ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Κεφ.δ:8

 

Αποκ.δ:8 «και τα τέσσαρα ζώα έν καθ’ έν αυτών έχων ανά πτέρυγας έξ, κυκλόθεν και έσωθεν γέμουσιν οφθαλμών και ανάπαυσιν ουκ έχοντες ημέρας και νυκτός λέγοντες, Άγιος άγιος άγιος κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ, ο ήν και ο ών και ο ερχόμενος».

 

Το καθένα από τα 4 ζώα είχε 6 πτέρυγες. Ο αριθμός 6 αναφέρεται στον άνθρωπο. Οι πτέρυγες ανήκουν στα επουράνια, στην ένδοξη παρουσία του Θεού. Επομένως τα ζώα αυτά πρέπει να έχουν να κάνουν με τους αγίους του Θεού οι οποίοι έχουν λάβει δόξα και τιμή γύρω και μέσα στο θρόνο της παρουσίας του Θεού.

 

«κυκλόθεν και έσωθεν γέμουσιν οφθαλμών».

Δεν μας λέει απλά ότι έχουν πολλά μάτια. Βλέπουμε μια έμφαση στην όραση αυτών των ζώων. Έχουν τέλεια πνευματική όραση και αντίληψη για το κάθε τι, τόσο κυκλόθεν όσο και έσωθεν.

Ο λόγος του Θεού μας λέει ότι οι άγγελοι επιθυμούν να παρακύψουν στις αλήθειες και στις αποκαλύψεις της εκκλησίας για να εννοήσουν το σχέδιο του Θεού για τους αγίους Του, (Α’ Πέτρ.α:12) που σημαίνει ότι δεν έχουν πλήρη γνώση του σχεδίου του Θεού.

Εδώ όμως τα 4 ζώα βλέπουμε ότι έχουν τέλεια γνώση και όραση, που σημαίνει ότι δεν αντιπροσωπεύουν αγγέλους αλλά αγίους οι οποίοι βρίσκονται μέσα στην παρουσία του Θεού.

Ο Κύριος Ιησούς είπε στους μαθητές Του: «...εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού, εις δε τους λοιπούς δια παραβολών, δια να μη βλέπωσιν ενώ βλέπουσι, και να μη καταλαμβάνωσιν ενώ ακούουσιν» (Λουκ.η:10).

Α’ Ιωάν.γ:2 «Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα Θεού, και έτι δεν εφανερώθη τι θέλομεν είσθαι, εξεύρομεν όμως, ότι όταν φανερωθή, θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν, διότι θέλομεν ειδεί αυτόν καθώς είναι».

Να λοιπόν η εκπλήρωση αυτής της γραφής στα 4 ζώα.

Είναι γέμοντα οφθαλμών για να βλέπουν όλο το μεγαλείο, την τιμή, την δόξα, το κράτος, την ισχύ, την δύναμη και το πλήθος της μεγαλοσύνης Του.

Είναι γέμοντα οφθαλμών κυκλόθεν και έσωθεν γιατί για να δεις το μεγαλείο του Θεού δεν φτάνουν, μόνο δύο μάτια. Χρειάζεται να δεις την δόξα και το μεγαλείο με το οποίο σε περιβάλλει, καθώς επίσης και την χάρη, το έλεος και το μεγαλείο που ο ίδιος δημιούργησε στον εσωτερικό άνθρωπο.

 

«και ανάπαυσιν ουκ έχοντες ημέρας και νυκτός»

Γιατί δεν έχουν ανάπαυση ούτε μέρα ούτε νύκτα; Γιατί ποτέ δεν κουράζονται. Εμείς σταματάμε όταν κουραζόμαστε. Τα 4 ζώα δεν σταματούν, γιατί ποτέ δεν κουράζονται.

Ο κύριος στόχος και σκοπός της ζωής των 4 ζώων, είναι να προσκυνούν τον Θεό ακατάπαυστα. Η καρδιά τους τους ωθεί να Τον δοξάζουν και να Τον προσκυνούν συνεχώς. Δεν είναι δεσμά γι’ αυτούς αλλά ευχαρίστηση. Είναι αυτό που ποθούν και λαχταρούν να κάνουν και δεν υπάρχει πια κανένα εμπόδιο για να τους σταματήσει.

