Έσχατες μέρες

 

Αποκ.ς:2  και είδον, και ιδού ίππος λευκός, και ο καθήμενος επ αυτόν έχων τόξον, και εδόθη αυτώ στέφανος, και εξήλθεν νικών και ίνα νικήση.

Ποιος είναι ο καθήμενος πάνω σ’ αυτό το άσπρο άλογο;

Το λευκό κανονικά συμβολίζει την δικαιοσύνη. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως συμβολίζει την ψευδοδικαιοσύνη. Ο καθήμενος πάνω στον ίππο εμφανίζεται σαν δίκαιος.

Τα άλογα έχουν σχέση με πολεμικές επιχειρήσεις σε πολλά εδάφια του λόγου του Θεού (Ψαλμ.κ:7 και Ιώβ λθ:19-25).

Γιατί ο καθήμενος πάνω στο άσπρο άλογο είναι ο Αντίχριστος;

Στο Δαν.ια:21 διαβάζουμε για κάποιον που θα κυριεύσει το βασίλειο με κολακείες:

«Και αντ' αυτού θέλει σηκωθή εξουθενημένος τις, εις τον οποίον δεν θέλουσι δώσει τιμήν βασιλικήν· αλλά θέλει ελθεί ειρηνικώς και κυριεύσει το βασίλειον εν κολακείαις»

Ο Χριστός είναι το Αρνίο που ανοίγει τις σφραγίδες του βιβλίου της κληρονομιάς μας. Συνεπώς, δεν μπορεί ο ίδιος να είναι και ο καθήμενος στον λευκό ίππο. Είναι κάποιος άλλος που εξέρχεται, την στιγμή που το Αρνίο ανοίγει την πρώτη σφραγίδα.

Παρακάτω βλέπουμε ότι πρόκειται για κάποιον που θα σηκώσει την ειρήνη από την γη και θα φέρει καταστροφή.

Ο Χριστός δεν μπορεί ναι είναι αυτός που θα κάνει κάτι τέτοιο. Αυτός είπε: δεν ήλθον να βάλλω ειρήνην αλλά μάχαιραν, αλλά μ’ αυτό δεν εννοούσε ότι θα έφερνε πόλεμο.

Ήθελε να πει ότι θα υπήρχε διαχωρισμός εξ αιτίας της μαρτυρίας των Χριστιανών και ότι θα καταδιώκονταν εξ αιτίας της πίστης τους.

Ο ίδιος ο Ιησούς είχε πει ότι μας δίνει την δική Του ειρήνη, και γνωρίζουμε ότι Αυτός είναι ο Άρχοντας της ειρήνης. Η βασιλεία όμως του Α/Χ θα φέρει πόλεμο, πείνα, θάνατο, κόλαση.

Ο θάνατος και η κόλαση αποτελούν μέρος της 4^ης σφραγίδας. Ο Χριστός όμως φέρνει ειρήνη, ζωή εν αφθονία, χαρά και ανάπαυση.

Επομένως δεν μπορεί να είναι ο Ιησούς αυτός που κάθεται πάνω στον λευκό ίππο που προκαλεί καταστροφή και ερήμωση.

Στο εδ.9 βλέπουμε τις ψυχές των σφαγμένων κάτω από το θυσιαστήριο, όταν ανοίγεται η 5^η σφραγίδα. Αυτοί έχουν θανατωθεί από τον Α/Χ, είναι οι Μάρτυρες της Θλίψης.

Η Δεύτερη Έλευση του Χριστού δεν συμβαίνει παρά μόνο όταν σαλπίσει ο άγγελος στην 7^η σάλπιγγα της 7^ης σφραγίδας.

Ο Κύριος έχει έρθει κι έχει πάρει τους δικούς Του, αλλά η 2^η έλευση πρόκειται να γίνει στο μέλλον. Συνεπώς δεν είναι ο Χριστός εκείνος που κάθεται πάνω στο άσπρο άλογο και εξέρχεται για να νικήσει.

Στην Αποκ.ιθ:11-16 περιγράφεται η 2^η έλευσή. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αναφέρεται στον Χριστό.

Πάλι μας αναφέρει για ίππο λευκό, αλλά προσδιορίζει ότι ο καθήμενος εκκαλείτο Πιστός και Αληθινός. Τον περιγράφει ακριβώς, και όλοι γνωρίζουμε ότι Αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός.

