Έξι λόγοι για τους οποίους κάθε χριστιανός πρέπει να επιθυμεί τη σύντομη επιστροφή του Ιησού

Καθώς προχωράει ο καιρός, πιάνω τον εαυτό μου να λαχταρά ένθερμα να ξεκινήσουν τα γεγονότα των έσχατων καιρών που θα οδηγήσουν στην επιστροφή του Κυρίου σε αυτή τη γη.

Το πρώτο από αυτά τα γεγονότα θα είναι η Αρπαγή της Εκκλησίας. Αυτό θα ακολουθηθεί από τη Θλίψη των επτά ετών, μια περίοδο απαράμιλλης φρίκης που θα κορυφωθεί με την επιστροφή του Ιησού για να βασιλεύσει σε όλο τον κόσμο για χίλια χρόνια.

Τα γραπτά των πρώτων Πατέρων της Εκκλησίας (100 έως 300 μ.Χ.) αποκαλύπτουν ότι μία από τις πρώτες προσευχές της Εκκλησίας ήταν η «Μαράνα θα!»

Α ́ Κορ.ις:22 εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν κύριον, ἤτω ἀνάθεμα. μαράνα θά.

«Μαράνα θά», έγινε ο κοινός χαιρετισμός των καταπιεσμένων πιστών, αντικαθιστώντας το εβραϊκό χαιρετισμό σαλόμ (ειρήνη).

Τα πρώτα χειρόγραφα δεν βοηθούν, καθώς δεν έχουν κανένα διαχωρισμό λέξεων ή τόνους.

Είτε πρόκειται για «μαράν» είτε για «μαράνα», η πρώτη λέξη σημαίνει «ο Κύριός μας», από το «μάρε», «Κύριος», και το κτητικό συνθετικό - αν ή -ανα, που σημαίνει «μας».

Η άλλη λέξη, «αθά», είναι ο υπερσυντέλικος του ρήματος «έρχομαι» — «έχει έρθει» — το «θα» είναι η προστακτική του ίδιου ρήματος — «έλα!».

Μαράν αθα = ο Κύριος ήρθε

Μαράνα θα = Έλα Κύριε

Αυτή η προσευχή εκφράζει ένα γεγονός που επιβεβαιώνεται από πολλές άλλες γραφές, ότι δηλαδή η Εκκλησία του πρώτου αιώνα είχε μια διακαή επιθυμία για τη σύντομη επιστροφή του Ιησού.

 

Εξασθένιση του ζήλου

Η Εκκλησία του εικοστού πρώτου αιώνα φαίνεται να έχει χάσει αυτή την επιθυμία.

Οι περισσότεροι καθ' ομολογία Χριστιανοί σήμερα δεν προσεύχονται «Μαράνα θα». Δεν λαχταρούν την επιστροφή του Κυρίου.

Αντί να λαχταρούν, χασμουριούνται.

Ο Χριστιανικός κόσμος γενικά είναι παγιδευμένος στην απάθεια σχετικά με την επιστροφή του Ιησού.

Και αυτό είναι λυπηρό, γιατί η Γραφή λέει ότι η επιστροφή του Κυρίου είναι η «μακαρία ελπίδα» μας (Τίτ.β:13).

Επίσης, οι Γραφές μας νουθετούν συνεχώς να προσέχουμε τον ερχομό του Κυρίου και να είμαστε έτοιμοι. Ο ίδιος ο Ιησούς είπε:

«Ας ήναι αι οσφύες σας περιεζωσμέναι και οι λύχνοι καιόμενοι·... διότι καθ' ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου» (Λουκ.ιβ:35,40).

Ο Παύλος παρότρυνε τον Τίτο να ζει «προσμένοντας την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού» (Τίτ.β:13).

Και ρωτάω, αν προηγείται η Θλίψη του ερχομού του Κυρίου, δεν θα έπρεπε ο Παύλος να δώσει κάποιες οδηγίες γι’ αυτό το γεγονός, μέχρι να έρθει ο Κύριος; Το απέκρυψε; Φοβήθηκε;

Καθώς ο Παύλος αντιμετώπιζε τον θάνατο στη φυλακή, έγραψε:

«Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού» (Β’ Τιμ.δ:7-8).

Σκεφτείτε το, ο Παύλος λέει ότι μια ειδική ανταμοιβή – «στεφάνι δικαιοσύνης», θα δοθεί εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού.