 

«λέγοντες, Άγιος άγιος άγιος...»

Η τριπλή χρήση του «άγιος» φανερώνει έμφαση. Δεν αναφέρεται σε καμία τριάδα, όπως ήδη έχουμε δει. Εάν συμπεράνουμε απ’ αυτό ότι υπάρχουν τρία πρόσωπα στην θεότητα, τότε θα πρέπει με το ίδιο σκεπτικό να συμπεράνουμε ότι υπάρχουν τρείς πλανήτες γη, γιατί ο Ιερεμίας λέει «ω γή, γή, γή άκουε τον λόγο του Κυρίου» (Ιερ.κβ:29).

Ιερεμ.ζ:4. Όταν οι Ιουδαίοι αρνήθηκαν να πιστέψουν ότι ο Θεός θα κατέστρεφε τον Ναό κατά τον λόγο του Ιερεμία, τον αποκάλεσαν ψευδοπροφήτη και έλεγαν τρείς φορές «ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου», ενώ γνώριζαν ότι υπήρχε μόνο ένας ναός.

Το έλεγαν για έμφαση. Έτσι κι εδώ, τα 4 ζώα λένε άγιος, άγιος, άγιος που δεν είναι παρά τριπλή έμφαση στο πρόσωπο του Κυρίου για τον Οποίο καθαρά μας λέει η Γραφή ότι είναι αριθμητικά ΕΙΣ.

Βλέπουμε λοιπόν ότι τα 4 ζώα είναι δεσμευμένα σε μια συνεχή δοξολογία και προσκύνηση του Θεού. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έκαναν το ίδιο κάτω στην  γη και γι’ αυτό το κάνουν και στην παρουσία του Θεού.

Βλέπουμε στο εδ.9 να ηγούνται στην δοξολογία και στην τιμή για τον καθήμενο επί του θρόνου, έχουν δηλαδή μια ηγετική θέση που αφορά την δοξολογία και την προσκύνηση του Θεού.

Στο εδ.11 λέει «και δια το θέλημά σου ήσαν και εκτίσθησαν».

Ο Κύριος έκτισε τα πάντα για το θέλημά Του. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι ο Θεός είναι ο δημιουργός του κακού, γιατί ο λόγος Του μας λέει ότι είναι απείραστος κακού. Δεν έχει τίποτα κοινό με την αμαρτία και το κακό που προήλθε από αυτήν.

Ό,τι έκανε ο Θεός ήταν τέλειο. Έδωσε τόσο στους αγγέλους, όσο και στον άνθρωπο την ελεύθερη βούληση και εκλογή. Το ότι ο Εωσφόρος στράφηκε εναντίον του Θεού και ταυτόχρονα εναντίον του ανθρώπου και στην συνέχεια ο άνθρωπος παράκουσε τον Θεό και αμάρτησε, αυτό παρόλο που ο Θεός ήξερε ότι θα συμβεί, δεν σημαίνει ότι ήταν στο θέλημά Του.

Φαίνεται δε από το γεγονός ότι τιμώρησε τόσο τον Σατανά όσο και τον άνθρωπο. Αν ο Θεός είχε προγραμματίσει τον άνθρωπο να αμαρτήσει και αυτό ήταν το θέλημά Του, τότε η τιμωρία που επιβλήθηκε ήταν εντελώς άδικη και σκληρή και ακόμη ο Θεός θα συμμετείχε στο κακό και την αμαρτία.

Αυτό όμως είναι άτοπο και δεν συμφωνεί με τον λόγο του Θεού. Ο Θεός δεν έχει καμία σχέση με το κακό και την αμαρτία. Έπλασε τον άνθρωπο για τον κάνει ένδοξο και ευτυχισμένο κοντά Του. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού και ο καθένας τώρα μπορεί να διαλέξει να είναι μέσα ή έξω από αυτό.

Ο Θεός δεν ευχαριστείται να τιμωρεί τους ανθρώπους, η τιμωρία είναι η συνέπεια του δρόμου και της εκλογής που έκαναν. Θα θερίσουν τους καρπούς της σποράς τους η οποία έγινε με την θέλησή τους και αντίθετα με το θέλημα του Θεού.