Ένας άλλος λόγος είναι ότι ο Α/Χ εξαπατά τα έθνη και γι’ αυτό βλέπουμε να κρατά τόξο. Το τόξο είναι διαφορετικό από την ρομφαία. Ο Ιησούς, ο Βασιλιάς των βασιλιάδων και ο Κύριος των κυρίων, κρατεί ρομφαία.

Το τόξο είναι ύπουλο όπλο. Μπορείς να βρίσκεσαι σε μεγάλη απόσταση και να χτυπήσεις ύπουλα και αθόρυβα.

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Α/Χ θα νικήσει τα έθνη με απάτη και δόλο. Θα προσπαθήσει να πείσει τους ανθρώπους ότι αυτός είναι η «λύση».

Το λευκό είναι σύμβολο ειρήνης, καθαρότητας και αγιασμού. Θα έρθει λοιπόν σαν θεοσεβής, σαν θρησκευόμενος, σαν άνθρωπος που θα τον βλέπεις και θα θέλεις να τον εμπιστευθείς, αλλά παράλληλα θα είναι ο άρχοντας του σκότους.

Λέει ότι θα δοθεί στον Α/Χ στέφανος. Ο στέφανος αυτός είναι στέφανος νικητή και του δόθηκε για να έχει βέβαιη νίκη.

Όμως ο Χριστός στην 2^η έλευσή Του έρχεται με πολλά διαδήματα πάνω στο κεφάλι γιατί είναι ο Βασιλιά των βασιλιάδων και ο Κύριος των κυρίων.

Ένα άλλο ερώτημα που γεννιέται εδώ είναι γιατί όταν ο Α/Χ έρχεται στην γη, για σύντομο χρονικό διάστημα, δίνεται σ’ αυτόν δύναμη και εξουσία;

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το Αρνίο ανοίγει τις σφραγίδες και ένα από τα 4 ζώα λέει πήγαινε. Τότε ο Α/Χ εμφανίζεται στην γη.

Αυτό φαίνεται πράγματι παράξενο. Ας θυμηθούμε ότι βρισκόμαστε στο σημείο που βλέπουμε πράγματα τα οποία πρέπει να γίνουν.

Στην Αποκ.δ:1 περιγράφονται γεγονότα που πρέπει να γίνουν ταχέως για να εγκαθιδρυθεί η Βασιλεία του Θεού.

Σ’ αυτό το εδάφιο παρατηρούμε ότι ο Α/Χ και ο Σατανάς είναι περιορισμένοι σε δύναμη και ισχύ. Ο Θεός έχει το βιβλίο, το Αρνίο ανοίγει την πρώτη σφραγίδα και ένα από τα 4 ζώα λέει πήγαινε. Η βασιλεία του Α/Χ πρόκειται να παρέλθει γιατί είναι ανθρώπινη και ο Θεός θα κρίνει τον άνθρωπο για την αμαρτία του.

Είναι αναπόφευκτο ότι η ανθρωπότητα που επαναστάτησε εναντίον του Θεού, θα ενωθεί τελικά κάτω από έναν ασεβή και διεστραμμένο αρχηγό.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο καθένας πάνω στην γη συνειδητά και με πλήρη γνώση θα λέει ότι βρίσκεται σε επανάσταση εναντίον του Θεού κι ότι πρέπει να έχουν κάποιον αρχηγό για να τους βοηθήσει, αλλά οι καρδιές τους θα έχουν επαναστατήσει.

Έτσι, ο κατ’ εξοχήν επαναστάτης εναντίον του Θεού, στο πρόσωπο του Α/Χ, δεν θα δυσκολευτεί να βρει ακόλουθους.

Η ανθρωπότητα υπηρετεί τον Σατανά με κάθε τρόπο, κάποιοι τον λατρεύουν και τώρα αυτό παίρνει επίσημο χαρακτήρα.

Στην Ρωμ.α:28-32 μεταξύ των άλλων λέει ότι επειδή οι άνθρωποι απεδοκίμασαν να έχουν επίγνωση του Θεού, έγιναν υβριστές:

«Και καθώς απεδοκίμασαν το να έχωσιν επίγνωσιν του Θεού, παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις αδόκιμον νούν, ώστε να πράττωσι τα μη πρέποντα, πλήρεις όντες πάσης αδικίας, πορνείας, πονηρίας, πλεονεξίας, κακίας, γέμοντες φθόνου, φόνου, έριδος, δόλου, κακοηθείας· ψιθυρισταί, κατάλαλοι, μισόθεοι, υβρισταί, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρεταί κακών, απειθείς εις τους γονείς, ασύνετοι, παραβάται συνθηκών, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, ανελεήμονες· οίτινες ενώ γνωρίζουσι την δικαιοσύνην του Θεού, ότι οι πράττοντες τα τοιαύτα είναι άξιοι θανάτου, ουχί μόνον πράττουσιν αυτά, αλλά και συνευδοκούσιν εις τους πράττοντας».

