Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι εις πολλά πταίομεν άπαντες (Ιάκ.γ:2).
Αυτό το άρθρο είναι μια καλή ευκαιρία
να προσευχηθούμε στον Θεό να μας δείξει τις πτυχές της ζωής μας που δεν είναι
παράλληλες με το ευαγγέλιο και να μας δείξει τον τρόπο να είμαστε μια εκκλησία
που πραγματικά θα δοξάζει τον Ιησού Χριστό!
Υπάρχουν κάποιοι «τοξικοί» Χριστιανοί
που έχουν την ιδιότητα και ικανότητα να επηρεάζουν ολόκληρες εκκλησίες σήμερα.
Ίσως να αναγνωρίσουμε κάποια σημεία
στον ίδιο μας τον εαυτό. Αν ναι, καλό είναι να προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε!
Να λοιπόν οι τοξικοί τύποι Χριστιανών:
1) Ο ΚΥΝΙΚΟΣ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
Να δούμε πρώτα τι σημαίνει «κυνικός».
(αρχαία
λέξη κυνικός [κυριολεκτική σημασία «σκυλήσιος»] < κύων, κυνός «σκύλος»·
αναφέρεται στη διδασκαλία και τη συμπεριφορά των Κυνικών φιλοσόφων)= ωμός, σκληρός, αγενής (Λεξικό Μπαμπινιώτη)
Ο κυνισμός είναι τοξικός. Από μια
γενική έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους ανθρώπους μέχρι την αδυναμία να δει το
καλό σε οτιδήποτε, ο κυνισμός έχει τη δύναμη να μολύνει κάθε τομέα της ζωής.
Πολλοί Χριστιανοί, το έχουν κάνει
επάγγελμα να εντοπίζουν τα λάθη των άλλων (τα δικά τους δεν ενοχλούν, άλλωστε
δεν είναι λάθη!).
Νομίζουν ότι η δουλειά τους είναι να
βρίσκουν λάθη σε όλα, από τα κηρύγματα μέχρι τις ζωές των άλλων γύρω τους. Θέλουν
να είναι σίγουροι, ότι όλα τα λάθη έχουν φανερωθεί. Μετά, μαζί με τους φίλους
τους, μαζεύονται για κουβέντα (το λένε και θάψιμο).
Και βέβαια, το ζητούμενο σε τέτοιες
«συζητήσεις» είναι η αυτοπροβολή και αυτοεξύψωση!
Το πρόβλημα με τον κυνισμό είναι ότι
όσο είναι η βασική σου οπτική, δεν μπορείς να βοηθήσεις, τουλάχιστον να
καλυτερέψουν τα πράγματα. Και λέω «οπτική» γιατί ο κυνισμός έχει να κάνει με το
πως εσύ βλέπεις τα πράγματα. Εγώ κι εσύ μπορεί να βλέπουμε το ίδιο πρόσωπο, την
ίδια κατάσταση, να ακούμε το ίδιο κήρυγμα κ.λπ. και να βλέπουμε ή να ακούμε δύο
διαφορετικά πράγματα. Η μόνη διαφορά είναι το φίλτρο, μέσα από το οποίο
βλέπουμε ή ακούμε.
Η
Γραφή λέει (Ρωμ.η:24) ότι «με την ελπίδα
εσώθημεν· ελπίς δε ήτις βλέπεται δεν είναι ελπίς· διότι εκείνο, το οποίον
βλέπει τις, διά τι και ελπίζει;». Μη μένεις λοιπόν σ’ αυτό που βλέπεις,
αλλά να ελπίζεις ότι μπορεί να αλλάξει και να γίνει καλύτερο!
Ακόμα,
η Γραφή λέει (Ρωμ.ε:4-5) ότι η υπομονή
εργάζεται δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίς δεν καταισχύνει, διότι αγάπη
του Θεού είναι εκκεχυμένη εν ταις καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου του
δοθέντος εις ημάς.
