Γένεση (07)

Γέν.α:3

και είπεν:  Ο Θεός δεν έχει ούτε στόμα, ούτε γλώσσα για να μιλήσει - είναι ανθρωπομορφισμός με μεταφορική έννοια. Αναφέρεται στο θείο ρήμα, την έκφραση αυτή του Θεού που αργότερα εκφράστηκε στη σάρκα, στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Ο Θεός, μέσα στην άπειρη σοφία Του, ήξερε ότι το φως είναι προϋπόθεση για τη ζωή πάνω στη γη. Η ζωή εξαρτάται από το φως. Το φως δίνει ενέργεια, ζεστασιά - μπορούμε να δούμε μόνο όταν υπάρχει φως - αύξηση και πολύ περισσότερα. Ο Einstein υπολόγισε ότι το φως είναι η πρωταρχική σταθερά στον κόσμο, γι’ αυτό και ο χρόνος είναι βασισμένος στην ταχύτητα του φωτός. Δεν υπάρχει αμφιβολία, λοιπόν, γιατί ο Θεός δημιούργησε το φως την πρώτη ημέρα της Δημιουργίας. 

Γιατί, αφού ο Θεός ήξερε ότι ο άνθρωπος θα αμαρτήσει, δεν το πρόλαβε;

Αποκ.δ:11 Άξιος είσαι, Κύριε, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ έκτισας τα πάντα, και διά το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν.

Βλέπουμε ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού. Και για να κάνει ο Θεός αυτή τη δημιουργία που υπάρχει γύρω μας, σημαίνει ότι ήταν ό,τι καλλίτερο, και οτιδήποτε άλλο θα ήταν υποδεέστερο, γιατί ο Θεός πάντοτε διαλέγει και κάνει ότι είναι καλλίτερο και σύμφωνο με τη φύση Του.

Ο Θεός είναι δίκαιος, άγιος και απείραστος κακού απ’ ότι φαίνεται, απ’ ότι μας λέει στο λόγο Του αλλά και απ’ ότι εμείς έχουμε πείρα από τη φύση του Θεού στη ζωή μας.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (06)

Γέν.α:2

άμορφος και έρημος:  Στα Εβραϊκά είναι «τόχου και μπόχου». Τόχου σημαίνει άδειο, έρημο, άμορφο. Μπόχου σημαίνει κενό, άδειο.

Οι λέξεις λοιπόν αυτές δίνουν την έμφαση στο γεγονός ότι η γη ήταν χωρίς ζωή και ακατάλληλη για κατοικία μέχρι που ο Θεός τη μετέτρεψε σ’ ένα κόσμο γεμάτο ζωή και ομορφιά. Υπάρχει η λεγόμενη ”Θεωρία του κενού” η οποία υποστηρίζει ότι όταν ο λόγος του Θεού λέγει: Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανό και τη γη... αναφέρεται σε μια πρότερη δημιουργία του Θεού πάλι με ανθρώπους, που επειδή αμάρτησαν - απέτυχε- ο Θεός την κατέστρεψε, έγινε “τόχου & μπόχου” και τώρα ο Θεός αρχίζει πάλι να δημιουργεί. Στηρίζονται για όλα αυτά που λένε στον Ιερ.δ:23 και λένε ότι όπως τότε εξ αιτίας της αμαρτίας ο Θεός έκανε τη γη άμορφο και έρημο, έτσι κι εδώ στη Γένεση το ίδιο συνέβη!