Ας εξετάσουμε τώρα ορισμένα παράλληλα κείμενα του λόγου του Θεού που αναφέρονται στα 4 ζώα ώστε να δούμε καλύτερα την αλήθεια που φανερώνουν.

Ιεζεκ.α:1 «Εν τω τριακοστώ έτει, τω τετάρτω μηνί, τη πέμπτη του μηνός ενώ ήμην μεταξύ των αιχμαλώτων παρά τον ποταμόν Χεβάρ, ηνοίχθησαν οι ουρανοί και είδον οράματα του Θεού».

Στην συνέχεια ο Ιεζεκιήλ σε όλη την διάρκεια του πρώτου κεφαλαίου αναφέρεται σε μια όραση που είδε για τα τέσσερα ζώα καθώς και τον θρόνο του Θεού.

Είδε τέσσερα ζώα, πάνω από το κεφάλι τους στερέωμα, είδε άνθρακες πυρός, τροχό εν μέσω τροχού, και όλα αυτά τα ονομάζει «οράματα του Θεού».

Αυτό σημαίνει ότι όλες αυτές οι οράσεις έχουν στενή επαφή και σχέση με τον θρόνο του Θεού, και την παρουσία Του. Στο α:4-5 μας λέει ότι είδε «τεσσάρων ζώων ομοίωμα»

Βλέπουμε να γίνεται λόγος εδώ για 4 ζώα όπως φαίνεται και από τα εδ.13,14,15 και άλλα.

Στο 9^ο και 10^ο κεφ. του Ιεζεκιήλ, τα ίδια ζώα ονομάζονται χερούβ που είναι ενικός αριθμός, ενώ χερουβείμ είναι ο πληθυντικός αριθμός. Όλα μαζί λοιπόν τα ζωντανά όντα ονομάζονται χερούβ, σαν ένα, ενικού αριθμού.

Ο Ιεζεκιήλ βλέπει στην όραση σαν ένα άρμα του Θεού, με 4 ζώα, από πάνω τους στερέωμα και πάνω από το στερέωμα τον θρόνο του Θεού. Αυτό το ονομάζει χερούβ.

Στο Ιεζ.ι:3 και άλλα μέρη τα 4 ζώα ονομάζονται χερουβείμ (πληθυντικός αριθμός).

Στο Ιεζ.ι:7-9 κάθε ένα από αυτά τα 4 ζώα ονομάζεται χερούβ. Έτσι, όλα μαζί ονομάζονται άλλοτε χερούβ και άλλοτε χερουβείμ, που σημαίνει ότι με κάποιο τρόπο τα ζώα αυτά είναι ένα αλλά και πολλά ταυτόχρονα. Αυτό σημαίνει ότι είναι ένα σώμα.

Στο ι:15 λέει: «και τα χερουβείμ υψώθησαν, τούτο είναι το ζώον, το οποίον είδον παρά τον ποταμόν Χεβάρ».

Εδώ ονομάζει και τα 4 ζώα σαν ένα ζώο. Έχουμε λοιπόν την εικόνα ενός σώματος που αποτελείται από πολλά μέλη. Αυτή η εικόνα αρμόζει στην εκκλησία και όχι στους αγγέλους. Οι άγγελοι ποτέ δεν αναφέρονται σαν ένα σώμα αλλά με όρους που φανερώνουν έναν άγγελο όπως τον Μιχαήλ ή τον Γαβριήλ, ή πολλούς, οι οποίοι εκφράζονται με αριθμούς, όπως μυριάδες μυριάδων και χιλιάδες χιλιάδων.

Ας συγκρίνουμε τώρα την όραση του Ιωάννη με την όραση του Ιεζεκιήλ όσον αφορά στα 4 ζώα.

