ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.γ:1 (συνέχεια) - 5

 

Οίδα σου τα έργα ότι όνομα έχεις ότι ζής, και νεκρός εί.

Αυτή είναι η κατάσταση της εκκλησίας. Έχεις όνομα, έχεις φήμη μεγάλη ότι θέλεις να επιστρέψεις στον λόγο του Θεού και όχι στις παραδόσεις του κόσμου. Όμως ο Ιησούς λέει ότι «είναι νεκροί» δηλαδή απ’ έξω υπάρχει το όνομα, μέσα όμως είναι θάνατος. Η περίοδος αυτή άρχισε με μεγάλη αναζωπύρωση και κατέληξε στη νέκρα και τον τυπικισμό γιατί βασικά στοιχεία του Καθολικισμού παρέμειναν μέσα της.

Παρόλη την έξοδο, ήταν νεκροί γιατί δεν βάδισαν στα βήματα του Ιησού. Η διδασκαλία τους είχε προοδεύσει σημαντικά, το πνεύμα τους όμως ήταν ακόμα νεκρό, χωρίς επικοινωνία αγάπης, και η λατρεία τους ήταν γεμάτη τυπικισμό και παραδοσιακές τελετουργίες. Ο Ιησούς ήθελε να τους ελευθερώσει πλήρως, όμως οι περισσότεροι έμειναν  και σχημάτισαν έλη, πέθαναν πνευματικά.

Σ’ αυτή την εκκλησιαστική περίοδο υπήρξαν  πολλοί που έπεσαν σε σαρκικότητες και κοσμική ζωή γιατί δεν διδάχτηκαν ότι μαζί με την σωτηρία συμβαδίζει μια καθαρή και άγια ζωή, ένας πνευματικός χωρισμός από τον κόσμο.

Άλλοι είδαν αυτή την αλήθεια και ακολούθησαν τον αγιασμό, ότι δηλαδή έπρεπε να ζουν και ν’ ακολουθούν τον Ιησού σε όλη τους την ζωή. Υπήρχαν πολλοί εργάτες που είχαν πλήρη άγνοια βασικών αληθειών του λόγου του Θεού.

Ο Μαρτίνος Λούθηρος όταν επισκέφτηκε ορισμένες εκκλησίες βρήκε ότι πολλοί εργάτες του λόγου δεν γνώριζαν τα βασικά του χριστιανισμού, με αποτέλεσμα να υπάρχει χλιαρή και χαλαρή ζωή. Έτσι, ο Ιησούς λέει, «είστε νεκροί»!!!

Ένα απ’ αυτά που κράτησε η Λουθηρανή εκκλησία από τον Καθολικισμό ήταν και το νηπιοβάπτισμα, με σκοπό να γίνει η «επιβεβαίωση» όταν το παιδί μεγάλωνε.

Όμως, άλλοι, μελετώντας τον λόγο του Θεού, είδαν ότι ο άνθρωπος πρέπει να πιστέψει και μετά να βαπτιστεί, όπως καθαρά διδάσκει η Γραφή, κι έτσι άρχισαν να ξαναβαπτίζονται. Αυτούς τους ονόμασαν Αναβαπτιστές.

Ανάμεσα από τους Αναβαπτιστές και τους Λουθηρανούς σηκώθηκαν άλλοι που είδαν ότι ναι μεν ο Θεός μας σώζει, πρέπει να βαπτιστούμε αφού πιστέψουμε, αλλά πρέπει να ζούμε και μια άγια ζωή. Πολλοί δεν το δέχτηκαν αυτό νομίζοντας ότι αφού δια πίστεως σώζεται ο άνθρωπος μετά μπορεί να ζει όπως θέλει. Έτσι άρχισε να τεμαχίζεται αυτή η κίνηση σε κομμάτια. Όμως μέσα απ’ όλα αυτά, υπήρχε μια συνεχής ροή της αποκάλυψης του Θεού. Το λάθος που έκαναν οι άνθρωποι είναι ότι δεν καταλάβαιναν ότι ο λόγος του Θεού είναι μια συνεχής αποκάλυψη, και έμεναν σε ότι έβλεπαν, φανατιζόταν, φτιάχνανε γύρω τους τείχη, δίνοντας διάφορα ονόματα στα συστήματά τους. (Λουθηρανοί, Αναβαπτιστές, Πρεσβυτερικοί...)

