Περιμένοντας τον Κύριο

Ξεκινάμε με την γνώση ότι είμαστε ο λαός του Θεού, η εκκλησία, αυτοί που ο Θεός αναγέννησε με το Πνεύμα Του και μας κάλεσε να κληρονομήσουμε αιώνια ζωή.

Περιμένουμε τον Κύριο να έρθει να μας πάρει για να είμαστε πάντοτε μαζί Του, πριν ξεκινήσουν τα γεγονότα της Μ. Θλίψης!

Μία γενιά ζωντανών πιστών, θα αρπαχτεί μαζί με τους νεκρούς εν Χριστώ, οι οποίοι θα αναστηθούν.

Α’ Κορ.ιε:52 εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή.

Α’ Θεσ.δ:17 έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Όπως κάθε διδασκαλία του λόγου του Θεού, ο διάβολος έχει προσπαθήσει να χαλάσει την αλήθεια για την αρπαγή.

Αλλά ο Θεός θέλει να έχουμε ένα συγκεκριμένο φρόνημα πάνω σ’ αυτό το θέμα. Θέλει οι καρδιές μας να είναι τοποθετημένες σωστά, ώστε να έχουμε την ανάλογη στάση περιμένοντας τον Κύριο.

Όταν ο Θεός κάλεσε τον Ισραήλ να φύγει από την Αίγυπτο και να πάει να ζήσει στην γη Χαναάν, τους έδωσε μια υπόσχεση.

Εβρ.γ:16-19 Διότι τινές, αφού ήκουσαν, παρεπίκραναν αυτόν αλλ' ουχί πάντες οι εξελθόντες εξ Αιγύπτου διά του Μωϋσέως. Εις τίνας δε παρωργίσθη τεσσαράκοντα έτη; ουχί εις τους αμαρτήσαντας, των οποίων τα κώλα έπεσον εν τη ερήμω; Προς τίνας δε ώμοσεν ότι δεν θέλουσιν εισέλθει εις την κατάπαυσιν αυτού, ειμή προς τους απειθήσαντας; Και βλέπομεν ότι διά απιστίαν δεν ηδυνήθησαν να εισέλθωσι.

Δεν μπορούμε να απολαύσουμε καμία επαγγελία του Θεού, χωρίς πίστη.

Ο διάβολος ήδη εργάζεται πολύ έντονα διδασκαλίες ενάντια στην ευλογημένη ελπίδα της Αρπαγής, για να κλέψει την ελπίδα της εκκλησίας.

Για να κλέψει την χαρά της προσμονής του ερχομού του Κυρίου.

Μια απ’ αυτές τις διδασκαλίες λέει ότι η Αρπαγή θα γίνει μετά την Θλίψη ή στα μέσα της Θλίψης.

Α’ Θεσ.δ:13-18 Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί, περί των κεκοιμημένων, διά να μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα. Διότι εάν πιστεύωμεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας διά του Ιησού θέλει φέρει μετ' αυτού. Διότι τούτο σας λέγομεν διά του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας· επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου. Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους.

Έχουμε νεκρούς, αλλά και ζωντανούς που θα αρπαχτούν όλοι μαζί.

Αποκ.ς:9-11 Και ότε ήνοιξε την πέμπτην σφραγίδα, είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τας ψυχάς των εσφαγμένων διά τον λόγον του Θεού και διά την μαρτυρίαν, την οποίαν είχον. Και έκραξαν μετά φωνής μεγάλης, λέγοντες· Έως πότε, ω Δέσποτα άγιε και αληθινέ, δεν κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών από των κατοικούντων επί της γης; Και εδόθησαν εις έκαστον στολαί λευκαί, και ερρέθη προς αυτούς να αναπαυθώσιν έτι ολίγον καιρόν, εωσού συμπληρωθώσι και οι σύνδουλοι αυτών και οι αδελφοί αυτών οι μέλλοντες να φονευθώσιν ως και αυτοί.

Εδώ βλέπουμε τους αγίους της Θλίψης που ο Αντίχριστος σκοτώνει στα πρώτα 3 ½ χρόνια της Θλίψης.

