Όταν συζητάμε για τον ληστή στον σταυρό, συνήθως εστιάζουμε στην εγκυρότητα της ειλικρινούς του μετάνοιας.
Ομολόγησε σαφώς την αμαρτία
του και πίστεψε στον Ιησού και την Βασιλεία του Θεού (Λουκ.κγ:39-42).
Αλλά πρόσφατα σκεφτόμουν την
απίστευτη πίστη του ληστή. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω:
✔ Όταν συνελήφθη ο Ιησούς, οι
μαθητές Τον εγκατέλειψαν (Μάρκ.ιδ:50).
✔ Ο Πέτρος τον αποκήρυξε (Ματθ.κς:69-75).
✔ Οι γυναίκες που ήταν παρούσες στην σταύρωση, αρχικά στέκονται σε απόσταση και αργότερα κινούνται προς τον σταυρό με τον Ιωάννη (Μάρκ.ιε:40-41, Ιωάν.ιθ:25-27). Ωστόσο, δεν περίμεναν να αναστηθεί ο Χριστός (Μάρκ.ις:3).
✔ Όταν ο Πέτρος και ο Ιωάννης
έφτασαν στον άδειο τάφο, οι Γραφές λένε: «διότι δεν ενόουν έτι την γραφήν ότι
πρέπει αυτός να αναστηθή εκ νεκρών» (Ιωάν.κ:1-9).
✔ Ακόμα κι όταν οι άλλοι Τον
είχαν δει ότι αναστήθηκε, ο Θωμάς αμφέβαλε (Ιωάν.κ:24-29).
✔ Οι δύο μαθητές στον δρόμο
προς Εμμαούς μπερδεύτηκαν (Λουκ.κδ:13-35).
✔ Ακόμη και στην ανάληψη, ορισμένοι
από τους μαθητές αμφέβαλαν (Ματθ.κη:16-20).
Ήταν δύσκολο για εκείνους που
περπάτησαν με τον Ιησού να πιστέψουν στην υπερφυσική ανάστασή Του.
Αλλά ο ληστής κοίταξε τον
ετοιμοθάνατο Ιησού, ο οποίος χλευαζόταν, και πίστεψε στον Χριστό πριν από την
ανάστασή Του.
Αυτό ήταν απίστευτη πίστη!!
Μακάρι, να έχουμε τέτοια πίστη
όταν τα πράγματα φαίνονται απελπιστικά και ο κόσμος κοροϊδεύει τον Κύριό μας.