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τη δυστυχία και τον πόνο;

Γιατί ο Θεός επιτρέπει τις θλίψεις; Αν ο Θεός είναι καλός και τρυφερός, γιατί επιτρέπει το κακό και τη δυστυχία να υπάρχουν;

Έχουν συμβεί τελευταία τόσες πολλές τραγικές ιστορίες, τόσο πολύς πόνος. Και πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται, «Γιατί; Γιατί ο Θεός το επιτρέπει αυτό;»

Το ερώτημα «γιατί» πηγαίνει χιλιάδες χρόνια πίσω. Έγινε από τον Ιώβ και τους συγγραφείς των Ψαλμών στην Παλαιά Διαθήκη, και έχει να κάνει ιδιαίτερα με τον 21^ο αιώνα, όπου είδαμε δύο παγκοσμίους πολέμους, το Ολοκαύτωμα, γενοκτονίες στη Σοβιετική Ένωση και την Κίνα, καταστροφικούς λιμούς στην Αφρική, Καμπότζη, την εμφάνιση του AIDS, τη γενοκτονία στη Ρουάντα και την εθνοκάθαρση του Κοσσυφοπεδίου. Και ο 21^ος αιώνας δεν έχει αρχίσει καθόλου καλύτερα. Δίδυμοι πύργοι, Συρία, προσφυγικό και πάει λέγοντας. Γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά, αν όντως υπάρχει ένας Θεός αγάπης που είναι παντοδύναμος; Γιατί συμβαίνουν κακά πράγματα σε καλούς ανθρώπους;

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (05)

ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Γέν.α:1

Εν αρχή...  Αυτές οι δύο λέξεις, απλά μας φέρνουν πίσω στο σημείο απ’ όπου ο άνθρωπος μπορεί ν’ αρχίσει να μετρά το χρόνο. Ο άνθρωπος είναι ένα δημιούργημα που εξαρτάται απόλυτα απ’ το χρόνο και τον μετρά με συγκεκριμένα μέτρα: ώρες, μέρες, χρόνια κτλ.

Ο Θεός φέρνει πίσω τον άνθρωπο, σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο από το οποίο μπορεί να μετρά το χρόνο του και να κρατάει ιστορικά στοιχεία. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να πάει πιο πολύ πίσω απ’ αυτό το συγκεκριμένο σημείο που ο Θεός ονομάζει «εν αρχή». Εδώ ο Θεός αρχίζει ν’ αποκαλύπτει τον Εαυτό Του στον άνθρωπο και να του δείχνει τα αιώνια σχέδιά Του και το σκοπό Του γι’ αυτόν.

Γιατί ο Θεός θύμωσε για την απογραφή του Δαβίδ;

Ερώτηση: 

«Ποιος υποκίνησε τον Δαβίδ να κάνει απογραφή στο Β’ Σαμ.κδ, ο Θεός ή ο Σατανάς; Γιατί ο Θεός ήταν τόσο θυμωμένος με τον Δαβίδ για την απογραφή; Γιατί ο Θεός τιμωρεί τους Ισραηλίτες αφού ο Δαβίδ διέταξε την απογραφή;»

Απάντηση:

Β’ Σαμ.κδ:1 «Και εξήφθη πάλιν η οργή του Κυρίου εναντίον του Ισραήλ, και διήγειρε τον Δαβίδ εναντίον αυτών να είπη, Ύπαγε, αρίθμησον τον Ισραήλ και τον Ιούδαν».

Ωστόσο, η παράλληλη αναφορά αυτού του περιστατικού, σχετικά με την απογραφή, αποκαλύπτει ότι ήταν ο Σατανάς που υποκίνησε τον Δαβίδ να κάνει την απογραφή:

Α’ Χρον.κα:1 «Αλλ' ο Σατανάς ηγέρθη κατά του Ισραήλ, και παρεκίνησε τον Δαβίδ να απαριθμήση τον Ισραήλ».

Κ α λ η μ έ ρ α

Η θεραπεία είναι δοσμένη

Σήμερα, θα ασχοληθούμε μάλλον με το μέρος του ανθρώπου στην απόκτηση θεραπείας απ’ το Θεό, την οποία Αυτός έχει ήδη προμηθεύσει. Η θεραπεία του σώματος έχει προμηθευτεί στην εξιλέωση.

Το μέρος του λόγου του Θεού που δημιουργεί πίστη για θεραπεία, είναι αυτό που μας διδάσκει ότι η θεραπεία έχει αγοραστεί, έχει πληρωθεί το αντίτιμο κι ανήκει σ’ αυτούς που θα τη δεχτούν, όπως δεχόμαστε τη σωτηρία των ψυχών μας.

Γιατί ο Θεός αφήνει να υπάρχει ο Σατανάς;

Εβρ.β:5-9 Διότι δεν υπέταξεν εις αγγέλους την οικουμένην την μέλλουσαν, περί της οποίας λαλούμεν. Εμαρτύρησε δε τις εν τινί μέρει, λέγων· Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ενθυμήσαι αυτόν, Η ο υιός του ανθρώπου, ώστε να επισκέπτησαι αυτόν; Έκαμες αυτόν ολίγον τι κατώτερον των αγγέλων, με δόξαν και τιμήν εστεφάνωσας αυτόν και κατέστησας αυτόν επί τα έργα των χειρών σου· Πάντα υπέταξας υποκάτω των ποδών αυτού. Διότι υποτάξας εις αυτόν τα πάντα, δεν αφήκεν ουδέν ανυπότακτον εις αυτόν. Τώρα όμως δεν βλέπομεν έτι τα πάντα υποτεταγμένα εις αυτόν· τον δε ολίγον τι παρά τους αγγέλους ηλαττωμένον Ιησούν βλέπομεν διά το πάθημα του θανάτου με δόξαν και τιμήν εστεφανωμένον, διά να γευθή θάνατον υπέρ παντός ανθρώπου διά της χάριτος του Θεού.

Γιατί υπάρχει ο Σατανάς;

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (04)

KOΣΜΟΓΟΝΙΑ

Είναι κλάδος της αστρονομίας και ασχολείται με την προέλευση και εξέλιξη του σύμπαντος. Διαιρείται σε δύο μέρη: στη μικροκοσμογονία, που ασχολείται με την προέλευση και εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος, και τη μακροκοσμογονία, που ασχολείται με την προέλευση και εξέλιξη των αστέρων, γαλαξιών και ολόκληρου γενικά του σύμπαντος. Υπάρχουν διάφορες κοσμογονικές θεωρίες που έχουν διατυπωθεί μέχρι σήμερα:

Γιατί ο Θεός επιτρέπει να πεθαίνουν νέοι άνθρωποι;

Ο Θεός αφήνει ανθρώπους να πεθαίνουν σε νεαρή ηλικία, γιατί είναι το θέλημά Του να επιτρέψει να πεθάνουν. Ό, τι συμβαίνει γίνεται με την άδεια του Θεού. Στην Εφες.α:11 λέει ότι ο Θεός ενεργεί τα πάντα «... κατά την βουλήν του θελήματος αυτού». Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός έχει προκαλέσει τον θάνατο στους νέους. Αλλά είναι μέσα στο θέλημά Του να επιτρέπει στους ανθρώπους να πεθαίνουν νωρίς, όπως ακριβώς είναι στο θέλημά Του να επιτρέπει στους ανθρώπους να αμαρτάνουν.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (03)

ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ

Μια καθαρή νύχτα που δεν θα έχει υγρασία, μπορούμε με το γυμνό μάτι να δούμε μερικές χιλιάδες άστρα. Με τα πιο ισχυρά ραδιοτηλεσκόπια μπορούμε να δούμε δισεκατομμύρια άστρα. Οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι τεράστιες και ξεφεύγουν από τη δυνατότητα του εγκεφάλου μας να εκτιμά διαστημικές αποστάσεις.

Σύμπαν: Ονομάζουμε το σύνολο των υλικών σωμάτων, όπου και αν βρίσκονται αυτά. Μπορούμε ακόμη να πούμε ότι είναι το συνολικό ποσό της υπάρχουσας ύλης και ενέργειας. Οι τελευταίες επιστημονικές έρευνες μιλάνε για το φαινόμενο της «διαστολής του σύμπαντος» (αβάς Lemaitre) κατά το οποίο το σύμπαν διαστέλλεται με ταχύτητα 500.000 μέτρα / δευτερόλεπτο.

Γιατί εμείς υποφέρουμε για τις αμαρτίες του Αδάμ;

Ιερ.θ:24 ότι εγώ είμαι ο Κύριος, ο ποιών έλεος, κρίσιν και δικαιοσύνην επί της γής· επειδή εις ταύτα ευαρεστούμαι, λέγει Κύριος.

Ο Θεός είναι δίκαιος, ο Αδάμ ήταν το κεφάλι μας.

Έχεις ποτέ αναρωτηθεί γιατί ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή τιμωρήθηκε για την αμαρτία του Αδάμ; Υποφέρουμε για κάτι που δεν κάναμε.

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (02)

Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Τον τίτλο του βιβλίου τον έχουμε πάρει από τη μετάφραση των εβδομήκοντα αλλά ο Εβραϊκός τίτλος είναι «ΜΠΕΡΕΣΙΘ» που σημαίνει «ΕΝ ΑΡΧΗ». Οι Εβραίοι ονομάζουν τα βιβλία τους με την πρώτη λέξη του κειμένου. Η λέξη «Μπερεσίθ» προέρχεται από τη ρίζα «Ρώς» που σημαίνει: κεφαλή, αρχή, εξουσία.

Η Γένεση λοιπόν είναι το βιβλίο των αρχών. Μας μιλά για την «αρχή» όλης της δημιουργίας, εκτός βέβαια του Θεού.

Γιατί δεν πρέπει να πέφτετε με νεύρα για ύπνο

Ποτέ δεν πρέπει να πέφτετε για ύπνο με νεύρα, λέγανε από παλιά και μια νέα επιστημονική έρευνα έρχεται να το επιβεβαιώσει.

Ουσιαστικά η μελέτη επιβεβαιώνει αυτό που είναι ήδη γνωστό: ο ύπνος ενισχύει αυτό που έχεις μάθει - ή πάθει - την προηγούμενη μέρα.

Η έρευνα δείχνει ότι όσοι πέφτουν θυμωμένοι στο κρεβάτι, «εμπεδώνουν» καλύτερα τα αρνητικά συναισθήματά τους στη διάρκεια του ύπνου τους, με συνέπεια να είναι πιο δύσκολο να απαλλαχθούν από τα νεύρα τους την επόμενη μέρα - με ό,τι σημαίνει αυτό για τους ίδιους και τους γύρω τους...

Κ α λ η μ έ ρ α

Γένεση (01)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

   

Το βιβλίο της Γένεσης χρησιμοποιεί την αρχή της επιλογής ή εκλογής. Δίνει δηλαδή τα γεγονότα που είναι απαραίτητα για να φανερώσουν το σχέδιο της ανθρώπινης απολύτρωσης. Η διήγηση είναι περιληπτική, χωρίς λεπτομέρειες.

Περιέχει 50 κεφάλαια και θα μπορούσε να χωριστεί σε δυο κύρια μέρη. Στην αρχή μιλάει για όλη την ανθρώπινη φυλή στα κεφάλαια α-ια (καλύπτοντας χρονικό διάστημα πάνω από 2.000 χρόνια) και μετά επικεντρώνει την προσοχή στην οικογένεια του Αβραάμ (καλύπτοντας 300 χρόνια) στα κεφάλαια ιβ-ν.

Η Γένεση με μια ματιά

Γιατί δεν μπορείς να διαπραγματευτείς με τον Θεό.

Το έχουμε όλοι ακούσει αυτό, οι περισσότεροι από εμάς το έχουν σκεφτεί και ακόμη έχουν προσευχηθεί γι’ αυτό. «Θεέ μου, αν κάνεις αυτό που θέλω τώρα, τότε θα κάνω κάτι που προφανώς έπρεπε να έχω κάνει, αλλά δεν το έχω κάνει». Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη κατάσταση ή κάτι μας λείπει που το θέλουμε, αλλά αισθανόμαστε ανίκανοι να εκπληρώσουμε την επιθυμία μας. Έτσι, στρεφόμαστε σε κάποιον που πιστεύουμε ότι είναι ικανός να το κάνει και ελπίζουμε ότι ο Θεός θα κάνει χάρη.

Κ α λ η μ έ ρ α