Λουκ.κγ:34 Ο δε Ιησούς έλεγε· Πάτερ, συγχώρησον αυτούς· διότι δεν εξεύρουσι τι πράττουσι…..

Πράξ.ζ:59,60 Και ελιθοβόλουν τον Στέφανον, επικαλούμενον και λέγοντα· Κύριε Ιησού, δέξαι το πνεύμά μου. Και γονατίσας εφώναξε μετά φωνής μεγάλης· Κύριε, μη λογαριάσης εις αυτούς την αμαρτίαν ταύτην. Και τούτο ειπών εκοιμήθη.

Ο Ιησούς, αλλά και ο Στέφανος ζητάνε συγχώρεση για τους εκτελεστές τους. Όμως, οι άγιοι της Θλίψης ζητάνε εκδίκηση! Αυτό συμβαίνει γιατί έχει τελειώσει η οικονομία της χάρης.

Αυτοί οι άνθρωποι, οι άγιοι της Θλίψης, είναι αυτοί που κατά την στιγμή της αρπαγής η καρδιά τους ήταν χλιαρή!!

Και ακριβώς αυτό είναι που πρέπει να προσέξουμε σήμερα.

Λουκ.κα:36 Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.

Βλέπουμε τους αγίους της Θλίψης κάτω από το θυσιαστήριο, εκεί που είναι οι στάχτες, που σημαίνει ότι θυσιάστηκαν και αυτός είναι πλέον ο μόνος τρόπος να πάει κάποιος στον ουρανό.

 

Ο Κύριος μας έδωσε κάποιες ιδιαίτερες υποσχέσεις σχετικά με τη Μεγάλη Θλίψη και την Εκκλησία. Η πρώτη υπόσχεση είναι στην Αποκ.γ:10, στην πιστή εκκλησία της Φιλαδέλφειας: «Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης».

Ερμηνεύοντας αυτό το εδάφιο να σημαίνει ότι ο Ιησούς θα μας κρατήσει μέσα στη Θλίψη και θα μας αρπάξει μέσα από αυτή καθώς μας προστατεύει όλο αυτό το διάστημα, δεν έχει καμία Βιβλική βάση και στερείται υγιούς κατάρτισης. Μια τέτοια ερμηνεία βλέπει κάτι που δεν υπάρχει μέσα στη Γραφή για να ταιριάξει. Πουθενά το Βιβλίο της Αποκάλυψης δεν μιλά για προστασία της εκκλησίας μέσα στη Θλίψη. Η μόνη θεϊκή προστασία είναι για το Ισραήλ και τους 144.000 που είναι σφραγισμένοι και, ως εκ τούτου, γλιτώνουν από ένα μέρος των κρίσεων που έρχονται.

Στην Α’ Θες.ε:9 ο Παύλος έγραψε για τον ερχομό του Χριστού για την Εκκλησία Του: «διότι ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού». Είναι εντελώς ασυμβίβαστο με τη φύση του Θεού να νομίζεις ότι αφού ο Ιησούς πλήρωσε το μισθό της αμαρτίας σου, ο Θεός θα σε κρίνει μαζί με τους άδικους. Η οργή και η κρίση του Θεού θα ξεχυθεί σε έναν κόσμο που απορρίπτει τον Χριστό. Σαν παιδί του Θεού, γιατί ο Θεός να με συνυπολογίσει με τους άδικους; Ο Θεός δεν προσδιώρισεν ημάς εις οργήν.

 

Μια άλλη ενδιαφέρουσα υπόσχεση βρίσκεται στον Ησαΐα κς:19-21. Ο Κύριος μιλάει πρώτα για την ανάσταση των νεκρών. Στη συνέχεια λέει: «Ελθέ, λαέ μου, είσελθε εις τα ταμεία σου και κλείσον τας θύρας σου οπίσω σου· κρύφθητι διά ολίγον καιρόν, εωσού παρέλθη η οργή. Διότι, ιδού, ο Κύριος εξέρχεται από του τόπου αυτού διά να παιδεύση τους κατοίκους της γης ένεκεν της ανομίας αυτών· η δε γη θέλει ανακαλύψει τα αίματα αυτής και δεν θέλει σκεπάσει πλέον τους πεφονευμένους αυτής».

