Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2023

Ποιος είναι ο Ιησούς των ευαγγελίων;



Δεν θα μιλήσουμε για το πώς Τον έχει φτιάξει ο καθένας μέσα στο μυαλό του, αλλά πώς ο λόγος του Θεού Τον φανερώνει!

 

Ο Κύριος, «ψάχνει» να βρει εδώ κάτω στη γη ένα χώρο, μία ομάδα πιστών με φιλόξενες καρδιές για να έρθει και να κατοικήσει.

Το Άγιο Πνεύμα ψάχνει ανθρώπους που προετοιμάζονται για την επερχόμενη άφιξη της παρουσίας του Θεού.

Ο Κύριος πάντα ζητούσε ζεστές καρδιές. Ερχόταν και ξεκουραζόταν σε ανθρώπους, σε φίλους που Τον δέχονταν και Τον αγαπούσαν.

 

Γαλ.δ:19 Τεκνία μου, διά τους οποίους πάλιν είμαι εις ωδίνας, εωσού μορφωθή ο Χριστός εν υμίν·

Ωδίνες= πόνοι γέννας, κι όταν μορφωθεί ο Χριστός, θα ησυχάσει!

Πρέπει να μορφωθεί ο Χριστός μέσα μας! Ποιος Χριστός;

Εδώ χρειάζεται – αν μπορούμε – να μεταφερθούμε στον καιρό και τις στιγμές που συνέβαιναν τα γεγονότα που θα διαβάσουμε.

Ιωάν.ιη:19-22 Ο αρχιερεύς λοιπόν ηρώτησε τον Ιησούν περί των μαθητών αυτού και περί της διδαχής αυτού. Απεκρίθη προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ παρρησία ελάλησα εις τον κόσμον· εγώ πάντοτε εδίδαξα εν τη συναγωγή και εν τω ιερώ, όπου οι Ιουδαίοι συνέρχονται πάντοτε, και εν κρυπτώ δεν ελάλησα ουδέν. Τι με ερωτάς; ερώτησον τους ακούσαντας, τι ελάλησα προς αυτούς· ιδού, ούτοι εξεύρουσιν όσα είπον εγώ. Ότε δε είπε ταύτα, εις των υπηρετών ιστάμενος πλησίον έδωκε ράπισμα εις τον Ιησούν, ειπών· Ούτως αποκρίνεσαι προς τον αρχιερέα;

Καταλάβαμε τι έγινε; Ένας υπηρέτης γύρισε το χέρι του κι έδωσε ένα χαστούκι στο Χριστό!

Ένας αμαρτωλός άνθρωπος, χαμένος, για τους ανθρώπους τιποτένιος, χαστούκισε τον Κύριο, κι Αυτός το δέχτηκε!!

Έχουμε ποτέ αφήσει αυτό το γεγονός να μας μιλήσει μέσα μας;

Θα μπορούσε να μην έχει γραφτεί. Γιατί όμως το γράφει; Πρέπει να μάθουμε να «καταλαβαίνουμε» το λόγο του Θεού.

Ο Ιησούς, όταν συνέβη αυτό το γεγονός, το μόνο που είπε ήταν: Εάν κακώς ελάλησα, μαρτύρησον περί του κακού· εάν δε καλώς, τι με δέρεις;

Δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο; Δεν θα μπορούσε να φέρει τις λεγεώνες των αγγέλων Του; Δεν θα μπορούσε να ανοίξει η γη και να τον καταπιεί; Δεν θα μπορούσε να απαστράψει και να πέσουν όλοι κάτω;

Ξέρεις γιατί δεν τα έκανε όλα αυτά; Για να είσαι σήμερα εσύ κι εγώ εδώ!

Εσύ, τι θα έκανες σήμερα αν σου έκαναν κάτι πολύ πιο λίγο;

Ο Ιησούς θέλει να μας διδάξει το μέτρο της ηλικίας Του που πρέπει να φτάσουμε.

