ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ (35)

 

ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

(Έξ.κη:2-43)

 

“Και θέλεις κάμει στολήν αγίαν εις τον Ααρών τον αδελφόν σου, προς δόξαν και τιμήν” (Έξ.κη:2).

Οι όμορφες και ακριβές στολές, προσεκτικά φτιαγμένες σύμφωνα με τις οδηγίες του Κυρίου, δεν ήταν για επίδειξη, όπως και η όμορφη επίπλωση που φτιάχτηκε για τη Σκηνή.

Μόνο ο Μωυσής και οι ιερείς επιτρεπόταν να μπουν στα Άγια της Σκηνής, και μόνο ο αρχιερέας επιτρεπόταν να μπει στα Άγια των Αγίων μια φορά το χρόνο, την Ημέρα του Εξιλασμού. Και φορούσαν αυτές τις στολές μόνο όταν υπηρετούσαν στο χάλκινο θυσιαστήριο του ολοκαυτώματος, στα Άγια και κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του αρχιερέα την Ημέρα του Εξιλασμού (Έξ.κη:43).

Αντί για επίδειξη, οι στολές φτιάχτηκαν έτσι, γιατί είχαν σημαντική αξία για το λαό Ισραήλ, αλλά και σαν τύποι της ερχόμενης πνευματικής βασιλείας του Θεού. Ο σκοπός τους ήταν να εντυπώσουν στον Ισραήλ τη μεγαλειότητα του Θεού, τη δόξα Του, την εξουσία Του, και τη σημασία της απόλυτης υπακοής σε όλες Του τις εντολές. Ολόκληρη η υπηρεσία της Σκηνής ήταν σχεδιασμένη για να διδάξει το λαό Ισραήλ ότι σαν πρώτη μέριμνα στη ζωή τους έπρεπε να είναι το να λατρεύουν και να δοξάζουν τον Δημιουργό τους, τον Κύριο τον Θεό τον Παντοκράτορα.

Οι ίδιοι ικανοί και πρόθυμοι τεχνίτες που έφτιαξαν την Σκηνή και όλα όσα περιέχονταν σ’ αυτή, κλήθηκαν να υφάνουν τις στολές για τον Ααρών και τους γιους του. Η στολή για τον Ααρών, τον αρχιερέα, στεκόταν ξεχωριστή σε σύγκριση με των στολών των γιων του. Η στολή του αρχιερέα αποτελούνταν από ένα εφόδ, ένα περιστήθιο, ένα χιτώνα κεντητό, ένα ποδήρη, μια μίτρα, και μια ζώνη. Απ’ την άλλη, η ιερατική ενδυμασία για τους γιους του Ααρών περιλάμβανε χιτώνες, ζώνες, και μιτρίδια. (Eξ.κη:4,40).

Τα υλικά και τα χρώματα για όλες αυτές τις στολές ήταν χρυσό, κυανούν, πορφυρούν, και φίνο λινό. Τα χρώματα φαίνεται ότι είχαν κεντηθεί πάνω στο φίνο λινό, εκτός τον ποδήρη, ο οποίος ήταν φτιαγμένος από κυανούν υφαντό (Έξ.λθ:22). Κοντά “παντελόνια” φτιάχτηκαν επίσης σαν εσώρουχα και για τον Ααρών και για τους γιους του (Έξ.κη:42,43).

 

Ο Μωυσής, σαν τύπος του Χριστού, έντυσε κομμάτι - κομμάτι τον Ααρών και τους γιους του. Πρώτα τους φόρεσε τον κεντητό λινό χιτώνα που στερεωνόταν με ζώνη (Έξ.κη:39) και μετά τον κυανού ποδήρη του Εφόδ (Έξ.κη:31) που στο κράσπεδό του είχε χρυσά κουδουνάκια και ρόδια (κη:33-35). Μετά, αυτό καθ’ αυτό το Εφόδ που από την περιγραφή του, φαίνεται ότι ήταν ένα είδος γιλέκου ή περιβλήματος χωρίς μανίκια, του οποίου το μπροστινό και το πίσω μέρος ενώνονταν σε κάθε ώμο με ένα ονυχίτη λίθο και οι οποίοι λίθοι ήταν τοποθετημένοι σε χρυσούς οικίσκους.

Τα ονόματα των δώδεκα φυλών του Ισραήλ ήταν χαραγμένα στους δύο λίθους, έξι ονόματα σε κάθε λίθο. Ο αρχιερέας πάντοτε μετέφερε αυτά τα ονόματα, τα οποία αντιπροσώπευαν ολόκληρη τη συναγωγή του Ισραήλ, στους ώμους του, για να δηλώσουν την δύναμη του όταν πήγαινε μπροστά στον Κύριο. Η ζώνη φαίνεται ότι ήταν κεντητή και ήταν πιθανόν προσδεμένη στο εφόδ στην περιοχή της μέσης. (Έξ.κη:8).

