Αριθ.κα:4-6 Και εσηκώθησαν από του όρους Ωρ διά της οδού της Ερυθράς θαλάσσης, διά να περιέλθωσι την γην Εδώμ· και ωλιγοψύχησεν ο λαός εν τη οδώ. Και ελάλησεν ο λαός κατά του Θεού και κατά του Μωϋσέως, λέγοντες, Διά τι ανεβίβασας ημάς εξ Αιγύπτου διά ν' αποθάνωμεν εν τη ερήμω; διότι άρτος δεν είναι και ύδωρ δεν είναι και η ψυχή ημών αηδίασε τον άρτον τούτον, τον ελαφρόν. Και απέστειλεν ο Κύριος επί τον λαόν τους όφεις τους φλογερούς και εδάγκανον τον λαόν, και λαός πολύς εκ του Ισραήλ απέθανε.
Αποκ.γ:7
«Και
προς τον άγγελον της εν Φιλαδελφεία εκκλησίας γράψον· Ταύτα λέγει ο άγιος, ο
αληθινός, ο έχων το κλειδίον του Δαβίδ, όστις ανοίγει και ουδείς κλείει, και
κλείει και ουδείς ανοίγει»
Ο Θεός, στην περίοδο αυτή που ζούμε, θέλει να μας χαρακτηρίζει η αγάπη των αδελφών!
Ειδωλολατρικός τόπος λατρείας (Όλυμπος, Βαβέλ, Ζιγκουράτ, -
Μετέωρα, Σουμελά, Άγιο Όρος, Προφήτης Ηλίας).
Ήταν πάντα συνδεδεμένοι με όργια και ανθρωποθυσίες (Μολώχ).
Ξέφωτα σε βουνά και λόφους.
Ο Θεός είχε προειδοποιήσει τον Ισραήλ:
Έξοδ.λδ:12 Προσέχε εις σεαυτόν, μη κάμης συνθήκην μετά των κατοίκων της γης εις την οποίαν υπάγεις, μήποτε γείνη παγίς εν τω μέσω σου·
Το μάνα στην έρημο, δινόταν τόσο, όσο χρειαζόταν κάθε μέρα.
Ορτύκια έφαγαν τόσο πολλά, που έβγαιναν από τα ρουθούνια
τους.
Καλός ο λόγος του Θεού, ωραία τα κηρύγματα, έχουμε ακούσει πολλά κηρύγματα, ΑΛΛΑ αν δεν υπάρχει μεταμόρφωση, κάτι συμβαίνει!
Δευτ.ιδ:1-2 Σεις είσθε υιοί
Κυρίου του Θεού σας· δεν θέλετε κάμει εις το σώμα σας εντομάς, ουδέ θέλετε
κάμει φαλάκρωμα αναμέσον των οφθαλμών σας, διά νεκρόν. Διότι λαός άγιος είσαι
εις Κύριον τον Θεόν σου· και σε εξέλεξεν ο Κύριος διά να ήσαι εις αυτόν λαός
εκλεκτός, παρά πάντα τα έθνη τα επί της γης.
Αυτή είναι η βάση των προνομίων αλλά και των ευθυνών του λαού Ισραήλ.
Κάθε μέρα παίρνουμε αποφάσεις σχετικά με αυτό το ρήμα.
Πράξ.κ:20 ότι δεν υπέκρυψα ουδέν των συμφερόντων, ώστε να μη αναγγείλω αυτό προς εσάς και να σας διδάξω δημοσία και κατ' οίκους,
Σήμερα θα εξετάσουμε τον Ψαλμό κγ.
Αυτός είναι ένας πολύ αγαπημένος ψαλμός.
Αμέτρητοι άνθρωποι κατά τη
διάρκεια πολλών γενεών έχουν βρει ελπίδα σε αυτόν, σε περιόδους μεγάλου φόβου
και πανικού.
Στον 23ο Ψαλμό, ο Δαβίδ μιλάει
πολύ προσωπικά για τον Θεό. Ισχυρίζεται ότι ο Κύριος είναι ο Ποιμένας του.
Σήμερα το πρωί πιστεύω ότι αξίζει να μάθουμε γιατί ο Δαβίδ είπε ότι ο Θεός είναι ο ποιμένας του και γιατί μπορούμε να πούμε το ίδιο κι εμείς.
Ο Αδάμ έπρεπε να ονομάσει όλα τα
ζώα.
Γέν.β:19 Έπλασε δε Κύριος ο
Θεός εκ της γης πάντα τα ζώα του αγρού και πάντα τα πετεινά του ουρανού, και
έφερεν αυτά προς τον Αδάμ, διά να ίδη πως να ονομάση αυτά· και ό,τι όνομα ήθελε
δώσει ο Αδάμ εις παν έμψυχον, τούτο να ήναι το όνομα αυτού.
Ο Θεός ονόμασε τον Αδάμ και ο Αδάμ ονόμασε την Εύα.