Ιωάν.ιη:29,30 Εξήλθε λοιπόν ο Πιλάτος προς αυτούς και είπε· Τίνα κατηγορίαν φέρετε κατά του ανθρώπου τούτου; Απεκρίθησαν και είπον προς αυτόν· Εάν ούτος δεν ήτο κακοποιός, δεν ηθέλομεν σοι παραδώσει αυτόν.

Ο Ιησούς είναι εκεί και ακούει πώς Τον ονομάζουν, κακοποιό!

Εσύ θα το δεχόσουν, που προσπαθείς να έχεις ένα «καλό όνομα» στην κοινωνία;

Τι θα έκανες να σου έλεγαν κάτι παρόμοιο εξαιτίας της πίστης σου;

Ο Χριστός σήμερα θέλει να σε διδάξει ότι Αυτόν τον είπαν κακοποιό και δεν αντέδρασε.

Προφανώς δεν έχουμε καταλάβει τι ο Χριστός πέρασε για μας.

Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει αυτές τις λεπτομέρειες της ζωής Του που πιέστηκε, που η σάρκα Του θα Τον ωθούσε να αντιδράσει με κάποιο τρόπο, αλλά δεν το έκανε, για να μπορούμε σήμερα να προσευχόμαστε.

Ιωάν.ιθ:1 Τότε λοιπόν έλαβεν ο Πιλάτος τον Ιησούν και εμαστίγωσε.

Μαστιγώθηκε. Εσύ έχεις μαστιγωθεί; Αν κάποιος μαστιγωθεί για το όνομα του Ιησού, ή θα φύγει ή θα αλλάξει πάρα πολύ η ζωή του.

Ματθ.κζ:24-29 Και ιδών ο Πιλάτος ότι ουδέν ωφελεί, αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται, λαβών ύδωρ ένιψε τας χείρας αυτού έμπροσθεν του όχλου, λέγων· Αθώος είμαι από του αίματος του δικαίου τούτου· υμείς όψεσθε. Και αποκριθείς πας ο λαός είπε· το αίμα αυτού ας ήναι εφ' ημάς και επί τα τέκνα ημών. Τότε απέλυσεν εις αυτούς τον Βαραββάν, τον δε Ιησούν μαστιγώσας παρέδωκε διά να σταυρωθή. Τότε οι στρατιώται του ηγεμόνος, παραλαβόντες τον Ιησούν εις το πραιτώριον, συνήθροισαν επ' αυτόν όλον το τάγμα των στρατιωτών· και εκδύσαντες αυτόν ενέδυσαν αυτόν χλαμύδα κοκκίνην, και πλέξαντες στέφανον εξ ακανθών, έθεσαν επί την κεφαλήν αυτού και κάλαμον εις την δεξιάν αυτού, και γονυπετήσαντες έμπροσθεν αυτού, ενέπαιζον αυτόν, λέγοντες· Χαίρε, ο βασιλεύς των Ιουδαίων·

Τάγμα: 300 έως 1.200 στρατιώτες.

Έγδυσαν το Κύριο μπροστά στους άγριους Ρωμαίους στρατιώτες που έλειπαν τόσο καιρό από τα σπίτια τους πολεμώντας και τώρα Τον έχουν περικυκλώσει.

Το γδύσιμο είναι μια δημόσια ταπείνωση!

Μετά, Του βάλανε κοροϊδευτικά την κόκκινη χλαμύδα και το δέχτηκε, του βάλανε το ακάνθινο στεφάνι και δεν μίλησε, του δώσανε το καλάμι κι έμεινε εκεί να τους βλέπει να Τον περιπαίζουν!

Για να καταλάβουμε εμείς σήμερα πως πρέπει να ζούμε. Τι σημαίνουν όλα αυτά που με ελαφριά καρδιά διακηρύττουμε, ότι είμαστε πιστοί, ότι ακολουθούμε τον Ιησού, ότι πάμε για τον ουρανό!

Δεν νομίζω ότι ένας σημερινός χριστιανός θα ανεχόταν κάτι τέτοιο!

