Εφεσ.δ:17-24 Τούτο λοιπόν λέγω και μαρτύρομαι διά του Κυρίου, να μη περιπατήτε πλέον καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατούσιν εν τη ματαιότητι του νοός αυτών, εσκοτισμένοι την διάνοιαν, απηλλοτριωμένοι όντες από της ζωής του Θεού διά την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς, διά την πώρωσιν της καρδίας αυτών, οίτινες αναισθητούντες, παρέδωκαν εαυτοίς εις την ασέλγειαν, διά να εργάζωνται πάσαν ακαθαρσίαν ακορέστως. Σεις όμως δεν εμάθετε ούτω τον Χριστόν, επειδή αυτόν ηκούσατε και εις αυτόν εδιδάχθητε, καθώς είναι η αλήθεια εν τω Ιησού· να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν, τον φθειρόμενον κατά τας απατηλάς επιθυμίας, και να ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.
Αφού πριν γνωρίσουμε τον Ιησού ήμασταν εσκοτισμένοι την διάνοιαν, πρέπει να ανανεωθούμε εις το πνεύμα του νοός μας.
Εφεσ.ε:10 εξετάζοντες τι είναι ευάρεστον εις τον
Κύριον.
Εφεσ.β:1-5 Και εσάς όντας νεκρούς διά τας παραβάσεις
και τας αμαρτίας εζωοποίησεν, εις τας οποίας περιεπατήσατέ ποτέ κατά το
πολίτευμα του κόσμου τούτου, κατά τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος, του
πνεύματος το οποίον ενεργεί την σήμερον εις τους υιούς της απειθείας· μεταξύ
των οποίων και ημείς πάντες ανεστράφημέν ποτέ κατά τας επιθυμίας της σαρκός ημών, πράττοντες τα θελήματα της
σαρκός και των διαλογισμών, και ήμεθα εκ
φύσεως τέκνα οργής, ως και οι λοιποί· ο Θεός όμως πλούσιος ων εις έλεος,
διά την πολλήν αγάπην αυτού με την οποίαν ηγάπησεν ημάς, και ενώ ήμεθα νεκροί
διά τα αμαρτήματα, εζωοποίησεν ημάς μετά του Χριστού· κατά χάριν είσθε
σεσωσμένοι·
Κολ.α:21 Και σας, οίτινες ήσθε ποτέ απηλλοτριωμένοι
και εχθροί κατά την διάνοιαν με τα έργα τα πονηρά,
Κολ.α:13 όστις ηλευθέρωσεν ημάς εκ της εξουσίας του
σκότους και μετέφερεν εις την βασιλείαν του αγαπητού αυτού Υιού·
Πρέπει να καταλάβουμε που βρισκόμασταν και πρέπει να
αποφασίσουμε αν θέλουμε να αλλάξουμε. Γι’ αυτό οι συνεχόμενες προτροπές:
Ρωμ.ιβ:2 και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον,
αλλά μεταμορφόνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι
είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.
Πρώτα, υπάρχει μια αρνητική πτυχή: δεν πρέπει να
συμμορφωνόμαστε με αυτό τον κόσμο.
«Συμμορφώνομαι» σημαίνει «δίνω όμοια μορφή, διαμορφώνομαι
όμοια». Η λέξη «αιών» σημαίνει «χρονικό διάστημα, εποχή, γενιά» ή τις συνήθειες
της κοσμικής κοινωνίας. Αυτό δεν συνεπάγεται μόνο τις εγκόσμιες δραστηριότητες
και ενδυμασία, αλλά και το παγκόσμιο σύστημα αξιών, τα πρότυπα επιτυχίας, τους
τρόπους λειτουργίας, και τον τρόπο ζωής. Κοσμικότητα είναι η επιθυμία της σαρκός και η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του
βίου (Α’ Ιωάν.β:16).
Μιλώντας τώρα θετικά, πρέπει να μεταμορφονόμεθα διά της ανακαινίσεως του νοός μας. «Μεταμορφόω» σημαίνει «μεταβάλλω τη μορφή». Είναι η ίδια λέξη που χρησιμοποιείται για τη μεταμόρφωση του Χριστού (Μάρκ.θ:2).