Ο Ησαΐας προφητεύει την ημέρα που ο Κύριος έρχεται να τιμωρήσει τους κατοίκους της γης, την περίοδο της Μεγάλης Θλίψης. Αλλά ο Θεός καλεί το λαό Του να μπει στα ταμεία του και να κλείσει τις πόρτες πίσω του, να κρυφτεί για λίγο μέχρι να τελειώσει η οργή, η Θλίψη.

Αυτό θα μπορούσε να αναφέρεται στους Εβραίους που θα καταφύγουν στη βραχώδη πόλη της Πέτρας για να προφυλαχτούν από τη Μεγάλη Θλίψη. Ο Ησαΐας το αναφέρει επίσης στο κεφ.ις:4,5. «Οι δεδιωγμένοι μου ας παροικήσωσι παρά σοι, Μωάβ· γενού εις αυτούς σκέπη από προσώπου του πορθητού· διότι ο αρπακτήρ ετελείωσεν, ο πορθητής έπαυσεν, οι καταδυνάσται εξωλοθρεύθησαν από της γης. Και μετά ελέους θέλει συσταθή ο θρόνος, και επ' αυτόν θέλει καθήσει εν αληθεία, εν τη σκηνή του Δαβίδ, ο κρίνων και εκζητών κρίσιν και σπεύδων δικαιοσύνην»

Σ’ αυτό το κείμενο, λέγεται στους Μωαβίτες να φιλοξενήσουν τους Εβραίους και να τους παρέχουν καταφύγιο στην Σελά, η οποία είναι η Πέτρα, τον καιρό που ο Αντίχριστος θα προσπαθήσει να τους καταστρέψει. Αν αυτή η υπόσχεση διαφύλαξης αναφέρεται στους Εβραίους αντί για την Εκκλησία, γιατί ο Κύριος να προστατεύσει τους Εβραίους και όχι την Εκκλησία από την Μεγάλη Θλίψη;

Αν ο Κύριος σχεδιάζει να προστατεύσει την Εκκλησία από την Μεγάλη Θλίψη, τότε πού είναι οι υποσχέσεις; Πού βλέπουμε στην Αγία Γραφή ότι η εκκλησία σφραγίζεται, προστατεύεται ή σημειώνεται, έτσι ώστε να μην πάθει κακό κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης; Καθώς ο Ιωάννης περιγράφει λεπτομερώς τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στο Βιβλίο της Αποκάλυψης, ποια εδάφια μιλάνε για προστασία της Εκκλησίας στη Θλίψη;

Λουκ.κα:34,35 «Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ' υμάς η ημέρα εκείνη· διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης».

Και αμέσως μετά:

«Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου».

Να εκφύγω πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι; Σίγουρα δεν θέλω να εκφύγω την Αρπαγή. Ο Ιησούς αναφερόταν στη Μεγάλη Θλίψη που έρχεται, και σίγουρα θέλω να την εκφύγω! Προσεύχομαι και αγρυπνώ όπως μου είπε ο Ιησούς, «διά να καταξιωθώ να εκφύγω πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθώ έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου».

Περιμένω να σταθώ μέσα στην παρουσία του Θεού, μαζί με αυτούς που ψάλλουσι νέαν ωδήν, λέγοντες· Άξιος είσαι να λάβης το βιβλίον και να ανοίξης τας σφραγίδας αυτού, διότι εσφάγης και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν διά του αίματός σου εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους.

Θέλω να δω τον Ιησού να παίρνει το βιβλίο εκ της δεξιάς του καθημένου επί του θρόνου. Δεν περιμένω να είμαι στη γη όταν ανοίξουν οι σφραγίδες και ο Θεός αρχίσει να εκχύνει την οργή και την αγανάκτησή Του σε αυτόν τον άθεο κόσμο, που απόρριψε τον Χριστό.

Αυτό κάνει τον ερχομό του Χριστού μια ευλογημένη ελπίδα για τους πιστούς. Περιμένουμε με πάθος αυτή την ευλογημένη ελπίδα, την ένδοξη εμφάνιση του μεγάλου μας Θεού και Σωτήρα Ιησού Χριστού.