Αν πούμε ότι η αποκάλυψη του λόγου του Θεού είναι ένα ποτάμι με συνεχή ροή, αυτοί που έμεναν πίσω δημιουργούσαν έλη, στάσιμα νερά λόγω μη ύπαρξης αποκάλυψης από το Πνεύμα του Θεού το οποίο προχωρούσε. Τι πρέπει να γίνει;

 

Αποκάλυψη γ:2 γίνου γρηγορῶν καὶ στήρισον τὰ λοιπὰ ἃ ἔμελλον ἀποθανεῖν, οὐ γὰρ εὕρηκα σου ἔργα πεπληρωμένα ἐνώπιον τοῦ θεοῦ μου.

 

γίνου γρηγορών

Σημαίνει να γίνεις άγρυπνος, ξύπνα απ’ τον ύπνο της αυτοϊκανοποίησής σου και βάδισε με τον Θεό.

 

στήριξον τα λοιπά ά έμελλον αποθανείν

Η αλήθεια που αποκαλύφθηκε με την Μεταρρύθμιση έπρεπε να στηριχτεί. Αυτές οι αλήθειες που αγοράστηκαν με τόσο μεγάλη τιμή έπρεπε να ενισχυθούν.

Το γεγονός ότι η πίστη τους ήταν σε ένα και μοναδικό πρόσωπο τον Ιησού και ότι Αυτόν και μόνο έπρεπε να λατρεύουν και να αγαπούν, έπρεπε να παραμείνει σε πρώτο πλάνο και να μη συμβιβαστεί με τίποτα γιατί θα κατέληγαν σε μια άλλη νεκρή θρησκεία, πράγμα που έγινε.

Παράδειγμα: Υπήρξε ένα βιβλίο, «Το βιβλίο του Κόνκορντ», που γράφτηκε από ένα ενωμένο συνέδριο Καθολικών και Λουθηρανών κατά την διάρκεια της ζωής του Λούθηρου. Ήταν μια προσπάθεια συμβιβασμού μεταξύ των δύο εκκλησιών, για να είναι και πάλι ένα. Ο Θεός όμως λέει «ξύπνα», «γίνου γρηγορών» μην συμβιβάζεις κάτι που έχεις ήδη κερδίσει.

Ένα μεγάλο μέρος από το κήρυγμα που γινόταν το 1700-1800 δεν ήταν καθόλου μέσα από την Βίβλο αλλά από τους Πατέρες της εκκλησίας όπως ακριβώς έκαναν οι ιερείς της Καθολικής εκκλησίας που ποτέ δεν κήρυτταν την Γραφή, αλλά αυτούς που οι ίδιοι ονόμασαν «πατέρες της εκκλησίας».

 

ου γάρ εύρηκά σου τα έργα πεπληρωμένα ενώπιον του Θεού μου

Αυτό, γιατί μεγάλο μέρος της παράδοσης ήταν ακόμη μέσα στην εκκλησία, ο νεκρός Καθολικισμός είχε ακόμα χωμένα τα πλοκάμια του, ώστε τα έργα της περιόδου της Μεταρρύθμισης να μην είναι τέλεια μπροστά στον Θεό. Υπήρχε ακόμη χώρος για τελειοποίηση, για πρόοδο, αγιασμό, αγάπη, διακονία, διδαχή, αποκάλυψη και λατρεία. Τι τους λέει λοιπόν να κάνουν;

 

Αποκάλυψη γ:3 μνημόνευε οὖν πῶς εἴληφας καὶ ἤκουσας καὶ τήρει καὶ μετανόησον. ἐὰν οὖν μὴ γρηγορήσῃς ἥξω ὡς κλέπτης, καὶ οὐ μὴ γνῷς ποίαν ὥραν ἥξω ἐπὶ σέ..

 

μνημόνευε ούν

Πρώτα πρέπει να αρχίσεις να θυμάσαι πώς έλαβες, πώς τα άκουσες (από το στόμα των αποστόλων) και αφού θυμηθείς, τήρησέ τα. Κάνε τα σωστά έργα του Κυρίου που θα απορρέουν από την αγάπη σου προς ΑΥΤΟΝ.