Αισθάνομαι τι μπορεί να σκέφτεσαι
τώρα. Υπάρχει διαφορά μεταξύ του κυνισμού και της κριτικής σκέψης. Οι κυνικοί
άνθρωποι κοιτούν πάντα τα χειρότερα σε κάθε περίσταση, χωρίς να θέλουν να τα
αλλάξουν προς το καλύτερο. Όσοι σκέφτονται κριτικά, αναγνωρίζουν το κακό και το
άσχημο, αλλά πάντοτε επιλέγουν να εστιάζουν σε κάποιο προσόν ή αρετή.
Προσπαθούν πάντα να υπηρετούν την ελπίδα και αγωνίζονται πάντα να κάνουν τα
πράγματα καλύτερα.
Για να το θέσω αλλιώς, οι κυνικοί
εστιάζουν σε αυτό που κάποιος ή κάτι είναι. Οι άνθρωποι με κριτική σκέψη αποβλέπουν
σε αυτό που θα μπορούσε κάποιος ή κάτι να γίνει.
Η εκκλησία έχει ανάγκη από ανθρώπους
που θα επιλέγουν να επικεντρώνονται στις αρετές και στα καλά σημεία της
εκκλησίας. Σε τελική ανάλυση, ο Θεός βλέπει αυτές τις αρετές και τα προσόντα
που έχουμε, ακόμα και στις χειρότερες μέρες μας.
2) Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
ΤΗΣ «ΓΑΛΑΡΙΑΣ»
Στο σχολείο, κάποιοι κάθονται στην
πίσω σειρά, επειδή δεν θέλουν να τους σηκώσει ο δάσκαλος στο μάθημα. Προτιμούν
να περνάνε το χρόνο τους σερφάροντας στο ιντερνέτ ή να στέλνουν μηνύματα και να
παίζουν παιχνίδια. Δεν ενδιαφέρονται για το μάθημα. Πηγαίνουν στο σχολείο ίσα
ίσα για να περάσουν την τάξη.
Αυτή ακριβώς είναι η περίπτωση των
Χριστιανών της «γαλαρίας». Ενδιαφέρονται (στην καλύτερη περίπτωση) λίγο για τον
Θεό. Το να είναι κάποιος Χριστιανός της «πίσω σειράς» δεν έχει να κάνει με το
που κάθεται την ώρα της λατρείας ή του κηρύγματος (αν και κάποιες φορές έχει να
κάνει). Μερικοί Χριστιανοί της «πίσω σειράς» είναι «πρώτης σειράς» στη λατρεία.
Αυτό λοιπόν για το οποίο μιλάμε, είναι σε τι σειρά κάθεται ο Θεός στη ζωή τους.
Οι περισσότεροι Χριστιανοί της «πίσω σειράς» κρατούν τον Θεό σε χαμηλή θέση. Έχουν σαν προτεραιότητα τα
χρήματα, τους τίτλους, τις επαγγελματικές τους επιτυχίες. Και δεν θέλουν ο Θεός
να ανακατεύεται στα ενδιαφέροντά τους. Εκτός βέβαια, αν θέλει να τους βοηθήσει να
πετύχουν τους στόχους τους.
Αυτοί οι Χριστιανοί είναι τοξικοί
γιατί φορούν την ετικέτα του Χριστιανού, αλλά οι ζωές τους δεν είναι
διαμορφωμένες από τον Θεό. Και επειδή η εκκλησία είναι ένα σώμα, αυτοί οι Χριστιανοί
αναγκάζουν την εκκλησία να κουβαλά το βάρος τους. Ότι είναι το λίπος για το
σώμα μας, είναι αυτοί οι Χριστιανοί για την εκκλησία. Και όσο πιο πολύ «λίπος»
κουβαλάνε οι εκκλησίες, τόσο λιγότερο αποτελεσματικές είναι στο να προσεγγίσουν
τον σημερινό κατεστραμμένο κόσμο και μια κουλτούρα που συνεχώς αλλάζει.
3) Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑΣ
Δεν είναι ειρωνεία να πούμε ότι το
αγαπημένο πρόγραμμα αυτών των Χριστιανών είναι οι ειδήσεις. Ειδήσεις του ΣΚΑΙ.
