Οι Εβραίοι γιορτάζουν επτά
γιορτές. Οι πρώτες τέσσερεις λαμβάνουν χώρα την άνοιξη και οι τρεις τελευταίες
το φθινόπωρο.
Είναι αξιοσημείωτο ότι και οι
τέσσερις ανοιξιάτικες γιορτές εκπληρώθηκαν με το θάνατο, την ταφή και την
ανάσταση του Ιησού, καθώς και με τη γέννηση της Εκκλησίας.
Γνωρίζοντας λοιπόν αυτό, μήπως οι υπόλοιπες τρεις φθινοπωρινές γιορτές δείχνουν τα προφητικά γεγονότα που περιβάλλουν την επιστροφή του Ιησού Χριστού;
Η γιορτή των σαλπίγγων
Πιστεύω ότι οι φθινοπωρινές
γιορτές περιέχουν πράγματι προφητική σημασία. Οι τρεις φθινοπωρινές γιορτές
είναι:
- Ρος Χασάνα, η οποία είναι γνωστή και σαν Γιομ Τερά.
- Γιορτή της Εξιλέωσης, γνωστή σαν Γιομ Κιπούρ.
- Γιορτή της Σκηνοπηγίας, ή Σουκότ.
Η Ρος Χασάνα ή Γιομ Τερά, είναι η
γιορτή που εμείς ονομάζουμε Γιορτή των Σαλπίγγων ή Γιορτή του Σοφάρ.
Πολλοί χριστιανοί αγαπούν αυτή τη
γιορτή επειδή πιστεύουν ότι προφητικά δείχνει την Αρπαγή της Εκκλησίας, όπως
αποκαλύπτεται στα εδάφια:
Α΄Κορ.ιε:51,52 Ιδού,
μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν
μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι
θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν
μεταμορφωθή.
Α’ Θεσ.δ:16-18 επειδή
αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με
σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα
ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις
απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του
Κυρίου. Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους.
Αυτά τα αποσπάσματα σχετικά με
την Αρπαγή αποκαλύπτουν ότι αυτό το προφητικό γεγονός συμβαίνει όταν ηχήσει μια
τελευταία σάλπιγγα, ή το τελευταίο σάλπισμα του Σοφάρ, που είναι κέρατο
κριαριού.
Ο εβραϊκός λαός σαλπίζει με το
Σοφάρ για χιλιετίες, και ειδικά κατά τη διάρκεια της γιορτής των σαλπίγγων.
Επειδή η Α ́ Κορ.ιε και η Α ́ Θες.δ
μιλάνε για μια σάλπιγγα που σαλπίζει για να καλέσει την Εκκλησία στον Ουρανό
στην Αρπαγή, θα μπορούσε το τελευταίο σάλπισμα να συνδεθεί με την τελική
σάλπιγγα που σαλπίζει σε αυτή τη γιορτή;
Φέτος, το Ρος Χασάνα ξεκινά με τη
δύση του ηλίου την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου και τελειώνει το σούρουπο την Παρασκευή
4 Οκτωβρίου.
Αν αυτή η γιορτή είναι πράγματι
συνδεδεμένη με την Αρπαγή, τότε θα μπορούσε να συμβεί κάποια στιγμή κατά τη
διάρκεια αυτών των τριών ημερών ή σε μια μελλοντική γιορτή των σαλπίγγων;
Πιστεύω ότι η Αρπαγή συνδέεται
προφητικά με τη Γιορτή των Σαλπίγγων, επειδή δεν υπάρχει κανένα άλλο σύνολο σαλπισμάτων
Σοφάρ που να είναι τόσο σημαντικό.
Η Α’ Κορινθίους σημειώνει ότι η «Αρπαγή»
θα συμβεί κατά τη διάρκεια της τελευταίας σάλπιγγας, πράγμα που σημαίνει ότι θα
υπάρξει μια σειρά σαλπισμάτων που συνδέονται με την Αρπαγή.
Το τελευταίο σάλπισμα του Γιομ
Τερά ονομάζεται "Τεκιά Γκεντολάχ".
Αυτό είναι το πιο δυνατό και μεγαλύτερο
σε διάρκεια σάλπισμα αυτής της σειράς σαλπισμάτων. Αυτή θα μπορούσε να είναι η
προφητευμένη σάλπιγγα της Αρπαγής.
Η έβδομη σάλπιγγα είναι η «έσχατη σάλπιγγα» για την εκκλησία;
Αυτοί που διδάσκουν ότι η Εκκλησία
πρέπει να περάσει από την Θλίψη και να αντιμετωπίσει την οργή του Θεού που
έρχεται στην γη, προσπαθούν να ταυτίσουν την έσχατη σάλπιγγα της Α’ Κορ.ιε με
την έβδομη σάλπιγγα στο Βιβλίο της Αποκάλυψης.