Ø Είσαι υποψήφιος για αυτή την ανταμοιβή;

Ø Έχεις ζήλο και λαχτάρα στην καρδιά σου για τη σύντομη επιστροφή του Κυρίου;

Ø Προσεύχεσαι καθημερινά, «Μαράνα θα!»;

Προσμένοντας τον Ιησού

Υπάρχουν τουλάχιστον έξι λόγοι για τους οποίους κάθε Χριστιανός θα πρέπει να επιθυμεί διακαώς τη σύντομη επιστροφή του Ιησού:

 

     1)     Ο Ιησούς:

Όταν ο Ιησούς επιστρέψει θα πάρει αυτό που Του αξίζει – τιμή, δόξα και δύναμη.

Θα πάρει αυτό για το οποίο πέθανε (εκκλησία)!

Όταν ήρθε την πρώτη φορά, αποκηρύχθηκε από τους Ιουδαίους, απορρίφθηκε από την πατρίδα Του και από την οικογένειά Του.

Διώχθηκε από τους θρησκευτικούς ηγέτες, προδόθηκε από έναν φίλο, απορρίφθηκε από έναν άλλο φίλο, εγκαταλείφθηκε από τους μαθητές Του και χλευάστηκε από τις μάζες. Δεν είχε πού να βάλει το κεφάλι Του. Το μόνο του απόκτημα ήταν ένας χιτώνας.

Γεννήθηκε σε ένα στάβλο, μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια, καρφώθηκε σε ένα σταυρό και θάφτηκε σε έναν δανεικό τάφο. Σήμερα, οι άνθρωποι Τον χλευάζουν και Τον γελοιοποιούν. Το όνομά Του χρησιμοποιείται σαν κατάρα.

Δεν είναι αυτό που Του αξίζει!

Θα είναι διαφορετικά όταν επιστρέψει. Την πρώτη φορά γεννήθηκε σαν ένα ευγενικό και αβοήθητο μωρό. Θα επιστρέψει σαν ισχυρός πολεμιστής.

Την πρώτη φορά ήταν το αρνί που υπέφερε, πέθανε για τις αμαρτίες του κόσμου, αλλά θα επιστρέψει σαν νικηφόρο λιοντάρι που θα εκχύσει την οργή του Θεού σε εκείνους που έχουν απορρίψει την αγάπη, το έλεος και τη χάρη Του.

Η πρώτη έλευσή Του σημαδεύτηκε από συμπόνια, ταπεινοφροσύνη και προθυμία να κριθεί και να πεθάνει.

Θα επιστρέψει θριαμβευτικά και οργισμένα για να κρίνει και να κάνει πόλεμο εναντίον των εχθρών του Θεού.

Ήρθε την πρώτη φορά σαν υπηρέτης. Επιστρέφει σαν μονάρχης.

Ο Ιησούς ταπεινώθηκε στην ιστορία. Θέλω να Τον δω να δικαιώνεται και να δοξάζεται στην ιστορία. Και θα γίνει επειδή ο Πατέρας Του έχει υποσχεθεί ότι θα βασιλεύσει σε όλη τη γη (Ψαλμ.β:7-9).

Του έχει επίσης υποσχεθεί ότι θα φανερώσει τη δόξα Του ενώπιον των αγίων Του (Ης.κδ:21-23) και ενώπιον των εθνών της γης (Ης.ξς:18 & Ψαλμ.κβ:27-31).

Ο Παύλος λέει ότι επιστρέφει «να ενδοξασθή εν τοις αγίοις αυτού, και να θαυμασθή εν πάσι τοις πιστεύουσιν» (Β ́ Θες.α:10).

 

     2)     Ο Σατανάς:

Όταν ο Ιησούς επιστρέψει, ο Σατανάς θα πάρει αυτό που του αξίζει – ήττα, ατίμωση και ταπείνωση

Έχω βαρεθεί τον Σατανά. Έχω κουραστεί από τις συνωμοσίες και τα σχέδιά του, τα ψέματα και τις απάτες του. Έχω βαρεθεί τις αρρώστιες και τους πειρασμούς του. Είμαι κουρασμένος από τη σωματική, συναισθηματική και πνευματική του ρύπανση. Είμαι αηδιασμένος με την καταστροφή γάμων και σπιτιών. Απεχθάνομαι τους πολέμους και την τρομοκρατία του. Απεχθάνομαι τις αδιάκοπες επιθέσεις του στην Εκκλησία.