Ειδήσεις του ΑΝΤ1. Ειδήσεις του ALPHA. Παραλύουν από φόβο. Η ISIS κυριεύει τον
κόσμο. Η υπερθέρμανση του πλανήτη θα καταστρέψει την ανθρωπότητα. Τα ζόμπι της
Αποκάλυψης είναι στην πόρτα. COVID-19 πως μπορώ
να μείνω ασφαλής, τι μάσκα να φορέσω. Κάθε τραγική ιστορία, είναι θεωρία
συνομωσίας.
Γι’ αυτούς, δεν έχει καμία σημασία
που ο Θεός που λατρεύουν, ισχυρίζεται ότι θα υπερισχύσει σε όλες τις απειλές κατά
της εκκλησίας. Δεν έχει σημασία που η φράση «μην φοβάστε» εμφανίζεται
εκατοντάδες φορές στη Βίβλο.
Αυτοί οι Χριστιανοί επιτρέπουν στον
φόβο να τους καθοδηγεί και αυτό καταπνίγει κάθε ευκαιρία για τους ανθρώπους να
δουν τον Θεό στη ζωή τους. Όταν ο φόβος είναι παρών, ο Θεός απουσιάζει. Είναι σαν
να λες ότι ο Θεός δεν είναι αρκετός. Δεν είναι αρκετά μεγάλος, αρκετά δυνατός,
ή αρκετά ευαίσθητος.
Γι' αυτό, ο φόβος δεν έχει καμία θέση
στην εκκλησία. Είναι το αντίθετο της πίστης και επομένως το αντίθετο του Θεού.
3) Ο ΤΥΠΟΛΑΤΡΗΣ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
Οι «ακολουθώ τους κανόνες» Χριστιανοί,
πιστεύουν ότι οι πράξεις τους, τους συμφιλιώνουν με τον Θεό. Καταδικάζουν τους άλλους
Χριστιανούς για έλλειψη ηθικής. Ενδόμυχα, δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τους αδελφούς
που πέφτουν που και που, γιατί αυτό τους κάνει να νιώθουν καλύτερα με τον εαυτό
τους.
Στο τέλος, αυτή η προσπάθεια να
κερδίσεις την αγάπη του Θεού, θα στραπατσάρει την ευτυχία σου. Δεν υπάρχει
χώρος για αυθεντίες ή διαφάνειες. Δεν υπάρχει χώρος για γκρίζες ζώνες. Τελικά,
η προσπάθεια να κερδίσεις τη σχέση σου με τον Θεό, καταστρέφει τη χαρά και την
οικειότητα μαζί Του.
Όταν κάποιος χαίρεται με σένα μόνο
όταν ακολουθείς τους κανόνες, είναι αδύνατον να έχεις οικειότητα με αυτό το άτομο.
Όταν αυτό το πρόσωπο είναι ο Θεός, το μόνο που θα Τον ικανοποιήσει είναι η
τελειότητα. Τι θα κάνεις μ’ αυτή την απαίτηση, από μόνος σου;
Το μήνυμα του Σταυρού είναι «Δεν
μπορείς να το κερδίσεις»! Ο Θεός ξέρει ότι δεν μπορείς να καταφέρεις και πολλά
πράγματα στη ζωή. Ίσως αυτό ακούγεται πολύ σκληρό. Ο Θεός ξέρεις ότι δεν τα πας
καλά με την τελειότητα. Αλλά ο Ιησούς είναι ο μόνος τέλειος και, εξαιτίας του
Ιησού, ο Θεός είναι εντάξει μαζί σου. Αυτό που ο κόσμος πρέπει να δει είναι η
αδυναμία σου, όχι η τελειότητά σου. Γιατί μέσα από τη δική σου αδυναμία, ο Θεός
θα δείξει την τελειότητα Του.
Β’ Κορ.ιβ:9 ….. η δύναμίς μου εν αδυναμία δεικνύεται τελεία.
Με άκραν λοιπόν ευχαρίστησιν θέλω καυχηθή μάλλον εις τας αδυναμίας μου, διά να
κατοικήση εν εμοί η δύναμις του Χριστού.
