ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.δ:5-6

 

Αποκ.δ:5  καὶ ἐκ τοῦ θρόνου ἐκπορεύονται ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί, καὶ ἑπτὰ λαμπάδες πυρὸς καιόμεναι ἐνώπιον τοῦ θρόνου ἃ εἰσιν τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ θεοῦ,

 

«αστραπαί και βρονταί»

Φανερώνουν την θεία ενέργεια και δύναμη του Θεού. Υπάρχει αφάνταστη ενέργεια στην αστραπή και φανερώνει την τρομερή ενέργεια του Θεού.

Παραδείγματα όπου αστραπές και βροντές δείχνουν τη μεγαλοπρέπεια του Θεού καθώς και την δύναμη και την κρίση Του, υπάρχουν πολλά.

·        Έξοδ.θ:23,28 Αστραπές και βροντές στο όρος Σινά δείχνουν την τρομερή δύναμη του Θεού, καθώς δίνει τον Νόμο Του στον άνθρωπο.

·        Έξοδ.ιθ:16-21

·        Α’ Σαμ.ζ:10

·        Αποκ.η:5 Την ώρα που πρόκειται να πέσει ο θυμός του Θεού πάνω στην γη, βλέπουμε βροντές, αστραπές και σεισμό.

·        Αποκ.ι:1-4

·        Δαν.ι:6-7

Από τον θρόνο του Θεού εκπορεύονται αστραπές, βροντές και φωνές. Για τις φωνές θα μιλήσουμε λίγο αργότερα.

 

«και επτά λαμπάδες πυρός καιόμεναι ενώπιον του θρόνου»

Οι επτά λαμπάδες δεν είναι οι επτά λυχνίες που είδαμε στην αρχή του βιβλίου, οι οποίες αναφέρονται στις 7 χρονικές περιόδους της εκκλησίας. Εδώ βλέπουμε ότι υπάρχουν 7 λαμπάδες πυρός που καίνε συνεχώς μπροστά στον θρόνο του Θεού.

Η λαμπάδα κρατιέται ψηλά ώστε το φως της να φέγγει παντού. Αυτές οι 7 λαμπάδες δείχνουν το τέλειο φως του Θεού υψωμένο, ώστε όλοι να το δουν.

Υπάρχει το τέλειο φως που φωτίζει τα πάντα ώστε να μπορεί καθένας να δει το κάθε τι όπως πραγματικά είναι. Φωτίζει τέλεια τις καρδιές των ανθρώπων με την αλήθεια του Θεού. Αυτές οι 7 λαμπάδες αναφέρονται σαν τα επτά πνεύματα του Θεού.

Αποκ.α:4 «..... χάρις υμίν και ειρήνη από ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, και από των επτά πνευμάτων α ενώπιον του θρόνου Αυτού».

Ορισμένοι προσπαθούν να δείξουν ότι αυτά τα 7 πνεύματα είναι άγγελοι του Θεού. Όμως οι άγγελοι του Θεού δεν είναι πηγή χάρης και ειρήνης. Η ανεξάντλητη αυτή πηγή είναι μόνο ο Θεός, και ο Ιησούς είπε στο γ:1 «Τάδε λέει ο έχων τα επτά πνεύματα του Θεού...» 

Άρα, ο Ιησούς είναι Αυτός που έχει τα 7 πνεύματα του Θεού, το τέλειο και πλήρες φως του Θεού.

Ιωάν.η:12 «.... Εγώ ειμί το φως του κόσμου....».

Ιωάν.α:9 «Ην το φως το αληθινόν, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον».

Κολ.β:9 «εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς».

Αυτό το τέλειο φως, η πληρότητα του πνεύματος του Θεού, εκδηλώνεται τέλεια στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού.

 

Αποκ.δ:6 καὶ ἐνώπιον τοῦ θρόνου ὡς θάλασσα ὑαλίνη ὁμοία κρυστάλλῳ. Καὶ έν μέσῳ τοῦ θρόνου καὶ κύκλῳ τοῦ θρόνου τέσσαρα ζῷα γέμοντα ὀφθαλμῶν ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν.