Συχνά αισθάνομαι σαν τους μάρτυρες που απεικονίζονται στην Αποκάλυψη, οι οποίοι φωνάζουν μέρα και νύχτα μπροστά στο θρόνο του Θεού: «Έως πότε, ω Δέσποτα άγιε και αληθινέ, δεν κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών από των κατοικούντων επί της γης;» (Αποκ.ς:10).

Όπως ο Ησαΐας, θέλω να φωνάξω στον Θεό: «Είθε να έσχιζες τους ουρανούς, να κατέβαινες, να διελύοντο τα όρη εν τη παρουσία σου» (Ης.ξδ:1).

Η μοίρα του Σατανά σφραγίστηκε στον σταυρό, αλλά οι φαύλες δραστηριότητές του δεν θα σταματήσουν μέχρι να επιστρέψει ο Κύριος.

Τότε, ο λόγος λέει, ότι ο Θεός θα τον αντιμετωπίσει αποφασιστικά.

Λουκ.ιη:7 ο δε Θεός δεν θέλει κάμει την εκδίκησιν των εκλεκτών αυτού των βοώντων προς αυτόν ημέραν και νύκτα, αν και μακροθυμή δι' αυτούς;

Ρωμ.ις:20 Ο δε Θεός της ειρήνης ταχέως θέλει συντρίψει τον Σατανάν υπό τους πόδας σας. Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είη μεθ' υμών. Αμήν.

Αποκ.κ:10 και ο διάβολος ο πλανών αυτούς ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου, όπου είναι το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και θέλουσι βασανίζεσθαι ημέραν και νύκτα εις τους αιώνας των αιώνων.

Ησ.ιδ:12-17 πως έπεσες εκ του ουρανού, Εωσφόρε, υιέ της αυγής· συνετρίφθης κατά γης, συ ο καταπατών τα έθνη. Συ δε έλεγες εν τη καρδία σου, Θέλω αναβή εις τον ουρανόν, θέλω υψώσει τον θρόνον μου υπεράνω των άστρων του Θεού· και θέλω καθήσει επί το όρος της συνάξεως, προς τα μέρη του βορρά· θέλω αναβή επί τα ύψη των νεφελών· θέλω είσθαι όμοιος του Υψίστου. Εις τον άδην όμως θέλεις καταβή, εις τα βάθη του λάκκου. Οι βλέποντές σε θέλουσιν ενατενίσει προς σε, θέλουσι σε παρατηρεί, λέγοντες, ούτος είναι ο άνθρωπος ο ποιών την γην να τρέμη, ο σείων τα βασίλεια; Ο ερημόνων την οικουμένην και καταστρέφων τας πόλεις αυτής; ο μη απολύων εις τας οικίας αυτών τους δεσμίους αυτού;

Αλλά ο Σατανάς δεν θέλει να πάει μόνος του στην κόλαση. Δουλεύει υπερωρίες για να πάρει μαζί του όσους περισσότερους ανθρώπους μπορεί. Και θέλω να σταματήσει αυτή η δουλειά! Θέλω ο Σατανάς να πάρει αυτό που του αξίζει.

 

     3)     Η Δημιουργία:

Όταν ο Ιησούς επιστρέψει, η δημιουργία θα αποκατασταθεί.

Το υλικό σύμπαν δημιουργήθηκε αρχικά με ομορφιά και τελειότητα. Δεν υπήρχαν δηλητηριώδη φυτά ή ζώα, ούτε σαρκοβόρα ζώα. Δεν υπήρχαν κατακλυσμοί, σεισμοί και ανεμοστρόβιλοι. Η ανθρωπότητα ζούσε σε τέλεια αρμονία με τη φύση.

Αλλά όταν ο άνθρωπος επαναστάτησε εναντίον του Θεού, μία από τις συνέπειες της αμαρτίας του ήταν ότι ο Θεός καταράστηκε τη δημιουργία.

Δηλητηριώδη φυτά και ζώα εμφανίστηκαν ξαφνικά. Το ζωικό βασίλειο στράφηκε εναντίον του εαυτού του και του ανθρώπου, καθώς μερικά από τα ζώα έγιναν σαρκοβόρα.

Οι φυσικοί κατακλυσμοί άρχισαν να έχουν το τίμημά τους. Ο άνθρωπος έπρεπε τώρα να αγωνιστεί ενάντια στη φύση για να επιβιώσει

Αλλά τη στιγμή που ο Θεός καταράστηκε τη δημιουργία, υποσχέθηκε ότι μια μέρα θα σηκωθεί η κατάρα, μέσω «του σπέρματος της γυναίκας» (Γέν.γ:15).

