Ματθ.κδ:12-13 Αύξηση της ανομίας

Ματθ.κδ:12,13 και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή. Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή.

Στο Ματθ.κδ:9-14, ο Ιησούς μιλάει για την πνευματική κατάσταση κατά το πρώτο μισό της επταετούς περιόδου της Θλίψης. Δεν είναι ωραίο θέαμα. Δεδομένου ότι οι πιστοί θα διωχθούν και θα θανατωθούν, θα υπάρξει πολύ μεγάλη πίεση στους πιστούς, ειδικά στους Εβραίους πιστούς να αποστατήσουν.

Κ α λ η μ έ ρ α

«ΤΟΞΙΚΟΙ» ΤΥΠΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι εις πολλά πταίομεν άπαντες (Ιάκ.γ:2).

Αυτό το άρθρο είναι μια καλή ευκαιρία να προσευχηθούμε στον Θεό να μας δείξει τις πτυχές της ζωής μας που δεν είναι παράλληλες με το ευαγγέλιο και να μας δείξει τον τρόπο να είμαστε μια εκκλησία που πραγματικά θα δοξάζει τον Ιησού Χριστό!

Υπάρχουν κάποιοι «τοξικοί» Χριστιανοί που έχουν την ιδιότητα και ικανότητα να επηρεάζουν ολόκληρες εκκλησίες σήμερα.

Ίσως να αναγνωρίσουμε κάποια σημεία στον ίδιο μας τον εαυτό. Αν ναι, καλό είναι να προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε!

Να λοιπόν οι τοξικοί τύποι Χριστιανών:

Κ α λ η μ έ ρ α

Ματθ.κδ:9-13 Μίσος για τους Εβραίους πιστούς

Ματθ.κδ:10-13 Και τότε θέλουσι σκανδαλισθή πολλοί και θέλουσι παραδώσει αλλήλους και θέλουσι μισήσει αλλήλους. Και πολλοί ψευδοπροφήται θέλουσιν εγερθή και πλανήσει πολλούς, και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή. Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή.

Ο Ιησούς προχωρεί στην περιγραφή του πρώτου μισού της Θλίψης, με στόχο τα μέσα της επταετούς περιόδου (Ματθ.κδ:15). Σε αυτή την ενότητα ο Κύριός μας περιγράφει την πνευματική κατάσταση των Εβραίων μέσα στην γη του Ισραήλ (Ματθ.κδ:10-13). Η πνευματικότητά τους δεν είναι καλή, από την πλευρά του Θεού.

Κ α λ η μ έ ρ α

Πως γίνεσαι μαθητής του Χριστού

Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν τους ρωτήσεις με ποιον θέλουν να περάσουν την αιωνιότητα, με τον Ιησού ή με το Σατανά, απαντούν ότι διαλέγουν τον Ιησού.

Για να περάσεις την αιωνιότητα με τον Ιησού, πρέπει να κάνεις κάποια πράγματα:

·   Πρέπει να ζητήσεις από τον Ιησού να σε σώσει. Αυτό συμβαίνει όταν Του ζητήσεις να συγχωρέσει όλες τις αμαρτίες σου και το κάνεις μέσα απ’ την καρδιά σου. Το θέμα δεν είναι να ψιθυρίσεις μερικά άσκοπα λόγια και να συνεχίσεις τη «χαρούμενη» ζωή σου. Στο βάθος κάθε επίκλησης για συγχώρεση βρίσκονται τύψεις. Εάν έχεις τύψεις για την αμαρτωλή σου κατάσταση και μετανοήσεις, ο Θεός θα σε συγχωρέσει.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ματθ.κδ:14 Το ευαγγέλιο της Βασιλείας

Ματθ.κδ:14 καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος.

Καθώς η ομιλία του Κυρίου μας πλησιάζει τα μέσα της επταετούς θλίψης, το εδ.14 εγείρει μια σειρά ερμηνευτικών ζητημάτων. Τι ακριβώς σημαίνει «το ευαγγέλιον της βασιλείας;» Είναι αυτή η διακήρυξη ακόμα ένα μελλοντικό γεγονός; Τι σημαίνει «προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη»; Τι σημαίνει «τότε θέλει ελθεί το τέλος;».