Η Παλαιά Διαθήκη μας δίνει δύο φορές τις αφηγήσεις της κρίσης του Θεού πάνω στη γη. Ο κατακλυσμός του Νώε και η φωτιά με το θειάφι που κατέστρεψαν τα Σόδομα τον καιρό του Λωτ. Ο Ιησούς παρομοίασε και τις δύο φορές με τον καιρό της επιστροφής Του.

Ματθ.κδ:37 και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.

Λουκ.ιζ:28,29 Ομοίως και καθώς έγεινεν εν ταις ημέραις του Λώτ· έτρωγον, έπινον, ηγόραζον, επώλουν, εφύτευον, ωκοδόμουν· καθ' ην δε ημέραν εξήλθεν ο Λωτ από Σοδόμων, έβρεξε πυρ και θείον απ' ουρανού και απώλεσεν άπαντας.

Και στις δύο περιπτώσεις οι δίκαιοι ελευθερώθηκαν πριν έρθει η κρίση του Θεού.

 

Προετοιμασία

 

Τι πρέπει να κάνουμε σήμερα που έχουμε πλησιάσει τόσο πολύ στον καιρό της επιστροφής του Κυρίου;

Πρώτα, άσε με να σου πω τι δεν πρέπει να κάνεις. Μην αφήσεις τη δουλειά σου, μην πουλήσεις το σπίτι σου, ή μην δανειστείς πολλά χρήματα, σκεπτόμενος ότι δεν θα χρειαστεί να τα επιστρέψεις.

Ο Ιησούς είπε: «Πραγματευθήτε εωσού έλθω» (Λουκ.ιθ:13). Θέλει να συνεχίσουμε τη δουλειά μας. Τόσο ο Νώε όσο και ο Λωτ ζούσαν την καθημερινότητά τους μέχρι που ο Κύριος τους ελευθέρωσε.

Ο Ιησούς είπε, «Αγρυπνείτε» (Ματθ.κδ:42). Θα πρέπει να αγρυπνάς.

Η Γραφή λέει: «θέλει φανή εκ δευτέρου χωρίς αμαρτίας εις τους προσμένοντας αυτόν» (Εβρ.θ:28).

Πρέπει να είσαι έτοιμος. Ο Ιησούς είπε: «Διά τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι, διότι καθ' ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου» (Ματθ.κδ:44).

Ο Αμώς φώναξε: «ετοιμάσθητι να απαντήσης τον Θεόν σου, Ισραήλ» (δ:12).

Πρέπει να προετοιμαστείς. Αυτή η προετοιμασία σημαίνει να δώσεις την καρδιά και τη ζωή σου στον Ιησού Χριστό, λαμβάνοντας τη συγχώρεσή Του και την άφεση των αμαρτιών και των παραβάσεών σου. Μετά περίμενε.

Ο Ιάκωβος είπε: «Μακροθυμήσατε λοιπόν, αδελφοί, έως της παρουσίας του Κυρίου. Ιδού, ο γεωργός περιμένει τον πολύτιμον καρπόν της γης και μακροθυμεί δι' αυτόν, εωσού λάβη βροχήν πρώϊμον και όψιμον· μακροθυμήσατε και σεις, στηρίξατε τας καρδίας σας, διότι η παρουσία του Κυρίου επλησίασε» (Ιακ.ε:7-8).

Η Β’ Πέτρ.γ:3-4 μας λέει ότι τις τελευταίες ημέρες θα υπάρξουν εμπαίκται που θα έρθουν να μας πουν, «Που είναι η υπόσχεσις της παρουσίας αυτού;». Αλλά «Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν» (εδ.9).

Μερικές φορές μπορεί να υπάρχει ένας δισταγμός στις καρδιές μας σχετικά με τον ερχομό του Ιησού Χριστού, σκεπτόμενοι τι θα γίνει με τους συγγενείς και γνωστούς που δεν έχουν πιστέψει.