Ματθ.κζ:30 και εμπτύσαντες εις αυτόν έλαβον τον κάλαμον και έτυπτον εις την κεφαλήν αυτού.

Αυτοί που Τον έφτυσαν ήταν ένα τάγμα αγροίκων στρατιωτών. Φαντάσου την ποσότητα των σάλιων στο πρόσωπο του Ιησού!

Όταν με το καλάμι χτυπούσαν το κεφάλι Του, το ακάνθινο στεφάνι καρφωνόταν στο μαλακό της κεφαλής, κάτι που πονάει πολύ!

Κι ο Ιησούς παρέμενε εκεί χωρίς να μιλάει!

Ματθ.κζ:34 έδωκαν εις αυτόν να πίη όξος μεμιγμένον μετά χολής· και γευθείς δεν ήθελε να πίη.

Λοιδορία, στεφάνι, φτύσιμο, ξύδι και χολή

Ησ.νγ:7 Αυτός ήτο κατατεθλιμμένος και βεβασανισμένος αλλά δεν ήνοιξε το στόμα αυτού· εφέρθη ως αρνίον επί σφαγήν, και ως πρόβατον έμπροσθεν του κείροντος αυτό άφωνον, ούτω δεν ήνοιξε το στόμα αυτού.

Σήμερα, τολμάμε να μιλάμε για πράγματα που μας ενόχλησαν ή μας ενοχλούν; Και λέμε ότι ανήκουμε σ’ Αυτόν;

Φιλ.γ:10 διά να γνωρίσω αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος με τον θάνατον αυτού,

Ίσως μιλάμε πολύ, επειδή δεν έχουμε γνωρίσει την κοινωνία των παθημάτων του Χριστού.

Και γι’ αυτό με όλη την άνεση φιλοσοφούμε τα πράγματα του Θεού!

Α’ Κορ.α:22-24 Επειδή και οι Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και οι Έλληνες σοφίαν ζητούσιν, ημείς δε κηρύττομεν Χριστόν εσταυρωμένον, εις μεν τους Ιουδαίους σκάνδαλον, εις δε τους Έλληνας μωρίαν, εις αυτούς όμως τους προσκεκλημένους, Ιουδαίους τε και Έλληνας, Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν·

Ο Παύλος δεν κήρυττε τον Χριστό των θαυμάτων, τον Χριστό της ευημερίας και της καλοπέρασης, αλλά Χριστόν εσταυρωμένον.

Ο σταυρωμένος Χριστός φαινομενικά δεν μπορεί να κάνει τίποτα.

Όταν Τον συνέλαβαν, οι μαθητές έφυγαν.

Ματθ.κς:56 Τούτο δε όλον έγεινε διά να πληρωθώσιν αι γραφαί των προφητών. Τότε οι μαθηταί πάντες αφήσαντες αυτόν έφυγον.

Όσο έκανε θαύματα, όλοι ήθελαν να Τον ακολουθούν, αλλά τώρα; Ποιος ακολουθεί τον Χριστό σταυρωμένο;

Ο Παύλος όμως κήρυττε Ιησούν Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον.

Ίσως δεν έχει κηρυχτεί σωστά ο Χριστός.

Θέλουμε τα δώρα Του αλλά δεν θέλουμε τον Ίδιο!

Α΄Κορ.β:1,2 Και εγώ, αδελφοί, ότε ήλθον προς εσάς, ήλθον ουχί με υπεροχήν λόγου ή σοφίας κηρύττων εις εσάς την μαρτυρίαν του Θεού. Διότι απεφάσισα να μη εξεύρω μεταξύ σας άλλο τι ειμή Ιησούν Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον.

Προφανώς οι Κορίνθιοι είχαν ελκυστεί από τα δώρα του Χριστού, αλλά ο Παύλος θέλοντας να τους προσγειώσει, τους λέει αυτά τα λόγια.

