Γένεση (130)

Γέν.μζ:21,22 τον δε λαόν μετετόπισεν αυτόν εις πόλεις, απ' άκρου των ορίων της Αιγύπτου έως άκρου αυτής· μόνον την γην των ιερέων δεν ηγόρασε· διότι οι ιερείς είχον μερίδιον προσδιωρισμένον υπό του Φαραώ· και έτρωγον το μερίδιον αυτών, το οποίον έδωκεν εις αυτούς ο Φαραώ· διά τούτο δεν επώλησαν την γην αυτών.

Οι ιερείς με βασιλικό διάταγμα είχαν διορισμένη και κατοχυρωμένη γη απ’ το Φαραώ, έτσι ώστε να μην μπορεί να τους την ξαναπάρει. Ο Φαραώ λοιπόν τους έτρεφε χωρίς να μπορεί να τους πάρει τη γη τους. Αυτοί, γι’ αντάλλαγμα, έπειθαν τις συνειδήσεις των ανθρώπων ότι πρέπει να τον λατρεύουν σαν θεό. Πάντα τα ίδια! Ο λαός μεταφέρθηκε στις πόλεις γιατί εκεί ήταν οι αποθήκες του σταριού κι ήταν πιο εύκολη η διανομή.

Γέν.μζ:23,24 Τότε είπεν ο Ιωσήφ προς τον λαόν, Ιδού, ηγόρασα εσάς και την γην σας σήμερον εις τον Φαραώ· ιδού, λάβετε σπόρον και σπείρατε την γήν· και εν τω καιρώ των γεννημάτων, θέλετε δώσει το πέμπτον εις τον Φαραώ· τα δε τέσσαρα μέρη θέλουσιν είσθαι εις εσάς διά σπόρον των αγρών και διά τροφήν σας και διά τους όντας εν τοις οίκοις υμών και διά τροφήν των παιδίων υμών.

Το «Πάτερ ημών»

Ενδεχομένως τα εδάφια που έχουν απομνημονευθεί περισσότερο από κάθε άλλο της Καινής Διαθήκης, είναι η γνωστή σαν προσευχή του Κυρίου.  

Aπαγγέλλονται σε εκκλησίες σε όλο τον κόσμο κάθε Κυριακή. Δυστυχώς, το να λες αυτή την προσευχή για σένα ή για ολόκληρο το εκκλησίασμα, δεν είναι ακριβώς αυτό που ο Ιησούς προόριζε αυτά τα τόσο αγαπητά εδάφια.

«Κύριε», είπαν οι μαθητές, «δίδαξέ μας να προσευχόμαστε».  

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (129)

ΤΕΣΑΡΑΚΟΣΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Γέν.μζ:1-4 Ελθών δε ο Ιωσήφ, απήγγειλε προς τον Φαραώ λέγων, Ο πατήρ μου και οι αδελφοί μου, και τα ποίμνια αυτών και αι αγέλαι αυτών και πάντα όσα έχουσιν, ήλθον εκ της γης Χαναάν· και ιδού, είναι εν τη γη Γεσέν. Και παραλαβών εκ των αδελφών αυτού πέντε άνδρας, παρέστησεν αυτούς ενώπιον του Φαραώ. Και είπεν ο Φαραώ προς τους αδελφούς αυτού, Τι είναι το επιτήδευμά σας; οι δε είπον προς τον Φαραώ, Ποιμένες προβάτων είναι οι δούλοί σου και ημείς και οι πατέρες ημών. Είπον έτι προς τον Φαραώ, Ήλθομεν διά να παροικήσωμεν εν τη γή· διότι δεν υπάρχει βοσκή διά τα ποίμνια των δούλων σου, επειδή επεβάρυνεν η πείνα εν τη γη Χαναάν· τώρα λοιπόν ας κατοικήσωσι, παρακαλούμεν, οι δούλοί σου εν τη γη Γεσέν.