Την βλέπουμε επίσης στην Β’ Κορ.γ:18, όπου ο Παύλος είχε στο
μυαλό του την ίδια πνευματική διεργασία: «Ημείς
δε πάντες βλέποντες ως εν κατόπτρω την δόξαν του Κυρίου με ανακεκαλυμμένον
πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από
του Πνεύματος του Κυρίου».
Αυτή η μεταμόρφωση πραγματοποιείται με την ανανέωση ή
αναδιοργάνωση του νου μας. Αυτό σημαίνει να πάρουμε το νου του Χριστού,
μαθαίνοντας πως να σκεφτόμαστε σύμφωνα με τις πνευματικές αρχές ή να
αξιολογούμε τη ζωή σύμφωνα με τα ουράνια πρότυπα.
Αυτό έρχεται με τη σπορά του λόγου του Θεού μέσω της
ανάγνωσης, της μελέτης, του στοχασμού, της ακοής, καθώς και με την επικοινωνία
με τον Θεό στην προσευχή και τη λατρεία.
Μεταμορφωμένοι και ανανεωμένοι πνευματικά κατ’ αυτό τον
τρόπο, μπορούμε να δοκιμάσουμε, να επιδοκιμάσουμε ή να ανακαλύψουμε το θέλημα του Θεού. Ο καθένας
μας μπορεί να γνωρίσει και να κάνει το θέλημα του Θεού για τη ζωή του, αν
αφιερωθούμε σ’ Αυτόν.
Αν το κάνουμε, θα βρούμε ότι το θέλημά Του είναι καλό (για μας), ευάρεστο (για αυτόν), και τέλειο (σε κάθε περίπτωση). Αυτά δεν είναι τρία διαφορετικά πράγματα ή τρία διαφορετικά στάδια, όπως μερικοί υποθέτουν. Ή είμαστε στο θέλημα του Θεού ή δεν είμαστε.
Είναι αλήθεια ότι ενδέχεται να
χάσουμε το θέλημα του Θεού σε μια συγκεκριμένη κατάσταση και να διατηρούμε
ακόμα τη σωτηρία μας, αλλά είναι επικίνδυνο και λάθος να υποθέσουμε ότι
μπορούμε να αποκηρύξουμε σκόπιμα το θέλημα του Θεού στη ζωή μας και να εξακολουθούμε
να ζούμε σε ένα «αποδεκτό ή επιτρεπτό» περιθωριακό χώρο. Πρέπει να επιδιώκουμε
να κάνουμε το θέλημα του Θεού με κάθε κόστος, και αυτό το εδάφιο μας λέει ότι
θα είναι - με τη μία - καλό, αποδεκτό, και τέλειο!
Α’ Κορ.α:18 Διότι ο λόγος του σταυρού εις μεν τους
απολλυμένους είναι μωρία, εις ημάς δε τους σωζομένους είναι δύναμις Θεού.
Εσύ τι θέλεις να είναι το ευαγγέλιο για σένα; Μωρία ή
Δύναμη;
Α’ Σαμ.η:1-3 Και ότε εγήρασεν ο Σαμουήλ, κατέστησε τους
υιούς αυτού κριτάς επί τον Ισραήλ. Ήτο
δε το όνομα του πρωτοτόκου υιού αυτού Ιωήλ και το όνομα του δευτέρου αυτού
Αβιά· ούτοι ήσαν κριταί εν Βηρ-σαβεέ. Πλην
δεν περιεπάτησαν οι υιοί αυτού εις τας οδούς αυτού, αλλ' εξέκλιναν οπίσω του
κέρδους και εδωροδοκούντο και διέστρεφον την κρίσιν.
Τα παιδιά του Σαμουήλ δεν ανανέωσαν το νου τους!
Α’ Κορ.α:10 Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του ονόματος
του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να λέγητε πάντες το αυτό, και να μη ήναι
σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να ήσθε εντελώς ηνωμένοι έχοντες το αυτό πνεύμα και
την αυτήν γνώμην.