 

Βλέπει κάτι που μοιάζει με «θάλασσα υαλίνη ομοία κρυστάλλω»

Στην Έξοδ.κδ:10-11 είναι η περίπτωση που ο Μωυσής, ο Ααρών, ο Ναδάβ, ο Αβδιού και οι 70 πρεσβύτεροι ανέβηκαν στο όρος Σινά για να συναντήσουν τον Κύριο.

«και είδον τον Θεόν του Ισραήλ, και υπό τους πόδας αυτού ως έδαφος εστρωμένον εκ λίθου σαπφείρου, και ως το στερέωμα του ουρανού κατά την καθαρότητα».

Αυτό το υπόστρωμα στα πόδια του Θεού ήταν καθαρό σαν τον γαλάζιο καθαρό ουρανό.

Αυτό που βλέπει ο Ιωάννης, δεν είναι πραγματική θάλασσα, αλλά κάτι που μοιάζει με θάλασσα και μάλιστα από γυαλί. Να μη νομίσουμε ότι όταν φθάσουμε στην παρουσία του Θεού, θα δούμε μια γυάλινη θάλασσα. Γι’ αυτό βάζει μπροστά την λέξη «ως», γιατί σημαίνει κάτι περισσότερο από θάλασσα όπως θα δούμε.

Λουκ.κα:25 «... και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα»

Ενώ στην γη θα υπάρχει αναταραχή και στενοχώρια - αυτή την κατάσταση του κόσμου την περιγράφει ο Κύριος με την εικόνα της τρικυμισμένης θάλασσας - στον θρόνο του Θεού, στην παρουσία του Κυρίου, θα υπάρχει νηνεμία, γαλήνη και ησυχία, αυτό το γεγονός μας το φανερώνει με την εικόνα αυτής της θάλασσας που είναι ήσυχη καθαρή και συμπαγής.

Ησ.νζ:20-21 «Οι δε ασεβείς είναι ως η ταραγμένη θάλασσα, όταν δεν δύναται να ησυχάση και τα κύματα αυτής εκρίπτουσι καταπάτημα και πηλόν. Ειρήνη δεν είναι εις τους ασεβείς λέει ο Θεός μου».

Εδώ όμως, μπροστά στον θρόνο του Θεού, υπάρχει θάλασσα ήσυχη και καθαρή σαν το κρύσταλλο.

Αποκ.ιε:2-3 βλέπουμε πάλι την ίδια σκηνή. Αυτή την φορά όμως βλέπουμε τους μάρτυρες της θλίψης να στέκονται πάνω σ’ αυτή την θάλασσα, η οποία εδώ φαίνεται σαν «μεμιγμένη πυρί» που φανερώνει ότι αυτοί οι μάρτυρες έχουν καθαριστεί και έχουν περάσει δια μέσου της φωτιάς για να σταθούν σ’ αυτή την θέση της δόξας μπροστά στο θρόνο του Θεού.

Ακόμη βλέπουμε ότι υπάρχει μία παρόμοια αναλογία στον Ιεζεκ.α:22-26 όπου βλέπει σε όραση αυτή την γυάλινη θάλασσα κάτω από άλλη όψη:

«Και το ομοίωμα του στερεώματος του επάνωθεν της κεφαλής των Ζώων ήτο ως όψις φοβερού κρυστάλλου, εξηπλωμένου υπέρ τας κεφαλάς αυτών.... Υπεράνωθεν δε του στερεώματος του υπέρ την κεφαλή αυτών, εφαίνετο ομοίωμα θρόνου, ως θέα λίθου σαπφείρου και επί του ομοιώματος του θρόνου ομοίωμα ως θέα ανθρώπου καθημένου επ’ αυτόν άνωθεν».

Το στερέωμα αυτό περιγράφεται εδώ σαν να έχει την όψη φοβερού κρυστάλλου. Υπάρχει όπως βλέπουμε ένας στενός παραλληλισμός ανάμεσα στην όραση του Ιεζεκιήλ και του Ιωάννη.