Βέβαια, δεν αμφισβητούμε, ούτε προσπαθούμε να αποκρύψουμε τις δυναμικές και ένδοξες στιγμές του Κυρίου (θαύματα, αναστάσεις, θεραπείες), αλλά όταν ο Ίδιος μας ζήτησε να Τον μιμηθούμε, ποια πλευρά του εαυτού Του μας πρόβαλε; «μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν»(Ματθ.ια:29).

Είμαι πράος; Μήπως με ενοχλεί ο διπλανός μου; Μήπως με ενοχλούν όλα;

Είμαι ταπεινός; Ο Ιησούς ποτέ δεν καυχήθηκε για τίποτα απ’ όσα έκανε ή έλεγε.

Σήμερα; Πως θα υψωθούμε, πως θα φανούμε, πως θα κατεβάσουμε τον άλλο για να ανεβούμε εμείς!

Ιωάν.ιγ:13-15 Σεις με φωνάζετε, Ο Διδάσκαλος και ο Κύριος, και καλώς λέγετε, διότι είμαι. Εάν λοιπόν εγώ, ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, σας ένιψα τους πόδας, και σεις χρεωστείτε να νίπτητε τους πόδας αλλήλων. Διότι παράδειγμα έδωκα εις εσάς, διά να κάμνητε και σεις, καθώς εγώ έκαμον εις εσάς.

Πλένουμε πόδια ή μήπως ζητάμε άτομα να μας πλένουν τα πόδια;

Όταν μέσα στο χριστιανό κατοικεί ο Χριστός, θα πρέπει οι ιδιότητές Του να αντανακλώνται στη ζωή του πιστού.

Ας μάθουμε από Αυτόν. Ας φανερώνουμε Αυτόν.

Αυτό που είπα, θα το έλεγε ο Χριστός; Αυτό που έκανα, θα το έκανε ο Χριστός;

 

Γαλ.β:20 Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην· ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ' ο Χριστός ζη εν εμοί· καθ' ο δε τώρα ζω εν σαρκί, ζω εν τη πίστει του Υιού του Θεού, όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού.

Εσύ έχεις συσταυρωθεί με τον Χριστό; Πώς το καταλαβαίνεις αυτό, πώς το εννοείς;

Νομίζεις ότι σταύρωση είναι το ότι δεν λες άσχημες λέξεις, δεν καπνίζεις, είσαι πιστός/η στον/στη σύζυγο; Αυτός είναι ο σταυρός σου;

Αν είχαμε πραγματικά συσταυρωθεί με τον Χριστό, πολλά πράγματα στη ζωή μας θα ήταν πολύ πιο ένδοξα.

Ο Ιησούς γεμάτος χάρη, αγάπη και δύναμη, προσπαθεί να μιλήσει στους ανθρώπους για να σωθούν.

Ιωάν.η:34-41 Απεκρίθη προς αυτούς ο Ιησούς· Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε. Εάν λοιπόν ο Υιός σας ελευθερώση, όντως ελεύθεροι θέλετε είσθαι. Εξεύρω ότι είσθε σπέρμα του Αβραάμ· αλλά ζητείτε να με θανατώσητε, διότι ο λόγος ο εμός δεν χωρεί εις εσάς. Εγώ λαλώ ό,τι είδον πλησίον του Πατρός μου· και σεις ομοίως κάμνετε ό,τι είδετε πλησίον του πατρός σας. Απεκρίθησαν και είπον προς αυτόν· Ο πατήρ ημών είναι ο Αβραάμ. Λέγει προς αυτούς ο Ιησούς· Εάν ήσθε τέκνα του Αβραάμ, τα έργα του Αβραάμ ηθέλετε κάμνει. Τώρα δε ζητείτε να με θανατώσητε, άνθρωπον όστις σας ελάλησα την αλήθειαν, την οποίαν ήκουσα παρά του Θεού· τούτο ο Αβραάμ δεν έκαμε. Σεις κάμνετε τα έργα του πατρός σας. Είπον λοιπόν προς αυτόν· Ημείς δεν εγεννήθημεν εκ πορνείας· ένα Πατέρα έχομεν, τον Θεόν.

