ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.δ:8

 

 

Χάρτης που δείχνει τον τρόπο κατασκήνωσης των 12 φυλών του Ισραήλ, γύρω από τη Σκηνή του Μαρτυρίου. Οι σημαίες φανερώνουν τα 4 πρόσωπα των τεσσάρων ζώων της Αποκάλυψης και του Ιεζεκιήλ

 

Ιεζεκ.α:22 «Και το ομοίωμα του στερεώματος του επάνωθεν της κεφαλής των ζώων ήτο ως όψις φοβερού κρυστάλλου, εξηπλωμένου υπέρ τας κεφαλάς αυτών».

Το κρύσταλλο αυτό γέμισε τον προφήτη με φόβο γιατί ήταν κάτι φοβερό. Το ίδιο κρύσταλλο είδαμε στην Αποκ.δ:6 σαν γυάλινη θάλασσα, όμοια με κρύσταλλο.

Στην Αποκάλυψη βλέπουμε τα 4 ζώα πάνω από το κρυστάλλινο στερέωμα, όπου βρίσκεται ο θρόνος του Θεού και μάλιστα κύκλω και μέσα στο θρόνο.

Στην Αποκάλυψη τα βλέπουμε με 6 πτέρυγες, ενώ στον Ιεζεκιήλ με 4. Η όραση του Ιεζεκιήλ, φανερώνει τα 4 ζώα σε προηγούμενο χρόνο, ενώ του Ιωάννη στην τελική τους κατάσταση.

Ο Ιεζεκιήλ βλέπει τα 4 ζώα που συμβολίζουν το σώμα του Χριστού στην γη, γι’ αυτό μας λέει ότι έχουν χέρια, πόδια και τροχούς.

Ο Ιωάννης βλέπει το ίδιο σύνολο, σε σύμβολα πάλι, με τη διαφορά ότι είναι πια μέσα στον θρόνο του Θεού και κύκλω.

Δεν χρειάζονται χέρια για διακονία, πόδια για πνευματικό βάδισμα, και τροχοί για σταθερότητα και διεκπεραίωση της διακονίας, γι’ αυτό και δεν βλέπουμε το πνεύμα του Θεού να μας αναφέρει τίποτε απ’ αυτά.

Ιεζ.α:24 «και ότε επορεύοντο ήκουον τον ήχον των πτερύγων αυτών, ως ήχον υδάτων πολλών, ως φωνήν του Παντοδυνάμου, και την φωνήν της λαλιάς, ως φωνήν στρατοπέδου, ότε ίσταντο κατεβίβαζον τας πτέρυγας αυτών».

Εδώ έχουμε ένα άλλο στοιχείο που μας βεβαιώνει ότι τα 4 αυτά ζώα αντιπροσωπεύουν τον λαό του Θεού. Λέει ότι η φωνή τους είναι σαν φωνή υδάτων πολλών και σαν λαλιά στρατοπέδου.

Εάν το συνδέσουμε αυτό, με την Αποκ.ιδ:2 και ιθ:6 βλέπουμε ότι η φωνή αυτή είναι του λαού του Θεού, και του ίδιου του Κυρίου, όπως βλέπουμε στην Αποκ.α:15.

Επίσης η φράση «ως φωνή στρατοπέδου» πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρεται στον λαό του Θεού, γιατί παίρνει την εικόνα από το στρατόπεδο του Ισραήλ στην έρημο, όπως είδαμε και από το σχεδιάγραμμα.

Ιεζ.α:26 «Υπεράνωθεν δε του στερεώματος του υπέρ την κεφαλήν αυτών, εφαίνετο ομοίωμα θρόνου, ως θέα λίθου σαπφείρου και επί του ομοιώματος του θρόνου ομοίωνα ως θέα ανθρώπου καθημένου επ’ αυτόν άνωθεν».

Δεν λέει ότι ήταν άνθρωπος αυτός που καθόταν πάνω στον θρόνο, αλλά λέει «ομοίωμα ως θέα ανθρώπου». Είναι δηλαδή κάτι που έχει να κάνει με άνθρωπο, τον ένδοξο άνθρωπο Ιησού Χριστό.