Κ α λ η μ έ ρ α

Ματθ.κδ:9 Εβραϊκός προσανατολισμός

 

Ματθ.κδ:9 Τότε θέλουσι σας παραδώσει εις θλίψιν και θέλουσι σας θανατώσει, και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών διά το όνομά μου.

Αφού μίλησε για ένα παγκόσμιο σενάριο, ο Ιησούς στρέφεται τώρα σε προσωπικές συνέπειες που θα συμβούν κατά τη διάρκεια της 70^ης εβδομάδας του Δανιήλ, γνωστή σαν η Θλίψη. Στην πραγματικότητα, ο Χριστός χρησιμοποιεί τη λέξη «θλίψη» για πρώτη φορά στην ομιλία Του. Υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που προκύπτουν από αυτό το απόσπασμα, καθώς σχετίζεται με τις διαφορετικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις στο λόγο του Κυρίου μας.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ;

Γίνεται κανείς χριστιανός με την αναγέννηση δια της πίστεως και της υπακοής στο μήνυμα του Ευαγγελίου.

Το Ευαγγέλιο της σωτηρίας μας είναι ο θάνατος, η ταφή κι η ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού (Α’ Κορ.ιε:1-4).

Αυτοί που ρώτησαν να μάθουν τί πρέπει να κάνουν την ημέρα της Πεντηκοστής, άκουσαν ότι πρέπει να μετανοήσουν, να βαπτιστούν στο όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεση αμαρτιών κι ότι θα λάβαιναν μετά το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος (Πράξ.β:38).

Ο Παύλος στην επιστολή προς Ρωμ.ς:3,4 εξήγησε πώς η μετάνοια και το βάπτισμα είναι σημεία υπακοής στο μήνυμα του Ευαγγελίου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Σηκώθητι...

Ματθ.κδ:7 λιμοί και σεισμοί

Τώρα που είδαμε το πρώτο μισό του Ματθ.κδ:7, θα εξετάσουμε το δεύτερο μισό του εδαφίου που λέει, «ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατἆ τόπους· πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων» (7-8). Τι γίνεται με τους λιμούς και τους σεισμούς;

ΛΙΜΟΙ ΚΑΙ ΣΕΙΣΜΟΙ

Είπαμε και υποστηρίξαμε προηγουμένως, ότι το Ματθ.κδ:4-14 καλύπτει το πρώτο μισό της επταετούς περιόδου Θλίψης. Δεδομένου ότι γνωρίζουμε ότι το «βδέλυγμα της ερήμωσης» (Ματθ.κδ:15) συμβαίνει στα μέσα της επταετίας (Δαν.θ:24-27), τα γεγονότα πριν από το εδ.15 θα συμβούν στο πρώτο μισό της Θλίψης. Αυτό επιβεβαιώνεται περαιτέρω από τη συσχέτιση των μεγάλων γεγονότων του Ματθ.κδ:4-8 με τις τέσσερις πρώτες σφραγίδες της Αποκ.ς:1-8. Αυτό θα σήμαινε ότι οι λιμοί και οι σεισμοί του Ματθ.κδ:7 αναφέρονται σε μελλοντικό χρόνο (Αποκ.ς:5-8), και όχι σε οποιαδήποτε γεγονότα που έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων 2.000 ετών ούτε για οτιδήποτε στις μέρες μας.

Κ α λ η μ έ ρ α

Το πείραμα απέτυχε

Ποιο πείραμα; Το πείραμα του «Εύκολου Ευαγγελίου», της «Πλατιάς Οδού» αντί της «Στενής Οδού» της σωτηρίας, δηλαδή χωρίς μετάνοια και καταδίκη του παλαιού ανθρώπου και της αμαρτωλής ζωής. Μ’ άλλα λόγια, το πείραμα της φτηνής και εύκολης πίστης.

Γιατί έγινε αυτό το πείραμα; Επειδή οι εκκλησίες ήθελαν να γεμίσουν τα θρανία τους, ήθελαν τα παιδιά τους να παραμείνουν στην εκκλησία και να βοηθήσουν άλλους νέους να έρθουν στις συνάξεις, χωρίς να αισθάνονται άσχημα. Ήταν μια προσπάθεια να κρατήσουμε τους ανθρώπους στις εκκλησίες μας και να μην τους αφήσουμε να χαθούν, ακολουθώντας άλλους δρόμους. Θέλαμε να έχουμε τις εκκλησίες μας γεμάτες – όχι επειδή θέλαμε να γεμίσουμε τον ουρανό με λυτρωμένους ανθρώπους, αλλά για να κάνουμε επίδειξη, να ικανοποιήσουμε την περηφάνια και τον εγωισμό μας και να νιώθουμε ευλογημένοι, έχοντας γύρω μας πολλούς ανθρώπους που να αισθάνονται καλά και να είναι ευτυχισμένοι.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ματθ.κδ:6-7 αλλά δεν είναι έτι το τέλος.