Αυτό, για ένα μη ανανεωμένο νου μπορεί να θεωρηθεί καταπίεση
ελευθερίας της γνώμης.
Η προσευχή: δεν είναι χαμένος χρόνος, δεν μιλάμε σε
άδειους ουρανούς αλλά σε ένα ζωντανό Θεό που δύναται υπερεκπερισσού να κάμη υπέρ πάντα όσα ζητούμεν ή νοούμεν, κατά την
δύναμιν την ενεργουμένην εν ημίν (Εφες.γ:20).
- Οι σχέσεις άντρα γυναίκας μπαίνουν σε άλλες βάσεις.
- Ολόκληρη η ζωή επανατοποθετείται.
- Τα οικονομικά επαναπροσδιορίζονται.
Τάξη στη συνάθροιση: η ώρα του κηρύγματος είναι για κήρυγμα,
η ώρα των ύμνων είναι για ύμνους, η ώρα της προσευχής για προσευχή, τα παιδιά
στο Κυριακό.
Εξουσίες: ελευθερία γνώμης και λόγου.
Ο λόγος του Θεού ποτέ δεν αναλύει διάφορες απόψεις. Δεν βλέπουμε αντιρρησίες να γράφουν τις θέσεις τους.
Αντίθετα, μόλις οι απόστολοι
μάθαιναν ότι κάτι διαφορετικό κυκλοφορεί έσπευδαν να διορθώσουν τα λεγόμενα
(Πράξ.ιε:1,2).
Ο φιλοπρωτεύων Διοτρεφής μπαίνει στη θέση του και ο
Δημήτριος παίρνει καλή μαρτυρία (Γ΄Ιωάν.9-12).
Ο άμβωνας δεν είναι βήμα της βουλής.
Οι Γαλάτες δεν είχαν ανανεώσει τέλεια το νου τους σχετικά με
τα έργα του νόμου, κι έτσι εύκολα παρασύρθηκαν.
Ματθ.θ:17 Ουδέ βάλλουσιν οίνον νέον εις ασκούς
παλαιούς· ει δε μη, σχίζονται οι ασκοί, και ο οίνος εκχέεται και οι ασκοί
φθείρονται· αλλά βάλλουσιν οίνον νέον εις ασκούς νέους, και αμφότερα
διατηρούνται.
Όλα αυτά που λέμε είναι «νέος οίνος», δεν χωράει σε «παλαιούς
ασκούς», παρά μόνο σε ανανεωμένα, νέα μυαλά!
Εφεσ.γ:14-21 Διά τούτο κάμπτω τα γόνατά μου προς τον
Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εκ του οποίου πάσα πατριά εν ουρανοίς και
επί γης ονομάζεται, διά να δώση εις εσάς κατά τον πλούτον της δόξης αυτού, να
κραταιωθήτε εν δυνάμει διά του Πνεύματος αυτού εις τον εσωτερικόν άνθρωπον, διά
να κατοικήση ο Χριστός διά της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών, ώστε να δυνηθήτε,
ερριζωμένοι και τεθεμελιωμένοι εν αγάπη, να καταλάβητε μετά πάντων των αγίων τι
το πλάτος και μήκος και βάθος και ύψος, και να γνωρίσητε την αγάπην του Χριστού
την υπερβαίνουσαν πάσαν γνώσιν, διά να πληρωθήτε με όλον το πλήρωμα του Θεού.
Εις δε τον δυνάμενον υπερεκπερισσού να κάμη υπέρ πάντα όσα ζητούμεν ή νοούμεν,
κατά την δύναμιν την ενεργουμένην εν ημίν, εις αυτόν έστω η δόξα εν τη εκκλησία
διά Ιησού Χριστού εις πάσας τας γενεάς του αιώνος των αιώνων· αμήν.
Αποφασίζει να μην κατεβάσει το ευαγγέλιο στο ανθρώπινο
επίπεδο, γι’ αυτό τους προτρέπει να υψωθούν στο επίπεδο του ευαγγελίου.