Είναι σαν να Του έλεγαν: η μάνα σου είναι πόρνη, εμάς δεν είναι, γι’ αυτό άσε μας ήσυχους (όταν δεν μπόρεσαν να τα βγάλουν πέρα).

 

Το δείπνο του Κυρίου, όπως διέταξε, γίνεται εις ανάμνησίν Του. Δηλαδή;

Θυμάμαι τον Χριστό, ζω άγια, ετοιμάζομαι, η καρδιά μου δεν με κατακρίνει!

Ιακ.γ:13-18 Τις είναι μεταξύ σας σοφός και επιστήμων; ας δείξη εκ της καλής διαγωγής τα έργα εαυτού εν πραότητι σοφίας. Εάν όμως έχητε εν τη καρδία υμών φθόνον πικρόν και φιλονεικίαν, μη κατακαυχάσθε και ψεύδεσθε κατά της αληθείας. Η σοφία αύτη δεν είναι άνωθεν καταβαίνουσα, αλλ' είναι επίγειος, ζωώδης, δαιμονιώδης. Διότι όπου είναι φθόνος και φιλονεικία, εκεί ακαταστασία και παν αχρείον πράγμα. Η άνωθεν όμως σοφία πρώτον μεν είναι καθαρά, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης ελέους και καλών καρπών, αμερόληπτος και ανυπόκριτος. Και ο καρπός της δικαιοσύνης σπείρεται εν ειρήνη υπό των ειρηνοποιών.

 

Ματθ.ις:13,14 Ότε δε ήλθεν ο Ιησούς εις τα μέρη της Καισαρείας της Φιλίππου, ηρώτα τους μαθητάς αυτού, λέγων· Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι ότι είμαι εγώ ο Υιός του ανθρώπου; Οι δε είπον· Άλλοι μεν Ιωάννην τον Βαπτιστήν, άλλοι δε Ηλίαν και άλλοι Ιερεμίαν ή ένα των προφητών.

Δεν ξέρανε ποιος είναι, κάποιος προφήτης.

Δεν είπε τίποτα, αλλά πώς Του φάνηκε; Δεν καταλαβαίνουν;

Ματθ.ις:15,16 Λέγει προς αυτούς· Αλλά σεις τίνα με λέγετε ότι είμαι; Και αποκριθείς ο Σίμων Πέτρος είπε· Συ είσαι ο Χριστός ο Υιός του Θεού του ζώντος.

Ησ.νγ:1-3 Τις επίστευσεν εις το κήρυγμα ημών; και ο βραχίων του Κυρίου εις τίνα απεκαλύφθη; διότι ανέβη ενώπιον αυτού ως τρυφερόν φυτόν και ως ρίζα από ξηράς γής· δεν έχει είδος ουδέ κάλλος· και είδομεν αυτόν και δεν είχεν ώραιότητα ώστε να επιθυμώμεν αυτόν. Καταπεφρονημένος και απερριμμένος υπό των ανθρώπων· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθενείας· και ως άνθρωπος από του οποίου αποστρέφει τις το πρόσωπον, κατεφρονήθη και ως ουδέν ελογίσθημεν αυτόν.

Αυτός ήταν ο Κύριος για τους ανθρώπους. Έτσι Τον έβλεπαν, έτσι Του φερόταν, έτσι Του μιλούσαν, έτσι Τον υπολόγιζαν.

Μάρκ.γ:22 Και οι γραμματείς, οίτινες κατέβησαν από Ιεροσολύμων, έλεγον ότι έχει Βεελζεβούλ, και ότι διά του άρχοντος των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια.

Αυτός ήταν ο Κύριός μας κι έτσι μας καλεί να Τον γνωρίσουμε.

Αν δεν Τον γνωρίσουμε έτσι, θα φυσιωθούμε με άλλα πράγματα. Ο Ιησούς, ότι κι αν έκανε (αναστάσεις, θεραπείες) ποτέ δεν μιλούσε γι’ αυτά.