Όμως, υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες στον
παραλληλισμό αυτών των δύο σαλπίγγων.
Α’
Κορ.ιε:52 εν
μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και
οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή.
Αποκ.ια:15 Και
ο έβδομος άγγελος εσάλπισε και έγειναν φωναί μεγάλαι εν τω ουρανώ, λέγουσαι· Αι
βασιλείαι του κόσμου έγειναν του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού, και θέλει
βασιλεύσει εις τους αιώνας των αιώνων.
Όλα
τα γεγονότα της Αποκ.ια, σχετίζονται με την έκτη σάλπιγγα όχι με την έβδομη.
Η
σάλπιγγα που ακούγεται στην Αποκ.ια, είναι σάλπιγγα αγγέλου, ενώ στο Α’
Κορ.ιε:52 είναι σάλπιγγα Θεού:
Α’
Θεσ.δ:16 επειδή
αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με
σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον,
Η
σάλπιγγα στην Αποκ.ια έχει να κάνει με κρίση κατά της αμαρτίας και της
απιστίας. Η σάλπιγγα στο Α’ Κορ.ιε:52 είναι μια ενέργεια χάρης του Θεού που
καλεί τους πιστούς κοντά Του.
Η σάλπιγγα της Α' Κορ.ιε
χρησιμοποιείται για να διακηρύξει ένα γεγονός που συμβαίνει «εν μιά στιγμή,
εν ριπή οφθαλμού».
Ο Παύλος είπε, «Ιδού, μυστήριον
λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν
μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι
θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν
μεταμορφωθή» (Α’ Κορ.ιε:51,52).
Από την άλλη πλευρά, η έβδομη σάλπιγγα
του Βιβλίου της Αποκάλυψης θα καλύψει μια περίοδο ημερών:
Αποκ.ι:7 «αλλ' εν ταις
ημέραις της φωνής του εβδόμου αγγέλου, όταν μέλλη να σαλπίση, τότε θέλει
τελεσθή το μυστήριον του Θεού, καθώς εφανέρωσε προς τους εαυτού δούλους τους
προφήτας».
Η έσχατη σάλπιγγα της Α' Κορ.ιε και
της Α’ Θες.δ, θα είναι μια σάλπιγγα δόξας. Θα μεταμορφωθούμε και θα αρπαχτούμε
για να συναντήσουμε τον Κύριο στον αέρα.
Αντίθετα, η έβδομη σάλπιγγα του
Βιβλίου της Αποκάλυψης αναφέρεται συνεχώς σαν «ουέ».
Αποκ.η:13 «Ουαί, ουαί,
ουαί εις τους κατοικούντας επί της γης διά τας λοιπάς φωνάς της σάλπιγγος των
τριών αγγέλων των μελλόντων να σαλπίσωσι».
Ο άγγελος το λέει αυτό στο τέλος της
τέταρτης σάλπιγγας. Έτσι, τα τρία «ουέ» αναφέρονται στην πέμπτη, έκτη και
έβδομη σάλπιγγα.
Στην Αποκ.ια:14 ο άγγελος δηλώνει ότι
«Η ουαί η δευτέρα απήλθεν· ιδού, η ουαί η τρίτη έρχεται ταχέως». Μετά
πάμε κατευθείαν στο εδ.15, την έβδομη σάλπιγγα, που είναι στην πραγματικότητα
το τρίτο «ουέ».
Η Αρπαγή της Εκκλησίας και η
μεταμόρφωση σε ένδοξα σώματα κατά την ομοιότητα του Κυρίου, δεν έχει να κάνει
τίποτα με τα «ουέ»!!
Θα ήταν «ουέ» μόνο αν δεν ήμουν στην
Αρπαγή!
Έτσι, βλέπω μεγάλη δυσκολία στην
ταύτιση της έβδομης σάλπιγγας της Αποκάλυψης και της σάλπιγγας της Α’ Κορ.ιε,
επειδή τα αποτελέσματα και χρονικοί παράγοντες είναι τόσο διαφορετικοί.
Ακόμα,
η έβδομη σάλπιγγα της Αποκ.ια, δεν είναι η τελευταία σάλπιγγα της Αγίας Γραφής!
Ματθ.κδ:31 Και
θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και θέλουσι
συνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ' άκρων ουρανών έως άκρων
αυτών.