·     Και στις δύο περιπτώσεις βλέπουμε τον θρόνο του Θεού.

·     Κρυστάλλινο στερέωμα

·     Τα 4 ζώα στη μία περίπτωση κάτω από το στερέωμα και στην άλλη πάνω από αυτό. Αργότερα θα δούμε τι σημαίνει αυτή η διαφορά.

Έχουμε μία ακόμη εικόνα, παρόμοια με τις προηγούμενες, να φαίνεται η παρουσία του Θεού, οι άγιοι μπροστά Του και αυτή η θάλασσα που εξετάζουμε.

Ο Σολομώντας μίσθωσε έναν Τύριο δεξιοτέχνη στην εργασία του χαλκού ονόματι Χειράμ. Αυτός έκαμε:

Α’Βασ.ζ:23-26 «την θάλασσαν χυτήν, δέκα πηχών από χείλους εις χείλος, στρογγύλην κύκλω, και υπό το χείλος αυτής κύκλω ήσαν ανάγλυφα εις σχήμα κολοκύνθης περικυκλούντα αυτήν, δέκα κατά πήχην, περικυκλούντα την θάλασσαν κύκλω. Αι δύο σειραί των αναγλύφων ήσαν χυμέναι ομού με αυτήν. Ιστατο δε επί δώδεκα βοών τρείς έβλεπον προς βορράν, και τρείς έβλεπον προς δυσμάς, και τρείς έβλεπον προς νότον, και τρείς έβλεπον προς ανατολάς, και η θάλασσα έκειτο επ’ αυτών και όλα τα οπίσθια αυτών ήσαν προς τα έσω. Και το πάχος αυτής ήτο μιάς παλάμης και το χείλος αυτής κατασκευασμένον ως χείλος ποτηρίου, ως άνθος κρίνου εχώρει δε δύο χιλιάδας βάθ.»

Αυτή η θάλασσα ήταν σαν ένα ημισφαίριο, σαν χάλκινο ποτήρι. Ο σκοπός της θάλασσας αυτής ήταν ο καθαρισμός των ιερέων πριν αρχίσουν τις διάφορες τελετές και θυσίες ενώπιον του Κυρίου.

Είχε περίπου 2,5 μέτρα ύψος, που έδειχνε ότι ήταν πολύ ψηλά για να μπορέσει να πλυθεί κάποιος που πατούσε στην γη. Ο τύπος που φανερώνεται εδώ είναι ότι ο άνθρωπος με τις δικές του ικανότητες δεν μπορεί να καθαριστεί από την αμαρτία.

Ο καθαρισμός του Θεού είναι πολύ ψηλά για τον άνθρωπο που είναι φτιαγμένος από χώμα και στέκεται πάνω στην γη. Δεν μπορεί μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις να καθαριστεί, παρά μόνον όταν κάποιος τον βοηθήσει.

Ο ιερέας δεν μπορούσε να φτάσει σ’ αυτή την θάλασσα για να καθαριστεί παρά μόνο, ίσως, με την βοήθεια κάποιας σκάλας. Ο Ιησούς είναι αυτή η σκάλα, ο μόνος τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στην θάλασσα του καθαρισμού του Θεού.

Αυτή η χάλκινη θάλασσα ήταν στηριγμένη πάνω σε τέσσερις τριάδες βοών, που κι αυτά ήταν φτιαγμένα από χαλκό και ήταν ανά τρία στραμμένα στα 4 σημεία του ορίζοντα.

Σ’ αυτή την εικόνα βλέπουμε την αλήθεια, ότι στην εποχή του ευαγγελίου (δηλ. της Καινής Διαθήκης) η αλήθεια για τον καθαρισμό από την αμαρτία θα είναι διαθέσιμη σ’ όλους τους ανθρώπους, σ’ όλη την γη.

Θα διαδοθεί παντού από μία βασιλεία υπηρετών και διακόνων του Θεού. Ο αριθμός 12 φανερώνει το πνευματικό βασίλειο του Θεού.

Α’ Πετρ.β:9 «Σεις όμως είσθαι γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός τον οποίον απέκτησεν ο Θεός, δια να εξαγγείλετε τας αρετάς Εκείνου....».

Τα βόδια αντιπροσωπεύουν τους εργάτες του Θεού, την υπηρεσία των δούλων του Θεού, που τρέχουν σ’ όλες τις γωνιές της γης για να κηρύξουν τον καθαρισμό από την αμαρτία δια του αίματος του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Ματθ.κη:19 «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς ......».

Βλέπουμε τον Κύριο να δίνει εντολή ώστε το Ευαγγέλιο της σωτηρίας να κηρυχθεί σ’ όλο τον κόσμο.

Μαρκ.ις:15-16 «Και είπε προς αυτούς, Υπάγετε εις όλον τον κόσμον, και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν. Όστις πιστεύση και βαπτισθή, θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση, θέλει κατακριθή».

Στον καθαρισμό από την αμαρτία περιλαμβάνεται και το βάπτισμα, που δεν είναι άλλο παρά το εξωτερικό σημάδι του εσωτερικού καθαρισμού, που έχει γίνει ήδη μέσα στην καρδιά.

Το βόδι, όπως είπαμε, αντιπροσωπεύει τους εργάτες του Θεού, γιατί χρησιμοποιούσαν βόδια για το όργωμα του αγρού, καθώς και για πολλές άλλες εργασίες. Κοπίαζαν για να φέρουν το σιτάρι στις αποθήκες του κυρίου τους.

Α’Κορ.θ:9-10 «.... δεν θέλεις εμφράξει το στόμα βοός αλωνίζοντος. Μήπως μέλλει τον Θεό περί βοών; η δι’ ημάς βεβαίως λέει τούτο;»

Έχουμε εδώ μία καθαρή παράλληλο, ότι τα βόδια συμβολίζουν τους εργάτες του Θεού.

Η θάλασσα αυτή ήταν από χαλκό. Ο χαλκός συμβολίζει την κρίση του Θεού, και η αλήθεια που πρέπει να καταλάβουμε είναι η εξής:

Ο Χριστός δέχτηκε την κρίση, την τιμωρία του Θεού αντί να την υποστούμε εμείς κι έτσι τώρα εφόσον δεχόμαστε την θυσία Του είμαστε ελεύθεροι από την κρίση του Θεού.

Ιωάν.ε:24 «Αληθώς, αληθώς σας λέγω, ότι ο ακούων τον λόγον μου, και πιστεύων εις τον πέμψαντά με, έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν».

Επειδή ο Χριστός σαν άνθρωπος ήταν τέλειος κατά πάντα, και η θυσία Του ικανοποίησε την δίκαιη κρίση του Θεού για την αμαρτία, έγινε το αγγείο, ο φορέας του καθαρισμού του Θεού, αυτή η μεγάλη λεκάνη από χαλκό που είδαμε στον ναό του Σολομώντα. Αυτός έγινε η θάλασσα του καθαρισμού.

Τα ανάγλυφα σε σχήμα κολοκύνθης, αντιπροσωπεύουν τους αγίους του Θεού που ήδη έχουν κριθεί εν Χριστώ Ιησού, και είναι καθαροί εξ αιτίας του αίματος του Χριστού.

Όπως το κολοκύθι ζει μόνο με άφθονο νερό, έτσι και οι άγιοι του Θεού ζουν μόνο εξ αιτίας του ζωντανού νερού που είναι ο Χριστός.

Η θάλασσα που είδαμε στην Αποκ.δ, όπως φαίνεται, είναι το αντίτυπο της θάλασσας του Ναού του Σολομώντα. Λέμε «όπως φαίνεται» γιατί η Γραφή πουθενά δεν κάνει αυτή την σύνδεση, τουλάχιστον με τρόπο φανερό. Ακόμα καλύτερα θα λέγαμε ότι απέχει κατά ένα σκαλοπάτι από το αληθινό αντίτυπο, γιατί αυτή η χάλκινη θάλασσα αναφέρεται στον καθαρισμό του Θεού που γίνεται στην γη, δια πίστεως, δια μέσου του κηρύγματος του λόγου.

