακεδονία και Αχαΐα να κάμωσί τινά βοήθειαν εις τους πτωχούς των αγίων των εν Ιερουσαλήμ.

Συγκεκριμένα, επρόκειτο να φέρει χρηματικές συνεισφορές από τις εκκλησίες των Εθνικών στη Μακεδονία και την Αχαΐα προς τους φτωχούς αγίους της Ιερουσαλήμ. Η Μακεδονία και η Αχαΐα ήταν ρωμαϊκές επαρχίες που αποτελούσαν το κύριο σώμα της αρχαίας Ελλάδας. Η Μακεδονίας ήταν στα βόρεια της Ελλάδας, όπου βρισκόταν οι πόλεις Βέροια, Θεσσαλονίκη και Φίλιπποι. Στην Αχαΐα βρισκόταν η Αθήνα και η Κόρινθος. Αυτές οι δύο επαρχίες ήταν η περιοχή της πιο πρόσφατης διακονίας του Παύλου (Πράξεις ιθ:21), αλλά προφανώς και άλλοι τομείς, όπως η Γαλάτεια, συνέβαλαν επίσης (Α’  Κορ.ις:1). Βρίσκουμε αναφορές περί αυτών στις Πράξ.κδ:17, Α’ Κορ.ις:1-4 και Β΄ Κορ.η και θ.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ (3)

2. Αναβολή Είναι το να αναβάλεις συνεχώς για αύριο πράγματα που μπορείς και πρέπει να κάνεις σήμερα. Είναι ένα πρόβλημα που λίγο-πολύ σαν άνθρωποι το έχουμε όλοι, αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι είναι ένα από τα πιο δυνατά εργαλεία του διαβόλου. Στην εξουσία η αναβολή είναι μια συνήθεια σαν το κάπνισμα που πρέπει να την σπάσουμε και να βάλουμε αυτοέλεγχο στην ζωή μας αν θέλουμε να είμαστε καλοί εργάτες του Θεού εκπληρώνοντας το θέλημά Του.

Α' Κορ.θ:25 Πας δε ο αγωνιζόμενος εις πάντα εγκρατεύεται, εκείνοι μεν διά να λάβωσι φθαρτόν στέφανον, ημείς δε άφθαρτον.