4) Ο
ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
Κάθε εκκλησία έχει μερικούς τέτοιους
Χριστιανούς. Εξισώνουν τις αποφάσεις της κυβέρνησης με την κατεύθυνση της
εκκλησίας. Πιστεύουν ότι ο τρόπος που ψηφίζεις καθορίζει αν αγαπάς τον Θεό.
Η εκκλησία του Ιησού Χριστού ποτέ δεν
αναμείχθηκε με την πολιτεία, δεν υποστήριξε κάποιο κόμμα, δεν είχε σημαία
κράτους δίπλα στον άμβωνα! Η εκκλησία του Ιησού Χριστού είναι παγκόσμια.
Ο λόγος του Θεού λέει: Οι κοινοί άνθρωποι βεβαίως είναι ματαιότης, οι
άρχοντες ψεύδος· εν τη πλάστιγγι πάντες ομού είναι ελαφρότεροι αυτής της
ματαιότητος (Ψαλμ.ξβ:9).
Πάσα ψυχή ας υποτάσσηται εις τας ανωτέρας εξουσίας. Διότι δεν
υπάρχει εξουσία ειμή από Θεού· αι δε ούσαι εξουσίαι υπό του Θεού είναι
τεταγμέναι (Ρωμ.ιγ:1).
Ο Ιησούς κάποτε αποκάλεσε αλεπού τον
Ηρώδη:
Κατ' εκείνην την ημέραν προσήλθον τινές Φαρισαίοι, λέγοντες προς
αυτόν· Έξελθε και αναχώρησον εντεύθεν, διότι ο Ηρώδης θέλει να σε θανατώση. Και
είπε προς αυτούς· Υπάγετε και είπατε προς την αλώπεκα ταύτην· Ιδού, εκβάλλω
δαιμόνια και κάμνω θεραπείας σήμερον και αύριον, και την τρίτην ημέραν
τελειούμαι (Λουκ.ιγ:31-32).
Ο Παύλος, πήρε κι αυτός θέση στα
δρώμενα στη χώρα του.
Ο Χριστιανός και βέβαια μπορεί να
έχει άποψη για την πολιτική κατάσταση, βλέποντας όμως τα πράγματα υπό το πρίσμα
του λόγου του Θεού. Τι λέει η Γραφή για τις μέρες μας. Αν κάτι είναι
γεγραμμένο, δεν μπορείς να απορείς γιατί συμβαίνει! Αφού ξέρουμε ότι τα
πράγματα οδηγούνται κάπου, εκεί που ο Θεός μας έχει φανερώσει, εμείς απλά θα
πρέπει να προσευχόμαστε και να προσπαθούμε να διάγωμεν βίον ατάραχον και ησύχιον εν πάση ευσεβεία και σεμνότητι
(Α’ Τιμ.β:1-2).
Δεν είναι χριστιανικό χαρακτηριστικό
ο φανατισμός, οι έντονες πολιτικές συζητήσεις, η συμμόρφωση με τους τρόπους του
κόσμου.
5) Ο «ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ»
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
Αυτού του είδους οι Χριστιανοί
βρίσκουν «τρελούς» τρόπους να δραπετεύουν από τον κόσμο, αφού είναι σατανικός
και τρομακτικός σε τελική ανάλυση.
Ο Ιησούς είπε: (Ματθ.ι:16) Ιδού, εγώ σας αποστέλλω ως πρόβατα εν μέσω
λύκων· γίνεσθε λοιπόν φρόνιμοι ως οι όφεις και απλοί ως αι περιστεραί.
Αναγκαστικά πρέπει να είμαστε ανάμεσα
σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν το Θεό, για να μπορέσουμε να τους μιλήσουμε για
το Ευαγγέλιο. Ο Ιησούς και οι απόστολοι συναναστρεφόταν καθημερινά με κάθε
λογής ανθρώπους.