Ιεζεκ.α:4-6 «και είδον και ιδού ανεμοστρόβιλος ήρχετο από βορρά, νέφος μέγα, και πύρ συστρεφόμενον πέριξ δε τούτου λάμψις, και εκ μέσουν αυτού εφαίνετο ως όψις ηλέκτρου, εκ μέσου του πυρός. Και εκ μέσου αυτού εφαίνετο τεσσάρων ζώων ομοίωμα. Και η θέα αυτών ήτο αύτη, είχον ομοίωμα ανθρώπου. Και έκαστον είχε τέσσερα πρόσωπα, και έκαστον αυτών είχε τέσσαρας πτέρυγας».

Αυτό το νέφος και η φωτιά έρχονται από την παρουσία του Θεού, γιατί ο Βορράς συμβολίζει την παρουσία του Θεού, είναι το κατοικητήριο του Θεού.

Ο 48^ος Ψαλμός μιλάει για το όρος Σιών, το όρος της αγιότητας του Θεού που είναι στα πλάγια του Βορρά.

Αυτό λοιπόν που βλέπει ο Ιεζεκιήλ συμβαίνει στην γη, ενώ η όραση του Ιωάννη λαμβάνει χώρα στον ουρανό.

Λέει λοιπόν ο Ιεζεκιήλ ότι τα 4 ζώα είχαν ομοίωμα ανθρώπου. Ενώ είναι πολλά έχουν την ομοιότητα ενός ανθρώπου. Τίνος ανθρώπου έχουν οι άγιοι την ομοιότητα; Η απάντηση βγαίνει μόνη της, του ανθρώπου Ιησού Χριστού. Αυτός είναι η εικών του Θεού του αοράτου, κι εμείς μεταμορφωνόμαστε από δόξα σε δόξα κατά την εικόνα Εκείνου.

Εδώ, κάτω απ’ αυτά τα σύμβολα, φαίνεται η εκπλήρωση της Γεν.α:26 όπου ο Θεός λέει ας κάμωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημών, καθ’ ομοίωσιν ημών.

Το σύνολο αυτό που έχει την ομοιότητα ανθρώπου, μαζί με τα υπόλοιπά στοιχεία που μας δίνονται σ’ αυτή την όραση, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αναφέρεται  στο σύνολο των πιστών του Θεού που είναι κατ’ εικόνα και ομοίωση Θεού.

Εδώ συμβολίζεται το σώμα του Χριστού, το οποίο τις τελευταίες μέρες θα είναι τέλειο σε ενότητα πίστης και θα έχει φτάσει στο μέτρο της ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, εις άνδρα τέλειο, όπως λέει στην Εφες.δ.

Είναι πολλοί και φαίνονται σαν ένας, όπως το σώμα του Χριστού αποτελείται από πολλά μέλη, αλλά κάθε μέλος είναι όμοιο με τον Χριστό, έτσι που μέσα από το σύνολο φαίνεται μόνο ένας: Ο Κύριος Ιησούς Χριστός.

Αυτό το σώμα θα έχει τέλεια ενότητα, μεγαλοπρέπεια και δόξα και θα φέρει το μήνυμα των τελευταίων ημερών σε όλο το πρόσωπο της γης. Θα καλέσει τους αγίους να έρθουν στον γάμο του αρνίου που ετοιμάζεται για την νύμφη Του. Το σώμα αυτό είναι τέλεια υποταγμένο στο θέλημα του Πατέρα και κινείται πάντοτε σύμφωνα με τις οδηγίες Του, έτσι ώστε όπου και να πηγαίνουν είναι μέσα στο θέλημα του Κυρίου.

Ιεζεκ.α:6 Το καθένα είχε 4 πρόσωπα. Τα πρόσωπα αυτά είναι τα ίδια με αυτά που βλέπουμε στην Αποκάλυψη, με μόνη διαφορά ότι ενώ στην Αποκάλυψη κάθε ζώο είχε ένα πρόσωπο από τα τέσσερα, εδώ κάθε ζώο έχει και τα 4 πρόσωπα, δηλαδή σύνολο 16 πρόσωπα.

Το καθένα έχει 4 πτέρυγες, αντίθετα με την Αποκάλυψη που έχουν 6. Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι αυτά τα 4 ζώα βρίσκονται στην γη.