Το λεξικό ερμηνεύει την λέξη ΥΒΡΙΣ: αυθάδης βία (πηγάζουσα εκ της συναισθήσεως υπερβολικής δυνάμεως, ή εξ υπερβολικού πάθους), αυθάδεια, αλαζονεία, ακολασία, προπέτεια, ασέλγεια, λαγνεία.

Στον Ιππόλυτο ο Ευριπίδης δίνει ένα απλό και καθαρό ορισμό:

ΥΒΡΙΣ είναι να θέλεις να είσαι πιο δυνατός από τους θεούς. Με άλλα λόγια να μην δέχεσαι να υποταχθείς μέσα στα όρια της φύσης σου, τα καθορισμένα από τον Θεό, αλλά να ενεργείς με στόχο να τα ξεπεράσεις ή να Τον ξεπεράσεις, το ίδιο είναι!

Αληθινά υπήρξε μια πραγματική διαρκής ύβρις και πρόκληση η πορεία του ανθρώπου πάνω σε τούτον τον πλανήτη.

Η προσκόλλησή του στην πίστη της παντοδυναμίας του τον οδήγησε, έστω και πρόσκαιρα, σε παραμόρφωση της ψυχής του.

Η φιλαυτία του άνοιξε τον δρόμο στην απληστία και την εκμηδένιση κάθε λογικού φραγμού.

Ακόμα τον στέρησε κι από αυτές τις στοιχειώδεις ενστικτώδεις αντιδράσεις. Αυτά έρχονται πρώτα. Μετά ακολουθεί η κατάρρευση, η απελπισία, ο πανικός.

Μπροστά σε μια απρόβλεπτη έκρηξη κάποιων από τις αδάμαστες δυνάμεις γύρω του, ενός σεισμού, ενός σπασμού κάποιου ηφαιστείου, συνειδητοποιεί την αδυναμία του ο άνθρωπος, ξαναβρίσκει το φυσικό του μέγεθος και χάνει τον αφύσικο όγκο του, αυτό που έχει να κάνει με την ύβρη, με την πρόκληση, την άρνηση, τον εγωισμό και την αλαζονεία.

Και είναι γεγονός πως ακόμα πιο συγκλονιστική γίνεται η συντριβή μας, όταν η συμφορά μας προέρχεται από τα ίδια μας τα χέρια, από τα δικά μας δημιουργήματα (Τσέρνομπιλ).

Μέσα στον λόγο του Θεού η ανθρώπινη πρόκληση εικονογραφείται στην Π.Δ. με τη σύλληψη και το χτίσιμο του πύργου της Βαβέλ. Αυτό που κατάληξε να είναι ένα ερείπιο μνημείο της πρόκλησης, του άκρατου εγωισμού μας.

Όταν έρθει η ώρα της αναμέτρησης, της δοκιμασίας, συχνά η ανθρώπινη ανεπάρκεια είναι τόση, που ο ίδιος ο άνθρωπος μένει μόνος, προδομένος και αβοήθητος. Ο Θεός λέει: Εμέ εγκατέλειπον την πηγήν των ζώντων υδάτων.

Όσες βελτιώσεις κι αν συμφωνήσουμε για τον πλανήτη μας, όσο αγώνα κι αν κάνουμε για καλύτερες συνθήκες ζωής, χωρίς το φως, την αγάπη, τη σοφία του Πατέρα, σκάβουμε λάκκους συντετριμμένους, οίτινες δεν δύνανται να κρατήσωσιν ύδωρ. (Ιερ.β:13).

Η ανάγκη ταπείνωσης και συντριβής στην παρουσία του Θεού είναι η πρώτη μεγάλη ανάγκη του ανθρώπου.

Σήμερα οι άνθρωποι φοβούνται και καλά κάνουν, γιατί θα χειροτερέψουν τα πράγματα. Φοβούνται γιατί ενώ το Φως ήρθε στον κόσμο, αυτοί πρόκριναν το σκοτάδι.

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Την ώρα που αυτοί φοβούνται και τρέμουν, κάποιοι άλλοι αναστενάζουν με λαχτάρα ναι, έρχου Κύριε Ιησού.

Αυτοί είναι οι άνθρωποι που έχουν αιώνια ζωή μέσα τους. Είπαν όχι στην αμαρτία και τα κάλλη της, αντιστάθηκαν και νίκησαν την πρόκληση, τον θάνατο.