Είναι η ίδια αλήθεια μ’ αυτή που εκφράζεται στην Αποκ.κβ:3-4 όπου αναφέρεται στον καθήμενο επί του θρόνου και το Αρνίο. Η αλήθεια είναι πολύ απλή και εκφράζεται πολλές φορές μέσα στον λόγο του Θεού. Ο Θεός Πατέρας που είναι το Πνεύμα, κατοικεί πλήρως μέσα στον Γιο Του τον οποίον γέννησε δια της παρθένου Μαρίας. Έτσι ο Χριστός είναι το κατοικητήριο της δόξας του Θεού. Ο ίδιος ο Κύριος είπε: «Εγώ και ο Πατήρ έν είμεθα», «όστις είδε εμέ είδε και τον Πατέρα».

Ο καθήμενος λοιπόν επί του θρόνου είναι ο Θεός εν Χριστώ (Κολ.β:9), ο οποίος κυβερνά, βασιλεύει και οδηγεί τους αγίους Του, στις τελευταίες αυτές μέρες.

Ιεζ.α:27-28 «Και είδον ως όψιν ηλέκτρου, ως θέαν πυρός εν αυτώ κύκλω, από της θέας της οσφύος αυτού και πάνω, και από της θέας της οσφύος αυτού και κάτω, είδον ως θέαν πυρός και είχεν λάμψιν κύκλω. Ως η θέα του τόξου του γινομένου εν τη νεφέλη εν ημέρα βροχής, ούτως ήτο η θέα της λάμψεως  κύκλω. Αύτη ήτο η θέα του ομοιώματος της δόξης του Κυρίου».

Ακριβώς τα ίδια πράγματα είδαμε και στην Αποκάλυψη. Η ίδια λάμψη της ίριδας κύκλω του θρόνου, τα ίδια χρώματα που συμβολίζουν το έλεος του Θεού, και την διαθήκη Του με τους ανθρώπους.

Ο Θεός λοιπόν δια μέσου αυτών των ζώων μεταφέρει την παρουσία Του, το έλεος και την πιστότητα της διαθήκης Του, σε όσους ακούσουν το μήνυμα που φέρουν οι εργάτες Του, η Νύμφη Του τις τελευταίες αυτές ημέρες.

Στη συνέχεια βλέπουμε τον Κύριο να δίνει μήνυμα στον Ιεζεκιήλ για να το μεταφέρει στον λαό Του.

Ένα άλλο παράλληλο κείμενο μ’ αυτό του Ιεζεκιήλ και της Αποκάλυψης έχουμε στο

Ησ.ς:1 «Κατά το έτος εν ω απέθανεν Οζίας ο βασιλεύς, είδον τον Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού και επηρμένου, και το κράσπεδον αυτού εγέμισε τον ναόν».

Όπως ο Ιεζεκιήλ έτσι κι ο Ησαΐας είδε τον Κύριο να κάθεται πάνω σε θρόνο υψηλό και επηρμένο.

Ησ.ς:2-4 «Άνωθεν αυτού ίσταντο σεραφείμ, ανά έξ πτέρυγας έχοντα έκαστον με τας δύο εκάλυπτε το πρόσωπον αυτού, με τας δύο εκάλυπτε τους πόδας αυτού, και με τας δύο επέτα. Και έκραζεν το έν πρός το  άλλον και έλεγεν, Άγιος, άγιος, άγιος ο Κύριος των δυνάμεων, πάσα η γή είναι πλήρης της δόξης αυτού Και οι παραστάται της θύρας εσείσθησαν εκ της φωνής του κράζοντος, και ο οίκος επλήσθη καπνού».

Η λέξη «Σεραφείμ» προέρχεται από τη ρίζα «σεράφ» που θα πει «ο φλεγόμενος». Αυτά λοιπόν τα σεραφείμ φλέγονται με την τρομερή φωτιά του Θεού. Είναι κάτι παρόμοιο μ’ αυτό που είδε ο Ιεζεκιήλ στο α:13:

«Περί δε του ομοιώματος των ζώων, η θέα αυτών ήτο ως καιόμενοι άνθρακες πυρός, ως θέα λαμπάδων τούτο συνεστρέφετο μεταξύ των ζώων και ήτο το πύρ λαμπρόν, και αστραπή εξέρχετο από του πυρός».