Η θάλασσα όμως της Αποκ.δ φανερώνει ότι ο καθαρισμός αυτός, έχει ήδη ολοκληρωθεί. Όχι απλά δια πίστεως, αλλά τώρα πια στην πραγματικότητα, για πάντα.

«Άρτι εγένετο η σωτηρία και η Βασιλεία του Θεού ημών και η εξουσία του Χριστού αυτού» διότι οι άγιοι αρπάχθηκαν στο θρόνο του Θεού και αυτός ο καθαρισμός δεν μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί από κανέναν ούτε από τον Διάβολο, γιατί μας λέει ότι «εβλήθη ο κατήγωρ των αδελφών ημών», που σημαίνει ότι δεν μπορεί να μας κατηγορήσει πλέον ενώπιον του Θεού. Σ’ αυτή λοιπόν τη θάλασσα, βλέπουμε την αιώνια κατάσταση των αγίων στην παρουσία του Θεού.

Η θάλασσα στον Ναό του Σολομώντα, ήταν τοποθετημένη στην αυλή, μπροστά στον κυρίως ναό, όπου ήταν τα άγια, και τα άγια των αγίων. Εκεί ήταν η κιβωτός της διαθήκης και το ιλαστήριο. Το ιλαστήριο ήταν ο θρόνος της παρουσίας του Θεού, σ’ εκείνο τον Ναό. Εκεί ερχόταν και αναπαυόταν η δόξα του Θεού αποκαλύπτοντας έτσι την παρουσία Του.

Λευιτ.ις:2 Ο Θεός φανερώθηκε μέσα σ’ ένα σύννεφο από θυμίαμα, πάνω στο ιλαστήριο.

Αριθμ.ζ:89  Ο Θεός μίλησε στον Μωυσή από το ιλαστήριο, ανάμεσα από τα χερουβείμ.

Το ιλαστήριο ήταν το καπάκι της κιβωτού της διαθήκης που ήταν κατασκευασμένο από ένα μονοκόμματο κομμάτι χρυσού. Απ’ αυτό ήταν σφυρηλατημένα δύο χερουβείμ που καθόταν το ένα αντικριστά στο άλλο έτσι που οι φτερούγες τους άγγιζαν μεταξύ τους. Ανάμεσα από αυτά τα δύο χερουβείμ, ο Θεός μιλούσε στον Μωυσή.

Όπως αυτή η θάλασσα στον ναό του Σολομώντα ήταν μπροστά στην παρουσία του Θεού, έτσι ακριβώς βλέπουμε και την θάλασσα την κρυστάλλινη μπροστά στον θρόνο του Θεού.

Όπως η δόξα φανερωνόταν στο ιλαστήριο, έτσι τώρα την βλέπουμε, στην όραση του Ιωάννη, να ακτινοβολείται σαν ίρις γύρω από τον θρόνο, στο χρώμα του σμαραγδιού, του ίασπι και του σάρδιου.

Οι θάλασσες αυτές συμβολίζουν καθαρισμό. Η χάλκινη τον τελετουργικό καθαρισμό των ιερέων για την εκτέλεση των θυσιών και την προσωπική εξάγνιση. Η υάλινη θάλασσα είναι το αντίτυπο της χάλκινης. Αντιπροσωπεύει τον πραγματικό αιώνιο καθαρισμό, που δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνεται πια, αλλά είναι για πάντα. Είναι ο εμπειρικός καθαρισμός που κάθε άγιος θα νοιώσει όταν βρεθεί στην παρουσία του Θεού. Είναι ο καθαρισμός του Χριστού από τα πονηρά έργα που εφαρμόζεται στην καρδιά και στην συνείδηση.