Αυτή η υπόσχεση επαναλαμβάνεται σε όλες τις Γραφές. Για παράδειγμα, στον Ησαΐα ια, ο προφήτης λέει ότι όταν ο Μεσσίας έρθει να βασιλεύσει, «ο λύκος θέλει συγκατοικεί μετά του αρνίου» και «ο λέων θέλει τρώγει άχυρον καθώς ο βους». Λέει επίσης ότι «το θηλάζον παιδίον θέλει παίζει εις την τρύπαν της ασπίδος» επειδή το φίδι δεν θα είναι πλέον δηλητηριώδες.

Ο Παύλος επιβεβαιώνει αυτή την υπόσχεση στην Καινή Διαθήκη στο όγδοο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής.

Την ημέρα που θα επιστρέψει ο Κύριος, η γη θα ανακαινιστεί.

Το αποτέλεσμα θα είναι μια ανανεωμένη και ωραιοποιημένη γη. Οι καταστροφικές δυνάμεις της φύσης θα περιοριστούν. Οι έρημοι θα ανθίσουν. Το φυτικό και ζωικό βασίλειο θα λυτρωθεί. Τα δηλητηριώδη φυτά και ζώα θα πάψουν να είναι δηλητηριώδη. Τα σαρκοφάγα ζώα θα γίνουν φυτοφάγα. Όλη η φύση θα πάψει να αγωνίζεται ενάντια στον εαυτό της. Αντίθετα, θα συνεργάζεται αρμονικά προς όφελος του ανθρώπου (Ης.ια:6-9, Ης.λε:1-10, Ης.ξε:17-25, Πράξ.γ:19-21 και Ρωμ.η:18-23).

 

     4)     Τα έθνη:

Όταν επιστρέψει ο Ιησούς, τα έθνη θα λάβουν αυτό που τους έχει υποσχεθεί – ειρήνη, νομιμότητα και δικαιοσύνη.

Η ανθρωπότητα έχει ονειρευτεί την παγκόσμια ειρήνη σε όλη την ιστορία. Έγιναν διαπραγματεύσεις για συνθήκες αφοπλισμού, υπογράφηκαν συνθήκες ειρήνης, δημιουργήθηκαν διεθνείς οργανισμοί, αλλά η πραγματική ειρήνη παρέμεινε άπιαστη.

Η Αγία Γραφή λέει ότι η μόνιμη παγκόσμια ειρήνη δεν θα επιτευχθεί ποτέ μέχρι να επιστρέψει ο Άρχοντας της Ειρήνης, ο Μεσσίας.

Τόσο ο Ησαΐας όσο και ο Μιχαίας προφήτευσαν ότι όταν επιστρέψει ο Κύριος, τα έθνη «θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών διά υνία και τας λόγχας αυτών διά δρέπανα δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον» (Ης.β:4 και Μιχ.δ:3).

Η ελπίδα του κόσμου για ειρήνη δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ σε διασκέψεις κορυφής μεταξύ αρχηγών κρατών. Η μόνη ελπίδα είναι η επιστροφή του Ιησού, ο οποίος θα κυβερνήσει τον κόσμο με «σιδερένια ράβδο» (Ψαλμ.β:9 και Αποκ.β:26-27).

 

     5)     Οι Εβραίοι:

Όταν ο Ιησούς επιστρέψει, οι Εβραίοι θα λάβουν αυτό που τους έχει υποσχεθεί – σωτηρία και πρωτεία.

Ο Θεός έχει δώσει πολλές θαυμάσιες υποσχέσεις στον εκλεκτό λαό Του, το έθνος του Ισραήλ. Τα περισσότερα από αυτά είναι ανεκπλήρωτα και δεν θα εκπληρωθούν μέχρι ένα υπόλοιπο των Ιουδαίων να στραφεί στον Ιησού και να Τον δεχτεί σαν τον Μεσσία τους.

Οι προφητικές γραφές μας λένε ότι αυτό θα συμβεί στο τέλος της Θλίψης, όταν οι Εβραίοι που έχουν μείνει ζωντανοί θα έχουν φτάσει στο τέλος του εαυτού τους και θα αποφασίσουν να στραφούν στον Θεό.