Ο ευγενικός χαρακτήρας του Ιωσήφ, τον υποχρεώνει αν και έχει κάθε εξουσία, να πληροφορήσει τον Φαραώ για τον τόπο που θα κατοικήσουν οι δικοί του (Ματθ.κ:23).

Προσευχή για την παρουσία του Θεού

Το κάνω συνέχεια. Θεέ μου, σε παρακαλώ να είσαι με τους αδελφούς που πάνε να μιλήσουν για το ευαγγέλιο. Σε παρακαλώ να είσαι με την γυναίκα μου στη δουλειά της. Σε παρακαλώ να είσαι με τις οικογένειες των αδελφών που περνάνε δύσκολες ώρες.....

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (128)

ΤΕΣΑΡΑΚΟΣΤΟ ΕΚΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Γέν.μς:1 Αναχωρήσας δε ο Ισραήλ μετά πάντων των υπαρχόντων αυτού, ήλθεν εις Βηρ-σαβεέ και προσέφερε θυσίας εις τον Θεόν του πατρός αυτού Ισαάκ.

Βηρ - σαβεέ: Φρέαρ όρκου. Η απόφαση του Ιακώβ να πάρει την οικογένειά του και να κατέβει στην Αίγυπτο ήταν πολύ σημαντική, γιατί είχε άσχημες εμπειρίες απ’ τον πατέρα του και τον παππού του, όταν κι αυτοί έκαναν το ίδιο ταξίδι. Ίσως να είχε αμφιβολίες και γι’ αυτό σταματά εδώ για να θυσιάσει και να ρωτήσει τον Κύριο.

Ο Αβραάμ (Γεν.ιβ:10,13,18) αλλά και ο Ισαάκ (Γεν.κς:12) είχαν προβλήματα όταν κατέβηκαν στην Αίγυπτο. Όμως αυτή τη φορά, ο Θεός έχει ετοιμάσει το δρόμο. Έβαλε το δικό Του άνθρωπο στην εξουσία της Αιγύπτου και τώρα κατεβάζει το λαό Του για να τον πολλαπλασιάσει ανενόχλητα (υπό προστασία) και μετά, σαν έθνος πλέον να τους φέρει στη γη Χαναάν.

Γέν.μς:2-4 Και είπεν ο Θεός προς τον Ισραήλ δι' οράματος της νυκτός λέγων, Ιακώβ, Ιακώβ. Ο δε είπεν, Ιδού, εγώ. Και είπεν, Εγώ είμαι ο Θεός, ο Θεός του πατρός σου· μη φοβηθής να καταβής εις Αίγυπτον· διότι έθνος μέγα θέλω σε καταστήσει εκεί· εγώ θέλω καταβή μετά σου εις Αίγυπτον και εγώ βεβαίως θέλω σε αναβιβάσει πάλιν· και ο Ιωσήφ θέλει βάλει τας χείρας αυτού επί τους οφθαλμούς σου.

Μάρτυρες του Ιεχωβά (8)

Τι λένε οι ΜΤΙ για τον Άδη;

Χρησιμοποιούν το

Εκκλ.θ:5-10 Διότι οι ζώντες γνωρίζουσιν ότι θέλουσιν αποθάνει· αλλ' οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν ουδέ έχουσι πλέον απόλαυσιν· επειδή το μνημόσυνον αυτών ελησμονήθη. Έτι και η αγάπη αυτών και το μίσος αυτών και ο φθόνος αυτών ήδη εχάθη· και δεν θέλουσιν έχει πλέον εις τον αιώνα μερίδα εις πάντα όσα γίνονται υπό τον ήλιον.  Ύπαγε, φάγε τον άρτον σου εν ευφροσύνη και πίε τον οίνον σου εν ευθύμω καρδία· διότι ήδη ο Θεός ευαρεστείται εις τα έργα σου. Εν παντί καιρώ ας ήναι λευκά τα ιμάτιά σου· και έλαιον ας μη εκλείψη από της κεφαλής σου. Χαίρου ζωήν μετά της γυναικός, την οποίαν ηγάπησας, πάσας τας ημέρας της ζωής της ματαιότητός σου, αίτινες σοι εδόθησαν υπό τον ήλιον, πάσας τας ημέρας της ματαιότητός σου· διότι τούτο είναι η μερίς σου εν τη ζωή και εν τω μόχθω σου, τον οποίον μοχθείς υπό τον ήλιον. Πάντα όσα εύρη η χειρ σου να κάμη, κάμε κατά την δύναμίν σου· διότι δεν είναι πράξις ούτε λογισμός ούτε γνώσις ούτε σοφία εν τω άδη όπου υπάγεις.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (127)