Και οι δύο αυτές θάλασσες φανερώνουν την αναμαρτησία των αγίων μπροστά στον θρόνο του Θεού. Οι ιερείς της Παλαιάς Διαθήκης έπρεπε να καθαρίζονται συχνά, εκπληρώνοντας έτσι ένα τύπο του οποίου το αντίτυπο ήταν πολύ ανώτερο.

Στην Καινή Διαθήκη είμαστε τελείως καθαροί εν Χριστώ, δια πίστεως. Νόμιμα στεκόμαστε μπροστά στον Θεό, πλυμένοι από την αμαρτία μας.

Όμως, παράλληλα, βρίσκουμε ότι υπάρχει ένας συνεχής και ακατάπαυστος εμπειρικός πλέον καθαρισμός, σ’ όλη την διάρκεια της πνευματικής μας ζωής. Πρέπει να πλένουμε τα πόδια μας κάθε μέρα. Να καθαρίζουμε τους εαυτούς μας από κάθε ακαθαρσία της σάρκας και του πνεύματος, ν’ ανανεώνουμε καθημερινά την πίστη και την αφοσίωση μας σ’ Αυτόν και να επιτρέπουμε στο Πνεύμα του Θεού να τελειοποιήσει μέσα μας αυτό που άρχισε.

Υπάρχει ένας αξιοθαύμαστος παραλληλισμός, ένας θαυμάσιος τυπολογικός κρίκος μεταξύ της Σκηνής του Μαρτυρίου, του Ναού του Σολομώντα και της όρασης του Ιωάννη στην Αποκάλυψη.

  