Πράξ.ιε:8-9 Και ο καρδιογνώστης Θεός έδωκεν εις αυτούς
μαρτυρίαν, χαρίσας εις αυτούς το Πνεύμα το Άγιον καθώς και εις ημάς, και δεν
έκαμεν ουδεμίαν διάκρισιν μεταξύ ημών και αυτών, καθαρίσας τας καρδίας αυτών
διά της πίστεως.
Η καρδιά καθαρίζεται «διά της πίστεως», πιστεύοντας χωρίς να
βλέπεις στο νέο τρόπο ζωής. Αυτό ενεργεί καθαρισμό και μεταμόρφωση.
Ησ.νε:8 Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών
ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Κύριος.
Α’ Κορ.β:14 Ο φυσικός όμως άνθρωπος δεν δέχεται τα του
Πνεύματος του Θεού· διότι είναι μωρία εις αυτόν, και δεν δύναται να γνωρίση
αυτά, διότι πνευματικώς ανακρίνονται. – Το φρόνημα της σάρκας.
Ρωμ.η:7 διότι το φρόνημα της σαρκός είναι έχθρα εις
τον Θεόν· επειδή εις τον νόμον του Θεού δεν υποτάσσεται· αλλ' ουδέ δύναται·
Οι αρχές που κυβερνούν τη χριστιανική ζωή είναι αντίθετες
από αυτές που κυβερνούν το σαρκικό νου. Οι νέοι χριστιανοί έχουν δυσκολίες να
προσαρμοστούν.
Ο χριστιανός αλλάζει από δόξα σε δόξα:
Β’ Κορ.γ:18 Ημείς δε πάντες βλέποντες ως εν κατόπτρω την
δόξαν του Κυρίου με ανακεκαλυμμένον πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εις την αυτήν
εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου.
Είμαστε εν Χριστώ και μέσα σ’ Αυτόν παίρνουμε ένα νέο σύνολο
ηθικών και πνευματικών αξιών που μας παρακινούν να περπατήσουμε σε μια νέα ζωή.
Β΄Κορ.ε:17 Όθεν εάν τις ήναι εν Χριστώ είναι νέον
κτίσμα· τα αρχαία παρήλθον, ιδού, τα πάντα έγειναν νέα.
Κοσμικές σκέψεις αντικαθίστανται από Βιβλικές.
Ησ.ε:13 Διά τούτο ο λαός μου εφέρθη εις αιχμαλωσίαν,
διότι δεν έχει επίγνωσιν και οι έντιμοι αυτών λιμοκτονούσι, και το πλήθος αυτών
κατεξηράνθη υπό δίψης.
Ωσ.δ:6 Ο λαός μου ηφανίσθη δι' έλλειψιν γνώσεως·
επειδή συ απέρριψας την γνώσιν και εγώ απέρριψα σε από του να ιερατεύης εις
εμέ· επειδή ελησμόνησας τον νόμον του Θεού σου, και εγώ θέλω λησμονήσει τα
τέκνα σου.
Η αλήθεια ελευθερώνει (Ιωάν.η:32).
Ο Παύλος πολεμούσε την πνευματική άγνοια «Δεν θέλω δε να αγνοήτε, αδελφοί…» Α’
Κορ.ι:1, ιβ:1, Α’ Θες.δ:13, Β’ Πέτρ.γ:8
Β’ Κορ.β:11 διά να μη υπερισχύση καθ' ημών ο Σατανάς·
διότι δεν αγνοούμεν τα διανοήματα αυτού.
Ο Σατανάς ξέρει ότι όταν ο πιστός αποκτήσει γνώση, θα
αισθανθεί την ανάγκη να ενεργήσει ανάλογα.
Ο Ιησούς ήρθε να καταστρέψει τα έργα του διαβόλου,
προσφέροντας στον άνθρωπο τη γνώση των παγίδων του και μας εφοδίασε για να
μπορούμε να αντισταθούμε:
Β’ Κορ.ι:4-5 διότι τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι
σαρκικά, αλλά δυνατά συν Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων· επειδή καθαιρούμεν
λογισμούς και παν ύψωμα επαιρόμενον εναντίον της γνώσεως του Θεού, και
αιχμαλωτίζομεν παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού,