Ο Ιησούς πέθανε για να μας σώσει από την αμαρτία, όχι από την φτώχεια!

«Κήρυκας» του ευαγγελίου της ευημερίας, προσπαθεί να πείσει τους ανθρώπους για την αλήθεια των λόγων του - μάλιστα εκστομίζοντας κατηγορίες για όσους δεν συμφωνούν μαζί του - χρησιμοποιώντας μερικά εδάφια από το Δευτερονόμιο:

Δευτ.κη:1,2 Και εάν υπακούης επιμελώς εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου, διά να προσέχης να κάμνης πάσας τας εντολάς αυτού, τας οποίας εγώ προστάζω εις σε σήμερον, θέλει σε υψώσει Κύριος ο Θεός σου υπεράνω πάντων των εθνών της γής· και θέλουσιν ελθεί επί σε πάσαι αι ευλογίαι αύται και θέλουσι σε ευρεί, εάν υπακούσης εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (31)

Δαν.ι:10 Και ιδού, χειρ με ήγγισε και με ήγειρεν επί τα γόνατά μου και τας παλάμας των χειρών μου.

Δεν λέει ότι ήρθε και τον άγγιξε. Αυτός που είδε την όραση τον άγγιξε με το χέρι του. Στο 18 εδάφιο του ίδιου κεφαλαίου λέει, «Και με ήγγισε πάλιν ως θέα ανθρώπου και με ενίσχυσε» αυτός δεν είναι ο ίδιος με εκείνον που ο Δανιήλ είδε στην όραση. Εδώ μιλάει αόριστα. Ως θέα ανθρώπου ήλθε κάποιος και τον ενίσχυσε. Φαίνεται να είναι ένας άλλος άγγελος εδώ που ο Θεός χρησιμοποιεί για να δώσει στον Δανιήλ αυτή την αποκάλυψη. Έτσι ο Δανιήλ ακούει τα λόγια του Θεού, αλλά μέσω ενός αγγέλου. 

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑΣ

Είναι θαυμαστό το τι θα κάνει ο Θεός στην διακονία μας αν δεν μας νοιάζει για το κόστος.

Αν καταλάβουμε το κλειδί της δοξολογίας θα έχουμε θαυμαστά αποτελέσματα στη διακονία μας για τον Θεό. Η πραγματική βιβλική δοξολογία μας κρατάει ταπεινούς και σε μια θέση εξάρτησης από τον Θεό.

Αν πιστεύουμε πραγματικά ότι όλα όσα διαθέτουμε υπηρετώντας τους άλλους, απορρέουν απ’ το Θεό, δεν θα δυσκολευτούμε να εκφράζουμε ευγνωμοσύνη και λατρεία στον Θεό κάθε μέρα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (30)

Δαν.ι:9 Ήκουσα όμως την φωνήν των λόγων αυτού· και ενώ ήκουον την φωνήν των λόγων αυτού, εγώ ήμην βεβυθισμένος εις βαθύν ύπνον επί πρόσωπόν μου και το πρόσωπόν μου επί την γην.

Εδώ δεν θέλει να πει ο λόγος του Θεού ότι ο Δανιήλ αποκοιμήθηκε επειδή η όραση δεν ήταν ενδιαφέρουσα. Σ' αυτήν την όραση του Κυρίου ο Δανιήλ έπεσε σε κατάσταση ασυνειδησίας λόγω της υπερβολής των αποκαλύψεων.

Το άροτρο

Κατάγομαι από αγροτική οικογένεια. Μικρός, μόλις γύριζα από το σχολείο, με περίμενε σκληρή δουλειά.

Κάποιο μεσημέρι η γιαγιά μου στο σπίτι με περιμένει. Άφησα την τσάντα του σχολείου για το χωράφι. Σήμερα θα δουλέψουμε αλέτρι, μου λέει. Θα πας εσύ μπροστά να κρατάς τα ζώα και εγώ πίσω θα κρατώ το αλέτρι για να οργώσω. Όχι, της είπα πεισματάρικα. Εσύ να πας μπροστά με τα ζώα και εγώ θα κρατώ το αλέτρι.

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (29)

Δαν.ι:6 το δε σώμα αυτού ήτο ως βηρύλλιον, και το πρόσωπον αυτού ως θέα αστραπής, και οι οφθαλμοί αυτού ως λαμπάδες πυρός, και οι βραχίονες αυτού και οι πόδες αυτού ως όψις χαλκού στίλβοντος, και η φωνή των λόγων αυτού ως φωνή όχλου.

Αν ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στην περιγραφή αυτής της μορφής στα εδάφια 5 και 6, θα διαπιστώσουμε ότι είναι παρόμοια με εκείνη στο πρώτο κεφάλαιο του προφήτη Ιεζεκιήλ. Στο εδ.1 λέει ο Ιεζεκιήλ ότι είδε οράματα του Θεού. Και στα εδάφια 26-23 μας αναφέρει τι είδε στην όραση. Είδε τον Γιάχβε να κάθεται πάνω στο θρόνο Του υπεράνω των τεσσάρων ζώων. Ο θρόνος ήταν «ως θέα λίθου σαπφείρου». Και πάνω στον θρόνο είδε «ομοίωμα ως θέα ανθρώπου καθημένου επ' αυτόν άνωθεν. Και είδον ως όψιν ηλέκτρου, ως θέαν πυρός εν αυτώ κύκλω, από της θέας της οσφύος αυτού και επάνω· και από της θέας της οσφύος αυτού και κάτω είδον ως θέαν πυρός, και είχε λάμψιν κύκλω».

Τα δαχτυλίδια

Το θέμα της καρποφορίας είναι ένα από τα δύσκολα και πολυσύνθετα πνευματικά θέματα. Πολλά ακούγονται, ελάχιστα όμως είναι κοντά στην πραγματικότητα.

Πιστεύουμε πως ο καρπός είναι αποτέλεσμα προσπάθειας, αγώνα βασανιστικού, τρεξίματος. Και είναι τούτο λάθος βασικό. Καρπό δεν μπορούμε να φέρουμε εμείς οι άνθρωποι. Εμείς κουβαλάμε απλά τις δυνάμεις της καρποφορίας μέσα μας, που είναι ο ζωντανός Ιησούς Χριστός. Εκείνος φέρει τον καρπό.

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (28)

Δαν.ι:2-3 Εν ταις ημέραις εκείναις εγώ ο Δανιήλ ήμην πενθών τρεις ολοκλήρους εβδομάδας. Άρτον επιθυμητόν δεν έφαγον και κρέας και οίνος δεν εισήλθεν εις το στόμα μου ουδέ ήλειψα εμαυτόν παντελώς, μέχρι συμπληρώσεως τριών ολοκλήρων εβδομάδων.

Ο Δανιήλ προσευχόταν και πενθούσε για τρεις ολόκληρες εβδομάδες. Δεν μας αναφέρει για ποιο λόγο προσευχόταν. Όμως πιστεύουμε ότι θα προσευχόταν για τα σχέδια του Θεού με το λαό Του τον Ισραήλ όπως συνήθως. Οπωσδήποτε δεν θα προσευχόταν για να καταλάβει ένα ανώτερο αξίωμα στην Περσική αυλή. Προσευχόταν για τον λαό του Θεού, πιθανόν επειδή υπήρχαν πολλά εμπόδια ως προς την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού. Διαβάσαμε ήδη στο βιβλίο του Έσδρα, κεφάλαιο δ, σχετικά με τα εμπόδια που υπήρξαν.

Κανένας τριαδικός....

 ....δεν μπορεί να βρει στη Γραφή, ότι ο Θεός είναι τρεις!

Αντίθετα βρίσκεται ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ: (Μάρκ.ιβ:29, Δευτ.ς:4, Α’ Κορ.η:6 και άλλα πολλά).

Κανένας τριαδικός δεν μπορεί να βρει στη Γραφή την λέξη «πρόσωπα» του Θεού.

Αντίθετα, πάρα πολλές φορές, η Γραφή μας μιλάει για το πρόσωπο του Θεού: (Γέν.γ:8, Έξοδ.λγ:29, Ψαλμ.ις:11, Θρην.γ:35, Ζαχ.ζ:2, Β’ Θεσ.α:19, Εβρ.θ:24, Α’ Πέτρ.γ:12 και άλλα πολλά).

Κ α λ η μ έ ρ α

Το πνεύμα του Ιαννή & Ιαμβρή

Έξοδ.ζ:10-12 Εισήλθον λοιπόν ο Μωϋσής και ο Ααρών προς τον Φαραώ, και έκαμον ούτως ως προσέταξεν ο Κύριος· και έρριψεν ο Ααρών την ράβδον αυτού έμπροσθεν του Φαραώ και έμπροσθεν των δούλων αυτού, και έγεινεν όφις. Εκάλεσε δε και ο Φαραώ τους σοφούς και τους μάγους· και οι μάγοι της Αιγύπτου έκαμον και αυτοί ωσαύτως με τας επωδάς αυτών. Διότι έρριψαν έκαστος την ράβδον αυτού, και έγειναν όφεις· η ράβδος όμως του Ααρών κατέπιε τας ράβδους εκείνων.

Β’ Τιμ.γ:8 Και καθ' ον τρόπον ο Ιαννής και Ιαμβρής αντέστησαν εις τον Μωϋσήν, ούτω και αυτοί ανθίστανται εις την αλήθειαν, άνθρωποι διεφθαρμένοι τον νούν, αδόκιμοι εις την πίστιν.

Δεν θα ξέραμε τα ονόματα αυτών των αρχαίων ανταγωνιστών της αλήθειας του Θεού, αν δεν αναφερόταν δια του Πνεύματος του Αγίου σε σχέση με τους «κακούς καιρούς» για τους οποίους ο απόστολος Παύλος προειδοποιεί τον Τιμόθεο.

Προς Ρωμαίους (091)

Χαιρετίσματα από συντρόφους του Παύλου (ις:21-24)

Αυτοί που ήταν με τον Παύλο τον καιρό που γράφτηκε η επιστολή, έστειλαν κι αυτοί τους χαιρετισμούς τους. Όπως το ις:3-16, και αυτό το απόσπασμα αποδεικνύει την αδελφότητα, την αφοσίωση και την αγάπη της πρώτης εκκλησίας. Βοηθά να προσδιορίσουμε την Κόρινθο σαν τον τόπο που γράφτηκε η επιστολή. Χρησιμεύει επίσης για την αυθεντικότητα της επιστολής, ιδιαίτερα το τελευταίο μέρος αυτής.

Ρωμ.ις:21 Σας ασπάζονται ο Τιμόθεος ο συνεργός μου, και Λούκιος και Ιάσων και Σωσίπατρος οι συγγενείς μου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (27)

«και ο λόγος ήτο αληθινός και η δύναμις των λεγομένων μεγάλη»

Εδώ πάλι ο Βάμβας έχει κάνει λάθος στη μετάφραση. Στο Εβραϊκό κείμενο δεν λέει «και η δύναμις των λεγομένων μεγάλη», αλλά «ο_διορισμένος καιρός ήτο μεγάλος». 

Στα Εβραϊκά «ο διορισμένος καιρός» είναι «Τσεμπάαχ». Αυτή η λέξη σημαίνει: μάζα ανθρώπων συγκεντρωμένων για πόλεμο, στρατός, εκστρατεία. Η λέξη αυτή έχει διάφορες ερμηνείες. Θα μπορούσαμε έτσι να μεταφράσουμε την φράση «και ο λόγος ήτο αληθινός, και η δύναμις των λεγομένων μεγάλη», έτσι: «Και ο λόγος ήτο αληθινός και το πλήθος των ανθρώπων των συναθροισθέντων δια πόλεμον ήτο μεγάλον». 

Ποιος άλλαξε τις ετικέτες των τιμών;

Προσοχή: Ο Σατανάς άλλαξε τα ταμπελάκια των τιμών στον κόσμο μας.

Αν κάποιος μπει σ’ ένα κατάστημα, κρυφά ένα βράδυ και αλλάξει όλες τις ετικέτες των τιμών, θα καταλάβουμε αμέσως το λάθος.

Όμως, μεγαλώσαμε, συνηθισμένοι σε αλλαγμένες τιμές στον κόσμο μας.

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (26)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ

Τα κεφάλαια 10,11 και 12 του Δανιήλ πρέπει να συμπεριληφθούν μαζί στη μελέτη μας σαν μια ενιαία προφητεία. Όλη αυτή η αποκάλυψη δόθηκε στον Δανιήλ τον ίδιο χρόνο και όχι σε ξεχωριστά χρονικά διαστήματα.

Δαν.ι:1 Εν τω τρίτω έτει του Κύρου, βασιλέως της Περσίας, απεκαλύφθη λόγος εις τον Δανιήλ, του οποίου το όνομα εκλήθη Βαλτασάσαρ· και ο λόγος ήτο αληθινός και η δύναμις των λεγομένων μεγάλη· και κατέλαβε τον λόγον και εννόησε την οπτασίαν.

Εδώ μας αναφέρει το τρίτο έτος του Κύρου. Αυτό μπορεί να είναι το 536 ή το 533 π.Χ., ανάλογα πότε θεωρούμε ότι έπεσε η Βαβυλώνα στα χέρια των Μήδων και Περσών, το 539 ή το 536 π.Χ.

Τριάδες

Όταν γνωρίζουμε πιο καλά τις αρχαίες θρησκείες που είχαν διαδοθεί πριν τον χριστιανισμό, βλέπουμε ότι όλος ο μύθος για την υπεραγία τριάδα είχε επινοηθεί πολύ πριν από τον Χριστό.

Οι αρχαίοι φαντάζονταν τη δημιουργία του κόσμου, κάπως το ίδιο με τη γέννηση του ανθρώπου.

Όπως για να γεννηθεί ένας άνθρωπος πρέπει να υπάρχει πατέρας και μάνα, έτσι και για τη δημιουργία του κόσμου και όλων όσων υπάρχουν στον κόσμο χρειάστηκε ένας πατέρας και μια μάνα. Κι η πιο μικρή οικογένεια αποτελείται από τον πατέρα, τη μάνα και ένα γιο ή θυγατέρα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Δανιήλ (25)

Δαν.β:45 καθώς είδες ότι απεκόπη λίθος εκ του όρους άνευ χειρών και κατεσύντριψε τον σίδηρον, τον χαλκόν, τον πηλόν, τον άργυρον και τον χρυσόν· ο Θεός ο μέγας έκαμε γνωστόν εις τον βασιλέα ό,τι θέλει γείνει μετά ταύτα· και αληθινόν είναι το ενύπνιον και πιστή η ερμηνεία αυτού.

Το όρος που αναφέρεται εδώ, δεν έχει να κάνει με το εδ.34. Εκεί μόνο λέει «απεκόπη λίθος άνευ χειρών». Εδώ όμως προσθέτει ότι «απεκόπη λίθος εκ του όρους».