Ο ΧΑΛΚΙΝΟΣ
ΝΙΠΤΗΡΑΣ
ή Λουτήρ
(Έξ.λ:17-21 & λη:8)
Ο νιπτήρας ήταν μια μεγάλη λεκάνη, πιθανόν στρογγυλή, η οποία στηριζόταν πάνω σε μια βάση. Ο νιπτήρας και η βάση ήταν από χαλκό. Οι γυναίκες έφεραν μια προσφορά από τους καθρέφτες τους, πλάκες πολύ καλά γυαλισμένου χαλκού που χρησιμοποιούσαν σαν καθρέφτες, με τα οποία φτιάχτηκαν ο νιπτήρας και η βάση του.
Ο νιπτήρας ήταν τοποθετημένος ανάμεσα στο χάλκινο
θυσιαστήριο του ολοκαυτώματος κα την είσοδο της σκηνής. Ήταν γεμάτος νερό, και
οι ιερείς, αφού πρόσφεραν θυσίες στο θυσιαστήριο του ολοκαυτώματος, έπλεναν τα
χέρια και τα πόδια τους πριν εισέλθουν στα Άγια της Σκηνής για να εκτελέσουν
την υπηρεσία του Κυρίου.
ΤΥΠΟΙ
Το δεύτερο μέρος του ευαγγελίου είναι η ταφή του
Χριστού. Στο νιπτήρα βλέπουμε σε τύπο την ταφή του Χριστού, αλλά και το δικό
μας καθαρισμό στο βάπτισμα στο νερό.
Η βασική σκέψη και στους δύο αυτούς τύπους είναι ότι ο
Χριστός φανερώνεται σαν ο καθαρισμός μας. Στο θυσιαστήριο βλέπουμε το Χριστό να
υποφέρει στη θέση μας, αλλά ο Ιησούς μπορεί να κάνει περισσότερα από το να μας
γλιτώσει να πληρώσουμε το μισθό των αμαρτιών μας. Μπορεί να μας καθαρίσει, ώστε
η αμαρτία να μην έχει πλέον εξουσία στη ζωή μας (Ρωμ.ς:14,9,11 Γαλ.ε:1
Ιωάν.η:35 α:9).
Μετά το πάθημα του σταυρού, ο άνθρωπος Χριστός
βυθίστηκε στα κρύα νερά του θανάτου και θάφτηκε στον τάφο για τρεις μέρες για
να μπορούμε εμείς σήμερα να καθαριζόμαστε με το λουτρό του λόγου του Θεού
(Εφες.ε:26 Ιωάν.ιε:3).
Ο νιπτήρας φτιάχτηκε από τα κάτοπτρα των γυναικών
(λη:8). Έτσι και ο λόγος του Θεού που μας πλένει είναι σαν καθρέφτης
(Ιάκ.α:23,24). Όταν το Πνεύμα του Θεού τοποθετεί το λόγο Του μέσα στις καρδιές
μας, μπορούμε να καταλάβουμε πως μας βλέπει ο Θεός καθώς και το σχέδιό Του για
τον καθαρισμό μας (Τίτ.γ:5).
Στο νιπτήρα έπλυναν τα χέρια και τα πόδια. Μόνο με τη
συνεχή μελέτη του λόγου του Θεού μπορούμε να έχουμε καθαρά χέρια και ένα
βάδισμα που θα Τον ευαρεστεί (Έξ.λ:21
Ψαλμ.κδ:3-4 ριθ:105).
Οι ιερείς δεν τολμούσαν να μπουν στη Σκηνή, χωρίς
πρώτα να πλυθούν στο νιπτήρα. Διαφορετικά θα πέθαιναν (Έξ.λ:20). Κι αυτό το
σύμβολο εκπληρώθηκε στην εκκλησία, γιατί αν δεν αλλάξει η καρδιά μας, ποτέ δεν
θα γίνουμε μέλη της (Ιωάν.γ:5). Δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή κοινωνία με το
Θεό, παρά μόνο όταν κρατάμε με προσοχή τον προσωπικό μας αγιασμό (Α’ Ιωάν.α:6).
Ο προσωπικός αυτός αγιασμός προέρχεται από την ενέργεια του λόγου του Θεού στα
έργα μας και το βάδισμά μας (Ψαλμ.ιζ:4). Οι συνεχείς ελλείψεις μας στην
υπηρεσία μας σαν ιερείς, οφείλονται κατ’ ένα μεγάλο ποσοστό στην αμέλειά μας να
χρησιμοποιούμε όπως πρέπει «το χάλκινο νιπτήρα». Αν δεν αφήνουμε το λόγο του
Θεού να μας καθαρίζει, αν επιμένουμε να ακολουθούμε ή να κάνουμε αυτό που
σύμφωνα με τη γνώμη μας είναι σωστό, σαν ιερείς θα στερηθούμε τη δύναμη. Η
εσκεμμένη εμμονή στο κακό και η αληθινή ιερατική λατρεία δεν συμβιβάζονται
(Ιωάν.ιζ:17).
Το βάπτισμα στο νερό είναι η εξωτερική μαρτυρία του
εσωτερικού καθαρισμού που ήδη έχει συμβεί (Ρωμ.ς:4 Α’ Ιωάν.ε:6
Πράξ.β:38). Το νερό αυτό καθ’ αυτό δεν έχει αξία, αυτό που αξίζει είναι
ότι ταυτιζόμαστε με το Χριστό στο θάνατο.