Άλλο να ζεις μέσα στον κόσμο και άλλο
να αγαπάς το φρόνημα αυτού του κόσμου: (Α’ Ιωάν.β:15) Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω. Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η
αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ·
Πρέπει να κρατάμε τον εαυτό μας
αμόλυντο από τον κόσμο (Ιάκ.α:27), αλλά αυτό δεν σημαίνει να πάω να μπω σε μια
τρύπα και να μην βλέπω κανένα, επειδή ο κόσμος είναι του Σατανά! Αυτό σημαίνει
ότι είμαι μέσα στον κόσμο, αλλά δεν αφήνω τον κόσμο να με μολύνει, κι αυτό
είναι που αξίζει.
Ο στόχος είναι να συμφιλιωθούμε με
τον πολιτισμό και την κουλτούρα με τέτοιο τρόπο, που η αγάπη του Θεού να
ξεπηδήσει μέσα από τις λέξεις και τις πράξεις μας στους ανθρώπους γύρω μας.
Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, μπορεί να πληγωθούμε. Αλλά να θυμάστε αυτό:
Ο Ιησούς πληγώθηκε. Και οι πληγές Του μας έδωσαν ζωή (Ζαχ.ιγ:6).
6) Ο «ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΘΕΟ
ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ» ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
Αυτοί οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι η
πίστη εξασκείται καλύτερα στην απομόνωση. Είναι μια άλλου είδους, πιο
επικίνδυνη λύση. Η απομόνωση είναι το μυστικό όπλο του Σατανά.
Είπαμε, ότι ο Ιησούς πέρασε το
μεγαλύτερο μέρος της διακονίας Του ανάμεσα σε ατελείς ανθρώπους. Τελικά, όλοι
οι φίλοι Του τον άφησαν. Τον εγκατέλειψαν. Ο Ιησούς γνώριζε ότι θα τον πλήγωναν
και όμως επένδυσε σ’ αυτούς, άσχετα με το πώς Του φέρθηκαν.
Κοίτα, καταλαβαίνω. Κάποιοι έχουν
πληγωθεί από την εκκλησία. Κι εγώ έχω πληγωθεί από την εκκλησία. Δεν είναι
καθόλου εύκολο να ενωθείς με μια κοινότητα πιστών. Θα σε πληγώσουν και θα σε
απογοητεύσουν. Αλλά όλα τα πράγματα που αξίζουν, έρχονται δύσκολα. Είσαι
εγωιστής. Κι εγώ είμαι εγωιστής. Αλλά η κοινωνία των αδελφών μας ελευθερώνει
από το ναρκωτικό του εγωισμού.
Οι «αγαπώ τον Ιησού, αλλά όχι την εκκλησία»
Χριστιανοί θα πετύχουν μόνο λίγο να γίνουν ο άνθρωπος που ο Ιησούς θέλει να είναι.
Και θα δείξουν στον κόσμο μόνο ένα μικρό δείγμα του ποιος είναι ο Θεός.
7) Ο «ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ
ΕΤΣΙ Ο ΘΕΟΣ» ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
Κόβω και ράβω. Μέσα ή έξω. Πάνω ή
κάτω. Μαύρο ή άσπρο. Όλα αυτά περιγράφουν τον «δεν εργάζεται έτσι ο Θεός»
Χριστιανό. Το πώς εργάζεται ο Θεός, περιορίζεται στην προσωπική τους οπτική,
στις εμπειρίες τους και στη δική τους κατανόηση της Βίβλου. Αυτοί οι Χριστιανοί
ισχυρίζονται ότι ο Θεός είναι Παντοδύναμος, αλλά αν κάτι δεν είναι λογικό,
γίνονται σκεπτικιστές
Το μυστήριο του Θεού και το πως
κάποιος γίνεται Χριστιανός, συμπιέζονται σε πέντε εύκολα βήματα.
Η οικειότητα και η αγάπη δεν είναι
βιομηχανικά προϊόντα. Μπορούμε μόνο τα να νιώσουμε εμπειρικά. Γι’ αυτό ακριβώς
το λόγο, αποτελεί πρόβλημα βασισμένο στην προσωπική εμπειρία του «δεν εργάζεται
ο Θεός έτσι» Χριστιανού. Μπορεί να κάνεις τα σωστά βήματα, να ανακαλύψεις όλους
τους τύπους, και όμως ακόμα να είσαι μακριά από τον Θεό. Η οικειότητα και η
αγάπη δεν είναι μέρη ενός τύπου. Δεν κατασκευάζονται. Μπορούν μόνο να βιωθούν
εμπειρικά.