Πρόκειται
για τη συγκέντρωση των εκλεκτών (των Εβραίων που επιβιώνουν την Επταετία) για
να εγκαθιδρύσει την επίγεια Βασιλεία του Χριστού. Το εδ.29, σαφώς τοποθετεί
χρονικά αυτό το γεγονός, μετά την Μ. Θλίψη. Αυτή είναι η Δεύτερη Έλευση, δεν
είναι η Αρπαγή.
Ο
Παύλος έγραψε στους Κορίνθιους, για το «μυστήριο» της αρπαγής (Α’ Κορ.ιε:51),
λίγο μετά τα μέσα του πρώτου αιώνα.
Ο
Ιωάννης έγραψε την Αποκάλυψη κοντά στο τέλος του 1ου αιώνα. Έτσι,
εκείνοι στους οποίους έγραψε ο Παύλος δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς να
γνωρίζουν για τις επτά σάλπιγγες της κρίσης (που περιγράφει ο Ιωάννης) και
φυσικά δεν θα μπορούσαν να συνδέσουν την «έσχατη σάλπιγγα» του Παύλου με την 7η
σάλπιγγα του Ιωάννη.
Η Ημέρα της Εξιλέωσης
Διαβάζουμε στη Γραφή ότι καθώς οι
πιστοί αρπάζονται, θα ακούσουν ήχο σάλπιγγας και φωνή αρχάγγελου, και τότε ο
Ιησούς μας παίρνει όλους ψηλά στον Ουρανό.
Πιθανώς, όλοι εμείς, σταματάμε
εδώ τις εκτιμήσεις μας για τις γιορτές του φθινοπώρου.
Οι σάλπιγγες είναι η μόνη γιορτή
που ανυπομονούμε, επειδή περιμένουμε τον Χριστό να επιστρέψει.
Όμως, υπάρχουν δύο ακόμη γιορτές
που ακολουθούν τη Γιορτή των Σαλπίγγων.
Μία από αυτές αφορά κυρίως τον
εβραϊκό λαό - τότε όμως, η τελευταία είναι για όλους τους πιστούς;
Θα έλεγα ότι όλες οι γιορτές
αφορούν κυρίως τον εβραϊκό λαό, επειδή υπάρχει μια δεύτερη πτυχή στην εκπλήρωση
της Γιορτής των Σαλπίγγων.
Για τον εβραϊκό λαό, αυτό το
σάλπισμα του Σοφάρ έχει σκοπό να τους καλέσει σε μετάνοια.
Δυστυχώς, εκείνοι οι μη σωσμένοι
Ιουδαίοι που έμειναν πίσω λόγω της απόρριψης του Ιησού και της σωτηρίας Του θα
πρέπει να περάσουν από την επταετή περίοδο κρίσης της Θλίψης, γνωστή ως «καιρός
στεναχωρίας του Ιακώβ» (Ιερ.λ:7).
Ωστόσο, ένα υπόλοιπο του εβραϊκού
λαού θα επιβιώσει μέχρι το τέλος. Έτσι, αυτό είναι το κλειδί για το Γιομ Κιπούρ
-- η Ημέρα της Εξιλέωσης.
Για τον εβραϊκό λαό, αυτή είναι η
ημέρα που αφιερώνει για να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες του παρελθόντος που διέπραξε
τον τελευταίο χρόνο.
Προφητικά, το εβραϊκό υπόλοιπο
μέχρι το τέλος αυτών των επτά ετών θα συνειδητοποιήσει ότι μόνο το αίμα του
Ιησού εξιλεώνει τις αμαρτίες τους.
Τότε, τελικά, θα αποβλέψουν σε
Εκείνον τον οποίο εξεκέντησαν και το υπόλοιπο που έχει επιζήσει θα εμπιστευθεί
τον Ιησού Χριστό.
Το αίμα της Καινής Διαθήκης κάνει
εξιλέωση για τις αμαρτίες τους και θα τους φέρει πίσω σε μια σωστή σχέση με τον
Θεό.
Έτσι, η προφητική σημασία της
Ημέρας του Εξιλασμού – του Γιομ Κιπούρ – είναι ότι ενδεχομένως να συμπέσει με
την ημέρα της Δεύτερης Έλευσης του Χριστού.
Ο εβραϊκός λαός θα σωθεί με την
Δεύτερη Έλευση του Χριστού. Το ένα τρίτο που θα φτάσει στο τέλος της Θλίψης θα
αναγνωρίσει τελικά ότι ο Ιησούς είναι πράγματι ο Εβραίος Μεσσίας που περίμεναν
τόσο καιρό.
Θα κράξουν στον Ιησού στα
εβραϊκά, «Μπαρούχ χαμπά μπισχέμ Αντονία», που σημαίνει «Ευλογημένος ο
ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου» (Ματθ.κγ:39).