Τελικά, η μίτρα, φτιαγμένη από φίνο λινό (Έξ.λθ:28), ήταν ένα τουρμπάνι, δεμένο γύρω από το κεφάλι. Το άγιο διάδημα ήταν μια πλάκα από καθαρό χρυσάφι πάνω στην οποία ήταν χαραγμένη η επιγραφή «Αγιασμός εις τον Κύριο». Ήταν προσαρμοσμένο στο μπροστινό μέρος της μίτρας με μια κυανή ταινία. Αυτό ήταν το στεφάνωμα της ενδυμασίας του αρχιερέα. Δήλωνε ότι αυτός, σαν ο αντιπρόσωπος του λαού προς τον Κύριο, έκανε εξιλέωση για τις αμαρτίες τους για να είναι αποδεκτοί από τον Κύριο. Επίσης δήλωνε ότι ο αρχιερέας είχε αγιαστεί τελετουργικά και θεωρούνταν άγιος.

Το πρώτο κομμάτι της στολής, ο λινός χιτώνας, συμβολίζει τη δικαιοσύνη με την οποία είναι ντυμένοι οι άγιοι. «Καί εδόθη εις αυτήν νά ενδυθή βύσσινον καθαρόν καί λαμπρόν· διότι τό βύσσινον είναι τά δικαιώματα τών αγίων» (Αποκ.ιθ:8). Εφόσον ο Χριστός είναι ο μόνος αναμάρτητος, Αυτός είναι η δικαιοσύνη μας. Α’ Κορ.α:30. Ο Πιλάτος απέδειξε την τελειότητά Του όταν είπε: «Ιδού, σάς φέρω αυτόν έξω, διά νά γνωρίσητε ότι ουδέν έγκλημα ευρίσκω εν αυτώ» (Ιωάν.ιθ:4). Η γυναίκα του Πιλάτου Τον αποκάλεσε «δίκαιο» (Ματθ.κθ:19). Ο ληστής στο σταυρό ομολόγησε ότι: «ούτος όμως ουδέν άτοπον έπραξε» (Λουκ.κγ:39-41). Ο εκατόνταρχος, όταν πέθανε ο Χριστός έκραξε: «Όντως ο άνθρωπος ούτος ήτο δίκαιος» (Λουκ.κγ:46-47). Ακόμα και τα δαιμόνια από την άβυσσο αναγνωρίζουν ότι είναι «ο Άγιος του Θεού» (Μάρκ.α:23-24). Κανείς δεν μπορούσε να απαντήσει όταν ο Ιησούς ρώτησε: «Τίς από σάς μέ ελέγχει περί αμαρτίας;» (Ιωάν.η:46).

Ο όμορφος λινός χιτώνας λοιπόν, απεικονίζει το Χριστό, τον τέλειο άνθρωπο που δια πίστεως είναι η δικαιοσύνη μας.

Η ζώνη ήταν ένα όμορφα κατεργασμένο κομμάτι από λινό, κεντημένο με κυανό, πορφυρό και κόκκινο. Συμβολίζει τη δύναμη προς υπηρεσία. «καί δέν θέλει ειπεί πρός αυτόν·  Ετοίμασον τί νά δειπνήσω, καί περιζωσθείς υπηρέτει με, έωσού φάγω καί πίω,…» (Λουκ. ιζ:8).

«Καί θέλω ενδύσει αυτόν τήν στολήν σου καί θέλω περιζώσει αυτόν τήν ζώνην σου, καί τήν εξουσίαν σου θέλω δώσει εις τήν χείρα αυτού καί θέλει είσθαι πατήρ εις τούς κατοίκους τής  Ιερουσαλήμ καί εις τόν οίκον τού  Ιούδα» (Ης.κβ:21).

Ο Ιησούς ήταν ο τέλειος υπηρέτης, γιατί «ο Υιός τού ανθρώπου δέν ήλθε διά νά υπηρετηθή, αλλά διά νά υπηρετήση» (Ματθ.κ:28).

Μετά το δείπνο του Πάσχα, ο Ιησούς περιζώστηκε μια πετσέτα και έδωσε το παράδειγμα της ταπεινής υπηρεσίας, υπενθυμίζοντας στους μαθητές Του ότι ο υπηρέτης δεν είναι ανώτερος από τον Κύριό του. Εφόσον Αυτός ήταν ο τέλειος υπηρέτης, εμείς μπορούμε τώρα να παίρνουμε απ’ Αυτόν δύναμη προς υπηρεσία.