Ο Ζαχαρίας λέει ότι αυτό το υπόλοιπο θα «επιβλέψει προς εμέ, τον οποίον εξεκέντησαν, και θέλουσι πενθήσει δι' αυτόν ως πενθεί τις διά τον μονογενή αυτού» (Ζαχ.ιβ:10).

Ο προφήτης λέει επίσης ότι «Εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι πηγή ανεωγμένη εις τον οίκον Δαβίδ και εις τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ διά την αμαρτίαν και διά την ακαθαρσίαν» (Ζαχ.ιγ:1).

Αυτό το πιστό υπόλοιπο θα συγκεντρωθεί στη συνέχεια στη γη του Ισραήλ για να λάβει τις ευλογίες που ο Θεός έχει υποσχεθεί στο έθνος. Αυτές οι απίστευτες ευλογίες περιγράφονται με μεγάλη λεπτομέρεια στα κεφάλαια 60 έως 62 του Ησαΐα.

Η δόξα του Θεού θα επιστρέψει (Ης.ξ:2) σε έναν ανοικοδομημένο Ναό (Ης.ξ:7).

Τα έθνη θα στείλουν κάθε είδους βοήθεια (Ης.ξ:10), συμπεριλαμβανομένου του πλούτου τους (Ης.ξ:5).

Η γη του Ισραήλ θα ανακτηθεί (Ης.ξ:13), το έθνος θα γίνει σεβαστό (Ης.ξ:15), ο λαός θα απολαύσει ειρήνη (Ης.ξ:18) και ο Μεσσίας θα ζήσει στην παρουσία τους (ξ:13,19).

Όλα τα ερείπια θα ξαναχτιστούν (Ης.ξα:4) και η γη θα γεμίσει με χαρά (Ης.ξα:7-8) και δοξολογία (Ης.ξα:10-11).

Το έθνος θα είναι φάρος δικαιοσύνης και η δόξα του θα μαρτυρηθεί σε όλο τον κόσμο (Ης.ξβ:1-3).

Συνοψίζοντας, ο Ησαΐας λέει ότι το έθνος του Ισραήλ θα είναι «στέφανος δόξης εν χειρί Κυρίου και διάδημα βασιλικόν εν τη παλάμη του Θεού» (Ης.ξβ:3).

Στην πραγματικότητα, ο κόσμος θα γυρίσει ανάποδα όσον αφορά τη σχέση του με τους Εβραίους.

Σήμερα ο εβραϊκός λαός περιφρονείται και διώκεται. Είναι το στοιχείο των αστείων και της γελοιοποίησης. Αλλά έρχεται μια μέρα που όλα αυτά θα σταματήσουν.

Ο Ζαχαρίας λέει ότι κατά τη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του Κυρίου ο Ιουδαϊκός λαός θα τιμάται τόσο πολύ, ώστε «Εν ταις ημέραις εκείναις δέκα άνδρες εκ πασών των γλωσσών των εθνών θέλουσι πιάσει σφιγκτά, ναι, θέλουσι πιάσει σφιγκτά το κράσπεδον ενός Ιουδαίου, λέγοντες· θέλομεν υπάγει με σάς· διότι ηκούσαμεν ότι ο Θεός είναι με σας» (Ζαχ.η:23).

 

     6)     Οι Άγιοι:

Μερικές από τις υποσχέσεις προς τους Αγίους – τα μέλη της Εκκλησίας του Κυρίου – θα εκπληρωθούν κατά τη στιγμή της Αρπαγής. Η Αρπαγή είναι ένα γεγονός που θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Προηγείται της Δεύτερης Έλευσης.

Κατά την Αρπαγή, οι νεκροί εν Χριστώ θα αναστηθούν και οι ζωντανοί θα μεταμορφωθούν για να Τον συναντήσουν στον αέρα (Α ́ Θες.δ:13-18).

Είναι αυτή τη στιγμή που τόσο οι ζωντανοί όσο και οι νεκροί εν Χριστώ θα λάβουν τα δοξασμένα σώματά τους. Αυτά θα είναι αθάνατα, τελειοποιημένα σώματα – όπως το σώμα που είχε ο Ιησούς μετά την ανάστασή Του (Α ́ Κορ.ιε:42-53 και Φιλιπ.γ:21).

Όταν ο Ιησούς επιστρέψει σ' αυτή τη γη, οι άγιοι θα έρθουν μαζί Του και θα γίνουν μάρτυρες της ένδοξης νίκης Του επί του Αντίχριστου και των δυνάμεών του (Αποκ.ιθ:11-21).