Έτσι, το εβραϊκό υπόλοιπο
σώζεται. Αναγνωρίζουν και δέχονται ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας. Επιτέλους φτάνουν
στο τέλος του εαυτού τους.
Μπορείς να φανταστείς να επιβιώσεις
τα επτά χρόνια φρίκης της Θλίψης;
Φτάνουν στο τέλος του εαυτού τους
μόνο όταν όλος ο κόσμος έρχεται εναντίον τους για να διαπράξει γενοκτονία, και
έτσι όλοι αντιμετωπίζουν έναν επικείμενο θάνατο.
Πρέπει να πιστέψουν ότι ο Θεός θα
τους σώσει. Και αυτό είναι που προφητεύεται ότι κάνουν, «Διότι σας λέγω,
(ο Ιησούς) δεν θέλετε με ιδεί εις το εξής, εωσού είπητε, Ευλογημένος ο
ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».
Αφού το εβραϊκό υπόλοιπο καλέσει τον Ιησού για
σωτηρία, τότε και μόνο τότε θα επιστρέψει τελικά για να τους σώσει φυσικά από
τον Αντίχριστο και τα στρατεύματά του που πολιορκούν την Ιερουσαλήμ.
Η Ιερουσαλήμ θα είναι το τελευταίο θέατρο στη μακρά
προσπάθεια του Σατανά να εξαλείψει όλο τον εβραϊκό λαό, επειδή ο Σατανάς
γνωρίζει αυτή την προφητεία και έτσι θέλει να αποτρέψει την επιστροφή του
Χριστού.
Κάποιος Εβραίος, είπε ότι η πρώτη ερώτηση που θέλει να
κάνει στον Μεσσία όταν τελικά έρθει είναι: «Ήσουν εδώ πριν;»
Η απάντηση είναι ναι, και θα έρθει ξανά. Ο Εβραίος
είπε ότι κάπως το καταλάβαινε αυτό, αλλά απλά δεν μπορούσε να δεχτεί με πίστη
ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας.
Η ελπίδα μου είναι ότι αν μπορέσει να αντέξει και να
επιμείνει σε όλη τη διάρκεια της Θλίψης, μέχρι το τέλος θα συνειδητοποιήσει
τελικά ότι ο Ιησούς ήταν, είναι και θα είναι ο Μεσσίας.
Το εβραϊκό υπόλοιπο θα κράξει στον
Ιησού τον Μεσσία, και όταν τελικά το κάνει, τότε θα σωθεί και θα αποφύγει την
καταστροφή.
Η Γιορτή της Σκηνοπηγίας
Μόλις επιστρέψει ο Ιησούς, θα
νικήσει τον Σατανά και τα τσιράκια του και στη συνέχεια θα εγκαθιδρύσει τη
Χιλιετή Βασιλεία Του.
Αυτή η Βασιλεία αφορά την
τελευταία και έβδομη γιορτή—τη Γιορτή της Σκηνοπηγίας.
Τι είναι ακριβώς μια σκηνή; Η
σκηνή είναι ένα προσωρινό καταφύγιο.
Ο Θεός απαίτησε από τον εβραϊκό
λαό να φτιάξει προσωρινά καταφύγια κατά τη διάρκεια των σαράντα χρόνων των
περιπλανήσεων της Εξόδου, και στη συνέχεια αυτή την εβδομάδα της γιορτής οι
Ιουδαίοι φτιάχνουν αυτά τα περίπτερα έξω από τα σπίτια τους σε όλη τη γη του
Ισραήλ.
Ιστορικά, στον Ιουδαϊκό λαό άρεσε
ιδιαίτερα να ανεβαίνει στο Όρος του Ναού για να μπορεί να λατρεύει και να φτιάχνει
εκεί τις σκηνές του.
Όποιος έφτανε εκεί πρώτος έπαιρνε
αυτό που θεωρούνταν το καλύτερο σημείο για να στήσει τη σκηνή του.
Η Γιορτή της Σκηνοπηγίας δεν
δείχνει μόνο την εβραϊκή κληρονομιά ή μια ιστορική γιορτή όταν οι Εβραίοι ζουν
σε σκηνές για επτά ημέρες, αλλά προσβλέπει επίσης προφητικά στο πότε ο ίδιος ο
Θεός θα κατοικήσει ή θα σκηνώσει μαζί τους.
Έτσι, αυτή η έβδομη γιορτή έχει
σκοπό να κοιτάξει προς τα πίσω στην Έξοδο, αλλά δείχνει επίσης προς τα εμπρός
σε μια μελλοντική εποχή όπου ο Θεός θα κατοικήσει μαζί τους τις ημέρες που η
Ιερουσαλήμ πρόκειται να μετονομαστεί σε Γιάχβε Σάμμα.