Το 4 φανερώνει παγκοσμιότητα κι έχει να κάνει με την γη, τα 4 σημεία του ορίζοντα. Στην Αποκάλυψη όμως, έχουν δύο ακόμη πτέρυγες, πράγμα που φανερώνει ότι ανήκουν και βρίσκονται πλέον στα επουράνια, στο θρόνο του Θεού. Σαν τους αετούς πέταξαν ψηλά και είναι για πάντα εκεί, στην παρουσία του Θεού. Η Αποκάλυψη λοιπόν αναφέρεται σε μεταγενέστερη κατάσταση.

Ιεζεκ.α:7-8 «και οι πόδες αυτών ήσαν πόδες ορθοί, και το ίχνος του ποδός αυτών όμοιον με ίχνος ποδός μόσχου, και εσπινθυροβόλουν ως όψις χαλκού στίλβοντος. Και είχον χείρας ανθρώπου υποκάτωθεν των πτερύγων αυτών, εις τα τέσσερα αυτών μέρη, και τα τέσσερα είχον τα πρόσωπα αυτών και τας πτερύγας αυτών».

Βλέπουμε εδώ ότι έχουν πόδια και χέρια, κάτι που δεν αναφέρεται στην Αποκάλυψη. Εδώ τα 4 ζώα πρέπει να βαδίζουν, γι’ αυτό κι έχουν τα πόδια. Βρίσκονται στην γη και έχουν ένα δρόμο να κάνουν, ένα πνευματικό βάδισμα, ακόμα πρέπει να εκπληρώσουν μια διακονία και γι’ αυτό έχουν χέρια.

Αντίθετα, στη Αποκάλυψη δεν βλέπουμε να έχουν ούτε χέρια ούτε πόδια, γιατί απλούστατα το πνευματικό τους βάδισμα στη γη τελείωσε, καθώς επίσης και η διακονία τους και τα βλέπουμε μόνιμα μέσα στον θρόνο της παρουσίας του Θεού.

Τα πόδια τους «ήταν πόδες ορθοί» δηλαδή ήταν ολόισια προς τα κάτω. Ίσως να ήταν κυλινδρικά, ή μπορεί να ήταν σαν του ανθρώπου αλλά δίνεται έμφαση στο «ορθά», που φανερώνει ότι το βάδισμά τους ήταν τέλειο και ευθύ.

Τα ίχνη των ποδιών τους ήταν όμοια με τα ίχνη των ποδιών του μόσχου. Ο μόσχος όπως είπαμε και πριν είναι το νεαρό, γεμάτο δύναμη βόδι. Υπάρχει λοιπόν μια νεανικότητα και αναμφισβήτητη δύναμη στο βάδισμά τους, δύναμη υπηρεσίας και εργασίας για τον Κύριο. Αυτό άλλωστε δηλώνει όπως είδαμε και στην Αποκάλυψη η εικόνα του μόσχου. Είναι ζώο θυσίας υπηρεσίας πιστής, ζώο υπομονετικό και καθαρό για τίμια χρήση.

Έτσι και οι άγιοι του Θεού βαδίζουν πάνω στα χνάρια του μόσχου της θυσίας που υπηρέτησε πιστά τον Θεό μέχρι θανάτου, στα χνάρια του Κυρίου Ιησού Χριστού. Οι άγιοι αφήνουν τα ίδια χνάρια που άφησε ο Κύριός μας.

Τα πόδια τους λέει ότι εσπινθυροβόλουν ως όψις χαλκού στίλβοντος.

Το ίδιο βλέπει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη, όταν είδε τον Κύριο σε όραση. Λέει ότι τα πόδια Του ήταν όμοια με χαλκολίβανο ως πεπυρωμένα εν καμίνω. Η διαφορά είναι ότι ο χαλκολίβανος ο πεπυρωμένος, έχει όψη λευκή που φανερώνει ότι ο Χριστός ήταν τέλειος και δίκαιος ακόμη και στην πιο σκληρή δοκιμασία, ενώ οι άγιοι περνούν δοκιμασίες για να γίνουν δίκαιοι και τέλειοι χωρίς να έχουν δική τους δικαιοσύνη όπως είχε ο Κύριός μας.