Γέν.με:17-20 Και είπεν ο Φαραώ προς τον Ιωσήφ, Ειπέ προς τους αδελφούς σου, τούτο κάμετε· φορτώσατε τα ζώα σας και υπάγετε, ανάβητε εις γην Χαναάν· και παραλαβόντες τον πατέρα σας, και τας οικογενείας σας, έλθετε προς εμέ· και θέλω σας δώσει τα αγαθά της γης Αιγύπτου και θέλετε φάγει το πάχος της γης. Και συ πρόσταξον· Τούτο κάμετε, λάβετε εις εαυτούς αμάξας εκ της γης Αιγύπτου, διά τα παιδία σας και διά τας γυναίκάς σας· και σηκώσαντες τον πατέρα σας έλθετε· και μη λυπηθήτε την αποσκευήν σας· διότι τα αγαθά πάσης της γης Αιγύπτου θέλουσιν είσθαι ιδικά σας.

Για πρώτη φορά ο Φαραώ διατάζει τον Ιωσήφ, αλλά μ’ αυτό θέλει να δείξει την εκτίμησή του και την αγάπη του για την οικογένειά του και γι’ αυτό τον προστάζει να ενεργήσει έτσι.

Γέν.με:21,22 Και έκαμον ούτως οι υιοί του Ισραήλ· και ο Ιωσήφ έδωκεν εις αυτούς αμάξας κατά την προσταγήν του Φαραώ· έδωκεν εις αυτούς και ζωοτροφίαν διά την οδόν. Εις πάντας αυτούς έδωκεν εις έκαστον αλλαγάς ενδυμάτων· εις δε τον Βενιαμίν έδωκε τριακόσια αργύρια και πέντε αλλαγάς ενδυμάτων.

Ο λόγος του Θεού (37)

ΗΣΑΪΑΣ

ΤΙΤΛΟΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Το βιβλίο πήρε το όνομά του από τον συγγραφέα που είναι ο Ησαΐας, και θα πει «Η σωτηρία του Γιάχβε».

Ο Ησαΐας ονομάστηκε «Μεσσιανικός προφήτης» γιατί το μήνυμά του από την αρχή μέχρι το τέλος είναι ποτισμένο με προφητείες και μηνύματα για τον Μεσσία. Το Πνεύμα του Θεού λέει για τον Ησαΐα στην Καινή Διαθήκη ότι: «...Ταύτα είπεν ο Ησαΐας, ότε είδε την δόξαν αυτού, και ελάληαε περί αυτού..» δηλ. του Χριστού (Ιωάν.ιβ:41).

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (126)

ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Γέν.με:1 Τότε ο Ιωσήφ δεν ηδυνήθη να συγκρατήση εαυτόν ενώπιον πάντων των παρισταμένων έμπροσθεν αυτού· και εφώνησεν, Εκβάλετε πάντας απ' εμού· και δεν έμεινεν ουδείς μετ' αυτού, ενώ ο Ιωσήφ ανεγνωρίζετο εις τους αδελφούς αυτού.

Αφού αναγνώρισαν την αμαρτία τους, ο Ιωσήφ αποκαλύπτει τον εαυτό του. Η ταπεινή στάση τους τον έκανε να μην μπορεί να κρατηθεί άλλο. Αν και με το σαρκικό νου θα περίμενε κανείς σκηνές εκδίκησης, ο Ιωσήφ κλαίει από χαρά και συγχωρεί τους αδελφούς του.