Σήμερα, αυτό που προέχει δεν είναι να φανερωθεί ο Χριστός αλλά πώς θα φανεί ο πιστός, ο εργάτης, η συνάθροιση.

Αυτός ήταν «καταπεφρονημένος και απερριμμένος» αλλά εμείς θέλουμε να φανούμε, να δοξαστούμε!

Και νομίζουμε κι ότι είμαστε «καλοί εργάτες»!

Ιδιαίτερα οι νέοι, ενθουσιάζονται εύκολα, αλλά ο ενθουσιασμός δεν είναι το μόνο εφόδιο.

Βασικά, ο άνθρωπος που θέλει να δουλέψει για το Θεό, πρέπει να έχει μορφωθεί ο Χριστός μέσα του.

Ο Παύλος θεώρησε τα πάντα σκύβαλα για να γνωρίσει Αυτόν!!

Ησ.νγ:4,5 Αυτός τωόντι τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη· ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον. Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών· η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν· και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν.

Να, γιατί δεν μιλούσε όταν του είπαν ότι είναι «κάποιος» προφήτης, ότι είναι γιος πόρνης, όταν Τον έφτυναν, όταν Του τραβούσαν τα γένια, όταν πέρασε όλη αυτή την καταφρόνηση:

Για να μπορέσει να βαστάξει τις ασθένειές μας και να επιφορτισθεί τις θλίψεις και τις αμαρτίες μας.

Αυτός είναι ο Κύριός μας κι εμείς σήμερα θέλουμε να ζούμε αλλιώς;

Ο κόσμος νόμιζε ότι ο Θεός Τον τιμωρεί!!

Ησ.νγ:7 Αυτός ήτο κατατεθλιμμένος και βεβασανισμένος αλλά δεν ήνοιξε το στόμα αυτού· εφέρθη ως αρνίον επί σφαγήν, και ως πρόβατον έμπροσθεν του κείροντος αυτό άφωνον, ούτω δεν ήνοιξε το στόμα αυτού.

Εμείς, όταν θεολογούμε, για τι πράγματα συζητάμε;

Ησ.νγ:10,11 Αλλ' ο Κύριος ηθέλησε να βασανίση αυτόν· εταλαιπώρησεν αυτόν. Αφού όμως δώσης την ψυχήν αυτού προσφοράν περί αμαρτίας, θέλει ιδεί έκγονα, θέλει μακρύνει τας ημέρας αυτού, και το θέλημα του Κυρίου θέλει ευοδωθή εν τη χειρί αυτού. Θέλει ιδεί τους καρπούς του πόνου της ψυχής αυτού και θέλει χορτασθή· ο δίκαιος δούλός μου θέλει δικαιώσει πολλούς διά της επιγνώσεως αυτού· διότι αυτός θέλει βαστάσει τας ανομίας αυτών.

Β’ Κορ.ς:1-5 Όντες δε συνεργοί αυτού, παρακαλούμεν ενταυτώ να μη δεχθήτε την χάριν του Θεού ματαίως· διότι λέγει· Εν καιρώ δεκτώ επήκουσά σου και εν ημέρα σωτηρίας σε εβοήθησα· ιδού, τώρα καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού, τώρα ημέρα σωτηρίας· μη δίδοντες μηδέν πρόσκομμα κατ' ουδέν, διά να μη προσαφθή μώμος εις την διακονίαν, αλλά εν παντί συνιστώντες εαυτούς ως υπηρέται Θεού, εν υπομονή πολλή, εν θλίψεσιν, εν ανάγκαις, εν στενοχωρίαις, εν ραβδισμοίς, εν φυλακαίς, εν ακαταστασίαις, εν κόποις, εν αγρυπνίαις, εν νηστείαις,

Ας γυρνάμε πιο συχνά σ’ αυτές τις απλές κουβέντες του λόγου του Θεού, για να μορφωθεί ο Χριστός μέσα μας!!