Ησ.ξδ:8 Αλλά τώρα, Κύριε, συ είσαι ο Πατήρ ημών·
ημείς είμεθα ο πηλός και συ ο Πλάστης ημών· και πάντες είμεθα το έργον της
χειρός σου.
Ιερεμίας ιη:1-12
& 15
Ο Θεός δεν στέλνει τον προφήτη εκεί για να κηρύξει, αλλά για
να προετοιμάσει το κήρυγμα.
Ήθελε, ο Ιερεμίας να έχει ζωντανή την εικόνα αυτή, μέσα στο μυαλό και την καρδιά του, αν και σίγουρα ήξερε πως γίνεται.
Οι Εβραίοι γιορτάζουν επτά
γιορτές. Οι πρώτες τέσσερεις λαμβάνουν χώρα την άνοιξη και οι τρεις τελευταίες
το φθινόπωρο.
Είναι αξιοσημείωτο ότι και οι
τέσσερις ανοιξιάτικες γιορτές εκπληρώθηκαν με το θάνατο, την ταφή και την
ανάσταση του Ιησού, καθώς και με τη γέννηση της Εκκλησίας.
Γνωρίζοντας λοιπόν αυτό, μήπως οι υπόλοιπες τρεις φθινοπωρινές γιορτές δείχνουν τα προφητικά γεγονότα που περιβάλλουν την επιστροφή του Ιησού Χριστού;
Α. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
Ιάκ.β:20 “Θέλεις
όμως να γνωρίσης, ω άνθρωπε μάταιε, ότι η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά;”
Το παράπονο του Θεού:
Ψαλ.δ:2 Υιοί ανθρώπων, έως
πότε μετατρέπετε την δόξαν μου εις καταισχύνην, αγαπάτε ματαιότητα και ζητείτε
ψεύδος;
Μπορεί να αγαπάμε τον Κύριο, αλλά η καρδιά μας να μην έχει αποστραφεί τη ματαιότητα.
«Προσέχετε λοιπόν πως να περιπατήτε ακριβώς,
μη ως άσοφοι, αλλ' ως σοφοί» Εφες.ε:15
Ο Θεός είναι
αγαθός αντίθετα με το διάβολο που είναι πονηρός, γι’ αυτό χρειάζεται ΣΟΦΙΑ στο
περπάτημά μας με τον Κύριο!
«Και λαβόντες οι υιοί του Ααρών, Ναδάβ και Αβιούδ, έκαστος το θυμιατήριον αυτού, έβαλον πυρ εις αυτό, και επ' αυτό έβαλον θυμίαμα και προσέφεραν ενώπιον του Κυρίου πυρ ξένον, το οποίον δεν προσέταξεν εις αυτούς. Και εξήλθε πυρ παρά του Κυρίου και κατέφαγεν αυτούς· και απέθανον έμπροσθεν του Κυρίου. Τότε είπεν ο Μωϋσής προς τον Ααρών, Τούτο είναι το οποίον είπεν ο Κύριος, λέγων, Εγώ θέλω αγιασθή εις τους πλησιάζοντας εις εμέ, και έμπροσθεν παντός του λαού θέλω δοξασθή. Και ο Ααρών εσιώπησε» Λευιτ.:1-3
Πρέπει να τα λέμε αυτά, για να παίρνουμε θάρρος!!
«Επειδή φρονώ ότι τα παθήματα του παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθώσι με την δόξαν την μέλλουσαν να αποκαλυφθή εις ημάς. Διότι η μεγάλη προσδοκία της κτίσεως προσμένει την φανέρωσιν των υιών του Θεού. Επειδή η κτίσις υπετάχθη εις την ματαιότητα, ουχί εκουσίως, αλλά διά τον υποτάξαντα αυτήν, επ' ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού. Επειδή εξεύρομεν ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νύν· και ουχί μόνον αυτή, αλλά και αυτοί οίτινες έχομεν την απαρχήν του Πνεύματος, και ημείς αυτοί στενάζομεν εν εαυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν του σώματος ημών. Διότι με την ελπίδα εσώθημεν· ελπίς δε ήτις βλέπεται δεν είναι ελπίς· διότι εκείνο, το οποίον βλέπει τις, διά τι και ελπίζει;» (Ρωμ.η:18-24).
Ματθ.ς:13 «και μη φέρης ημάς εις πειρασμόν»
Μπορεί να πάρει διάφορες μορφές,
ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής και τις ανάγκες της στιγμής.
Εμείς βλέπουμε τα πράγματα επιπόλαια. Ο Κύριος ξέρει τις βαθύτερες ανάγκες μας και γι’ αυτό προσεύχεται το Πνεύμα για μας (Ρωμ.η:26).
Παρ.29:18 Όπου δεν υπάρχει
όρασις, ο λαός διαφθείρεται· είναι δε μακάριος ο φυλάττων τον νόμον.
Ωσ. 4:6 Ο λαός μου ηφανίσθη δι' έλλειψιν γνώσεως· επειδή συ απέρριψας την γνώσιν και εγώ απέρριψα σε από του να ιερατεύης εις εμέ· επειδή ελησμόνησας τον νόμον του Θεού σου, και εγώ θέλω λησμονήσει τα τέκνα σου.
.jpeg)