Μετά λέει μετανόησον. Το ρήμα είναι στην προστακτική, είναι διαταγή, που σημαίνει ότι αμέσως πρέπει να μετα-νοήσεις να αλλάξεις νου και από σκοτισμένος που είναι από τις παραδόσεις και τα ψεύδη του Σατανά, ν’ αποκτήσεις νου Χριστού.

Σταμάτησε να νομίζεις ότι ο Κύριος είναι ικανοποιημένος μαζί σου. Μετανόησε και αποφάσισε ν’ ακολουθήσεις το Πνεύμα του Κυρίου και όχι το τι λέει η παράδοση, διαφορετικά ο Κύριος θα λυπηθεί και θα σε κρίνει γι’ αυτούς τους συμβιβασμούς σου.

Η ιστορία μας λέει ότι Λουθηρανοί αυτής της περιόδου πήραν θάρρος κι άρχισαν να καίνε καλόγερους. Η διωκόμενη εκκλησία έγινε διώκουσα. Οι πιστοί ήταν μια μάζα ανθρώπων με διάφορες ιδέες που ο Λούθηρος δεν μπορούσε να ελέγξει.

 

εάν ούν μη γρηγορήσεις ήξω ως κλέπτης

Έρχομαι σαν κλέφτης, εδώ σημαίνει, ξαφνικά και μυστικά. Ο Ιησούς δεν τους λέει ότι θα έλθει σαν παράνομος κλέφτης, δεν συγκρίνει τον εαυτό Του με την προσωπικότητα ενός κλέφτη. Αυτό όμως που θέλει να μας πει είναι ότι ο ερχομός του θα έχει το στοιχείο του αιφνιδιασμού και της μυστικότητας.

Ο Ιησούς λοιπόν λέει ότι θα κλέψει φως από το λαό Του. Θα επιτρέψει να χάσουν φως αν δεν αγρυπνούν και περιπατούν μαζί Του (Λουκ.η:18).

Β’ Θεσ.β:10-12 Αυτοί που δεν θέλουν να βαδίσουν με τον Θεό κι αυτοί που ευχαριστιούνται στην αδικία και στο ψεύδος, ο Θεός λέει «θέλει πέμψει επ’ αυτούς ενέργεια πλάνης, ώστε να πιστεύωσιν εις το ψεύδος».

Αν δεν έχουν καρδιά να Τον ακολουθήσουν, θα τους αφήσει να πλανηθούν (Αποκ.ις:15).

 

και ου μη γνώς ποίαν ώραν ήξω επί σε

Με τη λέξη «ώρα», ο Ιησούς εννοεί την κατάσταση στην οποία θα βρίσκεται ο άνθρωπος ή η εκκλησία όταν έρθει. Μπορεί να είναι ώρα αποστασίας και χαλαρότητας και γι’ αυτό θα εκπλαγούν εξαιτίας του συμβιβασμού, εάν δεν μετανοήσουν.

Τους λέει ότι εάν δεν αγρυπνούν και βαδίζουν κατά σάρκα στο δικό τους εγωιστικό, αδιάφορο, σαρκικό, δρόμο με την ιδέα ότι θα πάνε στον ουρανό επειδή είναι μέλη κάποιας εκκλησίας, θα έρθει σαν κλέπτης αιφνιδιαστικά και θα τους πάρει αυτό που νομίζουν ότι κατέχουν (Λουκ.η:18).

Αναφέρεται ακόμα στο γεγονός ότι οι εκκλησίες της Μεταρρύθμισης (Λουθηρανοί, Μεθοδιστές, Βαπτιστές, Πρεσβυτερικοί κτλ) θα συνεχίσουν να υπάρχουν μέχρι την Αρπαγή.

Όμως ο ερχομός Του γι’ αυτούς που δεν αγρυπνούν θα είναι σαν κλέπτης, θα τους καταλάβει ανέτοιμους κι έτσι θα μείνουν πίσω.