Ο χαλκός όταν πυρώνεται έχει χρώμα κόκκινο, γι’ αυτό και ο Θεός μας περνά από δοκιμασίες για να μας καθαρίσει και να μας αγιάσει από την αμαρτία. Παράλληλα όμως, το βάδισμά μας στον κόσμο αυτό θα κρίνει όλους όσους βλέπουν την ζωή μας, βλέπουν τον Κύριο και την αλήθεια Του στο πρόσωπό μας καθώς και στις πράξεις μας και δεν θέλουν να ακολουθήσουν το «ορθό» αυτό βάδισμα του Θεού. Το βάδισμά μας λοιπόν πρόκειται να κρίνει τον κόσμο αυτό.

Εδ.8 λέει ότι «είχον χείρας ανθρώπου». Ενώ είναι πολλοί, έχουν χέρια ανθρώπου. Ποιου ανθρώπου;

Εφεσ.δ:13 λέει ότι θα «καταντήσομεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού ΕΙΣ ΑΝΔΡΑ ΤΕΛΕΙΟΝ ΕΙΣ ΜΕΤΡΟΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ».

Τότε είναι που θα γεννηθεί το παιδίον το άρσεν που βλέπουμε στην Αποκ.ιβ:5. Το σύνολο αυτό των πιστών που πρόκειται να κατατροπώσει τον Αντίχριστο και το σύστημά του τις τελευταίες ημέρες λίγο πριν γίνει η Αρπαγή.

Πρέπει λοιπόν σ’ αυτά τα 4 ζώα να δούμε όχι τίποτα σύνθετα ή παράξενα γεννήματα της φύσεως, αλλά ανθρώπους, γιατί τα χέρια τους και τα πόδια τους είναι ανθρώπινα και παρόλο που η Γραφή δεν το λέει, θα ήταν λογικό να συμπεράνουμε ότι και το υπόλοιπο σώμα τους ήταν σώμα ανθρώπου.

Τα χέρια είναι κάτω από τα φτερά τους, που σημαίνει ότι τα έργα τους είναι κρυμμένα κάτω από τις πτέρυγές τους. Τα έργα τους δεν αποτελούν κύριο χαρακτηριστικό, παρόλο που υπάρχουν, αλλά είναι πνευματικά επουράνια, που σημαίνει ότι κάθε τους έργο είναι για την δόξα του Θεού, βλέπει προς τα πάνω, δεν είναι σαρκικά αλλά πνευματικά.

«Αι πτέρυγες αυτών συνείχοντο η μία μετά της άλλης, δεν εστρέφοντο ενώ βάδιζον κατέναντι του προσώπου αυτών επορεύοντο» (Ιεζεκ.α:9).

Εδώ βλέπουμε την τέλεια ενότητα που έχει αυτό το σύνολο. Οι πάνω πτέρυγες του ενός έμπαιναν μέσα στις πάνω πτέρυγες του άλλου. Λέμε τις πάνω, γιατί λέει ότι οι άλλες δύο κάλυπταν το σώμα τους. Υπάρχει λοιπόν μια τέλεια ενότητα και σύνδεση σ’ αυτό σώμα. Επίσης οι πτέρυγες φανερώνουν προστασία, που σημαίνει ότι το ένα προστατεύει το άλλο, όπως ακριβώς γίνεται στο σώμα του Χριστού.

Είπαμε ότι οι άλλες δύο πτέρυγες κάλυπταν το σώμα τους, που φανερώνει ότι όχι μόνο τα έργα  της σάρκας δεν φαίνονται, αλλά ούτε η ανθρώπινη σάρκα γιατί κρύβεται κάτω από τα φτερά.

Βλέπουμε ακόμα την έμφαση στο ότι βαδίζουν ίσια και δεν στρέφονται καθώς βαδίζουν. Δεν στρέφονται ούτε ξεφεύγουν από τον δρόμο τους, αλλά μένουν στερεοί και ακλόνητοι στα χνάρια του Κυρίου, στην οδό την στενή και τεθλιμμένη που οδηγεί στην αιώνια ζωή. Ακολουθούν τον Θεό τέλεια (βλέπε εδ.9 και 12).