ΝΑΟΣ, ΣΚΗΝΗ	ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
α. Υπάρχει το ιλαστήριο που ήταν ο θρόνος του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη	Υπάρχει ο θρόνος του Θεού που είναι το αντίτυπο του ιλαστηρίου.
β. Τα Χερουβείμ στο Ναό του Σολομώντα. Υπήρχαν 4 Χερουβείμ από τα οποία τα 2 ήταν πάνω στο ιλαστήριο, εν τω μέσω του θρόνου. Μέσα στα Άγια των Αγίων υπήρχαν άλλα δύο τεράστια Χερουβείμ από ξύλο ελιάς, με επένδυση χρυσού. Το άνοιγμα των πτερών τους ήταν 10 πήχεις. Τα Άγια των Αγίων ήταν 20Χ20Χ20 πήχεις κι έτσι τα πτερά των Χερουβείμ άγγιζαν τους τοίχους και το ένα τα πτερά του άλλου. Αυτά ήταν κύκλω του θρόνου. Έτσι έχουμε Χερουβείμ στο μέσο του θρόνου και κύκλω του θρόνου, όπως ακριβώς στην Αποκάλυψη.	Τα 4 ζώα είναι αντίτυπο των Χερουβείμ. Αυτά τα ζώα μας λέει ο Ιωάννης ότι είναι εν μέσω και κύκλω του θρόνου του Θεού.
γ. 24 εφημερίες ιερέων που υπηρετούσαν τον Κύριο στο Ναό. Γνωρίζουμε απ’ την ιστορία ότι υπήρχαν 24 εφημερίες ιερέων που υπηρετούσαν στο Ναό. Στις μέρες του Χριστού ίσχυε το ίδιο (Λουκάς α:5-9).	24 πρεσβύτεροι. Αυτοί είναι το αντίτυπο της πνευματικής βασιλείας των αγίων που θριάμβευσαν, της νύμφης του Χριστού, που αποτελείται από αγίους τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης.
δ. Η εφτάφωτη λυχνία. Στη Σκηνή του Μαρτυρίου υπήρχε μια λυχνία με βραχίονες και στο τέλος κάθε βραχίονα υπήρχε ένα φως. Έτσι έχουμε συνολικά 7 φώτα πάνω σε μια λυχνία. Στο ναό του Σολομώντα υπήρχαν 10 λυχνίες που η κάθε μια είχε 7 φώτα.	Επτά λαμπάδες πυρός καιόμεναι ενώπιον του θρόνου του Θεού, είναι το αντίτυπο της επτάφωτης λυχνίας
ε. Πάνω στο θυσιαστήριο υπήρχε μια σχάρα όπου τοποθετούσαν τις θυσίες. Αν η θυσία ήταν ολοκαύτωμα, καιγόταν τελείως και οι στάχτες έπεφταν κάτω απ’ το θυσιαστήριο. Αυτό το θυσιαστήριο - αντίτυπο του οποίου είναι στον ουρανό - είναι το κυρίως θυσιαστήριο που βλέπουμε στη Σκηνή του Μαρτυρίου και στο ναό του Σολομώντα. Ήταν κατασκευασμένο από χαλκό, σύμβολο της κρίσης του Θεού.	Μπροστά στο θρόνο του Θεού υπάρχει ένα θυσιαστήριο όπως βλέπουμε στο ς:9-11. Εκεί βλέπουμε τις ψυχές των εσφαγμένων για τη μαρτυρία του Ιησού, να είναι κάτω απ’ το θυσιαστήριο του θρόνου. Αυτοί οι άγιοι της Μ. Θλίψης παρέδωσαν τους εαυτούς τους ολοκληρωτικά στον Κύριο αυτή την ώρα του πειρασμού. Έγιναν ένα πραγματικό ολοκαύτωμα, οσμή ευωδίας στον Κύριο, γιατί έδωσαν τα πάντα γι’ Αυτόν. Τους βλέπουμε κάτω απ’ το θυσιαστήριο, όπως τις στάχτες του ολοκαυτώματος, να περιμένουν να πάρουν τα ένδοξα σώματά τους και τη θέση που τους ανήκει μέσα στην παρουσία του Θεού, κάτι που θα γίνει μετά την Θλίψη.
ζ. Το χρυσό θυσιαστήριο του θυμιάματος ήταν τοποθετημένο στα Άγια, ακριβώς έξω από τα Άγια των Αγίων. Εκεί έπρεπε να σταματήσει ο ιερέας πριν περάσει το καταπέτασμα για να θυμιάσει.	Στην Αποκ.η:3 βλέπουμε ένα άλλο χρυσό θυσιαστήριο πάνω στο οποίο  καιγόταν θυμίαμα, που συμβολίζει τις προσευχές των αγίων.
η. Η Κιβωτός της Διαθήκης που υπήρχε μέσα στα Άγια των Αγίων. Κατά καιρούς, πριν ακόμη κτιστεί ο Ναός του Σολομώντα, βλέπουμε την Κιβωτό να πηγαίνει μπροστά στις μάχες να σταματά στην μέση του Ιορδάνη ώστε να περάσει ο λαός του Θεού. Η Κιβωτός είναι τύπος του Χριστού, ο οποίος είναι η σημαία μας, το φρούριό μας, το κατοικιτήριο της παρουσίας του Θεού, και Αυτός που προσμένουμε να δούμε όταν έλθουμε στη δόξα Του.	η. Στην Αποκ.ια:19 διαβάζουμε «και ηνοίγη ο ναός του Θεού ο εν τω ουρανώ, και ώφθη η Κιβωτός της διαθήκης Αυτού εν τω ναώ Αυτού». Αυτό γίνεται αμέσως μετά το άνοιγμα της 7ης σφραγίδας. Ο Ιωάννης βλέπει σε όραση ν’ ανοίγεται ο Ναός του Θεού και να εμφανίζεται η Κιβωτός της Διαθήκης, που αντιπροσωπεύει τον Κύριο Ιησού Χριστό ο Οποίος πρόκειται να εξέλθει για να πατάξει τους απειθείς λαούς της γης και να ιδρύσει τη Χιλιετή βασιλεία Του.
θ. Τα Άγια των Αγίων του Ναού, όπου υπήρχαν τα Χερουβείμ.	θ. Ο θρόνος του Θεού όπου βλέπουμε και τα 4 ζώα.