 

Αποκ.γ:4 ἀλλὰ ἔχεις ὀλίγα ὀνόματα ἐν Σάρδεσιν ἃ οὐκ ἐμόλυναν τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ περιπατήσουσιν μετ' ἐμοῦ ἐν λευκοῖς, ὅτι ἄξιοί εἰσιν.

 

αλλά έχεις ολίγα ονόματα εν Σάρδεσι

Αυτή είναι η αληθινή εκκλησία που παρ’ όλες τις καταστάσεις που περνούσαν έμεναν αγνοί και αμόλυντοι. Τα ονόματα εδώ αναφέρονται σε ορισμένα πρόσωπα, άτομα που δεν μόλυναν τα ιμάτια τους με συμβιβασμούς και ψεύδη. Βλέπουμε ότι ο Ιησούς γνωρίζει τον λαό Του, τον καθένα με τ’ όνομά του. Υπάρχουν λοιπόν λίγοι στην περίοδο αυτή που δεν μολύνθηκαν με την σαρκικότητα, την αμαρτία και το πνεύμα της αυτοδικαίωσης.

 

και περιπατήσουσιν μετ’ εμού εν λευκοίς, ότι άξιοι εισίν

Θα είναι εκεί που θα είναι κι Αυτός, στην παρουσία Του, δίπλα Του!  Τους θεωρεί άξιους κι αυτό είναι πολύ μεγάλο για έναν άνθρωπο, να θεωρηθεί άξιος μπροστά στον Θεό.

Είναι άξιοι γιατί άφησαν τους εαυτούς τους στον Θεό, ώστε Εκείνος να τους ντύσει με την δική Του δικαιοσύνη, με το λευκό ένδυμα του Χριστού.

Δεν θα έχουν δικά τους ενδύματα, με αποχρώσεις και χρώματα που βάζουν οι άνθρωποι για να ξεχωρίζουν ότι είναι Ορθόδοξοι, Καθολικοί ή Διαμαρτυρόμενοι, αλλά θα έχουν ένα και μόνο ένδυμα κι αυτό λευκό. Η δικαιοσύνη που δίνει ο Χριστός στον άνθρωπο που πιστεύει σ’ Αυτόν, Τον αγαπά, και απαρνείται τον εαυτό του και την δικαιοσύνη του.

 

Αποκ.γ:5 ὁ νικῶν οὕτως περιβαλεῖται ἐν ἱματίοις λευκοῖς καὶ οὐ μὴ ἐξαλείψω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῆς βίβλου τῆς ζωῆς καὶ ὁμολογήσω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ πατρὸς μου καὶ ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ..

 

ο νικών ούτως

Το ούτως εδώ, δεν σημαίνει αυτός γιατί τότε θα έπρεπε να ήταν γραμμένο με «ο» και όχι με «ω». Σημαίνει λοιπόν «τοιουτοτρόπως», «κατ’ αυτό τον τρόπο». Με άλλα λόγια ο Ιησούς λέει ότι ο νικών με τον τρόπο που εξήγησα και υπέδειξα λίγο πριν (εδ.3) θα περιπατήσει μαζί μου με λευκά.

Εάν μετανοήσει, τηρεί αυτά που άκουσε, αγρυπνεί και νικήσει μέχρι τέλους, τότε θα δικαιωθεί και θα σταθεί στην παρουσία μου.

 

περιβαλείται εν ιματίοις λευκοίς

Το ρήμα εδώ είναι στη μέση φωνή που σημαίνει ότι η περιβολή αυτή με τα λευκά ιμάτια γίνεται από ενδιαφέρον αυτού που τους ενδύει ή ακόμη από ενδιαφέρον αυτών που ντύνονται. Στην περίπτωση αυτή ισχύουν και τα δύο. Ο Ιησούς ντύνει τον λαό Του με λευκά για να τους πάρει κοντά Του και ο λαός του Ιησού ντύνεται με λευκά για να παρασταθεί στην παρουσία Του. Το ρήμα περιβάλλω σημαίνει ρίχνω ολόγυρα ένα ένδυμα.

 

Και ου μη εξαλείψω το όνομα αυτού εκ της βίβλου της ζωής

Εδώ λέει ότι το όνομα του νικητή δεν θα σβηστεί από το βιβλίο της ζωής, που σημαίνει ότι όλων των άλλων θα σβηστεί. Είναι λοιπόν μια πρόκληση για τον λαό του Θεού να νικήσει και να μείνει μέχρι τέλους πιστός.