Εδ.13 «Περί του ομοιόματος των ζώων, η θέα αυτών ήτο ως καιόμενοι άνθρακες πυρός, ως θέα λαμπάδων, τούτο συνεστρέφετο μεταξύ των ζώων, και ήτο το πύρ λαμπρόν, και αστραπή εξήρχετο από του πυρός».

Βλέπουμε τα ζώα αυτά να καίγονται από ζήλο αγιασμού και θείας ενέργειας του Πνεύματος του Θεού.

Αυτή η ενέργεια συστρέφεται ανάμεσά τους και μέσα τους. Λέει ότι μοιάζουν με καιόμενους άνθρακες πυρός κι αυτή η ενέργεια ακατάπαυστα συστρέφεται ανάμεσά τους αναζητώντας την πρώτη ευκαιρία να ξεπηδήσει από μέσα τους.

Κολ.α:29 «...κοπιάζω αγωνιζόμενος κατά την ενέργειαν αυτού την ενεργουμένην εν εμοί μετά δυνάμεως».

Ιεζεκ.α:10  «Περι δε του ομοιώματος του προσώπου αυτών, τα τέσσερα είχον πρόσωπον ανθρώπου, και πρόσωπον λέοντος κατά το δεξιόν μέρος, και τα τέσσερα είχον πρόσωπον βοός κατά το αριστερόν, είχον και τα τέσσερα πρόσωπον αετού».

Αυτά είναι τα ίδια πρόσωπα και η ίδια σειρά με την οποία οι 12 φυλές του Ισραήλ κατασκήνωναν γύρω από την Σκηνή του Μαρτυρίου, μέσα στην έρημο.

Κάθε φυλή είχε μια σημαία μ’ ένα σύμβολο ζωγραφισμένο πάνω της. Προς Νότο κατασκήνωνε ο Ρουβήν, με σύμβολο τον άνθρωπο. Ανατολικά κατασκήνωνε ο Ιούδας με σύμβολο τον λέωντα. Δυτικά κατασκήνωνε ο Εφραΐμ με σύμβολο τον μόσχο. Προς Βορρά κατασκήνωνε ο Δαν με σύμβολο τον αετό (βλέπε σχεδιάγραμμα στην επόμενη σελίδα).

Όπως βλέπουμε και στο σχήμα, στο κέντρο έχουμε την Σκηνή του Μαρτυρίου, που στην όραση του Ιωάννη αντιπροσωπεύει τον θρόνο του Θεού.

Γύρω από τον θρόνο βλέπουμε στην ίδια όραση τα τέσσερα ζώα, τα οποία έχουν τα αντίστοιχα πρόσωπα, του ανθρώπου, του μόσχου, του λέοντος και του αετού.

Ρουβήν σημαίνει: ιδού Υιός, Εφραΐμ σημαίνει: Καρποφορία, δηλαδή όταν εργαζόμαστε πιστά στον αγρό του Κυρίου σαν τον νεαρό μόσχο, θα φέρουμε καρπό και μάλιστα εκατονταπλάσιο. Ιούδας που συμβολίζεται από τον λέοντα σημαίνει: Δόξα, δοξολογία. Έτσι κι εμείς, δίνουμε δόξα στον Λέοντα της φυλής του Ιούδα τον Κύριο Ιησού. Τέλος, Δαν θα πει: Κρίση και συμβολίζεται με τον αετό. Είναι άλλωστε και το σύμβολο της κρίσης της δικαιοσύνης εναντίον αυτών που είναι άνομοι.

Ιεζεκ.α:14 «Και τα ζώα έτρεχον, και επέστρεφον, ως η θέα της αστραπής».

Εδώ βλέπουμε ότι καθετί που έκαναν τα ζώα, γινόταν με τρομερή ταχύτητα. Αυτό που έκαναν για τον Κύριο που καθόταν στον θρόνο, το έκαναν με ταχύτητα αστραπής.