Ο Θεός θα κατοικήσει εκεί στο
πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Επομένως, αυτή η γιορτή παρέχει μια
προεπισκόπηση—μια προεικόνιση—για το τι πρόκειται να έρθει στη διάρκεια της
εποχής της Βασιλείας.
Στη συνέχεια, κοιτάζοντας ακόμη
μακρύτερα στο μέλλον, δεν μιλάμε απλά για μια προσωρινή κατοικία με τον Θεό
πια, αλλά μάλλον για τους πιστούς που κατοικούν αιώνια με τον Πατέρα μετά την
Χιλιετή Βασιλεία
Το θέμα της Γιορτής της Σκηνοπηγίας
είναι «ο Θεός μαζί μας». Ο Θεός πρόκειται να κατοικήσει μαζί με το λαό Του στο
εγγύς μέλλον. Μετά τη Δεύτερη Έλευση του Χριστού, θα έχουν το προνόμιο ο Θεός
να κατοικεί μαζί τους.
Όταν ο Ιησούς εγκαθιδρύσει τη
Βασιλεία Του, τότε θα είναι σε θέση να Τον λατρεύουν τόσο σαν Βασιλιά των
Ιουδαίων όσο και σαν Βασιλιά του Κόσμου.
Για πάντα, θα λατρεύουν τον
Σωτήρα τους και θα δίνουν στον Βασιλιά τους όλο τον έπαινο τη δόξα και την τιμή
που τόσο σωστά αξίζει.
Ώρα να γνωρίσουμε τον Μεσσία
Πώς μπορώ σήμερα να συναντήσω τον
Ιησού σαν Μεσσία μου;
Πρέπει να πιστέψεις στον Ιησού,
να αναγνωρίσεις ότι είσαι αμαρτωλός και να μετανοήσεις. Έχεις παραβεί τις
εντολές του Θεού και έτσι αξίζεις τη δίκαιη τιμωρία της κόλασης.
Γι' αυτό όλοι χρειαζόμαστε τον
Χριστό για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας. Χρειαζόμαστε τον Κύριο να
καθοδηγεί τη ζωή μας. Και, για τον εβραϊκό λαό, χρειάζονται τον Μεσσία να
επιστρέψει.
Οι Γραφές προείπαν ότι ο Μεσσίας θα
ερχόταν για να σώσει τον Ιουδαϊκό λαό και ολόκληρο τον κόσμο. Ο Μεσσίας θα
πέθαινε για τις αμαρτίες μας, παίρνοντας επάνω Του την τιμωρία μας. Αλλά, επίσης
θα αναστηνόταν από τους νεκρούς και τελικά θα αναλαμβανόταν στον Ουρανό.
Πρέπει να πιστέψουμε ότι ο Ιησούς
είναι η φανέρωση του Θεού και ότι γεννήθηκε (σαν άνθρωπος) πριν από 2.000
χρόνια για να πεθάνει για τις αμαρτίες μας και να νικήσει τον θάνατο
ανασταίνοντας τον εαυτό Του από τους νεκρούς.
Χρειάζεται να πιστεύουμε και να
εμπιστευόμαστε τον Ιησού Χριστό και κάνοντάς το αυτό, θα κερδίσουμε τη σωτηρία
και αυτή την προσωπική σχέση με τον Θεό.
Προσευχόμαστε ώστε, είτε είσαι
Εβραίος είτε Εθνικός, να γνωρίσεις τον Εβραίο Μεσσία – τον Ιησού Χριστό.
Αν έχεις ήδη σωθεί, τότε πήγαινε
και βρες έναν Εβραίο και μοιράσου τα καλά νέα ότι ο Ιησούς έχει ήδη έρθει και
θα έρθει ξανά.
Πες του ότι τον αγαπάς και δείξε
του τον Μεσσία που προφητεύτηκε σε όλη την Παλαιά Διαθήκη. Θα συνειδητοποιήσει,
καθώς το Άγιο Πνεύμα φωτίζει την καρδιά του, ότι ο Μεσσίας δεν είναι άλλος από
τον Ιησού Χριστό. Και, να ξέρεις και στη δική σου καρδιά, ότι ο Ιησούς έρχεται
πράγματι ξανά. Ο σπουδαιότερος τρόπος για να ευλογήσεις έναν Ιουδαίο, ή
οποιονδήποτε άλλον, είναι να μεταδώσεις τα καλά νέα για τον Ιησού Χριστό και τη
σωτηρία Του.