εκβάλετε πάντας απ' εμού: Κανένας ξένος δεν είναι δεκτός σαν μάρτυρας της ιερής αυτής σκηνής, γιατί ποιός θα μπορούσε να καταλάβει και να εκτιμήσει; Στη σχέση μας με τον Ιησού δεν χρειάζεται κανείς άλλος. Κάθε ανθρώπινη προσπάθεια πρέπει να βγει έξω.

Ο λόγος του Θεού (36)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ

Ο Χριστός είναι το περιεχόμενο και ο στόχος της Προφητείας (Α' Πέτρ.α:11, Β' Πέτρ.α:21, Αποκ.ιθ:10, Λουκ.κδ:44, Eβρ.ι:7, Α' Κορ.α:22 .... β:2).

ΤΡΕΙΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΙΚΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ.

   1. Έκθεση του παρελθόντος. Το έκαναν για να διδάξουν τον λαό από τις νίκες αλλά και από τις ήττες, να εξάρουν την αρετή και να καταδικάσουν την απιστία και την ανυπακοή.

   2. Κρίση για το παρόν. Αυτό σημαίνει παραδοχή της αμαρτίας και κάλεσμα για μετάνοια.

   3. Προφητείες (μηνύματα) για το μέλλον, με σκοπό να προειδοποιήσουν αλλά και να ανακουφίσουν. Οι προφητείες αυτές αναφέρονται:

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (125)

ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Γέν.μδ:1,2    Προσέταξε δε τον επιστάτην της οικίας αυτού λέγων, Γέμισον τα σακκία των ανθρώπων τροφάς, όσας δύνανται να φέρωσι, και βάλε το αργύριον εκάστου εν τω στόματι του σακκίου αυτού· και βάλε το ποτήριόν μου, το ποτήριον το αργυρούν, εν τω στόματι του σακκίου του νεωτέρου και το αργύριον του σίτου αυτού. Και έκαμε κατά τον λόγον τον οποίον είπεν ο Ιωσήφ.

Ο Ιωσήφ με χαρά τους έδωσε πολύ στάρι, αλλά κι αυτοί θα χάρηκαν. Έβαλε το ασημένιο του ποτήρι στο σακί του Βενιαμίν για να βρει αιτία να τον κρατήσει. Ίσως ήθελε να δει πώς θ' αντιδρούσαν τ' αδέλφια του στο "χαμό" του Βενιαμίν. Αν θα άφηναν τον πατέρα τους να πάρει κι άλλη θλίψη ή θα αγωνιζόταν να τον πάρουν μαζί τους.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ (Αποκ.ια:3) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ;

Αυτή η μαρτυρία είναι πιο ισχυρή και δεσμευτική όταν γίνεται από δύο ομάδες ανθρώπων διεσπαρμένων σε όλο το πρόσωπο της γης. Στην Α’ Κορ.ιγ:1 ο Παύλος λέει: «επί στόματος δύο η τριών μαρτύρων θέλει βεβαιούσθαι πάς λόγος». Πρόκειται για μια επίσημη μαρτυρία και διακήρυξη για κάτι πολύ σημαντικό.

Είναι δύο μάρτυρες, οι οποίοι προφητεύουν τον καιρό που το βαθύτερο σκοτάδι και η μεγαλύτερη απάτη και το ψεύδος που έχει δοκιμάσει ποτέ ο άνθρωπος, κυριαρχεί πάνω στη γη.

Τον ίδιο καιρό όμως που φαίνεται ότι ο Σατανάς έχει κυριαρχήσει πάνω στη γη και την έχει σκεπάσει με πνευματικό σκοτάδι που ποτέ πριν δεν έγινε, ο Θεός έχει τους δύο μάρτυρές Του που θ’ αποκαλύψουν το ψεύδος του συστήματος του Α/Χ κι ότι πρόκειται να καταστραφεί από το Θεό για να εγκαθιδρύσει τη δική Του πραγματική βασιλεία ειρήνης.