Μόλις αρπαχτούμε, πολλοί από τους αγαπημένους μας που ίσως είχαν ενοχληθεί από την ομολογία μας, θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν χάσει πραγματικά την ευκαιρία να αρπαχτούν με την Εκκλησία. Σαν αποτέλεσμα, θα σοβαρευτούν μέχρι θανάτου με τον Θεό και θα αποφασίσουν να μαρτυρήσουν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Θλίψης αρνούμενοι να πάρουν το χάραγμα του θηρίου. Θα προτιμήσουν τον θάνατο παρά το χάραγμα, και ως εκ τούτου, θα σωθούν (Αποκ.κ:4). Λόγω της διδασκαλίας του Παύλου στη Β' Θεσσαλονικείς, κάποιοι αμφιβάλλουν ότι όποιος έχει απορρίψει την αλήθεια τώρα, θα είναι σε θέση να πιστέψει τότε.

Στην Αποκ.ζ:9-14 ο Ιωάννης είδε στον ουρανό «όχλο πολύ, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών», «κράζοντες μετά φωνής μεγάλης».

Ο πρεσβύτερος είπε στον Ιωάννη: «Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου».

Στην Αποκ.ς:9-11, κάτω από την πέμπτη σφραγίδα, αυτές οι ψυχές που μαρτύρησαν κατά τη διάρκεια των 3 ½ πρώτων χρόνων της Θλίψης, περιμένουν την ώρα τους να μπουν στην ουράνια σκηνή. Τους ειπώθηκε «να αναπαυθώσιν έτι ολίγον καιρόν, εωσού συμπληρωθώσι και οι σύνδουλοι αυτών και οι αδελφοί αυτών οι μέλλοντες να φονευθώσιν ως και αυτοί».

Αυτές οι ψυχές είναι κάτω από το θυσιαστήριο, γιατί θυσιάστηκαν σαν ολοκαύτωμα, για να τους πάρει ο Κύριος στην παρουσία Του. Γι’ αυτό η εκκλησία για ν’ αρπαχτεί, πρέπει να πάρει την απόφαση του θανάτου. Ο Θεός για να πάρει τους αγίους της θλίψης κοντά Του τους περνάει μέσα από το θάνατο, από την ίδια απόφαση της εκκλησίας, της νύμφης του Χριστού.

Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος φοβάται τώρα να πάρει αυτή την απόφαση του θανάτου, θα πρέπει κάποια στιγμή να περάσει οπωσδήποτε από το θάνατο. Γι’ αυτό είναι καλύτερα μια και καλή να πάρουμε αυτή την απόφαση τώρα, να ψηθούμε καλά στο καμίνι των δοκιμασιών και των θλίψεων, να σκληραγωγηθούμε, ώστε όταν έρθει εκείνη η ώρα να είμαστε έτοιμοι.

Θα είναι οδυνηρό, και θα είναι άδικο να χάσουμε το κάλεσμα της νύμφης του Χριστού, εμείς που ακούμε τώρα το λόγο Του, αγωνιζόμαστε να κάνουμε το θέλημά Του, πιστεύουμε και ζητάμε τον Κύριο.

Το ερώτημα σε αυτό το σημείο είναι, «Είσαι έτοιμος;». Αναλογίσου τον Κύριο να σου πει σήμερα: «Αυτό είναι το τέλος για την Εκκλησία! Τελείωσες την μαρτυρία σου. Έλα σπίτι»! Θέλεις να αρπαχτείς με την Εκκλησία για να συναντήσεις τον Κύριο στον αέρα, ή θέλεις να μείνεις εδώ κάτω ξύνοντας το κεφάλι σου και να αναρωτιέσαι τι συμβαίνει;

Πόσο καλύτερα να πας με την Εκκλησία από το να μείνεις πίσω για να αντιμετωπίσεις τη Θλίψη και όλη τη φρίκη που έρχεται πάνω στη γη. Γιατί να το κάνεις δύσκολο για τον εαυτό σου, όταν ο Κύριος θέλει να σε διευκολύνει; Γιατί δεν ανοίγεις την καρδιά και τη ζωή σου στον Ιησού Χριστό τώρα; Τι χρειάζεσαι για να είσαι έτοιμος; Βασικά, να έχεις υπακούσει στο ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού (Α’ Κορ.ιε:1-4): Να έχεις μετανιώσει, να έχεις βαπτιστεί στο νερό στο όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, να έχεις λάβει το Άγιο Πνεύμα με το σημείο της γλωσσολαλιάς και ο Ιησούς Χριστός να κατοικεί πλούσια στην καρδιά και στη ζωή σου.