8) Ο ΦΙΛΟΠΟΛΕΜΟΣ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
Αυτοί οι Χριστιανοί εμφανίζονται όταν
κάποιος κοροϊδεύει τον Θεό ή προκαλεί τη θεολογία τους και ο χώρος τους συνήθως
είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκεί, που ο καθένας μπορεί να γράφει ό, τι
θέλει. Συνηθισμένοι εχθροί η ορθόδοξη εκκλησία, οι παπάδες, οι Μάρτυρες του
Ιεχωβά, οι Σατανιστές, εύκολα πράγματα….
Αυτοί οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι
είναι η αστυνομία των ηθών. Χρησιμοποιούν την όποια γνώση έχουν πάνω στη Βίβλο,
σαν όπλο για να ρίξουν κάτω όλους τους «εχθρούς». Και καυχώνται γι’ αυτό:
«Εμείς μόνο τα λέμε και τα ξανά λέμε αυτά»… Είναι επιθετικοί και έχουν συνήθως
μια προσβλητική διάθεση προς όλους. Έχοντας μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, αισθάνονται
ότι είναι οι μόνοι σωστοί, με το απαραίτητο κερασάκι, ότι όλα αυτά γίνονται για
τη δόξα του Θεού!
Αυτοί οι Χριστιανοί είναι τοξικοί
γιατί πιστεύουν ότι το να κερδίσεις έναν καυγά και το να δείξεις σε κάποιον τον
Θεό είναι το ίδιο πράγμα. Είναι πολύ ενδιαφέρον. Ο Ιησούς δεν ενδιαφερόταν
καθόλου να κερδίζει καυγάδες στη διάρκεια της διακονίας Του. Το κήρυγμά Του
ήταν η Βασιλεία των ουρανών, πως μπορεί να σωθεί κάποιος, πως μπορεί να ζήσει
άγια για τον Θεό. Δεν ξεκινούσε τη μέρα Του με ρεπορτάζ τι έκανε ο τάδε
Φαρισαίος και ο δείνα Ιερέας, ούτε καθόταν να κουτσομπολεύει τη Συναγωγή. Όταν χρειαζόταν
όμως, τα έλεγε όπως έπρεπε!
Το να κερδίζεις καυγάδες και
διαφωνίες μπορεί να σου δίνει ικανοποίηση, αλλά δεν δοξάζει τον Θεό.
9) ΟΙ «ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ» ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
Αυτοί οι Χριστιανοί φοβούνται για
κάθε λέξη που ξεστομίζουν, ότι οι άλλοι θα την παρεξηγήσουν. Πιστεύουν ότι η
αλήθεια πρέπει να φιλτράρεται, μήπως κάποιος «αδύνατος» Χριστιανός δεν
καταλάβει ακριβώς τι θες να πεις. Με άλλα λόγια, υπάρχουν συζητήσεις που σίγουρα
δεν πρέπει να γίνονται στην εκκλησία. Κυρίως αυτές που κάνουν τους άλλους να
νιώθουν άβολα.
Σεξ. Έκτρωση. Ψυχικές ασθένειες.
Αμφιβολίες για τον Θεό.
Ο Ιησούς πάντως δεν ανησυχούσε
καθόλου να είναι «πολιτικά σωστός». Στην πραγματικότητα, σε πολλές περιπτώσεις έλεγε
«Με την ακοήν θέλετε ακούσει και δεν
θέλετε εννοήσει, και βλέποντες θέλετε ιδεί και δεν θέλετε καταλάβει» (Ματθ.ιγ:14).
Ο Ιησούς ποτέ δεν ανησυχούσε μήπως δεν γίνει κατανοητός.
Έλεγε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια γιατί ήταν ο ίδιος η Αλήθεια. Και η αλήθεια δεν έχει τίποτα να κρύψει.