Οι άγιοι θα λάβουν τότε αυτό που τους έχει υποσχεθεί – μια λυτρωμένη γη και κυρίαρχη δύναμη πάνω στα έθνη (Ματθ.ε:5 και Αποκ.β:26-27).

Ο Ιησούς θα βασιλεύσει από το όρος Σιών στην Ιερουσαλήμ σαν Βασιλιάς βασιλιάδων και Κύριος κυρίων (Ης.κδ:21-23).

Ο Δαβίδ στο δοξασμένο σώμα του θα βασιλεύσει σαν βασιλιάς του Ισραήλ (Ιερ.λ:9 και Ιεζ.λδ:23-24).

Οι άγιοι με τα δοξασμένα σώματά τους θα διασκορπιστούν σε όλο τον κόσμο για να βοηθήσουν στη βασιλεία του Κυρίου (Β ́ Τιμ.β:12 και Αποκ.β:26-27).

Θα είναι δική τους ευθύνη να διδάξουν τους ανθρώπους για τον Κύριο. Δεν θα υπάρχουν νομοθέτες (δόξα τω Θεώ!), γιατί ο ίδιος ο Ιησούς θα δώσει το νόμο (Ης.β:1-4, Ης.ξς:19-21, Ιερεμ.γ:12-18 και Λουκ.ιθ:11-27.)

Αυτοί οι έξι λόγοι καθιστούν σαφές ότι κάθε χριστιανός πρέπει να επιθυμεί διακαώς την επιστροφή του Κυρίου. Ωστόσο, επικρατεί απάθεια. Γιατί;

 

Χασμουρητό για τον Ιησού

Έχω βρει τέσσερις λόγους για την απάθεια και την αδιαφορία που χαρακτηρίζουν τη χριστιανική κοινότητα σχετικά με την επιστροφή του Ιησού: απιστία, άγνοια, φόβος και σαρκικότητα.

 

Απιστία - Όσον αφορά την απιστία, πολλοί καθ' ομολογία Χριστιανοί απλά δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς θα επιστρέψει ποτέ. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι άνθρωποι με φιλελεύθερη άποψη για τις Γραφές. Έχουν πνευματικοποιήσει το νόημα της Δευτέρας Παρουσίας, όπως έχουν πνευματικοποιήσει την παρθενική γέννηση και τα θαύματα.

Γι' αυτούς, η Δευτέρα Παρουσία δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα παραμύθι.

Στη Β ́ Πέτρ.γ:3-4, μας λέει ότι οι έσχατοι καιροί θα χαρακτηρίζονται από ψεύτες που θα χλευάζουν την υπόσχεση του Κυρίου να επιστρέψει. Η τραγωδία είναι ότι πολλοί από αυτούς είναι άνθρωποι που δηλώνουν χριστιανοί.

Άγνοια - Νομίζω ότι οι περισσότεροι από τους Χριστιανούς που είναι απαθείς για την επιστροφή του Κυρίου έχουν απλά άγνοια για το τι θα συμβεί όταν επιστρέψει.

Με αποτέλεσμα, δεν μπορούν να ενθουσιαστούν για ένα γεγονός για το οποίο δεν γνωρίζουν τίποτα.

Φόβος - Η απάθεια ορισμένων Χριστιανών οφείλεται στο γεγονός ότι φοβούνται την επιστροφή του Κυρίου. Εξαιτίας αυτού του φόβου, προσπαθούν να καταστείλουν τη σκέψη ότι θα μπορούσε να έρθει από τους ουρανούς ανά πάσα στιγμή.

Φοβούνται ότι μπορεί να επιστρέψει σε μια από τις «κακές» μέρες τους ή όταν έχουν μια «ανομολόγητη αμαρτία» στη συνείδησή τους.

Σαρκικότητα - Τέλος, υπάρχουν πολλοί σαρκικοί χριστιανοί που δεν μπορούν να ενθουσιαστούν με τον ερχομό του Κυρίου επειδή είναι ερωτευμένοι με τον κόσμο. Περπατούν με το ένα πόδι στην εκκλησία και το άλλο πόδι στον κόσμο.

Θέλουν να έρθει ο Κύριος, αλλά θέλουν να έρθει όταν είναι 80 ετών και έχουν βιώσει όλα όσα έχει να προσφέρει αυτός ο κόσμος. Με άλλα λόγια, θέλουν να έρθει, αλλά δεν θέλουν να χαλάσει τη ζωή τους.