Ματθ.κδ:28,29 Διότι όπου είναι το πτώμα, εκεί
θέλουσι συναχθή οι αετοί. Ευθύς δε μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων ο ήλιος θέλει
σκοτισθή και η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής, και οι αστέρες θέλουσι
πέσει από του ουρανού και αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή.
Μιλώντας για το γεγονός της ξαφνικής, σωματικής και ένδοξης
επιστροφής Του, ο Χριστός σχολιάζει παρενθετικά την πτυχή της κρίσης, αυτής της
έλευσης. Στη συνέχεια, το Ματθ.κδ:29-31 δίνει μια πιο εκτεταμένη περιγραφή της
μελλοντικής επιστροφής Του στην Γη. Η δήλωση της επιστροφής Του στο Ματθ.κδ:27
ολοκληρώνει τη συζήτηση περί ψευδόχριστων, με την πραγματική επιστροφή Του.
Όταν επιστρέψει, δεν θα υπάρχει αμφιβολία ότι είναι Αυτός.
ΠΤΩΜΑ ΚΑΙ ΑΕΤΟΙ
Η φράση στο Ματθ.κδ:28 βρίσκεται επίσης στο Λουκ.ιζ:37, αλλά
όχι στο Μάρκ.ιγ ή στο Λουκ.κα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό είναι μια
εξαγγελία κάποιου είδους κρίσης. Είναι ενδιαφέρον στην Αποκ.ιθ:17-19, έχουμε
μια παρόμοια, αν όχι αυτολεξεί, δήλωση σε συνδυασμό με την επιστροφή του
Χριστού.
Αποκ.ιθ:17-19, 21 Και είδον ένα άγγελον ιστάμενον
εν τω ηλίω, και έκραξε μετά φωνής μεγάλης, λέγων προς πάντα τα όρνεα τα
πετώμενα εις το μεσουράνημα· Έλθετε και συνάγεσθε εις το δείπνον του μεγάλου
Θεού, διά να φάγητε σάρκας βασιλέων και σάρκας χιλιάρχων και σάρκας ισχυρών και
σάρκας ίππων και των καθημένων επ' αυτών και σάρκας πάντων ελευθέρων και δούλων
και μικρών και μεγάλων. Και είδον το θηρίον και τους βασιλείς της γης και τα
στρατεύματα αυτών συνηγμένα, διά να κάμωσι πόλεμον με τον καθήμενον επί του
ίππου και με το στράτευμα αυτού..… Και οι λοιποί εφονεύθησαν με την ρομφαίαν
του καθημένου επί του ίππου, την εξερχομένην εκ του στόματος αυτού· και πάντα
τα όρνεα εχορτάσθησαν εκ των σαρκών αυτών.
Η Αποκ.ιθ απεικονίζει ξεκάθαρα την εικόνα των όρνεων που
έρχονται να φάνε τα πτώματα εκείνων που πρόκειται να σφαγιαστούν από τον Χριστό
κατά την επιστροφή Του. Είναι μια σαφής χρήση αυτής της ορολογίας, για κρίση.
Δεδομένου ότι τα πλαίσια είναι παρόμοια στο Ματθ.κδ και στο Λουκ.ιζ, νομίζω ότι
αυτό απαιτεί μια ερμηνεία κρίσης. Το σώμα συμβολίζει τους κακούς και οι αετοί
την κρίση, και το ρητό σημαίνει ότι όπου κι αν είναι οι κακοί, η κρίση θα τους
βρει και θα χτυπήσει. Δεν μπορούν να ξεφύγουν, παρά μόνο οι δίκαιοι.
Στο πλαίσιο αυτό, το εδ.28 ολοκληρώνει το απόσπασμα (Ματθ.κδ:23-28),
σημειώνοντας ότι όταν ο Ιησούς εμφανιστεί ξαφνικά κατά την επιστροφή Του, το αποτέλεσμα
δεν θα είναι μόνο η κρίση των ψευδοπροφητών και των ψευδομεσσίων, αλλά και η
καταστροφή όλων όσοι αντιτίθενται στο θέλημά Του.
ΕΥΘΥΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΘΛΙΨΙΝ
Καθώς η αφήγηση του Χριστού μεταπηδά, δίδοντας έμφαση σε
κάτι καινούριο, μετακινούμαστε από τα γεγονότα που σχετίζονται με τη Θλίψη σε
ένα γεγονός που θα ακολουθήσει την Θλίψη. Παρόλο που ο Ιησούς έχει ήδη
σχολιάσει τον τρόπο της Δεύτερης Έλευσης στο Ματθ.κδ:27, τώρα εστιάζει σε αυτό,
σε σχέση με την Θλίψη. Έχει μιλήσει προηγουμένως για τα γεγονότα της Θλίψης (Ματθ.κδ:9,
21 και Μάρκ.ιγ:19), αλλά τώρα μετατοπίζεται σε κάτι που θα συμβεί «Ευθύς
μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων». Αυτό το γεγονός είναι στο μέλλον, η
σωματική επιστροφή του Χριστού στην Γη, η οποία είναι γνωστή σαν η Δεύτερη
Έλευση (Ματθ.κδ:30). Αυτά που περιγράφει ο Χριστός σε μερικά εδάφια (Ματθ.κδ:29-31),
ο Ιωάννης τα εξηγεί με περισσότερες λεπτομέρειες (Αποκ.ιθ:11-21). Έτσι βλέπουμε
ότι η Δεύτερη Έλευση ακολουθεί αμέσως τα γεγονότα της θλίψης.
Αυτό θα σήμαινε μέσα στην διευρυμένη χρονολογία των γεγονότων
της θλίψης που βλέπουμε στην Αποκ.δ-ιθ, ότι το Ματθ.κδ:29-31 θα ακολουθήσει
αμέσως μετά την τελική φιάλη κρίσης που βλέπουμε στην Αποκ.ις:17-21. Αυτό
εξηγεί την παρενθετική προειδοποίηση δίπλα στην τελευταία φιάλη κρίσης: «Ιδού,
έρχομαι ως κλέπτης· μακάριος όστις αγρυπνεί και φυλάττει τα ιμάτια αυτού, διά
να μη περιπατή γυμνός και βλέπωσι την ασχημοσύνην αυτού» (Αποκ.ις:15). Δεν
θα αργήσει η στιγμή κατά την οποία θα εκχυθεί η έκτη φιάλη, μέχρι να επιστρέψει
ο Χριστός. Η Αποκ.ιζ-ιη είναι μια επισκόπηση της κρίσης κατά της Βαβυλώνας, η
οποία ερευνά στοιχεία που θα συμβούν σε όλη τη θλίψη και τη Δεύτερη Έλευση.
Έτσι, από χρονολογικής πλευράς, η Αποκ.ις ακολουθείται από την Αποκ.ιθ.
Ακόμα ενδιαφέρον, είναι το γεγονός ότι η λέξη «ευθύς»
χρησιμοποιείται στο Λουκ.κα:9 για να πει ότι κατά τη διάρκεια των γεγονότων της
θλίψης, «δεν είναι ευθύς το τέλος». Είναι αργότερα, στο Λουκ.κα:27-28,
όταν «θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως
και δόξης πολλής» τότε που «ανακύπτουν και σηκώνουν τας κεφαλάς αυτών,
διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς των». Αυτό το απόσπασμα μιλά για την φυσική απελευθέρωση
που θα συμβεί στους Εβραίους πιστούς κατά την δεύτερη έλευση. Η φυσική απελευθέρωση
θα συμβεί κατά την επιστροφή του Χριστού για όλους τους πιστούς, αλλά το
πλαίσιο μιλά ειδικά για εβραίους πιστούς που βρίσκονται υπό μεγάλο κίνδυνο κατά
τη διάρκεια της Θλίψης.
Από τα παράλληλα εδάφια στην επί του όρους ομιλία, κανένα
δεν έχει την λέξη «ευθύς». Το Λουκ.κα, στην πραγματικότητα δεν είναι παράλληλο με
το Ματθ.κδ:29. Ωστόσο, το Μάρκ.ιγ έχει μια παράλληλη δήλωση: «Αλλ' εν
εκείναις ταις ημέραις, μετά την θλίψιν εκείνην, ο ήλιος θέλει σκοτισθή και η
σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής και οι αστέρες του ουρανού θέλουσι
πίπτει και αι δυνάμεις αι εν τοις ουρανοίς θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλουσιν
ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλαις μετά δυνάμεως πολλής και δόξης»
(Μάρκ.ιγ:24-26). Ο Μάρκος αφήνει έξω τον πιεστικό όρο «ευθύς», για την
λιγότερο επείγουσα φράση «εν εκείναις ταις ημέραις», αλλά στη συνέχεια δίνει
μια παρόμοια δήλωση με του Ματθαίου, στα πράγματα που ακολουθούν. Αυτό δείχνει
ότι και οι δύο μιλούν για ένα παρόμοιο γεγονός και ότι το γεγονός είναι η
μελλοντική δεύτερη έλευση του Χριστού.
