Είναι λυπηρό, αλλά πολλές
εκκλησίες νομίζουν ότι πνευματική ωριμότητα συμβαίνει αυτόματα, έτσι δεν έχουν
κανένα πραγματικό σχέδιο για να βοηθήσουν τα μέλη τους να αυξηθούν εν Χριστώ.
Η εκκλησία πρέπει να βαδίζει
βάσει σχεδίου, όχι μόνο για τον ευαγγελισμό, αλλά και για να οδηγηθούν τα μέλη
σ’ ένα βαθύτερο επίπεδο χριστιανικής ωριμότητας.
Νομίζω ότι πολλές εκκλησίες φοβούνται να μετρήσουν την πνευματική τους πρόοδο επειδή έχουν αποδεχτεί ένα (ή περισσότερους) από τους παρακάτω μύθους:
#1: Η πνευματική ωριμότητα ξεκινά αυτόματα από τη στιγμή που αναγεννιέσαι.
Προφανώς πολλές εκκλησίες το
πιστεύουν αυτό, επειδή δεν έχουν κανένα οργανωμένο σχέδιο παρακολούθησης των νέων
πιστών με σκοπό την πνευματική τους αύξηση. Υποθέτουν ότι Χριστιανοί αυτόματα
θα αυξηθούν απλά παρακολουθώντας τις συναθροίσεις της εκκλησίας. Αλλά, η
αλήθεια είναι, ότι η πνευματική ανάπτυξη είναι σκόπιμη. Απαιτεί μια δέσμευση
για να αυξηθεί κανείς. Θα πρέπει να το θελήσει να αυξηθεί, να αποφασίσει να
αναπτυχθεί, και να προσπαθήσει να αυξηθεί.
#2: Η πνευματική αύξηση είναι μυστική και η ωριμότητα είναι εφικτή μόνο
από λίγους εκλεκτούς.
Η αλήθεια είναι ότι η πνευματική
ανάπτυξη είναι πρακτικό θέμα. Κάθε πιστός ή πιστή μπορεί να αυξηθεί σε
ωριμότητα αν αυτός ή αυτή αναπτύξει συνήθειες αναγκαίες για την πνευματική αύξηση.
Ο Παύλος συχνά σύγκρινε την
εκπαίδευση για χριστιανική ζωή, με τρόπο που οι αθλητές προετοιμάζονται και μένουν
σε φόρμα. Η πνευματική αύξηση δεν είναι ένα μυστήριο, είναι η πρακτική στις
καθημερινές μας συνήθειες.
#3: Αυτό μπορεί να γίνει αμέσως, αρκεί να βρεις το σωστό «κλειδί».
Πολλοί ειλικρινείς Χριστιανοί
περνούν ολόκληρη την ζωή τους αναζητώντας μια εμπειρία, ένα συνέδριο, μια αναζωπυρωτική
κίνηση, ένα βιβλίο, ένα CD,
ή μια απλή αλήθεια που θα τους μετατρέψει αμέσως σε ώριμους πιστούς.
Οι αναζητήσεις τους αυτές είναι
μάταιες. Η αλήθεια είναι ότι η πνευματική αύξηση είναι μια σταδιακή διαδικασία
προόδου. Δεν υπάρχει «σύντομος δρόμος» για την πνευματική αύξηση.
#4: Η πνευματική αύξηση εξαρτάται από το τι γνωρίζεις.
Πολλές εκκλησίες αξιολογούν την
πνευματική ωριμότητα, αποκλειστικά με βάση το πόσο καλά μπορείς να αναγνωρίζεις
Βιβλικούς χαρακτήρες, να ερμηνεύεις Βιβλικά εδάφια, να παραλληλίζεις Βιβλικά
γεγονότα και να εξηγείς την θεολογία της Βίβλου.
Ενώ η γνώση της Βίβλου είναι
θεμελιώδης για την πνευματική ωριμότητα, δεν είναι το απόλυτο μέτρο της.
Η αλήθεια είναι ότι η ωριμότητα αποδεικνύεται
μάλλον από τη συμπεριφορά παρά από τις πεποιθήσεις κάποιου. Η χριστιανική ζωή
δεν είναι απλά ένα δογματικό θέμα, περιλαμβάνει συμπεριφορές και χαρακτήρα.
#5: Η πνευματική αύξηση είναι προσωπικό θέμα του καθενός.
Αυτό είναι εκτροπή της αλήθειας. Η
ειδωλολατρία του ατομικισμού στις μέρες μας, έχει επηρεάσει ακόμα και τον τρόπο
που σκεφτόμαστε για τα πνευματικά.
Ένα πολύ μεγάλο μέρος της
διδασκαλίας πάνω στο θέμα της πνευματικής αύξησης, είναι εγωκεντρικό, επικεντρωμένο
στο άτομο, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στις σχέσεις μας με άλλους Χριστιανούς.
Αυτό δεν είναι καθόλου Βιβλικό γιατί
αγνοεί ένα μεγάλο μέρος της Καινής Διαθήκης. Η αλήθεια είναι ότι οι Χριστιανοί
πρέπει να αναπτύξουν σχέσεις. Δεν
προοδεύουμε απομονωμένοι από τους άλλους. Αναπτυσσόμαστε στο πλαίσιο της κοινότητας.
#6: Το μόνο που χρειάζεσαι για να αυξηθείς είναι οι Βιβλικές μελέτες.
Πολλές ευαγγελικές εκκλησίες
έχουν οικοδομηθεί σ’ αυτό τον μύθο. Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται μια ποικιλία
εμπειριών με τον Θεό για να παραχθεί αληθινή πνευματική ωριμότητα.
Εκτός από τη μελέτη της Βίβλου, χρειάζεται
εμπειρίες λατρείας, εμπειρίες υπηρεσίας, εμπειρίες κοινωνίας με αδελφούς και
εμπειρίες Ευαγγελισμού.
Με άλλα λόγια, η πνευματική αύξηση
συμβαίνει συμμετέχοντας σε όλες τις λειτουργίες της εκκλησίας! Οι ώριμοι
Χριστιανοί κάνουν κάτι περισσότερο από το να μελετάνε την χριστιανική ζωή — την
ζουν!