Γι’ αυτούς δεν υπάρχει φόβος, αλλά μονάχα η αγάπη του Ιησού Χριστού, ο ουρανός. Ίσως πει κάποιος ότι είναι λίγοι.

Ίσως, μα τι σημασία έχει αυτό όταν μιλάμε για τον θάνατο και την Ζωή!!!

Έτσι η αληθινή βασιλεία του Θεού και η ψεύτικη κι απατηλή βασιλεία του Σατανά έρχονται αντιμέτωπες, καθώς αρχίζει αυτή η κατάσταση να γίνεται φανερή.

Το μαύρο, το σκοτάδι, η αμαρτία, θα γίνει πιο πυκνό για να δει όλη η ανθρωπότητα τι θα συμβεί στον άνθρωπο που θέλει να υπηρετεί τον Σατανά.

Από την άλλη πλευρά το λευκό, η δικαιοσύνη, το φως του Θεού θα γίνει πιο λαμπρό και αυτό θα δείξει τι θα συμβεί στον άνθρωπο που θα θελήσει ν’ ακολουθήσει και να υπηρετήσει τον Θεό.

Ο Θεός θα κάνει πολύ εμφανείς αυτές τις καταστάσεις, καθώς ο δίκαιος θα γίνεται έτι δίκαιος, και ο ασεβής θα ασεβεί πιο πολύ (Δαν.ιβ:10 και Αποκ.κβ:11).

Η διαφορά αυτή θα γίνεται όλο και μεγαλύτερη, ώστε να μπορεί ο καθένας να καταλάβει, αν θέλει, ποιος είναι ο αληθινός Βασιλιάς.

Δεν είναι ευχάριστο στον Θεό, ούτε το ήθελε ποτέ να υπάρχει η βασιλεία του Α/Χ. Όμως θα υπάρξει εξαιτίας του ανθρώπου ο οποίος με την ελεύθερη θέλησή του διάλεξε να υπακούσει τον Σατανά και όχι τον Θεό.

Είδαμε ότι ένα από τα 4 ζώα λέει: πήγαινε, και ο αναβάτης του λευκού ίππου πηγαίνει.

Οι άγιοι, μαζί με τον Χριστό, στέκονται σε θέση εξουσίας και είναι μια άποψη της συγκυβέρνησής μας με τον Κύριο.

Είναι μερική εκπλήρωση της Α’ Κορινθ.ς:2 όπου ο απόστολος Παύλος λέει: δεν εξεύρετε ότι οι άγιοι θέλουσι κρίνει τον κόσμο;

 

και στέφανος εδόθη εις αυτόν.

Στον αναβάτη του λευκού ίππου δόθηκε στέφανος. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος του παραχωρεί εξουσία και ισχύ. Παραχωρούν τους εαυτούς τους σ’ αυτόν, όπως και τα 10 κέρατα, οι παντοδύναμοι οικονομικά άνδρες, οι οποίοι θα βασιλέψουν μια ώρα με το θηρίο και θα δώσουν όλη την ισχύ και την εξουσία τους στον Αντίχριστο.

Αποκ.ιζ:12 Και τα δέκα κέρατα, τα οποία είδες, είναι δέκα βασιλείς, οίτινες βασιλείαν δεν έλαβον έτι, αλλά μίαν ώραν λαμβάνουσιν εξουσίαν ως βασιλείς μετά του θηρίου.

Αποκ.ιζ:13 Ούτοι έχουσι μίαν γνώμην και θέλουσι παραδώσει εις το θηρίον την δύναμιν και την εξουσίαν εαυτών.

Ακόμα ο Σατανάς παραχωρεί σ’ αυτόν το στεφάνι του νικητή, αλλά μόνο επειδή ο Θεός το επιτρέπει, ακριβώς επειδή ο άνθρωπος έκανε αυτή την εκλογή.

Είχαν πει για τον Ιησού: δεν θέλομεν τούτον να βασιλεύση εφ’ ημάς (Λουκ.ιθ:14).

Και στο Ιωαν.ε:42-43 ο Ιησούς είπε: εγώ ήλθον εν τω ονόματι του Πατρός μου και δεν με δέχεστε. Εάν άλλος ήθελεν ελθεί εν τω ονόματι αυτού, τούτον ηθέλετε δεχθή. Αυτό είναι προφητεία για τον Αντίχριστο!!