Το Ματθ.κδ:6 λέει, «Θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων· προσέχετε μη ταραχθήτε· επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν, αλλά δεν είναι έτι το τέλος».

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.

Δεδομένου ότι οι πόλεμοι και οι φήμες των πολέμων πρέπει να γίνουν, υπάρχει μια τάση να πιστεύουμε ότι το τέλος σηματοδοτείται από αυτούς, αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Στην πραγματικότητα, αυτή η προειδοποίηση έχει αγνοηθεί σε όλη την ιστορία της εκκλησίας. Πολύ συχνά πολλοί πίστευαν ότι λόγω των στρατιωτικών συγκρούσεων, το τέλος έχει έρθει. Με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας στον οποίο εμπλέκονται σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, ορισμένοι μπορεί να μπουν στον πειρασμό να σκεφτούν ότι αυτό είναι ένα σημάδι του τέλους. Αν και πιστεύω ότι είμαστε κοντά στο τέλος της οικονομίας της εκκλησίας, δεν είναι για τον λόγο αυτό. Που αναφέρεται το «δεν είναι έτι το τέλος;».

Κ α λ η μ έ ρ α

Συγχωρεί ή ξεχνά;

Όταν ο Θεός συγχωρεί, ξεχνάει. Αν πας πίσω την επόμενη μέρα και πεις, Θυμάσαι την αμαρτία που έκανα, Κύριε; Θα πει, Όχι.

Έχω ακούσει αυτή τη δήλωση αμέτρητες φορές και ίσως να την έχω πει κι εγώ κάποιες φορές. Αλλά, όπως πολλά δημοφιλή χριστιανικά συνθήματα, είναι άλλη μια παρεξήγηση επειδή απομονώνουμε εδάφια της Γραφής από το γενικό πνεύμα του λόγου του Θεού.

Όταν η Γραφή λέει ότι ο Θεός δεν θυμάται πλέον τις αμαρτίες μας (Εβρ.η:12), αυτό σημαίνει ότι δεν τις μετράει πλέον εναντίον μας και τις αντιμετωπίζει πάντα σαν συγχωρεμένες.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ

Το Άγιο Πνεύμα για να μπορέσουμε να καταλάβουμε καλύτερα τις πνευματικές αλήθειες, μας παρουσιάζει εικόνες από τη φυσική ζωή (παραβολές).

Η διαδικασία που απαιτείται για να γίνουμε παιδιά του Θεού, ονομάζεται ΓΕΝΝΗΣΗ.

Παραβάλλεται ακόμα με τη βλάστηση του καλού σπόρου που σπέρνει ο γεωργός.

Όσοι έχουν δεχτεί το Χριστό πρόσφατα, ονομάζονται ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ ΒΡΕΦΗ που πρέπει να «αυξήσωσι» (Α’ Πέτρ.β:2  Εφες.δ:15).

Κ α λ η μ έ ρ α

Ματθ.κδ:4-5 Ψευδομεσσίες

Μετά την κύρια προειδοποίηση του Χριστού για τη θρησκευτική αποστασία (Ματθ.κδ:4-5), στρέφει τώρα την προσοχή στα γεωπολιτικά γεγονότα. Ο Ιησούς είπε: «Θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων· προσέχετε μη ταραχθήτε· επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν, αλλά δεν είναι έτι το τέλος. Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους· πάντα δε ταύτα είναι αρχή ωδίνων» (Ματθ.24:6-8). Δεδομένου ότι έχουμε δει προηγούμενα ότι τα εδ.4-14 αναφέρονται στο πρώτο μισό της Θλίψης, προκύπτει ότι αυτά τα γεγονότα θα συμβούν κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, και θα αντιστοιχούν με τις κρίσεις των σφραγίδων της Αποκ.ς.

Κ α λ η μ έ ρ α