«Σάρδεις» θα πει «ολίγοι εκφυγόντες» και είδαμε ότι με την Μεταρρύθμιση λίγοι έφυγαν από το καθολικό σύστημα, όμως απ’ αυτούς οι περισσότεροι δεν έφυγαν για να βρουν την αλήθεια του λόγου του Θεού και να την ακολουθήσουν, αλλά απλά για να ξεφύγουν από αυτό το πολιτικοθρησκευτικό σύστημα. Ανάμεσά τους όμως υπήρχαν και οι νικητές.

 

Το βιβλίο της ζωής μπορεί ν’ αναφέρεται:

· Στο ότι υπάρχει κάτι σαν εγγραφή στα ουράνια για κάθε νικητή. Υπάρχει ένας κατάλογος του Θεού που είναι γραμμένοι οι ήρωές Του όπως ο Δαβίδ είχε κατάλογο των δυνατών ανδρών του.

· Στην συνήθεια που υπήρχε τότε, αλλά και σήμερα, να καταγράφεται καθένας που γεννιέται σε κάθε πόλη (Ληξιαρχείο). Έτσι κι ο Θεός, γράφει στο βιβλίο της ουράνιας πόλης Του κάθε έναν που γεννιέται πνευματικά και μένει πιστός μέχρι τέλους.

Το βιβλίο της ζωής αναφέρεται σε πολλά σημεία του λόγου του Θεού όπως: Εξ.λβ:32  Ψαλμ.ξθ:28  Δαν.ιβ:1  Λουκ.ι:20  Αποκ.ιγ:8  κ:15  κα:27

 

Πνευματικά μαθήματα από την εκκλησιαστική περίοδο των Σάρδεων

Στο πρώτο εδάφιο βλέπουμε τους εργάτες του Θεού μέσα στην παλάμη του Ιησού να λάμπουν σαν αστέρες. Υπάρχει όμως μια προειδοποίηση για μερικούς που θα χάσουν αυτή την θέση και θα φύγουν απ’ το χέρι Του.  Σαν αστέρες πλανήτες θα εκτοξευτούν και θα φύγουν όχι γιατί δεν ήταν τέλειοι ή υστερούσαν σε δύναμη, αλλά γιατί έχασαν την καρδιά και τον ζήλο να ακολουθούν τον Ιησού.

Δεν είχαν πόθο και ζήλο να μάθουν όλη την αλήθεια του Θεού. Πολλοί έμειναν ικανοποιημένοι με το να γνωρίσουν λίγη αλήθεια και την υπόλοιπη να την έχουν ανακατεμένη με συμβιβασμούς και παραδόσεις ανθρώπων. Υπήρχαν άλλοι που προχώρησαν αρκετά, που πίστευαν στον αγιασμό και στην αφιέρωση, βγήκαν από την Λουθηρανή εκκλησία και προχώρησαν βάσει των αληθειών που βρήκαν μέσα στον λόγο του Θεού (Ωσηέ ς:3).

Στο τρίτο εδάφιο βρίσκουμε ότι πρέπει να εξετάζουμε τις καρδιές μας γιατί μπορεί απ’ έξω να φαινόμαστε καλά, να κάνουμε προσεγμένα πράγματα, αν όμως ο Ιησούς κοιτάξει μέσα μας μπορεί να μην βρει την ζωή που Εκείνος θέλει να έχουμε. Μπορεί να νομίζουμε ότι μετανοήσαμε από τις αμαρτίες μας, όμως οι καρποί της ζωής μας να δείχνουν το αντίθετο. Ας προσέξουμε λοιπόν να κάνουμε καρπούς μετανοίας όπως λέει στο Λουκ.γ:8.

«στήριξον τα λοιπά ά έμελλον αποθανείν».  Υπάρχουν αλήθειες στον λόγο του Θεού που για ορισμένους είναι έτοιμες να πεθάνουν. Αυτό δεν πρέπει να γίνει, πρέπει να ξυπνήσουμε και να ζήσουμε κάθε τι που ο Θεός έχει για μας, πρέπει να ενισχύσουμε τους εαυτούς μας στα σημεία εκείνα που είναι έτοιμα να πεθάνουν. Αν δεν το κάνουμε αυτό θ’ αρχίσουμε να παραλύουμε πνευματικά. 