Κ α λ η μ έ ρ α

Πράγματα που οι χριστιανοί πρέπει να ξέρουν για τους έσχατους καιρούς.

Άσχετα με το πότε πιστεύεις ότι θα γίνει η Αρπαγή, πριν από 1.923 χρόνια, ο Θεός έδωσε αυτά τα τελευταία λόγια για τους πιστούς, έτσι ώστε να γνωρίζουμε, να κατανοήσουμε, και να είμαστε προετοιμασμένοι για το τέλος της ζωής μας ή το τέλος αυτής της οικονομίας - όποιο έρθει πρώτο.

Το μήνυμα προς την εκκλησία είναι ξεκάθαρο: καλύτερα να ασχοληθούμε με τα πράγματα του Θεού. Αυτό σημαίνει προσευχή να αλλάξουν οι καρδιές των ανθρώπων, ώστε να περάσει το μήνυμα του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Αυτό δεν μπορεί να γίνει αναπαυόμενοι στην πομπώδη ευσέβεια μας, περιμένοντας την σάλπιγγα που θα μας ελευθερώσει από τον παρόντα κακό αιώνα.

θέλεις ενθυμείσθαι

Δευτ.η:1,2 Πάσας τας εντολάς, τας οποίας εγώ προστάζω εις σε σήμερον, θέλετε προσέχει να εκτελήτε, διά να ζήτε και να πληθυνθήτε και διά να εισέλθητε και κληρονομήσητε την γην, την οποίαν ώμοσεν ο Κύριος προς τους πατέρας σας. Και θέλεις ενθυμείσθαι πάσαν την οδόν, εις την οποίαν σε ώδήγησε Κύριος ο Θεός σου τα τεσσαράκοντα ταύτα έτη εν τη ερήμω, διά να σε ταπεινώση, να σε δοκιμάση, διά να γνωρίση τα εν τη καρδία σου, εάν θέλης φυλάξει τας εντολάς αυτού, ή ουχί.

Κάθε βλέμμα προς τα πίσω ζωογονεί, οικοδομεί, ενθαρρύνει!

   

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (124)

Γέν.μγ:24-26 Και ο άνθρωπος εισήγαγε τους ανθρώπους εις την οικίαν του Ιωσήφ και έδωκεν ύδωρ και ένιψαν τους πόδας αυτών· και έδωκε τροφήν εις τους όνους αυτών. Οι δε ητοίμασαν τα δώρα, εωσού έλθη ο Ιωσήφ το μεσημέριον· διότι ήκουσαν ότι εκεί μέλλουσι να φάγωσιν άρτον. Και ότε ήλθεν ο Ιωσήφ εις την οικίαν, προσέφεραν εις αυτόν τα δώρα τα εις τας χείρας αυτών εν τη οικία και προσεκύνησαν αυτόν έως εδάφους.

Αν ο Ιωσήφ είναι τύπος του Χριστού, τότε το σπίτι του είναι τύπος της εκκλησίας. Στο σπίτι του Ιωσήφ τους δόθηκε νερό να πλύνουν τα πόδια τους (Ιωαν.ιγ:10), τροφή για τα ζώα και άρτος για να φάνε. Μέσα στην εκκλησία πληρώνονται όλες οι ανάγκες του ανθρώπου.

Τ' αδέλφια του Ιωσήφ τον προσκυνάνε κι έτσι εκπληρώνουν το όνειρο με τα δεμάτια!

Ανησυχία

Η ανησυχία, είναι ίσως το πιο κοινό πράγμα που αρέσει στους Χριστιανούς, αλλά δεν είναι Βιβλικό. Η ανησυχία διαταράσσει τις μέρες μας και κλέβει τον ύπνο από τις νύχτες μας. Προκαλεί έλκη, κρίσεις πανικού, και μια σειρά από άλλα σωματικά και συναισθηματικά δεινά. Το χειρότερο από όλα, είναι ότι είναι αμαρτία, γιατί είναι άμεση ανυπακοή στο λόγο του Θεού.

Κ α λ η μ έ ρ α