Άρα λοιπόν και οι δύο προφήτες βλέπουν τα ίδια όντα.

Το κάθε ένα είχε 6 πτέρυγες όπως βλέπουμε και στην Αποκάλυψη. Η διαφορά με την όραση του Ιεζεκιήλ είναι ότι εκεί τα βλέπουμε με τέσσερις πτέρυγες. Αυτό δείχνει ότι η όραση του Ιεζεκιήλ χρονικά προηγείται της όρασης του Ησαΐα, παρόλο που ο Ιεζεκιήλ έζησε 200 περίπου χρόνια μετά τον Ησαΐα.

Η όραση του Ησαΐα τυπολογικά διαγράφει το σώμα του Κυρίου στην παρουσία Του. Δείχνει τον άνθρωπο ένδοξο (γι’ αυτό έχουν 6 πτέρυγες) στην ένδοξη παρουσία του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Στην Αποκάλυψη είδαμε ότι έχουν 6 πτέρυγες αλλά δεν γίνεται καμιά αναφορά για χέρια και πόδια. Αυτό που θέλει να πει και στις δύο περιπτώσεις, καθώς και στον Ιεζεκιήλ, είναι ότι τα ζώα αυτά έχουν σώμα με ανθρώπινα χαρακτηριστικά.

Οι εικόνες όμως δίνονται από το Πνεύμα του Θεού με διακριτικές αναφορές κάθε φορά, έτσι ώστε να τονιστεί η αλήθεια  που το Πνεύμα θέλει να τονίσει.

Εδώ, ενώ είναι πάνω και γύρω από το θρόνο, που αυτόματα μας συνδέει με την όραση του Ιωάννη, βλέπουμε να γίνεται αναφορά σε χέρια και πόδια, που όπως είδαμε πριν, αναφέρονται στη διακονία των αγίων.

Στη συνέχεια όμως του κεφαλαίου, βλέπουμε ένα από τα Σεραφείμ να πιάνει με το χέρι του ένα αναμμένο κάρβουνο και να καθαρίζει το στόμα του Ησαΐα, που σημαίνει ότι η όραση του Ησαΐα κατά πάσα πιθανότητα, τοποθετείται χρονικά λίγο πριν του Ιωάννη, ή ακόμα ταυτόχρονα με αυτήν, με την διαφορά ότι εδώ βλέπουμε ακόμη το στοιχείο της διακονίας σε άλλους αγίους.

Αυτό δεν είναι άτοπο, γιατί κατά την διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού στην γη, οι άγιοι θα ποιμάνουν και θα κυβερνούν τα έθνη ενώ ταυτόχρονα θα είναι στην παρουσία του Κυρίου, δοξάζοντάς Τον ακατάπαυστα.

Έτσι εναρμονίζονται και οι δύο οράσεις που αναφέρονται στην παρουσία των αγίων μέσα και κύκλω του θρόνου του Θεού, ταυτόχρονα σαν πνεύματα διακονίας σε άλλους αγίους και σαν η νύμφη του Αρνίου που δοξάζει και να υμνεί τον Κύριο ακατάπαυτα χωρίς να κουράζεται.

Είπαμε ότι τα σεραφείμ στην όραση του Ησαΐα βρίσκονται πάνω και γύρω από τον θρόνο του Θεού, που σημαίνει ότι είναι και πάνω από το κρυστάλλινο στερέωμα, το οποίο όμως εδώ δεν αναφέρεται.

Αν προσέξουμε όμως, η όραση αυτή λαμβάνει χώρα μέσα στον Ναό του Σολομώντα και μάλιστα μπροστά στους παραστάτες της θύρας του Ναού.

Επίσης βλέπουμε ν’ αναφέρεται και το θυσιαστήριο από το οποίο ένα από τα χερουβείμ πήρε ένα αναμμένο κάρβουνο και καθάρισε τα χείλη του Ησαΐα.

Εφόσον λοιπόν έχουμε την σκηνή του θυσιαστηρίου και την παρουσία του Θεού να φανερώνεται μεταξύ του θυσιαστηρίου και του Ναού, είναι εύκολο να συμπεράνουμε ότι στην ίδια σκηνή περιέχεται και η θάλασσα η χάλκινη για την οποία μιλήσαμε προηγουμένως, και η οποία αντιπροσωπεύει το κρυστάλλινο στερέωμα που βλέπουμε στην  Αποκάλυψη και στον Ιεζεκιήλ.

Άρα, βλέπουμε πάλι, ότι τόσο ο θρόνος του Θεού όσο και τα Σεραφείμ βρίσκονται πάνω από το στερέωμα, σε αντίθεση με την όραση του Ιεζεκιήλ, όπου τα 4 ζώα είναι κάτω απ’ αυτό.

Όταν όμως γίνει η Αρπαγή, τότε ο λαός του Θεού θα βρεθεί μέσα και κύκλω του θρόνου, όπως βλέπουμε στην όραση του Ησαΐα και του Ιωάννη.

Αυτές οι 3 οράσεις έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Συνοδεύονται από μήνυμα κρίσης και καταστροφής. Το ίδιο μήνυμα που δόθηκε στον Ησαΐα, δίνεται και στον Ιεζεκιήλ. Το ίδιο βλέπουμε και στην Αποκάλυψη, μετά την όραση του 4^ου και του 5^ου κεφαλαίου, ακολουθεί το 6^ο κεφάλαιο, που είναι κρίση και καταστροφή πάνω στο πρόσωπο της γης, στους απειθείς, εθνικούς και Ισραηλίτες.

Τα ζώα αυτά φέρουν αλήθειες καθαρισμού δια της θυσίας του Αμνού, φέρουν αυτά τα αναμμένα κάρβουνα του καθαρισμού από την αμαρτία, πάνω από το θυσιαστήριο που θυσιάστηκε ο Χριστός. Είναι η ίδια φωτιά που τα κάνει να φλέγονται μπροστά στην παρουσία του Θεού, είναι φορείς καθαρισμού για τους ανθρώπους. Όσοι όμως δεν δεχτούν αυτό τον καθαρισμό, αυτή η φωτιά γίνεται κρίσης και καταστροφής.

Το ίδιο είπε και ο Ιωάννης στο Ματθ.γ:11-12 «Αυτός θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί. Όστις κρατεί το πτυάριον εν τη χειρί Αυτού, και θέλει καθαρίσει το αλώνιον Αυτού, και θέλει συνάξει τον σίτον Αυτού είς την αποθήκην, το δε άχυρον θέλει κατακαύσει εν πυρί ασβέστω».

Τα στοιχεία αυτά φανερώνουν τον ζήλο της αγιοσύνης του Θεού, γι’ αυτό ο Ιεζεκιήλ περιγράφει το κρυστάλλινο στερέωμα όπου είναι ο θρόνος του Θεού, σαν να έχει όψη φοβερή, γιατί έχει να κάνει μ’ αυτό τον καθαρισμό της αμαρτίας.

Ο Θεός είναι πυρ καταναλίσκον για τους ασεβείς, και φωτιά καθαρισμού και αγιασμού για αυτούς που υπακούνε στον λόγο Του.

Τι βλέπουμε λοιπόν γι’ αυτά τα 4 ζώα μέσα από όλη αυτή τη μελέτη; Τι είναι αυτά τα παράξενα όντα; Φαίνεται ότι είναι υπηρέτες και αντιπρόσωποι της δύναμης, της αγιοσύνης και της παρουσίας του Θεού στην γη.

Όπου κι αν τα βλέπουμε, είναι στενά συνδεδεμένα με τον θρόνο του Θεού. Τα βλέπουμε πάντοτε να προσκυνούν, να λατρεύουν και να αντιπροσωπεύουν τον Κύριο.