Έχουμε λοιπόν μια τέλεια εικόνα του σώματος της νύμφης του Χριστού στις τελευταίες ημέρες, που σαν σύνολο θα είναι ενωμένο, τα φτερά του ενός, ή η διακονία του ενός θα είναι σε απόλυτη αρμονία με τη διακονία του άλλου, έτσι που θα υπάρχει τέλεια ενότητα μεταξύ των πιστών. Θα βαδίζουν ολόισια στον δρόμο και το θέλημα του Κυρίου, χωρίς να στρέφονται εδώ κι εκεί και θα κάνουν το θέλημα του Κυρίου με ακρίβεια και ταχύτητα, σκορπώντας παντού τον λόγο Του, την ενέργεια της αγιοσύνης Του και του καθαρισμού δια του αίματος της θυσίας του Ιησού.

Ιεζεκ.α:15-19 «Και ως είδον τα ζώα, ιδού τροχός είς επί την γήν, πλησίον των ζώων εις τα τέσσαρα αυτών πρόσωπα. Η θέα των τροχών και η εργασία αυτών ήσαν ως όψις βηρύλλου, και οι τέσσερις είχον το αυτό ομοίωμα, και η θέα αυτών και η εργασία αυτών, ήσαν ως εάν ήτο τροχός εν μέσω τροχού. Οτε εβάδιζον εκινούντο κατά τα τέσσερα αυτών πλάγια, δεν εστρέφοντο ενώ εβάδιζον. Οι δε κύκλοι αυτών ήσαν τόσον υψηλοί, ώστε έκαμνον φόβον, και οι κύκλοι αυτών πλήρεις οφθαλμών κύκλω των τεσσάρων τούτων. Και ότε τα ζώα επορεύοντο, επορεύοντο και οι τροχοί πλησίον αυτών, και ότε τα ζώα υψώνοντο από της γής, υψώνοντο και οι τροχοί».

Βλέπουμε εδώ ότι κοντά στα πρόσωπα των 4 ζώων υπάρχουν τροχοί και μάλιστα γεμάτοι από οφθαλμούς. Οι τροχοί αυτοί ήταν 4 και ήταν τροχός μέσα σε τροχό, δηλαδή κάτι σαν «γυροσκόπιο». Το γυροσκόπιο αποτελείται από δύο τροχούς, κάθετα τοποθετημένοι ο ένας προς τον άλλο. Καθώς περιστρέφονται με ταχύτητα, δημιουργούν φυγόκεντρη δύναμη που γίνεται αιτία τέτοιας σταθερότητας που είναι αδύνατο να σαλευτούν.

Αυτή την συσκευή την χρησιμοποιούν στα πολεμικά πλοία που κάνουν γρήγορους ελιγμούς (αντιτορπιλικά), για να πετύχουν σταθερότητα στις απότομες στροφές.

Το ίδιο συμβαίνει και στην όραση που βλέπει ο Ιεζεκιήλ με τα τέσσερα  ζώα και τους τέσσερις τροχούς εν μέσω τροχών. Μπορεί ν’ αναφέρεται σε κάτι παρόμοιο, ότι δηλαδή υπάρχει μια ακλόνητη σταθερότητα στο σώμα αυτό των 4 ζώων που αντιπροσωπεύει την εκκλησία, ώστε όπου κι αν στρέφονται τα ζώα, ότι κι αν κάνουν, τα διέπει η ασάλευτη σταθερότητα και η σιγουριά.

Οι οφθαλμοί στους τροχούς συμβολίζουν την τέλεια όραση και γνώση  που έχουν τα 4 ζώα σχετικά με το δρόμο που βαδίζουν και για κάθε τους ενέργεια. Είναι γεμάτα οφθαλμούς για να βλέπουν που τους οδηγεί το Πνεύμα του Κυρίου, για να εκτελούν σωστά κάθε τους διάβημα.

Τώρα οι τροχοί χρησιμεύουν για μεταφορά πάνω στην γη. Στους ουρανούς δεν χρειάζονται τροχοί. Τα 4 αυτά ζώα είναι εξοπλισμένα κατάλληλα για να φέρουν εις πέρας την διακονία τους πάνω στην γη. Βρίσκονται πάντοτε κάτω από το στερέωμα πάνω στο οποίο βρίσκεται ο θρόνος του Θεού, το οποίο όμως είναι διάφανο, έτσι ώστε όταν τα ζώα κοιτούν προς τα πάνω, μπορούν να δουν κάποιον να κάθεται στον θρόνο.