Να στηρίξουμε την αναγκαία επικοινωνία αγάπης και υπακοής που έχουμε με τον Κύριο Ιησού, να επιστρέψουμε σ’ εκείνες τις απλές αλήθειες του λόγου του Θεού, ότι είμαστε πλυμένοι με το αίμα της θυσίας Του και ότι Εκείνος θέλει να ζήσουμε αιώνια μαζί Του, να ευχαριστήσουμε την καρδιά της αγάπης Του και να γίνουμε η ένδοξη νύμφη Του.

Πρέπει να επιστρέψουμε σ’ αυτές τις αλήθειες, να τις εγκολπωθούμε σαν τον πιο ακριβό θησαυρό της καρδιάς μας και να βαδίσουμε πάνω σ’ αυτές. 

Στο ίδιο εδάφιο λέει: «ου γάρ εύρηκά σου τα έργα πεπληρωμένα» που σημαίνει ότι δεν είμαστε τέλειοι αλλά ελλιπείς. Φανερώνει εδώ ότι θέλει να βαδίσουμε στην τελειότητα μέχρι να φτάσουμε το μέτρο της ηλικίας του πληρώματος του Χριστού. 

Φιλ.γ:10-14 δείχνει ότι ο απόστολος Παύλος είχε την ίδια καρδιά. Ήθελε να γνωρίσει Αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως Αυτού.

Λέει ακόμη μετανόησον. Είναι πρόσταγμα! Να μετανοήσουμε όχι γιατί δεν είμαστε τέλειοι, αλλά γιατί δεν έχουμε καρδιά να Τον ακολουθήσουμε μέχρι τέλους, να Τον γνωρίσουμε πλήρως ώστε να γίνουμε όμοιοι με Αυτόν.

Να μετανοήσουμε για το ότι είμαστε ικανοποιημένοι εκεί που είμαστε. Να μετανοήσουμε για το ότι δεν ζητάμε περισσότερη αποκάλυψη και αλήθεια του Θεού.

Β΄ Θεσ.β:9-11 λέει ότι αν δεν έχουμε αγάπη για την αλήθεια τότε είναι εύκολο να πλανηθούμε και το λίγο που θα έχουμε θα αφαιρεθεί.

 

«Έχεις ολίγα ονόματα...» Το ότι αναφέρονται αυτά τα ονόματα σημαίνει ότι είναι γνωστά στον Κύριο. Έχουν μια ιδιαίτερη ξεχωριστή ταυτότητα που ο Κύριος γνωρίζει και λέει ότι είναι άξιοι και ότι θα αμειφθούν απ’ Αυτόν γιατί έχουν ταπεινό πνεύμα, ειλικρινή μετάνοια, καθαρή καρδιά που ποθεί τον Κύριο και γι’ αυτό θα τους ανταμείψει με την παρουσία Του. Ας είμαστε κι εμείς μέσα σ’ αυτά τα ονόματα, υπάρχει χώρος για όλους.

Στο πέμπτο εδάφιο λέει ότι ο Ιησούς θα ομολογήσει τους νικητές μπροστά στον Πατέρα Του παρρησία, που σημαίνει ότι θα γνωριστούμε πλήρως μπροστά σ’ όλο το πλήρωμα του ουρανού, ποιοι είμαστε και ποια είναι η θέση μας μπροστά Του. 

Βλέπουμε τώρα ότι υπάρχει μέγα νέφος μαρτύρων (Εβρ.ιβ:1) το οποίο στέκεται και παρακολουθεί τον αγώνα που τρέχουμε και όταν φτάσουμε νικητές στο τέλος θα βραβευτούμε μπροστά σ’ όλο αυτό το πλήθος των μαρτύρων στα επουράνια. Το όνομά μας αντιπροσωπεύει το τι είμαστε. Έτσι ο Ιησούς θα ομολογήσει την θέση μας και ποιοι είμαστε γι’ Αυτόν, στους αγγέλους και σ’ όλο το σώμα Του.