Γιατί όμως οι άνθρωποι θα του επιτρέψουν να έρθει και να βασιλέψει πάνω τους; Γιατί θα παραδώσουν σε αυτόν όλη την δύναμη και την εξουσία τους;

Ο λόγος είναι επειδή θα υποσχεθεί ότι θα φέρει ειρήνη, ασφάλεια, ευημερία. Οι άνθρωποι σήμερα διψάνε για ειρήνη και ασφάλεια στον καιρό της αναταραχής και του φόβου.

Α’ Θεσ.ε:3 όταν λέγωσι ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ’ αυτούς αιφνίδιος όλεθρος, καθώς αι ωδίνες εις την εγκυμονούσαν, και δεν θέλουσι εκφύγει.

Στον Δαν.ια:38 λέει ότι ο Α/Χ θα δοξάσει τον θεό Μαουζείμ. Η λέξη αυτή σημαίνει πολεμικά φρούρια, και ο θεός του Α/Χ θα είναι η πολεμική μηχανή (την οποία όμως ο Κύριος θα απωλέσει και θα εξαφανίσει με το πνεύμα του στόματος Αυτού όπως λέει στην Β’ Θεσ.β:8).

Σήμερα, ο πολεμική αυτή μηχανή εκφράζεται τέλεια στο πρόσωπο του ΟΗΕ που έχει δικό του στρατό και διαθέτει τον τελειότερο εξοπλισμό.

Στη δεδομένη στιγμή, αυτός ο οργανισμός θα πάρει θέση αστυνομίας που θα επιβάλλει την τάξη δια της βίας σε όλο τον κόσμο.

Ξέρουμε ότι ο στρατός του ΟΗΕ αποτελείται από στρατιώτες απ’ όλα τα κράτη μέλη. Σήμερα υπάρχουν ήδη τέτοια τέλεια όπλα, που μπορούν να εξαφανίζουν (όχι απλώς να σκοτώνουν) τον άνθρωπο. Δεν έχουν να κάνουν τίποτα με τα συμβατικά όπλα. Γι’ αυτό λέει στον Δαν.η:24 ότι θέλει αφανίζει εξαισίως.

Στις σφραγίδες που ακολουθούν, καθώς εγκαθιδρύεται η βασιλεία του Α/Χ, και ιδιαίτερα στην δεύτερη (εδ.4) λέει ότι στον καθήμενο πάνω στον κόκκινο ίππο, που συμβολίζει τον πόλεμο, εδόθη να σηκώσει την ειρήνη από την γη. Καθώς ο Α/Χ θα υποτάσσει τα έθνη της γης στο σύστημά του εν ονόματι της ειρήνης, η ειρήνη θα έχει αφαιρεθεί από την γη.

 

και εξήλθε νικών, και διά να νικήση.

Αυτό τώρα φαίνεται παράξενο, ότι εξήλθε νικών και για να νικήσει. Εννοεί ότι ο σκοπός του ήταν να νικήσει και να κυριαρχήσει. Εξήλθε νικών, με σκοπό να νικήσει και να επικρατήσει.

Ο στόχος του δεν είναι να εγκαθιδρύσει μια δοξασμένη βασιλεία, να φέρει ειρήνη, ισότητα, δικαιοσύνη, ασφάλεια, ευημερία και θεραπεία στα έθνη. Δεν είναι καθόλου αυτός ο σκοπός του.

Είναι μόνο να νικήσει και να κατακτήσει! Εξήλθε νικών με σκοπό να νικήσει! Και όταν κάποιος νικά κυβερνά!!!! Έχει πλήρη κατοχή και ασκεί πλήρη έλεγχο και εξουσία. Θέλει να είναι όλα δικά του και να χειρίζεται τα πάντα. Αυτή είναι η καρδιά και ο στόχος του Σατανά και αυτή θα είναι και του Α/Χ.

Αυτό μας θυμίζει εκείνους τους πλούσιους ανθρώπους, τους Ιλλουμινάτι, οι οποίοι προσπαθούν να αποκτήσουν έλεγχο και εξουσία πάνω σ’ όλο τον κόσμο. Αυτοί είναι οι οικονομικά ισχυροί που με το χρήμα τους κυβερνούν τον κόσμο. Με τον τρομερό πλούτο που διαθέτουν, μπορούν να έχουν ότι θέλουν, αν και η ζωή τους είναι άδεια, ανούσια, χωρίς νόημα.

Ο σκοπός του Α/Χ θα είναι να νικήσει, να αποκτήσει τον έλεγχο πάνω σ’ όλο το πρόσωπο της γης, να κατέχει και να χειρίζεται τα πάντα.